เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #76 : Chapter 48.66 ก็มันน่ารักจนอดใจไม่ไหวนี่หว่า!!!

Chapter 48.66 ก็มันน่ารักจนอดใจไม่ไหวนี่หว่า!!!

วันที่ 5 ธันวาคม เวทศักราช 212

เวลา 18.40 น.

จากเส้นทางรถไฟฟ้า นั่งรถเมย์มาอีก 2 ต่อ

ก็มาถึง

ป้ายรถเมย์ แถวย่านการค้า

วันนี้เป็นวันที่ผมรู้สึก ..... ดีมากๆ

ผมได้พบกับสาวน้อย ที่แสนน่ารัก ตรงเสป็ค

ได้ประกบปากกับเธอ ได้จับหน้าอกเธอ

และได้รู้ว่าจริงๆ คือคนที่ไม่ชอบขี้หน้าภายในห้อง

แต่จริงๆแล้ว ตัวจริงของเขาก็คือ เธอ... พระเจ้า ... นี่มันบุพเพอาละวาด ชัดๆ!

ถึงจะไม่มีโอกาสจีบตอนนี้ก็เหอะ ..... แต่สักวัน .... สักวันนี่หละ!!!

"ตัวจริง น่ารักชิบหาย ... น่ารักโพดๆ...."

ผมเดินไปแกว่งแขนไป

"อยากลองลูบหัวดูจริงๆเลย ... พยายามในร่างนั้นเหมือนลูกแมวที่ดื้อนิดๆ แต่ก็อ่อนแอเลย"

หน้าผมแดงเรื่อๆ ยิ้มระรื่น จมูกบานหน่อยๆ ถ้าใครมองคงคิดว่าผมบ้า

แต่เอาเถอะ ใครจะมองว่ายังไง ไม่สนหรอก

ตอนนี้มันฟินนี่หว่า ใครจะเข้าใจ ความรู้สึกของคำว่าฟิน

ก็ต้องมาอยู่ในอารมณ์ของผมตอนนี้ซะก่อน!

"อยากเจออีกจังเว้ย ...."

ระหว่างผมเดินไป บ่นไป ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไป ผมก็เดินเข้ามาถึงบ้านผมจนได้

บ้านที่อยู่ติดถนนใหญ่ .... มันเป็นอาคารพาณิช ขนาด 4 ชั้น ซึ่งจริงๆ มี 3 ชั้นจริง และ 1 ชั้นลอย

ด้านหน้าตั้งแผงขาย อาหารตามสั่ง ตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืน

"แม็กซ์ ! ไปไหนมาเนี่ย กลับมาซะค่ำ ไม่โทรบอกสักหน่อยเลย"

เสียงของแม่ที่หน้าตายังไม่แก่มาก ไว้ผมหางม้า ในชุดแม่ครัว แต่ไม่ได้ทำอาหารเอง เพราะมีลูกจ้างทำให้ เอ่ยบ่นทันที ที่ผมกลับมาถึงหน้าร้าน

"ไปเจอความรักมาครับแม่...."

ผมตอบกลับไปด้วยสายตามุ่งมั่น

"อะไรของแกหน่ะ ... วันก่อนๆ ก็เห็นบ่นว่าเพิ่งมีกระเทยมาจีบไม่ใช่เรอะ"

แม่ทำหนาเหยเกมองผม

"แม่ครับ .... ผมถามแม่ตรงๆเลยนะครับ"

ผมเก๊กหน้าทำเสียงหล่อ

"อะไร.... "

แม่ผมทำหน้าเหยเกปากเบ้หนักขึ้นอีกนิด

"ถ้าสมมุติ ว่าแม่เป็นผู้ชาย แล้วแม่ได้ไปเจอผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง แล้วเกิดตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกเห็น ...แล้วเธอทำกระเป๋าตังตก เลยจะเก็บไปส่งเธอ แต่ดันเจอว่าบัตรประชาชนในกระเป๋าตังของเธอเป็นของเพื่อนชายในห้องที่แม่ไม่ชอบขี้หน้า แล้วพอจะเอาไปคืน ก็ดันเผลอชนกันล้มลงปากประกบกัน ได้จับหน้าอกเธออีก .... จนเธอเขินอาย แล้วเผลอยอมรับว่าเป็นเพื่อนชายคนนั้นจริงๆ!"

ผมเอ่ยอธิบายบทนำไป

"...... พลอตเรื่องน่าสนใจ แปลกใหม่ดี แล้วไงต่อ"

แม่ผมพยักหน้าไป ฟังไป มองหน้าผมไป

หน้าของแม่ผมเริ่มนิ่งขึ้นไม่เบ้ปากแล้ว

"... แม่ ไม่ใช่พลอตเรื่องนะแม่ นี่คือสิ่งที่ผมไปเจอมา! ความรักไงแม่"

ผมพยายามอธิบายซ้ำ

"เออๆ ความรักๆ แล้วไงต่อ"

แม่ผมยังสนใจคำที่ผมเล่า

"เสร็จแล้วแม่เลยลากเธอมา เพื่อคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้น พอระหว่างพยายามเค้นถามข้อมูล ก็มีแฟนของเธอเข้ามาครับ"

"เป็นผู้ชาย?"

"ป่าวแม่... เป็นผู้หญิง ก่อนจะฉุด เธอคนนั้นไปจูบต่อหน้าต่อตาแม่เลย เสร็จก็บอกว่า จูบเพื่อล้างพลังของผู้ชายออก แล้วพอแม่ถามหาเหตุผลไป แฟนของเธอก็เฉลยพร้อมยอมรับว่า เธอก็คือเพื่อนชายในห้องของแม่ที่แม่ไม่ชอบหน้าจริงๆ แต่ที่จริงแล้ว ตัวจริงของเธอ เป็นผู้หญิง ที่ต้องคอยป้องกันไม่ให้มีความสัมพันธ์กับผู้ชายมาก เพราะไม่งั้นประจุเวทย์จะลดลง จนไม่สามารถใช้เวทย์อัญเชิญที่ดีพอได้!! และเธอก็ขอให้แม่ปกป้องความลับให้ พร้อมยอมทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เราเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร แม่คิดว่าไง!"

ผมเล่าจนหมด ครบถ้วนเนื้อหา

แปะ แปะ แปะ

แม่ผมปรบมือ 3 ทีแล้วเอ่ยบอก

"เอาไปเขียนเป็นนิยายสั้น แกขายดีแน่ เชื่อแม่สิ เนื้อเรื่องแปลกใหม่ ไม่ซ้ำใครดี เอ้าเขียนเลยไปๆ เดี๋ยวแม่ไปดูทีวีต่อละ ... อาบน้ำซะ แล้วข้าวจะกินอะไรก็บอกละกัน"

".... แม่จะไม่บอกหน่อยเหรอ ว่า ถ้าเป็นตัวแม่เองจะรู้สึกยังไง"

ผมถามสวนไป

"เอาความรู้สึก ของแม่เลยนะ"

"..... ก็คงจะรู้สึกหยะแหยงหละมั้ง ก็เจอกันตอนแรกเป็นเพศเดียวกันนี่"

แม่ตอบผมกลับมา

"ไปๆ พอละ"

"คร้าบ...."

ผมตอบรับแล้วเดินอย่างเหนื่อยๆ

เดินเข้าบ้าน ขึ้น บันได ไปชั้น 4 เพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

แล้วกลับเข้ามาในห้องนอนเล็กๆ ของผม

ที่ปูฟูกหมอนผ้าห่มหมอนข้างไว้นอน โต๊ะคอมจากไม้อัดถูกๆ คอมบ้านๆ ตู้เสื้อผ้าไม้อัดถูกๆ และชั้นหนังสือไม้อัดถูกๆ ที่มีหนังสือเรียนก่องรกๆไว้ไม่จัด

ผมไปที่คอม

เอาคีย์เกมจากในกระเป๋ากางเกงมาสมัครก่อนจะกดโหลดเกมทิ้งไว้

แล้วเข้าไปในเว็บโวเชี่ยลเน็ตเวิร์ค ที่คนใช้บริการเยอะแยะ เรียกว่า เฟคบุค

ผมสัญญากับพวกเธอว่าจะไม่บอกใคร

แต่สิ่งที่ผมจะทำ คือโพสรูปลงไป ....

แล้วประกาศให้โลกรู้ว่า

วันนี้ ... ผมได้ถ่ายภาพ กับผู้หญิง ที่ผมคิดว่า น่ารักที่สุด ตั้งแต่ที่เคยเห็นมา

ผมลงภาพ ที่ถ่ายคู่กับเธอทุกภาพ

ใบหน้าที่ยิ้มแบบฝืนนิดๆ ของเธอนี่มันน่ารักสุดๆไปเลย

มีความสุขจริงๆ ...

เห้อ พรุ่งนี้ อยากเจอเธออีกจังเลยนะ ....

โทรหาดีมั้ยว้า ... ยังไม่ได้ขอเฟคบุคของพยายามเลยด้วย

เพราะตอนนั้นไม่ชอบขี้หน้ากัน

แต่ตอนนี้หละ .... ตอนนี้เลย ต้องขอแล้ว!

เออ หาการ์ตูนที่ออกมาใหม่มาดูด้วย จะได้คุยกับเธอรู้เรื่อง เธอรักการ์ตูนนี่หว่า

ต้องเข้าหาข้อมูลเยอะๆเลย ....

โอ้ย ... อยากโทรเว้ย ... แต่อดใจไว้ก่อน พรุ่งนี้แล้วกัน! ค่อยโทร

โทรไปวันนี้เขาจะว่าเอาได้ เพราะเพิ่งถ่ายรูปด้วยกันมา....

หัวใจเต้นไม่หยุดเลย!!!

ก็มันน่ารักจนอดใจไม่ไหวนี่หว่า!!!

ก็มันน่ารักจนอดใจไม่ไหวนี่หว่า!!!

...

และพูดย้ำอีกที

ก็มันน่ารักจนอดใจไม่ไหวนี่หว่า!!!

End Chapter 48.66 ก็มันน่ารักจนอดใจไม่ไหวนี่หว่า!!!