ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

    ลำดับตอนที่ #308 : Chap.73 อรุณสวัสดิ์ครับคุณ.... ..... อรุณสวัสดิ์ครับคุณ.....

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 148
      3
      28 มิ.ย. 57

    Chap.73 อรุณสวัสดิ์ครับคุณ.... ..... อรุณสวัสดิ์ครับคุณ.....

     

    ................................................................................

    ...............................................................................

    ...............................................

    ............

    เวทศักราชที่ 398 / 10 / 20

     

    - หกโมงเช้าแล้ว ตื่นได้แล้ว -

    - หกโมงเช้าแล้ว ตื่นได้แล้ว -

     

    เสียงนี้มัน ..... นาฬิกาปลุกเหรอ ....

    ฟุบ .... หนุบ ...

     

    - หกโมงเช้าแล้ว ตื่นได้แล้ว -

     

    อะไรนิ่มๆฟระ ....

    หนุบๆ...

     

    - หกโมงเช้าแล้ว ตื่นได้แล้ว -

     

    เหมือนจะผิด .....

     

    - หกโมงเช้าแล้ว ตื่น.... -

    ติ๊ด!

     

    โอเค .... กดถูกแล้ว....

    ว่าแต่ ....เช้าแล้วเหรอเนี่ย .....

    "อืม ..... ยังไม่อยากลุกเลยแฮะ ....."

    ผมบ่นออกมาด้วยเสียงเครือเล็กๆ อย่างเหนื่อยหน่าย เพราะยังไม่อยากตื่นเท่าไหร่

    ก่อนจะพลิกตัวช้าๆไปฟาก ที่แม่นอนอยู่ .....

    หนุบ....

     

    หน้าผมแนบอะไรสักอย่าง

    "........."

    แม่ .... ไม่ใช่แม่แน่ๆ นุ่มนิ่มแบบนี้นี่มัน ....

    ผมรู้สึกได้ทันที ก่อนจะลืมตาขึ้นมา ....

    ก็ได้เจอกับ ...

     

    หน้าอกคู่สวยที่ล้นออกมาจากเสื้อนอนผ้าบางสีน้ำเงิน

    ใส่ชั้นในสีเหลืองลูกไม้ผ้ามันแสนงดงาม เว้าเปิดร่องอกเซ็กซี่แบบผู้ใหญ่ กำลังแนบหน้าผมอยู่

    "ฟรี้ .... ฟรี้ ...."

    พร้อมกับริมฝีปากสีชมพูนุ่มนิ่ม ที่พ่นลมหายใจเบาๆยามหลับออกมา ใบหน้าอันสวยงาม ที่นอนหลับสนิท ร่วมหมอนเดียวกับแม่แนบชิดจนข้ามอาณาเขตมาหมอนของผม อยู่

     

    "อึก"

    ผมสะอึกเล็กน้อย แล้วค่อยๆ กระเถิบหน้าออกมาจากหน้าอกของผู้หญิงคนนั้น

    ....

    ไม่ มันไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ..... มันคือ ฝ่าฟัน พี่ชายของผมเอง

     

    ไอ้เจ้าบ้าฝ่าฟันเอ้ย ..... กลับมากี่โมงกี่ยาม ไม่ว่าหรอกเว้ย ...

    เล่นมารวมแม่ นอนแนบชิดเข้ามากอดแนบกับตรูแบบนี้ ก็ไม่ไหวนะ ....

     

    นี่เอ็งยังเป็นผู้ชายอยู่จริงๆหรือเปล่าวะเนี่ย .....

    ปวดหัวชิบ ....ทั้งรูปร่าง ทั้งหุ่น ก็ไม่ใช่ชายแน่ๆไปแล้ว ....

    ไอ้ตรงนั้นก็ไปศัลยกรรมเวทย์ อีท่าไหนก็ไม่รู้อีก ....

    จนกลายเป็นแบบของผู้หญิงซะ เนียนขนาดนั้น ....

    "พอๆ ... เลิกคิดดีกว่าวุ้ย ...."

     

    "คุณแม่ ...... ก้าวเดิน .... อืม .....รักทั้งสองคนเลย...."

     

    -

    - ก้าวเดิน นายรักชั้นป่ะ -

    -

     

    โอ้โห .... พูดซะเห็นภาพในอดีตเลย

    "อึก .... มะ .... ยะ อยู่ๆมาพูดอะไรตรงนี้ฟระ!"

     

    "..... ฟรี้.... ฟรี้...."

     

    เวร .... ละเมอเหรอ ...

    "ไอ้บ้าเอ้ย .... "

    ผมโวยออกมา แล้วเอานิ้วดีดหน้าผาก ฝ่าฟัน เพียะ!

     

    "อื้อ ... งืมมม ....คุณแม่ มันเจ็บนะครับ"

     

    แล้วไหง .... เสียงครางเอ็งยังเป็นผู้หญิงเลยฟระ ฝ่าฟัน

    ไอ้นั่นตรูมันลุกซู่หมด จนแทงขาแม่แล้ว...

     

    "งืม.... ฝ่าฟัน ก้าวเดิน อย่าจิ้มขาแม่เล่นสิ กาโอ~~~~"

     

    อื้อหือละเมอได้เนื้อเรื่องต่อกันมากครับแม่

    "พอๆ .... ลุกดีกว่า"

    ผมบ่นกับตัวเองแล้วลุกขึ้นมานั่งนิ่งๆ ให้น้องชายของผมมันสงบ

    ปกติก็สงบยากอยู่แล้ว วันนี้นี่ มันสงบยากเข้าไปอีก

     

    อ่า.... ปวดตับ ....

    จะบอกว่าหื่นกับพี่ชายตัวเอง มันก็ไม่ถึงขนาดหื่นหรอก ....

    แต่เล่นมาซะ สวยขนาดนี้ ..... ผู้ชายที่ไหนมันก็มีอารมณ์กันบ้างละเฟ้ย...

    แถมยังไม่ชินกับเอ็งอีก ....

     

    ผมลุกเดินออกจากห้อง ลงมาชั้นล่าง เพื่อเปิดรายการทีวี ฟังไป และออกกำลังกายยามเช้าไป

    เริ่มด้วยซิทอัพก่อน

    "หนึ่ง .... สอง ..... สาม ................ สี่ .............................. ห้า ......................................... หก"

     

    - "กลุ่มกองกำลังปกป้องประเทศ ได้รับชัยชนะอย่างล้มหลามในการปกป้องประเทศ จากสัตว์ประหลาดเมื่อวานนี้ .... อย่างไรก็ดี ก็ยังมีการศูนย์เสียชีวิตมากกว่า ยี่สิบคน อยู่ดี ..... พวกเราขอไว้อาลัย ให้แด่กลุ่มกองกำลังปกป้องประเทศผู้หาญกล้า เหล่านั้น" -

    - "ต่อไปเป็นข่าวกีฬา .........." -

     

    "ยี่สิบเจ็ด .............................................. ยี่สิบแปด!....... ยี่สิบ ......... เก้า......... ..........................สาม.............. สิบ"

    ตุบ ...

    "แฮ่ก .... แฮ่ก ...."

    เหนื่อยเว้ย .... แค่สามสิบรอบ ยังจะตายแล้ว ....

    ถ้ามีตุ้มติ้ม มาคอยเชียร์ข้างๆ คงจะรู้สึกดีกว่านี้แฮะ ....

     

    - "หน้ากากจิ้งจอก ก็ได้รับชัยชนะ มาจากคู่แข่ง ที่เป็นถึง นักเวทย์ระดับสูงของแดนจิงโจ้ ในการแข่งเมื่อวานนี้ เรียกได้ว่า เสียงแฟนๆนั้น กรี๊ดเฮลั่นกันเลยทีเดียวค่ะ และจากผลสำรวจ ก็ทำให้ ได้แฟนๆจากแดนจิงโจ้มามากมาย เพียงวันเดียวก็เพิ่มฐานแฟนๆ ได้มากถึง ห้าเท่าจากเดิมแล้วนะคะ คุณพหุราช คิดว่าไงบ้างคะ" -

     

    นั่นไง ... ข่าวหน้ากากจิ้งจอกอีกแล้ว .....พูดถึง ก็นึกขึ้นมาได้พอดี

    ตอนนี้ยังสงสัยอยู่เลย ... ว่าตกลงแล้ว หน้ากากจิ้งจอกปิงปิง ที่ฝ่าฟันปลอมตัวไปเป็น

    เพื่อสืบหาข่าวของสารเสพติดแล้วไหนจะหน้ากากจิ้งจอกตัวจริง

    ที่จริงๆแล้วเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฝ่าฟัน แต่ยอมให้ฝ่าฟันปลอมเป็นตัวเองเพื่อสืบข่าวอะไรนั่นอีก

    เพื่อแม่และความเนียน เลยลงทุนศัลยกรรมขนาดนั้น .... แต่สุดท้าย

    ก็คว้าน้ำเหลวที่จะช่วยเหลือแม่จากยาเสพติดซะอีก

    แทนที่จะเลิกแล้วศัลยกรรมกลับ

    ดันมาบอกว่า

     

    -

    - อย่างน้อยๆ ถ้าช่วยแม่ไม่ได้ ชั้นก็จะให้แม่ได้กินสวัสดี ฟรีๆ ไปตลอดชีวิตเลย .... ดีมะ? -

    -

     

    ไอ้คำพูดนั่นมันอะไรกันเล่า!!!

     

    - "ยอดคนกดไลค์ ตอนนี้ก็เกินสองร้อยล้านไปแล้วนะครับเนี่ย .... จะว่าไงดี .... ตอนนี้จะมีใครมาฉุดความดังของเธอได้อีกหรือเนี่ย ... ประมาณนั้นมั้งครับ" -

     

    โอเค .... น้องชายของผม สงบลงได้ด้วยดีแล้ว

    ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นมาปิดทีวี

     

    - "ดิชั้นไม่อยากให้มีใครมาฉุดเลยค่ะ เพราะ ..................." -

    ฟุบ

     

    แล้วเดินกลับขึ้นมาบนห้อง เพื่อปลุกฝ่าฟัน กับแม่

    แกรก ....

    "อะ..."

    แต่เมื่อกลับขึ้นมาบนห้องก็ต้องชะงัก ค้างอีกรอบ....

     

    "จุ้บ ... จุ้บ ... จุ้บ"

    "อืออ ... งืมมม"

    เมื่อได้เห็น แม่กำลัง ดูดหน่มน้ม ของฝ่าฟันอยู่ อย่างกับเด็กดูดนมแม่....

    ใครเป็นแม่ ใครเป็นลูกกันฟระ ....

     

    อยากจะด่าให้กลับมาเป็นพี่ชายเหมือนเดิมได้แล้วจริงๆ

    แต่เราเอง ก็ไม่ค่อยจะมีประโยชน์เท่าไหร่ซะด้วย เลยพูดไม่ได้

    คงได้แค่คอยดูแลแม่ แบบนี้ต่อไป.... จนกระทั่งเราแต่งงานกับตุ้มติ้ม.....

    บ้านของตุ้มติ้ม .... ก็อยากจะให้เราไปดูแลธุรกิจช่วยอยู่แล้ว ....

    เราก็คงต้องออกจากที่นี่ไป .....

    แม่ก็เป็นคนขี้เหงาสุดๆ จนนอนคนเดียวไม่ได้

    ดังนั้นก็ให้ฝ่าฟันดูแลแม่ นานๆก็แวะกลับมาที

     

    บ้าจริง นี่ตรูคิดอะไรเนี่ย ....

    ก็เพราะแบบนี้ไม่ใช่หรือไง .... ฝ่าฟันมันถึง...

     

    -------------------------

    "ฝ่าฟัน ทำไมเอ็งไม่คบกับเมย์ หรือหนิง หรือฝ้ายฟระ ...อลิซด้วย ...เอาสักคนสิ พวกเธอไม่ใช่แค่ทอดสะพานแล้วนะ! แบบนั้นมันชัดซะยิ่งกว่าชัดอีก"

     

    "ไม่อยากจะพูดเท่าไหร่เลย"

     

    "อะไรฟระ ที่ไม่อยากพูดหน่ะ"

     

    "เพราะพี่ชายคนนี้ รักแม่กับน้องยังไงหละจ๊ะ ... "

    หนุบ!!

     

    "ว้าก!! ... ไอ้บ้า ..... อย่าเล่นทีเผลอนะเฟ้ย เสียวสันหลังเว้ย! เดี๋ยวนี้ ชักไม่ใช่แล้วนะ"

     

    "ฮ่าๆๆ ... เมื่อตัวเองสวยได้ขนาดนี้ มันก็อยากจะแกล้งน้องชายเล่นเหมือนกันนี่ ยิ่งปฏิกิริยาแบบนี้ ยิ่งอดใจแกล้งไม่ได้"

     

    ".... พอเลยเฟ้ย ... "

    หมับ!!

     

    "หวา โดนก้าวเดิน นอกใจตุ้มติ้ม มาจับหน้าอกแล้ว!!"

     

    "ตรูจะดันเอ็งออกเฟ้ย ดันหันหน้าอกมาให้ดันอีก!!!"

     

    "ฮ่าๆๆ ...."

     

    "เข้าเรื่องสักทีสิฟระ .... ตรูถามไปเมื่อกี้หน่ะ...."

     

    "หืม~~~~~?"

     

    "ไม่ต้องมาหืมด้วยเสียงหวานน่ารักแบบนั้นเลย ชั้นถามว่า สี่คนนั่นแทบจะเกินกว่าทอดสะพานให้นายแท้ๆ แล้วทำไม ไม่รับเป็นแฟนสักคน สักทีหละเห้ย!"

     

    "........ เห้อ ........ "

     

    "เห้อ อะไรฟระ"

     

    "นายรักตุ้มติ้มไม่ใช่หรือไง ...."

     

    "แล้วมันเกี่ยวอะไรฟระ!"

     

    "..... แล้วถ้านายแต่งงานกับตุ้มติ้มจริงๆ จะมีเวลาให้แม่เหรอ ....."

     

    ".... อึก"

     

    ".... ถ้านายไม่สามารถมีเวลาให้แม่ได้มากพอ .... ตัวชั้นคนนี้ .... จะเป็นโสดตลอดชีวิต .... เพื่ออยู่กับแม่เอง ...."

     

    "จะบ้าเหรอ ....."

     

    "ไม่ได้บ้านะ ..... ชั้นบอกแล้วไง ..... ว่าชั้นรักครอบครัวที่สุด ..... อย่างอื่นหน่ะ เป็นรองทั้งหมดนั่นแหละ"

     

    "...... พูดเหมือนชั้นเห็นแก่ตัวเลยนะเห้ย"

     

    "ป่าวเลย .... ชั้นต่างหากหละ ที่เห็นแก่ตัว ..... "

     

    "....."

     

    "จริงๆ เคยบอกไปแล้วตอนเด็ก แต่.... อยากบอกเอาไว้อีกรอบหละนะว่า .... สบายใจได้เลย .... ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับแม่หลังจากที่นายย้ายออกไปหน่ะ ..... ชั้นจะเป็นคนจัดการเอง ..... ก้าวเดินใช้ชีวิตของตนเอง ที่ตัวเองชอบและต้องการให้เต็มที่ก็พอแล้ว ..... มันจะทำให้ชั้นมีความสุขมาก ..... "

     

    "แบบนั้นมัน ...."

     

    "อะๆ ... ไม่ต้องกลัว ข้อผูกมัดที่เห็นแก่ตัวของชั้นหน่ะมีแน่ .... ถ้าชั้นเกิดตายไปก่อน ที่แม่จะเป็นอะไรไปหละก็ ..... นายจะต้องมาดูแลแม่นะ เข้าใจไหม ..... ถ้านายไม่มาดูแลแม่ตอนชั้นตายแล้วหละก็ ... ต่อให้ชั้นเป็นผี .... ชั้นก็จะมาหลอกหลอนนายทุกวันทุกคืน ..... จนมาดูแลแม่เลยเป็นไง!"

     

    "อย่าพูดเรื่องตายได้หน้าตาเฉยแบบนั้นสิเห้ย ...."

     

    "ฮ่าๆๆ .... เป็นไงหละ .... ชั้นเห็นแก่ตัวสุดๆไปเลยใช่มะ ... ดูแลแม่ก็เป็นความสุขของชั้นอยู่แล้ว ให้นายมีความสุขกับตุ้มติ้ม ก็เป็นความสุขของชั้น .... แถมถ้าชั้นตาย นายยังต้องมาเดือดร้อน เพื่อชั้นอีก .... "

     

    "เจ้าบ้า .... พูดอย่างกะสั่งเสีย หรือจะไปตายอย่างงั้นแหละ ...."

     

    "ฮ่าๆ ... ไม่หรอก .... ก็อย่างที่ชั้นบอกนายด้วยคำนั้นตลอดนั่นแหละ ก้าวเดิน ..... "

     

    "เหยๆ .... ไหงวกกลับมาคำนั้นอีกแล้วหละ"

     

    "จงอย่าเชื่อมั่นในตัวเอง ..... จงเชื่อมั่นในตัวชั้น ที่เชื่อมั่นในตัวนายซะ ...."

     

    "อ่า .... รู้สึกรอบนี้ คำพูดจะเปลี่ยนเล็กน้อยนะ .... "

     

    "แล้ว ฟังดูแมนไหมหละ ...."

     

    "ไม่เลยเว้ย ... เอานิ้วโป้งแทงหน้าอกที นมกระเด้งแบบนั้น ไม่แมนแล้วหละ"

     

    "เหรอจ๊ะ ... "

     

    "ว้าก อย่ากอดสิเฟ้ย ไอ้บ้า!!"

     

    "ฮ่าๆๆๆ .... ปะ ไปเรียนกันเหอะ!"

     

    ----------------------------

     

    เอาเถอะ .... ฝ่าฟันมันเลือกแบบนั้น เราก็จะเชื่อในตัวมันละกัน

     

    ผมค่อยๆ เดินเข้าไป หาทั้งสองคน ที่ยังนอนแม่ดูดนมลูกกันอยู่

    ก่อนจะตะโกนเสียงดัง

    ".... ทั้งสองคน!! หกโมงจะครึ่งแล้ว ตื่นไปอาบน้ำด้วยกันได้แล้ว!!!"

     

    "อ้ะ .....อรุณสวัสดิ์ ทั้งสองคน กา~~~~โอ~~~~~"

    "อึก ... อืม .....อรุณสวัสดิ์ ทั้งสองคน...."

     

    อ่า .... เสียงในยามเช้า ของทั้งสอง ที่เป็นแรงกำลังใจสำหรับวันใหม่ ดังขึ้น

    แน่นอนอยู่แล้วหละ ... ผมก็ต้องยิ้ม แล้วตอบทั้งสองออกไปว่า

     

    "อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่ ..... อรุณสวัสดิ์ครับคุณพี่สาว ...."

     

    ............

    ...............................................

    ................................................................................

    ...............................................................................

     

    End Chap.73 อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่ ..... อรุณสวัสดิ์ครับคุณพี่สาว


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×