เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 13 ............เจอ.........แบบ.........แล้ว!!!

Chapter 13 ............เจอ.........แบบ.........แล้ว!!!

22.22 น.

ภายในห้อง 404 ที่ยังคงมีแสงลอดออกมาจากซอกของพื้นห้อง

เพี้ยะ!!

เสียงฟาดไพ่จากมือสู่ผ้าห่ม แม้ว่าจะเป็นผ้า แต่ก็ดังเพราะการกระทบของไพ่

"ป๊อกเก้า สองเด้ง!"

ผู้เอ่ยนั้นคือมะม่วง

"ไงหละ แดกรอบวงอีกแล้ว!!!"

"อีกแล้วเหรอ?"

ผมโวยขึ้นมา มองหน้ายัยเตี้ย ที่เอ่ยอย่างภาคภูมิใจ

สำบัดสำนวนก็ไม่เหมาะกับผู้หญิงสักนิด

ทุกคนต้องยื่นเงินให้กับมะม่วง คนละบาท

"โดนมะม่วงกินติดๆ กันมา 4 ตาแล้วนะเนี่ย"

หนูนาเอ่ยเกาๆหัว

"เรื่องดวงแข่งกับคนอื่นไม่ไหวอ่ะ"

รุ้งเอ่ยถอนหายใจ

"น่านสิๆ ล้างๆ ไม่เอาเจ้ามือเป็นมะม่วงละ ไม่น่าไว้ใจ อ่อ แล้วก็ไม่เอาพยายามด้วย"

เจินเอ่ย แล้วเคลียกองไพ่

แล้วตรูไม่น่าไว้ใจหรือไงฟระ

"เหอะ คิดว่าชั้นโกงเหรอ"

มะม่วงเอ่ยทำหน้าโมโหๆ

"ก็ไม่แน่"

ป๋อมเอ่ยว่ามะม่วง

"ชิ ... ได้ๆ เปลี่ยนก็เปลี่ยน"

มะม่วงทำเสียงไม่พอใจนิดๆ

"เธอละกัน น่าไว้ใจที่สุด"

เจินเอ่ยแล้วยื่นสำรับไพ่ให้กับสโรชา

"อืม"

สโรชาพยักหน้าแล้วรับสำรับไพ่มาสับ

จากลักษณะการสับที่เชื่องช้า และค่อยๆสอดแล้ว บอกได้คำเดียวว่า

มือใหม่.... มือใหม่สุดๆเลยเว้ย

สำหรับผม ที่เล่นเกมการ์ดมาตอนเด็กๆ แอบมั่นใจหละนะ ว่าสับเก่งกว่าสโรชาในตอนนี้แน่ๆ

อยู่ๆ บัว คนที่นั่งข้างขวาของผม ก็กระเถิบหน้าเข้ามากระซิบใส่หูผมเบาๆ

"สังเกตดูที่มือขวาของมะม่วงสิ"

"หา?"

ผมนั้น เอ่ยแล้วหันไปมองมือขวามะม่วงตาม

"ตอนเล่นหน่ะ มะม่วงชอบทำอะไรแปลกๆ"

"เห...."

ผมพยักหน้าก่อนจะตั้งใจมอง

สโรชานั้นเริ่มแจกไพ่ และเพ่งสมาธิไปที่ไพ่ของตน

ผมก็รับไพ่มาจากเธอ แต่ดวงตาผมแอบมองไปที่มะม่วงตลอด

ไม่ทันที่จะต้องคิด หรือเพิ่งนาน

ผมได้เห็นมะม่วง ม้วนข้อมือ อย่างรวดเร็ว เสื้อเธอสะบัดเล็กน้อย

"เห้ย มะม่วง! เมื่อกี้ทำอะไร"

ผมเอ่ยทันทีไม่รีรอ"

"แหมๆ..."

บัวนั้นเอ่ยทันที ที่เห็นผมไม่รักษาหน้าบางๆ ของยัยเตี้ยนี่

"หา ทำอะไร? เปล่านี่ ชั้นก็ไม่ได้ทำอะไร"

"ทำแน่ๆ ตรูเห็นนะเห้ย ยัยเตี้ย ใช้กลโกงอะดิ!!"

ผมโวยกับเธอ

"ไม่แน่ๆ"

แป๋มนั้นเอ่ยพยักหน้าเห็นด้วย

"เดี๋ยวเหอะ ไหงหล่อนไปเข้าข้างไอ้พวกผู้ชายได้อะ"

พวกผู้ชายบ้านพ่อเธอเหรอครับ มะม่วง

ตรูมีอยู่คนเดียวครับ .... นอกนั้นหญิงหมดเลยครับ

อยากกระโดดถีบยัยนี่จริงๆ

"ไม่ได้เข้าข้างนะ แต่มันรู้สึกว่าเป็นงั้น"

แป๋มเอ่ยปฏิเสธ

จากบทสนทนาทำให้ทุกคนหันมามองและหยุดเล่นไพ่

"ไม่เอาน่าทั้งสามคนใจเย็นๆนะ นะ"

หน่อยเอ่ยห่วงๆ

"งั้นค้นตัวดิ"

ป๋อมเสนอ

"ไม่เอาย่ะ!! จะมาค้นอะไรชั้น มีไอ้พวกเพศชายห่วยๆอยู่ ไล่มันออกไปก่อนสิ"

มะม่วงเอ่ย

"ไหงตรูต้องออกไปด้วยฟระ ยอมรับมาดีๆเลย"

ผมโวยทันทีที่มะม่วงจะไล่ให้ผมออกไป

"ป๊อกเก้า .... ไม่มีเด้ง"

เสียงๆหนึ่งดังขึ้น ทำให้พวกผมหันไปมอง

ผู้เป็นเจ้าของเสียงคือสโรชา นั้นเอง

สโรชาเฟ้ย ช่วยสนใจคนอื่นบ้างก็ได้นะ

ไม่ใช่เธอจะจมอยู่แต่ในโลกของเธอนะเห้ย

"เหนป่ะ สโรชาชนะละ .... ชั้นได้แค่เจ็ดเอง"

มะม่วงเอ่ยแล้วโชไพ่ให้ดู

"ชนะแล้วจริงเหรอ!"

สโรชาเอ่ยดวงตาเป็นประกายปิ้งๆ

"เยี่ยมเลย ชัยชนะครั้งแรกของมือใหม่ เฮๆ"

พวกสาวๆปรบมือให้กับสโรชา เปลี่ยนเรื่องทันที

ให้ตายเหอะ ก็นะ ... ปล่อยๆไปเถอะ ไม่ได้ซีเรียสกับเงินตาละบาทหรอก

พวกเราไม่ได้เล่นป๊อกเด้งแบบที่มีกฎซับซ้อนนัก

โดย 10 J Q K นับเป็น 0

A นับเป็น 1

ถ้าแต้มรวมบวกกัน ได้เกิน 10 ให้ตัดเลขหลัก 10 ออก นับแต่เลขหลักหน่วย

จะได้เด้ง แต่ละเด้งก็ต่อเมื่อไพ่ในมือ มีเลข หรือ ลายหมายกัน

การเล่นใน 1 ครั้ง แบ่งเป็น 2 ระรอก

ระรอกแรก แจกไพ่ 2 ใบ หากมีใคร ได้แต้มรวม 8 หรือ 9 เกมจะจบทันที

หากระรอกแรกไม่มีใคร ได้ ตามนั้น ระรอก 2

สามารถขอเรียกไพ่เพิ่มหรือไม่ก็ได้ แล้วค่อยพลิกมาดูว่าใครได้แต้มเยอะที่สุด

กฏมีแค่

ใครแต้มเยอะก็กินรอบวง จบ

ถ้าแต้มเท่ากันสองคนขึ้นไปก็หารกัน

ถ้ามีเศษเงินเหลือจะต้องจับไพ่ เพื่อหาแต้มที่เหนือกว่า ใครได้ ก็ได้เศษเงินไป

ไม่มีกฎมากกว่านี้

เล่นง่ายจริงๆ

ผมคิดแบบนั้นนะ

พวกเราตะลุยเล่นกันมาได้ราวๆ เกือบชั่วโมงแล้ว

บอกได้ตรงๆเลยครับ ถ้าไม่นับตาที่สโรชาได้ พวกเราสองคนตกเป็นฝ่ายโดนกินสถานเดียว

เงินที่ผมเอามาด้วยเป็นแบงค์ 100 บาท

หากจะเล่นก็ต้องแลกเหรียญ

ก็โดนคุณบัว ผู้หน้าตาดูใจดีแต่งกสุดๆ บริการให้แลกเงินโดยคิด ร้อยละ 10

ยอมครับ ขี้เกียจไปไกล เหลือ 90 ก็เอา

แต่จากตอนนั้น จนถึงตอนนี้ เหลือแค่ 36 บาทแล้ว

และแล้วก็มาถึงตาที่ 55

"ป๊อกแปด สองเด้ง!!!"

พลอยเอ่ยเสียงดังดีใจ

"เสียใจ ชั้นป๊อกเก้า"

แป๋มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มแสนชั่วร้าย

"ม่ายยยย"

พลอยนั้นร้องด้วยความเซ็ง

ทุกคนก็จ่ายเงินกัน

"เห้อ เหนื่อยกันทุกคนแล้ว กินน้ำกันมั้ย เดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้"

บัวเอ่ยยิ้มๆ แล้วลุกขึ้นยืน

"ผมช่วยมั้ยครับคุณบัว"

กับคุณบัว ผมก็รู้สึกว่าเธอเป็นผู้ใหญ่กว่าคนอื่น จึงพูดแบบนี้หละนะ

นอกจากจะได้ช่วยแล้ว ผมก็ตั้งใจว่าจะพัก บวก ชิ่งด้วย

"แหมๆ แล้วแต่เลยละกัน ใครจะมาช่วยก็ได้"

บัวเอ่ยแล้วเดินนำไปก่อน

"ไม่ต้องๆ พยายามอยู่นี่แหละ ชั้นกับแป๋มจะไปเอง"

ป๋อมเอ่ยลุกขึ้นมาบอกผม เธออยู่ในชุดเสื้อสายเดี่ยวสีเหลืองกางเกงยีนส์ขาสั้นกุด

ดูๆไปก็นะ เป็นชุดมาตรฐาน ของคนแถวนี้หรือไงกัน......

แต่ สิ่งหนึ่งที่อยากโวยคือ

ไม่ต้องมามีน้ำใจกับตรูเลย ตรูอยากจะพักเว้ยยยย

"ไม่เป็นไร เราไปเอง"

"น่าๆ ไม่ต้องคิดมาก"

ป๋อมเอ่ยแล้วเดินตามบัวไปทันที

แป๋มก็ลุกตามบัวไปด้วย

ไม่จริงน่า ยัยพวกนี้ ... แย่งช่วงพักเราไปซะแล้ว

"เห้ย อย่าสนใจทางอื่น ต่อๆ"

มะม่วงเอ่ยเอาเท้าเขี่ยๆขาผม

ยะ ...อยากถีบยัยเตี้ยนี่

"เออ มา"

ผมเอ่ยแล้วหันมาเล่นต่อ

.......

22.42 น.

ตอนนี้เงินผมเหลือ 21 บาท

น้ำตาจะไหล

ก่อนจะหันไปมองสโรชา

สภาพการเงินของเธอตอนนี้ ก็พอๆกับ เพราะจาก 90 ก็เหลือแค่ 30 บาท

พวกเรามากันได้ไกลแค่นี้สินะ

"กลับมาแล้วๆ"

บัวนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ ยิ้มหวานก่อนจะยื่น ถุงชาเขียวฮาจิตัน รสต้นตำรับให้ป๋อมกับแป๋มเอามาทุกคน

โดยเธอถือขวดชาเขียวพร้อมบิดฝาแล้วยื่นให้กับมือผมเอง

"เอ้านี่ ของพยายาม"

"ขอบคุณครับ"

ผมเอ่ยแล้วหยิบเงินเพื่อจ่ายให้กับคุณบัว

"ไม่เป็นไรจ้ะ ดื่มเลยๆ เลี้ยง"

"อ่า ... งั้นไม่เกรงใจละนะครับ"

ผมเอ่ยตอบรับก่อนจะ

เอนกาย 15 องศาไปด้านหลัง เพื่อดื่ม.........

...................

ผัวะ!

มือปริศนาจากด้านขวานั้นตบขวดที่กำลังจะเข้าปากของผมปลิว ตกลงตรงกลางกองไพ่

"โอ้ย !!"

เจ็บเว้ย ผมต้องหันไปหาเจ้าของมือ .... สโรชา

"ว้าย...!!"

พวกสาวๆอีกด้านนั้นตกใจ เมื่อเห็นขวดลอยไปตกกลางวง

"อะไรของเธอเนี่ย สโรชา"

ผมโวยทันทีอย่างไม่พอใจ

"น้ำนั้นใส่อะไรคะ คุณบัว...."

สโรชาเอ่ยแล้วเหลือบตามอง

"เอ๋ .... เอ๋? ก็ไม่ได้ใส่อะไรนี่จ้ะ"

"......"

ผมรู้สึกตัวในทันทีก่อนจะหันไปมองคุณบัว ....

ไม่สิ ไม่แน่ใจแล้วสิว่าเป็นคุณบัว หรือ ก็คือ....

กลุ่มสาวๆนั้นเริ่มมองหน้ากันแล้วหันมามองผม สโรชา และบัว

"ใจเย็นๆก่อนนะ พยายาม ค่อยๆพูดค่อยๆจานะ..."

หน่อยเอ่ยห่วงๆ

"นั่นสิ ใจเย็นก่อน สโรชาก็ด้วย เป็นอะไรของเธอหน่ะ บัวเขาเป็นคนนิสัยดีจะตาย ถึงจะงกไปบ้างก็เถอะ"

เจินรีบพูดต่อทันที

ผมหันมองทุกคนก่อนจะมองสโรชา แล้วรู้สึกว่า

ตัวผมเองต้องแสดงละครต่อ

ผมรู้สึกได้เลย ว่าถ้าสโรชาแสดงท่าทีแบบนี้

คุณบัวต้องเริ่มไม่น่าไว้ใจแล้ว

และ .... จาก ทั้ง 8 คนที่เหลือ ก็ยังมีอีก 2 คนด้วย ที่จะเป็น.....

ไอ้ฮู้ดดำ

"บอกมานะครับ คุณบัว .... ว่าคุณใส่อะไรลงไปในน้ำ"

ผมเอ่ยแล้วยืนขึ้นมาถอยหลังจากกลุ่มสาวๆไปทางประตู มืออีกข้างฉุดมือของสโรชาขึ้นมาเดินถอย

พวกสาวๆคนอื่นเอง ก็เริ่มถอยออกจากจุดที่น้ำหก

เพราะน้ำนั้น ค่อยๆเปลี่ยนให้พวกไพ่ และผ้าห่ม แข็งเป็นน้ำแข็ง

"ชั้นไม่รู้อะไรด้วยนะ ... เปล่าสักหน่อย"

บัวเอ่ยยิ้มๆมองหน้าของผม

"ยังมาทำเป็นไขสืออีกเหรอครับคุณตั้งใจเลือกขวดนี้ พร้อมเนียนเปิดฝามาให้ด้วยตัวคุณเองเลยนะ แผนของคุณมันไม่ดูเหมือนเด็กไปหน่อยเหรอครับ!"

ผมเอ่ยแบบไม่รักษาน้ำใจทันที

นี่กะเล่นเอากระเพาะตรูแข็งเป็นไอติมนี่ ไม่ต้องรักษาน้ำใจมันละ

"......... พยายามนี่ ........ ปากไม่ดีเลยนะจ้ะ"

นั่นไงหละ

ผมมองหน้าของเธอที่เหมือนนิ่งหลังจากผมพูดเรื่องแผนไป

"คุณตีสนิทกับผม เพื่อจะได้เอาน้ำมาให้ผมกิน แค่นี้? ไม่โง่ไปหน่อยเหรอครับ"

"โง่? ไม่ได้โง่สักหน่อยนะ .... ก็เกือบหลงกลแล้วไม่ใช่เหรอ ...... ดีนะ ที่มีภรรยาที่ดีหน่ะ"

บัวเอ่ยด้วยรอยยิ้มแสยะออกมา

รอยยิ้มที่เปลี่ยนใบหน้าสวยๆของเธอ ให้ดูสยองขึ้น

"ก็คงเพราะเชื่อใจคุณมากไปหละนะครับ ... แต่ก็ยังหนีเรื่องที่แผนนี้มันตื้นจนเรียกว่าโง่ไม่ได้หรอกนะครับ"

ผมเหงื่อตกเอ่ยไปเพื่อเค้นอารมณ์ของเธอให้พุ่งปรี๊ด

บัวนั้นกำมือแน่น

มันได้ผล ....

"แหมๆ โทษด้วยละกันนะ .... ที่ชั้นมันโง่หน่ะ"

เธอเอ่ยจบ ทันใดนั้น ห้องทั้งห้องก็กลายเป็นสีขาวช้าๆ

และเริ่มเย็นขึ้น ... เย็นขึ้น

อาณาเขตของมัน .... ชิบหาย .... ห้องนี้เป็นอาณาเขตของมันอีกงั้นเหรอ

ผมกุมมือของสโรชาเอาไว้แน่น อีกข้างพยายามบิดลูกบิดประตู

แต่ .... มันเปิดไม่ออก

ถ้าหนีไปด้วยการพังประตูหรือให้สโรชาจัดการทั้งหมดทุกคน คนบริสุทธิ์ อีก 6 คนก็จะต้อง ....

แล้วถ้าช่วยทุกคน จัดการแค่บัว ..... มันต้องมี อีก 2 คนที่เป็นพวกเดียวกับมัน

ไม่ได้....

ทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น

พวกสาวๆนั้นเริ่มบ่นอะไรกัน แต่ผมก็ฟังไม่ค่อยออกนัก

เพราะสมาธิดันไปจ้องกับบัวหมด

แย่สุดๆ พวกเราก็ดันอยู่ใกล้กับศัตรูเกินไป

......

สถานการณ์.....

ที่เราเก่งกว่า แต่เสียเปรียบแบบนี้ มันแย่ที่สุดจริงๆ

พยายามจะไม่คิดว่าคนที่เข้ามาใกล้ชิดจะเป็นศัตรู

แต่ก็ดันมีเข้ามาอีกจนได้

แม่งเอ้ย เจอสถานการณ์เหี้ยๆแบบนี้อีกแล้ว!!!

Chapter 13 แม่งเอ้ย เจอสถานการณ์เหี้ยๆแบบนี้อีกแล้ว!!!