ความรักในสายลม

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

สิ่งที่เราฝันสิ่งที่เราคิดนั้นมีความหมายที่ลึกซึ้งนัก  มันเต็มไปด้วยความหวังและการนำมาซึ่งความรักที่เต็มไปด้วยความหมายที่บ่งบอกไม่ได้ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เราจะเก็บไว้  ในรักครั้งนี้ก็เช่นกัน  ดูผิวเผินแล้วอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดากับเรื่องความรักที่มีให้กันและกัน

    “ ลี  กลับกันได้ยัง ”  เสียงอันหวานหูนั้นได้ยินมาแต่ไกล  ไม่ใช่ใครที่ไหน หวานนั่นเองที่มาเรียกผม “ จ้า….จะไปแล้วจ๊ะอีกเดี๋ยวนะเก็บหนังสือก่อน ”  หวานเป็นเพื่อนผมมาตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้วเราเติบโตมาด้วยกันเพราะบ้านเราอยู่ใกล้กัน  จะไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันจนเราสองคนสนิทกันมากจนใครๆก็อิจฉาเพราะหวานนั้นเป็นเด็กที่น่ารักคนหนึ่งเลย  แต่จะห้าวเล็กน้อย  ส่วนผมนั้นก็มีแต่หวานเท่านั้นล่ะที่เป็นเพื่อนอยู่คนเดียว  เพราะผมไม่ค่อยสุงสิงกับใครสักเท่าไหร่  และก็อีกอย่างทางบ้านก็เข้มงวดเรื่องการคบเพื่อนด้วย  จนทำให้ผมไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่  ครอบครัวหวานเป็นครอบครัวขนาดเล็กฐานะปานกลางไม่รวยมากนัก  แต่ผิดกับผมซึ่งคุณพ่อของผมเป็นนักธุรกิจใหญ่ทำงานไม่เว้นแต่ละวัน  จนไม่มีเวลาให้กับผมเลย  ผมอยู่กับแม่นมมาตั้งแต่เด็กเพราะแม่ผมตายไปตั้งแต่เกิดแล้ว  จึงนับถือแม่นมเป็นแม่คนหนึ่งเลย  เพราะแม่นมเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กและจะไม่มีใครมาแทนที่ตรงนี้ได้เลย  “เร็วๆ สิ ลี  อย่าชักช้าสิเดี๋ยวจะไม่ทันดูหนังนะ…ไปเร็วเข้า ”  หวานพูด

วันนี้ผมสัญญากับหวานว่าจะพาหวานไปดูหนัง  “ไปแล้วๆ  อย่ารีบนักสิหนังยังไม่เข้าหรอกน่า  ”  หวานรู้สึกงอนเล็กน้อยที่ผมว่าเขา   “ อย่างอนเลยน่ะคนดีเดี๋ยวเลี้ยงไอติมนะ ”  “นี่หาว่าฉันเห็นแก่กินใช่มะ ไม่พูดด้วยแล้ว…งอน” หวานรู้สึกโกรธมาก  “เอ้าจะให้ทำงัยล่ะนี่ ปะ ไปดูหนังดีกว่า ”  สรุปแล้วเราสองคนก็ไปดูหนัง  พอผมดูหนังเสร็จผมก็ไปส่งเธอที่บ้าน(บ้านอยู่ใกล้กันอยู่แล้ว) “ นี่ ลี เธอคิดว่างัยล่ะที่เราจะมีแฟนน่ะ”  ผมอึ้งไปสักพักหนึ่ง  “เธอเนี่ยนะจะมีแฟน”  “ แล้วมันผิดตรงไหนยะ”  ที่จริงผมก็พูดไปอย่างนั้นแล่ะครับแต่ในใจผมมันว้าวุ่นน่าดูเลยแล่ะ