เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #162 : Chapter 83.4 ขอให้ปลอดภัยนะ ... ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม

Chapter 83.4 ขอให้ปลอดภัยนะ ... ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม

วันเสาร์ที่ 20 เมษายน เวทศักราช 213

ณ ร้านขายข้าวแกง ที่มีคนในซอย และจากปากซอย เดินแวะเวียนกันเข้ามาทานจำนวนมาก

เพราะรสชาติปานกลาง ปริมาณใช้ได้ และราคาไม่แพง กับความใจดีของเจ้าของร้านที่เป็นกันเอง

แต่ตอนนี้เป็นเวลา 8.24 น.

ทำให้ร้านนั้นว่างและเงียบ

คุณป้า 3 คน ในวัยเดียวกัน กำลังนั่งดูทีวีรายการที่คุ้นเคย...

- ครับ นี่ก็เป็นช่วงสุดท้ายของรายการ เรื่องเล่าแซทแอนด์ซันเดย์ แล้วนะครับ ต่อไปนี้ เป็นความคืบหน้าของเหตุการณ์ก่อการร้าย ซึ่งตอนนี้ยังไม่เห็นวี่แววของ ผู้ก่อการร้าย ที่ชื่อพยายาม คนนี้เลย.........  -

......

"จะว่าไป ตาพยายามก็ไม่ยอมมากินเลยนะ...... ไม่เห็นนานแล้วนี่"

ป้าหน้าตาใจดี ที่ปล่อยผมยาวตรงย้อมสีดำออกน้ำตาล เอ่ยด้วยใบหน้าสงสัย

"คงจะไปเที่ยวที่ไหนสักทีหละมั้ง เดี๋ยวก็กลับมากินเองแหละ"

ป้าเจ้าของร้านที่หน้าตาใจดี แต่ดูแก่ที่สุดไว้ผมดัดลอนมีผมหงอกแซม เอ่ยตอบออกไป

"ก็ตาพยายามเป็นคนร้ายไม่ใช่เหรอเธอเอ้ย จะมาได้ไง คงจะหนี ..... แต่ชั้นไม่ค่อยอยากเชื่อเลยนะ ว่าตาพยายาม จะเป็นแบบนั้น"

ป้าที่หน้าตาไม่แก่มากเท่าอีก 2 คน ที่ไว้ผมหางม้า เอ่ยต่อ ท่าทางเป็นห่วง

".... ไม่ใช่หรอก ชั้นว่า ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ ....... ถึงตาพยายามจะเป็น .... อะไรน้า.... โคล่อน .... เมล่อน เอ.... โล... หรืออะไรที่มันแปลว่า โคแก่กินหญ้าอ่อน ... อะไรนะ ที่หลานของเธอที่ชอบดูการ์ตูนชอบพูดหน่ะ"

ป้าผมดัดลอนพยายามนึก แล้วหันไปถามป้าผมยาวตรง

"โคล่อนๆ ..."

ป้า อีก 2 คนเอ่ยพร้อมๆกัน เพราะจำได้ดี

"เอ้อ นั่นแหละ ... โคล่อนนั่นแหละ ..... เสียดาย ยังไม่ได้คุยกับหนูสโรชา กับหนูมะม่วงคนนั้นต่อเลย ....."

ป้าไว้ผมดัดลอนตอบรับ แล้วยิ้มหวาน

"นั่นสินะ .... หวังว่าคงจะกลับมาแบบปลอดภัยน้า ..... "

ป้าผมยาวตรงเอ่ยทำหน้าเป็นห่วง

"ถ้าไม่ใช่ผู้ก่อการร้าย ชั้นก็หวังแบบนั้นเหมือนกัน .... ขอให้ปลอดภัยทุกคนนะ ...."

ป้าไว้ผมหางม้าเอ่ยรับยิ้มๆ

ป้าผมดัดลอน พยักหน้ารับกับทุกคน

"นั่นสิน้า .... ขอให้ปลอดภัยนะ ... ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม"

.........................

....................................................

End Chapter 83.4 ขอให้ปลอดภัยนะ ... ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม