เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #69 : Chapter 39.5 ...อะ ชั้นคิดออกแล้ว ... ต่อไปนี้ จะขอเรียก.....เธอว่า ....แล้วกัน!

Chapter 39.5 ...อะ ชั้นคิดออกแล้ว .... ต่อไปนี้ จะขอเรียก.......เธอว่า ....แล้วกัน!

................................

วันที่ 10 เมษายน เวทศักราช 193

ภายในห้อง สี่เหลี่ยม ที่ถูกสร้างขึ้นจากวิทยาการณ์แบบใหม่ ที่มีอุปกรณ์ทางเวทย์และวิทย์ครบครัน

ซึ่งพื้นของห้องมีการใช้เหล็กเป็นส่วนประกอบในการสร้าง

มีเตียง 1 เตียงตรงกลางที่ปูด้วยผ้าสีขาว

รอบด้าน เป็นกระจกใส ที่คนจากภายนอกสามารถมองเข้ามาได้

และประตูที่เป็นแบบผลัก

ฉ่า ....

เสียงของการ นาบ อะไรสักอย่างลงไป บนร่างกายมนุษย์

"ขึก .... อื้ออ!!"

เสียงที่พยายามข่มความเจ็บปวดทั้งหมดไว้นั้นดังระงมไปทั่วทั้งห้อง

......

เจ้าของเสียงร้องคือเด็กสาวผู้มีผมสีชมพูสวย

ผู้นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง

ร่างกายของเธอ โดนของใส ที่เผาไหม้เป็นผลึก ฝังลงไปที่หน้าอก

ผิวหนังของเธอบริเวณนั้น เผาไหม้จนแดงกร่ำไปทั่วทั้งผืนอก

และกำลังนอนรอให้มันค่อยๆติดแนบไปกับหน้าอกเธอ....

พร้อมกับมีเครื่องฉายแสงที่มีลูกแก้วเวทย์ติด

ฉายแสงใส่เธอราวกับมันกำลังตรวจสอบอะไรบางอย่าง

ผ่านไปสักระยะ ก็เสร็จ

เธอก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้าๆ

แล้วดันตัวลงจากเตียง

เดินไปหยิบ ชุดฮู๊ดดำมาสวม โดยไม่สวมชุดด้านในแล้วออกมาจากห้อง

ท่าทางเธอจะยังเจ็บหน้าอกอยู่ แต่ข่มความรู้สึกเอาไว้

เมื่อเดินจนมาตรงไปทางยาวจนถึงห้องประชุมขนาดเล็ก

ที่ตกแต่งอย่างสวยหรูด้วยพรม โต๊ะไม้ราคาแพง จอทีวีและโซฟา

เปิดไฟเตรียมไว้อย่างดีพร้อมแก้วน้ำ แต่กลับไม่มีใครเลย

เธอมองซ้ายมองขวาแล้วก็ถอนหายใจ

"...พึงพอใจกับพิธีที่ไม่ค่อยมีคนสินะ เอสเอ็ม ... อะ ไม่สิ เอ็มหนึ่งศูนย์ทีเอช ..."

เสียงของหญิงสาวเอ่ยดังขึ้น

"อะ .... ไง เอ็มเจ็ดยูเอสเอ ไม่เจอกันนานเลยนะ"

เด็กสาวหันหน้ามาเอ่ยยิ้มให้

หญิงสาวในชุดฮู๊ดสีดำที่เดินเข้ามาจากนอกห้องยิ้มให้

พร้อมกับหมาป่าตัวใหญ่ขนาดเท่าคนที่มีดวงตา 4 ดวง และขนสีน้ำเงิน

"ร่างกายมีอาณาเขตป้องกันโมเลกุลสีได้นี่ลำบากแย่เลยนะ ..... ต้องใช้ผลึกเวทย์ใสอย่างเดียวแบบนี้"

"อืม....อะ ... นี่เป็นสัตว์อัญเชิญของเธอสินะ ..... ตัวใหญ่มากเลย"

เด็กสาวพยักหน้าตอบรับให้กับหญิงสาวเบื้องหน้า

แล้วหันมาสนใจหมาป่าตัวนั้น

ก่อนจะโดนหมาป่าตัวนั้นเดินเข้ามาดมใกล้ๆ

"เฮ้ ... ไง เจ้าหมาสี่ตา น่ารักจังเลยนะ"

เด็กสาวเอ่ยยิ้มแล้วเอื้อมมือเข้าไปลูบหัวมัน

มันโยกหัวหลบแล้วก้มหน้า มุดหน้าดึงผ้าคลุมขึ้นแล้ว

เลียเข้าไปที่กลางหว่างขาเด็กสาว

แผลบ!!

"อื้อออ!!!"

เด็กสาวสั่นสะท้าน

ฉ๊อก .. ติ๋ง แหมะๆๆ..

เธอฉี่ราดออกมาเล็กน้อยทันที

เปรอะหน้าของหมาป่า และพื้นแถวนั้น

หมาป่านั้นรีบถอนหน้าออกมาแล้ว

"ถุย ... ก็ว่า กลิ่นอะไรแปลกๆ กลั้นฉี่เอาไว้นี่เอง"

มันสะบัดๆลิ้น รู้สึกไม่ชอบ

เด็กสาวที่โดนเลียตรงนั้นเข้าไป ถึงกับเข่าอ่อน นั่งขาแบะลงกับพรมบนพื้น

"อะ อะ อะ ไอ้หมาหื่น!! กะ แกพูดอะไรหน่ะ แล้วพูดได้ แบบมนุษย์แล้วจะยื่นหน้าเข้ามาเลียทำซากมะเขือยาวทำไมฮะ ไอ้หมาบ้ากามมมม!! ละ แล้วรู้ว่าชั้นอั้นฉี่เอาไว้ แล้วจะมาเลียทำหอกอะไรยะ!!!"

เด็กสาวเอ่ยโวยวายอย่างโมโหโกรธา ทันที

เธอนั้นพยายามอั้นฉี่ต่อ

"โฮ่ .... ประเทศเธอนี่ มีคำด่าแปลกๆ เยอะแฮะ แค่ประโยคเดียวชั้นรู้สึกเจ้าใจคำด่าถึง ห้าคำเลย.... ชั้นคิดมั่งดีกว่า...."

หมาป่านั้นสนใจถอยหลังออกมา

"เจ้านี่ชื่อไลท์นิ่งหน่ะ .... เป็นสัตว์อัญเชิญของชั้นเอง"

หญิงสาวเอ่ยบอก

"ส่วนที่เป็นการเจอกันครั้งแรก เพราะแต่ละครั้ง ชั้นส่งไลท์นิ่งไปทำงานที่อื่น ... เลยไม่ได้เจอกับเธอ"

"ไม่เจอก็ดีแล้ว!! อย่าเจอ ขอร้อง ชั้นไม่อยากเจอกับไอ้หมาบ้ากามนี่อีกแล้วย่ะ!!!"

เด็กสาวตะโกนโวยวายใหญ่

"...... เอาเถอะๆ ปวดฉี่สินะ .... ชั้นก็ขี้เกียจทำพิธีวุ่นวายเหมือนกัน .... ไม่อยากพิธีเยอะ ... เอ้านี่"

เธอเอ่ยแล้วหยิบลูกแก้วเวทย์ออกมา

มันเป็นลูกแก้วแบบพิเศษ ที่สร้างจาก ผลึกเวทย์ ครอบแร่ธาตุเวทย์ที่มีประจุไว้ข้างใน

"หา? ...ยะ ยังไงหน่ะ?"

เด็กสาวไม่เข้าใจ

เพราะประเทศของเธอนั้น มีพิธีรีตองเยอะใช้ได้

ถึงจะไม่ได้เคร่งครัดก็ตาม

"ต่อจากนี้ไป .... เธอจะไม่ใช่ เอสเอ็มเก้าทีเอชอีกต่อไปแล้ว .... เธอจะเกิดใหม่ ในนามของ เอ็มหนึ่งศูนย์ทีเอช! เธอจะยอมรับใช่หรือไม่"

M7USA เอ่ยออกมา

"อะ .. อื้ม ยอมรับค่ะ!"

เด็กสาวที่ยังนั่งไม่ทันได้ลุก รีบตั้งสติตอบรับ

แล้วทันใด ที่อกของเธอก็เรืองแสง .... พร้อมกับลูกแก้วนั้น ที่ค่อยๆ สลายหายไปผสานกับร่างกายเธอทันที

ตัวหนังสือบนอกของเธอ เริ่มปรากฏรูปร่างชัดเจน เขียนว่า M10TH

"เสร็จละ จบพิธี...."

M7USA เอ่ย

"หา!!!!!!!!! เสร็จแล้วเหรอ!"

M10TH โวยกลับไป

"อืม ... แค่นี้แหละ เธอไปฉลองกับคนที่ประเทศเอาเองแล้วกัน"

M7USA เอ่ยขึ้นยิ้มนิดๆ

แต่มันกลับทำให้อารมณ์ของเด็กสาวเศร้าหมองลง

".... อะ ... ประเทศของชั้น ... ตอนนี้ .... ไม่พร้อมจะฉลองหรอก...."

".... ก็พอเข้าใจหละนะ...."

หญิงสาวฮู๊ดดำ เอ่ยพยักหน้าให้

"....ยังไงทางเราก็จะเพิ่มงบประมาณให้แล้วกัน"

"ขะ .. ขอบใจนะ .... ตอนนี้ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกันช่วยนำหน่อยสิ"

เด็กสาวเอ่ยแล้วลุกขึ้นเอ่ย ท่าทาง เธอจะไม่รู้ทางนั่นเอง

M7USA พยักหน้าแล้วเดินนำไปจนถึงห้องน้ำ

ปล่อยให้เด็กสาวเข้าไปปลดทุกข์เบาและสงบใจจากเรื่องนั้น

ก่อนที่ M10TH จะเดินออกมาเอ่ย

"... ขอบคุณมากสำหรับวันนี้ ... เดี๋ยวชั้นจะโทรเรียกคนมาพากลับเลยแล้วกัน"

"อืม ..... ไปนั่งรอที่ห้องรับรองก่อนก็ได้"

M7USA บอกแล้วพานำไป

"......"

บรรยากาศเงียบลงเล็กน้อย

ส่วน M10TH กดโทรศัพท์กำลังโทรออก

"...อะ ชั้นคิดออกแล้ว .... ต่อไปนี้ จะขอเรียกเจ้าเด็ก กลั้นฉี่อย่างเธอว่า กระเจี้ยวแล้วกัน!"

หมาป่านั้นเอ่ยออกมาเล่นเอาเด็กสาวสะดุ้งตกใจ

"วะ ว่าไงนะ!"

เด็กสาวหันมาด้วยใบหน้าตกใจ

M7USA ยิ้มขึ้นมาเมื่อเห็นเด็กสาวสบายใจขึ้น

"อะไรเรอะ ยัยกระเจี๊ยวเปียก"

หมาป่าตัวนั้นเอ่ยต่อ ท่าทางมันกระหยิ่มยิ้มย่องใหญ่

"อะ ไอ้หมาบ้ากาม!! ชั้นไม่มีกระเจี๊ยว!!.... ยะ อย่ามาเรียกชั้นว่า ! กระเจี๊ยวนะ!!!"

เด็กสาวเอ่ยโมโห

น่าเศร้า ที่โทรศัพท์นั้น รับสายขึ้นมาตอนที่เธอ พูดคำสุดท้ายพอดี

"หะ หา? ... อะ อะไรคะ ท่าน กระ กระเจี๊ยวนะ ทำไมนะคะ?"

เสียงในโทรศัพท์เอ่ยถามกลับมา

".... ปะ ป่าว ไม่มีอะไร ชั้นเสร็จธุระแล้ว ... มารับเลย

เด็กสาวเอ่ยแล้วรีบวาง

"คอยดูเถอะ แก รอบหน้า ชั้นจะแก้แค้นให้หนักเลย ไอ้หมาหื่น!!"

เด็กสาวเอ่ยกรอด

"แน่จริงก็ทำให้ได้เหอะ นังเด็กกระเจี้ยวไม่ล้าง!"

"อ้าก ... โมโห !!!!"

แล้วเด็กสาวก็กระโดดตีกับเจ้าหมาป่า อย่างกับเด็กๆเล่นกัน

ท่ามกลางสายตา ของ M7USA และฮู๊ดดำต่างประเทศทั้งหลาย ....

...............................................................

.................................

ตึกๆๆๆๆ

เสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้นไม่หยุด

โดยมีคนขับ เป็นหญิงสาวในชุดฮู๊ดดำ และเพื่อนนั่งมาอีกสองคน

กำลังขับมารับ M10TH อยู่

"นี่ .... เมื่อกี้ท่านโทรมา แล้วพูดว่า กระเจี๊ยวนะ ... คิดว่ายังไงหน่ะ..."

หญิงสาวคนขับเอ่ยถามเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ

"...... ชั้นคิดว่า คงจะเป็นรหัสลับละมั้ง .... เหมือนกับ อินทรีมีกี่ขา... แล้วอีกฝั่งก็พูด หมาป่ามีหางเดียว อะไรแบบนั้น"

เพื่อนคนแรกของเธอตอบ

".... เป็นรหัสลับที่ดูในร่มผ้าดีนะ...."

หญิงคนขับเอ่ย

"... อยากลองไหมหละ คืนนี้.... แต่เป็นของปลอมนะ"

เพื่อนอีกคนที่เงียบมาตลอดโผล่หน้ามากอดเอวทั้งสองแล้วแลบลิ้นเลียมุมปาก...

แผลบ

...........................

.................................................

End Chapter 39.5 ...อะ ชั้นคิดออกแล้ว .... ต่อไปนี้ จะขอเรียกเจ้าเด็ก กลั้นฉี่อย่างเธอว่า กระเจี้ยวแล้วกัน!