ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

    ลำดับตอนที่ #276 : Chap.58 ก็แค่พนักงานรับจ้างช่วยดูแลไม่ใช่เหรอ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 154
      3
      14 มิ.ย. 57

    Chap.58 ก็แค่พนักงานรับจ้างช่วยดูแลไม่ใช่เหรอ

     

    ...........................................................

    ...........................................................

    .................................

    ..............

     

    "เอ่อ"

    หนิง ฝ้าย และเมย์ .... กำลังอึ้ง

    จ้องมองผม .... และหน้ากากจิ้งจอก ที่เป็นคนละคนกัน....

     

    "ทะ ... ทำไมถึง...."

    หนิงพูดอ้ำอึ้งออกมา แล้วก็เงียบลงไป เมื่อมองหน้าของหน้ากากจิ้งจอก

     

    "ขะ ขอโทษค่ะ คุณหน้ากากจิ้งจอก"

    "ขอโทษค่ะ ที่ไปสงสัยเรื่องนั้นจนพูดอะไรเสียๆหายๆไปค่ะคุณหน้ากากจิ้งจอก"

    เมย์กับฝ้ายรีบขอโทษขอโพยหน้ากากจิ้งจอกใหญ่ ....

     

    "ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ .... มะ ไม่เป็นไรหรอก .... ยังไง พวกเธอก็เป็นเพื่อนกับฝ่าฟันใช่ไหมหละ"

    หน้ากากจิ้งจอกตอบพวกเธอออกไป

     

    "ใช่ค่ะหน้ากากจิ้งจอกใจกว้าง ไม่ถือสาพวกพี่ๆหรอกค่ะ! หนูบอกแล้วก็ม่ายเชื่อ"

    พิณเสริมหน้ากากจิ้งจอก

     

    ".....จ้า ขอโทษน้า..."

    "ขอโทษนะจ้ะพิณ ..."

    ทั้งสองรีบหันไปพูดกับพิณอย่างเอ็นดู

     

    ฝ้ายและเมย์ ก็เปลี่ยนอารมณ์เร็วอยู่หรอก .... แต่หนิงนี่สิ จ้องผมหน้าดุแบบนั้น

    คิดอะไรอยู่กันแน่

     

    ".... ฝ่าฟัน!!!นี่มันเรื่องอะไรกัน ... อธิบายมานะ ทำไมถึงมาอยู่กับคุณหน้ากากจิ้งจอกได้!! แถมยัง ... ถะ แถมยัง ....เรียกชื่อฝ่าฟันเอง ไม่เรียกอิจิกะ แล้วยังอยู่ในห้องเดียวกันอีก .... "

    หนิงทำหน้าดุ แถมยังพูดเสียงสั่น ... .เพราะเขินอายหน้ากากจิ้งจอกหละสิ...

    "อย่าบอกนะว่า ..... นะ นะ นาย นายเป็นแฟนกับหน้ากากจิ้งจอก!!!"

     

    ไม่ใช่แล้วเฟ้ย!!!

     

    "ไม่ใช่แล้วมั้งหนิง !"

    "ไม่ใช่หรอกหนิง"

    "ไม่ใช่แน่นอนจ๊ะ"

    "ไม่ใช่หรอกค่ะ"

    โอ้โห .... พูดพร้อมเพรียง อย่างกับนัดกันมา

     

    แล้วชั้นจะพูดอะไรกลับไปดีหละเนี่ย

     

    "พาทั้งสามคน... เข้าห้องก่อนไหม?"

    หน้ากากจิ้งจอกหันมาถามผม

     

    "ใช่ค่ะ ... พาเข้าห้องก่อนไหม"

    พิณเสริมคำพูดของหน้ากากจิ้งจอก

     

    เออ ... ควรจะเข้าห้องก่อนจริงๆนั่นแหละ เดี๋ยวมีปัญหาทีหลัง

    "นี่ ทั้งสามคนจะเข้ามาก่อนไหม .... เพราะว่าเดี๋ยวคนอื่นมาเห็น พวกเธอจะเดือดร้อนเปล่าๆนะ ..... "

     

    "ใช่ค่ะ จะเดือดร้อนเอาเปล่าๆ"

    พิณเสริมให้กับคำพูดของผมต่อเนื่อง

     

    "เอ๋ ... จะดีเหรอ ? ...ได้เหรอคะ คุณหน้ากากจิ้งจอก"

    "นั่นสิ นี่ห้องส่วนตัวของหน้ากากจิ้งจอกไม่ใช่เหรอคะ?"

    ฝ้ายกับเมย์ ท่าทางจะเกรงใจหน้ากากจิ้งจอกอยู่บ้าง

     

    แต่ ...

    "... นายถือวิสาสะยังไง เชิญคนอื่นเข้าห้องหน่ะ ... เป็นอะไรกับคุณหน้ากากจิ้งจอกกันแน่"

     

    หนิง!!! เธอจะสงสัยอะไรนักหนา .... ทำไมขี้สงสัยอย่างงี้ฟระ

    หน้ากากจิ้งจอกก็เป็นคนถามก่อนแท้ๆ ยังจะมาสงสัยอะไรชั้นอีก

    ไม่สิ ไอ้เราก็ปากพาซวยเอง

     

    "เอ่อ ...."

    ไม่รู้จะตอบอะไรออกไปดีเว้ย!!!

     

    "ใจเย็นๆนะจ๊ะ ทั้งสามคน ....เรื่องเข้าห้องหน่ะไม่เป็นไรหรอก ...เหมือนจะมีคนมาทางนี้แล้วนะ ... รีบเข้ามาก่อนดีกว่า"

    หน้ากากจิ้งจอกยิ้ม แล้วรีบขยับกาย เปิดประตูออกกว้างๆ เชื้อเชิญให้ทั้งสามคนมาในห้อง

     

    หนิงฝ้ายเมย์ ท่าทางจะเหมือนกับ เกรงใจก็ไม่ใช่ อยากเข้าก็ไม่เชิง สงสัยก็ไม่น้อย ... แต่ก็ตอบออกมาว่า

    "ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ"

     

    แล้วพิณก็พาทั้งสามเข้ามานั่งบนโซฟายาวภายในห้อง VIP ของโรงแรม เจริญศรีวีซ่า

    ที่โออ่าสวยงาม กับเฟอร์นิเจอร์ แบรนเนมมากมาย รวมถึงมีห้องแยกย่อยอีก 3 ห้อง

    เล่นเอาหนิงกับฝ้าย ตาค้าง มองแล้วมองอีก

     

    อ่า .... อยากบอกพวกเธอจริงๆเลยว่า ตอนชั้นได้เห็นห้องแบบนี้ครั้งแรก ก็อึ้งเหมือนกัน

    อยากลองพักสักครั้งหละสิ ......

     โอเค ช่างมัน เข้าเรื่องดีกว่า

    "เข้าเรื่องเลยดีกว่ามั้ย .... "

    ผมเริ่มพูดขึ้นกับเพื่อนทั้งสาม

     

    หน้ากากจิ้งจอกที่นั่งข้างๆ ตรงโซฟากลางข้างๆพิณยิ้มแล้วเริ่มถามทุกคน

    "ใครจะถามก่อนดีหละ .... "

     

    "ใช่ค่ะ ใครจะถามก่อนดี!"

    พิณช่วยเสริมหน้ากากจิ้งจอก

     

    พิณ ... ไม่ต้องถามย้ำคำถามชั้นก็ได้ ....

    อยากพูดบอกออกไปจริงๆ แต่ช่างเถอะ

     

    "ชั้นเลยฝ่าฟัน!! ชั้นอยากรู้ว่าทำไมนายถึงมาอยู่กับหน้ากากจิ้งจอกในห้องนี้ได้... ทำไมไม่บอกดีๆ พวกเรารอนายตั้งนานรู้มั้ย!!! ไม่งั้นไม่ตามมาหรอก"

     

    อื้อหือฝ้าย .... โมโหใหญ่เชียวนะ ...

    ว่าแต่ ...

    "เรื่องที่ชั้นอยู่ในห้องเดียวกันหน้ากากจิ้งจอกหน่ะ ... เอาไว้ก่อนแล้วกัน เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทีหลัง แต่ตอนนี้ขอถามก่อนเลย"

    ก็ว่าอยู่หละนะ .... ว่าอาจจะตามมา ... แต่ตามมาถูกได้ยังไงกัน

    "ว่าแต่.... ตามมาถูกได้ยังไงหละเนี่ย แล้วเล่นแอบเข้ามาได้ยังไงกัน .... "

     

    "ใช่ค่ะ!! ตามมาถูกได้ยังไง!"

    พิณ โวยตามคำพูดผม

     

    "....ตะ ... ติดอุปกรณ์ติดตามมาหน่ะสิ .... "

    หนิงสารภาพออกมา

     

    โอ้โห!!!! .... เป็นนักสืบหรือไงหนิง!!!

    "อุปกรณ์ติดตาม! .... อยู่ไหนกัน!! แล้วไหงมาติดที่ชั้นได้หละเห้ย!"

     

    "ชั้นมองหน้านายแล้วไม่ไว้ใจหน่ะสิ .... ก็เลย ... แอบใช้อุปกรณ์ติดตามเวทย์ขนาดเล็กเท่าเส้นผม ติดมาที่ก้นนาย หน้าอกนาย แล้วก็แอบหย่อนลงไปในกระเป๋าสะพายแบบผู้หญิงของนายยังไงหละ!!"

     

    "... เอ๋ ... แบบนี้มันอาชญากรนะจ๊ะ"

    หน้ากากจิ้งจอกยิ้มขำๆให้กับคำตอบและท่าทีโมโหของหนิง

     

    "ใช่ค่ะ อาชญากรนะคะ!"

    พิณเสริมหน้ากากจิ้งจอกต่อทันที

     

    เออ .... หรือจะเป็นอาชญากรจริงๆ ...

    "จะว่าอาชญากรมันก็ใช่อยู่ .... แต่เพราะคิดว่าชั้นคงไม่โกรธสินะ ถึงได้ทำหน่ะหนิง .... "

     

    ".... "

    หนิงก้มหน้าลงเซ็งๆ

     

    "ฮะๆๆ ... ตามนั้นแหละ ฝ่าฟันก็ไม่โกรธจริงๆไม่ใช่หรือไง"

    "เอาน่า หนิงอย่าทำหน้าเซ็งไปเลย ฝ่าฟันไม่โกรธหรอกน่า"

    ฝ้ายกับเมย์ช่วยกันปลอบหนิง ....

    ระหว่างรอชั้นอยู่แค่ชั่วโมงเดียวนี่ พวกเธอพัฒนาความเป็นเพื่อนไปได้เยอะเลยนะ

     

    "ละ ... แล้วกระเป๋าถือนายก็ยังอยู่กับตัวนายนี่ฝ่าฟัน!! .... ทำไมถึงสัญญาณมันถึงได้แยกออกมาได้หละ!!"

    หนิงโวยวายใส่ผมทันที เหมือนจะยังไม่ยอมแพ้กับเรื่องนั้น

     

    ออ .... แบบนี้เองสินะ ถึงได้สงสัยว่าหน้ากากจิ้งจอกคือชั้น

    "แบบนี้ก็แสดงว่า ... อีกชิ้นนึงที่หย่อนลงมาในกระเป๋าของชั้นมันไปติดกับหูไม่ก็หางจิ้งจอกที่ชั้นพกมาให้หน้ากากจิ้งจอกยังไงหละ"

     

    "ติดกับหูจิ้งจอกที่พกมาให้หน้ากากจิ้งจอกเหรอ!!!"

    นั่นไง ทั้งสามพูดประสานเสียงพร้อมเพรียงกันดีมาก

     

    โอเค .... ยิ่งชั้นตอบเหมือนยิ่งแย่ลง

     

    "ทั้งสองมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่ ทำไมถึงขึ้นต้องเอาหูกับหางจิ้งจอกมาให้กัน!!"

    "ใช่ แบบนี้มันทำให้สงสัยนะฝ่าฟัน!!"

    "นั่นหน่ะสิ .... แล้วคุณหน้ากากจิ้งจอก ที่เห็นออกข่าวว่า ปฏิเสธผู้ชายตั้งหลายคน ทั้งๆที่เขารวยกว่าทั้งนั้น ไหงกลับมาอยู่กับฝ่าฟันที่ทั้งจนทั้งผิดเพศได้หละ!! หระ หรือว่าจะมีความสัมพันธ์ .... "

     

    ไม่ใช่แล้วเฟ้ย!

    "หยุดเลยหนิง!! ... ใจเย็นๆ พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้น"

     

    "ไม่มีความสัมพันธ์แบบนั้นหรอกค่ะ!!"

    พิณก็เสริมผมตาม

     

    "คิกๆๆๆๆๆ ฮะๆๆ ... ทั้งสามนี่ตลกดีจังเลยนะ .... "

    หน้ากากจิ้งจอกหัวเราะมีความสุข ค่อยๆส่ายหางไปมาเล็กน้อย แล้วตอบทุกคนออกไปว่า

    "พวกเราเป็นเพื่อนสนิทกันแบบสุดๆ จนแทบจะเป็นคนเดียวกันอะไรแบบนั้นหน่ะ .... ตั้งแต่เด็กอายุยังไม่ถึง สามขวบแล้ว ... ไม่ต้องคิดมากหรอก .... "

     

    "ใช่แล้วค่ะ ไม่ต้องคิดมากหรอก!!"

    แล้วน้องพิณก็เสริมหน้ากากจิ้งจอกต่อ

     

    "อย่างงั้นเอง"

    เหมือนฝ้ายกับหนิงจะเข้าใจแล้ว

     

    แต่ ...

    "เอ้ะ .... งะ งั้นเหรอคะ"

    ทำไมดูเมย์เศร้าใจลงไปถนัดตาเพราะคำตอบแบบนั้นได้หละ

    ไม่เข้าใจคุณเธอเลย

     

    หน้ากากจิ้งจอกพยักหน้าให้ทั้งสาม แล้วอธิบายต่อ

    "ส่วนที่ฝ่าฟันมาในวันนี้หน่ะ ..... อ่า .... หมายถึงในสภาพอิจิกะแบบนี้หน่ะ ... เพราะว่า จะเอาหูจิ้งจอกกับหางจิ้งจอกของตนเอง มาให้ชั้นใส่ รวมถึงปลอกคอสุนัขจิ้งจอก แล้วให้ชั้น มอบให้กับ ผู้เข้าร่วมงานหมายเลข สองศูนย์สองสองเจ็ด ถึง สองศูนย์สองสองเก้า คนละชิ้นยังไงหละ .... เห็นเขาบอกว่า ทั้งสามคนชอบชั้นมากใช่ไหมหละ ..... "

     

    อธิบายเยอะไปแล้ว!!!

     

    "หรือต้องเรียกว่า แอบให้ของขวัญโดยไม่บอกล่วงหน้าค่ะ!"

    พิณเสริมคำพูดของหน้ากากจิ้งจอกต่อ

     

    ชักเยอะละพิณ .... เธอนี่ ....

     

    "..... บะ แบบนี้เองเหรอ ฝ่าฟัน"

    "ตั้งใจจะให้ของขวัญงั้นเหรอ!"

    "จะให้ของขวัญ โดยไม่บอกเนี่ยนะ"

    ทั้งสามคนหน้าแดงก่ำ ออกมาชัดเจน

     

    นี่ผมกำลังทำอะไรผิดต่อพวกเธอหรือป่าว

    "จะ ....  อธิบายยังไงดีหละเนี่ย .... อ่า.... เรื่องมันก็แบบนั้นแหละ ...."

     

    "...ขอบคุณนะฝ่าฟัน ... ขอบคุณมากๆนะคะ คุณหน้ากากจิ้งจอก"

    "ขอบคุณนะฝ่าฟัน ... ขอบคุณคุณหน้ากากจิ้งจอกมากๆนะคะ"

    ฝ้ายกับเมย์ก้มหัวขอบคุณ

     

    "ขอบพระคุณ คุณหน้ากากจิ้งจอกมากๆค่ะ ...ถึงมันจะเป็นของนายก็ขอรับไว้แล้วกัน"

    หนิงยิ้มหวานขอบคุณหน้ากากจิ้งจอกเช่นกัน .... แต่เหมือนจะไม่ได้ขอบคุณผมด้วยหละนะ

     

    ".... อา ... มะ ไม่เป็นไรหรอกทั้งสามคน ..... พอดี เพราะเป็นเพื่อนสนิทกันหละนะ เลยขอได้ .... ส่วนที่ชั้นบอกว่าไม่ได้ดูหน้ากากจิ้งจอกแข่งหน่ะ จริงๆนะ ..."

    ก็คงต้องตอบประมาณนี้กลับไปหละสินะ

     

    หน้ากากจิ้งจอกยิ้มแล้วยืนขึ้น

    "งั้น ไหนๆก็ไหนๆ แล้วชั้นถอดให้ตรงนี้เลยแล้วกันนะ ....ดีมั้ย? หรืออยากได้ในงาน"

     

    "อ้า!! เดี๋ยวก่อนค่ะ ... ตรงนี้หน่ะได้ แต่แบบนี้ก็ต้องถลกก้นให้ฝ่าฟันมันดูสิคะ!!!"

    "ใช่เลย ฝ่าฟันหันหน้าไปก่อนเลย!!"

    "เดี๋ยวนะคะ รอให้ฝ่าฟันหันหน้าไปก่อน"

     

    เห้ยๆ อะไรจะมามองชั้นเป็นผู้ชายเอาตอนนี้ แล้วชั้นก็ไม่ได้พิศวาสนักหรอกนะ ....

    กับบั้นท้ายของหน้ากากจิ้งจอกเนี่ย

    "ไม่ต้องคิดมากขนาดนั้นหรอกน่า ......"

     

    ก๊อกๆ!

    แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

    "ท่านหน้ากากจิ้งจอกคะ ขออนุญาตค่ะ .... ตอนนี้จะถึงเวลาแล้วนะคะ"

    "ใช่แล้วค่ะ ถ้าไม่รีบ เดี๋ยวไปสายแล้วเขาจะว่าเอาได้นะคะ"

     

    "อ้ะ .... ไปเดี๋ยวนี้หละ กุ๊กไก่ .... ผักกาด"

    หน้ากากจิ้งจอกตอบแล้วลุกขึ้นยืน

     

    "อ้ะ!!..."

    "อะ ... ผักกาดงั้นเหรอ?"

    แล้วพวกเธอสองคนจะตกใจทำไมกันหละหนิง ... ฝ้าย

     

    ".... ทุกคน งั้นชั้นไปก่อนนะจ๊ะ ... เดี๋ยวจะมาใหม่ ยังไงขอยืม ของสามชิ้นนี้ไปเปิดตัวในงานก่อนแล้วกัน เปลี่ยนคงจะเสียเวลา .... "

    หน้ากากจิ้งจอกตอบด้วยรอยยิ้มหวานๆ แล้วรีบลุกขึ้นวิ่งไป

     

    "รอด้วยค่ะ พี่หน้ากากจิ้งจอก!!"

    พิณรีบวิ่งตามหน้ากากจิ้งจอกไปติดๆ

     

    ".....ค่ะ...."

    ทุกคนตอบรับคำพูดของหน้ากากจิ้งจอก

    แล้วมองตามจนกระทั่งหน้ากากจิ้งจอก เปิดประตู ... แล้วปิดลง

     

     แกร๊ก ... กรึก

     

    "จริงๆด้วย!"

     

    แล้วพวกเธอจะจริงๆด้วยพร้อมกันทำไมหน่ะ หนิง ... ฝ้าย

     

    "มีอะไรเหรอ ?"

    เมย์ถามแซงผมทันที ... ดีแล้วหละ จะได้ไม่ต้องเป็นคนถามเปิดประเด็น

     

    ".... ผักกาดเป็นอะไรกับหน้ากากจิ้งจอกหน่ะฝ่าฟัน!"

    "กุ๊กไก่เป็นอะไรกับหน้ากากจิ้งจอกหน่ะฝ่าฟัน ...."

     

    อ้าว ... เล่นเริ่มมาถามแบบนี้ .... ต่อเนี่ยนะ

    "ใจเย็นๆสิหนิง... ฝ้าย .... ทำไมอยู่ๆมาถามชั้นแบบนั้น ก็แค่พนักงานรับจ้างช่วยดูแลไม่ใช่เหรอ"

     

    "... เธอก็เหมือนกันสินะ ... เข้าใจชั้นสินะ ฝ้าย"

    "อืม .... ชั้นพอจะเข้าใจ .... บะ บ่องจู๊สินะ ..."

    "อืม .... "

     

    "หา? ... เรื่องอะไรกันแน่หน่ะ ...ช่วยให้ชั้นเข้าใจหน่อยเถอะ"

    "นั่นสิ ... พูดอะไรหน่ะ ... ชั้นจะเข้าใจมั้ย"

    ผมกับเมย์โวยใส่พวกเธอสองคน ที่ท่าทีเปลี่ยนไปชัดเจน

     

    หนิงกับฝ้ายมองหน้ากันเองแล้วพยักหน้าหงึกหนึ่ง ก่อนจะหันมามองหน้าผมกับเมย์

    โดยหนิงเป็นคนอธิบาย

    ".... กะ ... ก็สองคนนั้นหน่ะ ... ไม่สิ ... กุ๊กไก่หน่ะ .... เป็นเพื่อนที่ทำงาน ... หรือก็คือคนที่เอาบ่องจู๊ให้ชั้นมาหน่ะสิ .... และส่วนคนที่ชื่อผักกาด ก็คงจะเป็นคนขายบ่องจู๊ให้ฝ้ายเหมือนกัน"

    "อืม ... ตามนั้นเลยหนิง พวกเราก็เลยสงสัยหน่ะสิ .... ว่าหน้ากากจิ้งจอก .... เป็น... อะไรกับสองคนนั้น"

     

    ".... พวกเธอทั้งสองติดยางั้นเหรอ? ..."

    เมย์รีบถามออกไปทันทีอย่างสงสัย

     

    "เคย .... "

    ทั้งสองตอบพร้อมกัน

     

    เอาหละสิ ... แล้วผมจะตอบพวกเธอยังไงต่อดี ....

    ถึงเรื่องหน้ากากจิ้งจอก จะรู้ว่าต้องตอบยังไงก็เถอะ

    แต่สำหรับสองคนนั้น .... ไม่รู้จะตอบยังไงดี ....

    แล้วไหง ... มันจุดใต้ตำตอยังงี้หละเห้ย!!

     

    ..............

    .................................

    ...........................................................

    ...........................................................

     

    End Chap.58 ก็แค่พนักงานรับจ้างช่วยดูแลไม่ใช่เหรอ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×