คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chap.7 รีบเข้าห้องมาเร็วๆเลยพวกเธอ ครูจะเริ่มสอนแล้วนะ
Chap.7 รีบเข้าห้องมาเร็วๆเลยพวกเธอ ครูจะเริ่มสอนแล้วนะ
............................................................
............................................................
วันอาทิตย์ เวทศักราชที่ 398/03/23
ช่วงเวลา 7.50 น.
ณ บริเวณย่านการค้า อยู่ใกล้กับห้างที่เพิ่งเฉลิมฉลอง เปิดครบรอบ 185 ปีไป ไม่กี่เดือนนี้
เราเดินกันตรงถนนคนเดิน ที่เปิดให้คนเดินได้ตลอดทั้งวัน
"มาที่นี่นะ ทานอะไรก็ได้ไม่อั้นทั้งนั้นเลยจะบอกให้!"
"จะดีเหรอคะ ..... เกรงใจแย่เลย ....."
เสียงของหญิงสาวที่เดินด้านหลังของเด็กสาวตัวเล็กน่ารักดังขึ้น
พวกเธอเดินจับมือกันและกัน .....
เด็กสาวยิ้มหวานแล้วหันหน้าไปหาเธอ
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก บัตรฟรีหน่ะ ฝ้าย"
".... อ่า ค่ะ ..... รู้สึกเป็นพระคุณมากๆเลยค่ะ ทั้งช่วยเอาไว้ ไม่บอกพวกตำรวจ แถมยังพามาทานอาหารอีก"
เธอเอ่ยด้วยใบหน้าซาบซึ้งใจจริงๆ
และด้านหลังพวกเธอ .... ก็มีผู้ชายสองคน เดินตาม ....
"........"
ไม่ต้องสงสัยหรอก ว่าใครกับใคร ....
ผม ... กับก้าวเดิน กำลังเดินตาม แม่ .... กับยัยแวมไพร์หมาบ๊อกๆ อยู่....
พวกเราเดินมาสักพัก ในที่สุด ก็มาถึงร้านที่พวกผมคุ้นเคยกันดี กับการตกแต่งดูแปลกตา
และมีพนักงานหญิง ใส่ชุดยามยืนต้อนรับด้านหน้า พร้อมแผ่นป้าย มีเลข 0 ถึง 9 ติดแบบนั้น
.... คุณแม่ตัวน้อยของพวกเรา ปล่อยมือยัยแวมไพร์หมาออก แล้ววิ่งมายืนเปรยมือ
ยกแขน เหมือนเด็กๆ แนะนำสถานที่ไม่มีผิดเพี้ยน พร้อมเอ่ยเสียงดังว่า
"ที่นี่ก็คือ! ร้านสาวในฝันบุฟเฟ่ ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของพวกผู้ชายยังไงหละ!"
"เอะ ... เอ๋ .... นะ น่าสนไปเลยนะคะเนี่ย!!!"
ยัยแวมไพร์หมาบ๊อกๆ เอ่ยสนใจสุดๆ
"ของที่พวกผู้ชาย .... หื่นๆชอบ คงหนีไม่พ้นเรื่องผู้หญิงใช่มั้ยคะ"
คุณแม่ยิ้มพยักหน้าตอบ
"ช่าย"
....
แล้วไหง ไอ้คำพูดสุดท้ายของแวมไพร์หมาบ๊อกๆแบบเธอถึงหันมามองชั้นหละ
"..... ฝ้ายเหล่ ฝ่าฟันป่ะ"
ก้าวเดินกระซิบถามผม
...
"เออ .... คงคิดว่าชั้นหื่นแน่ๆหละ .... ถ้าเป็นตามที่ยัยนี่ ... บอกจริงๆ"
ใช่ ... ตามข้อมูลที่ผมหลอกล่อถามเธอมา......หน่ะนะ ....
แต่ ....เอาไว้ก่อนแล้วกัน .....
เพราะนั่นไง ... คุณแม่พุ่งเข้าไปหน้าร้าน
คุยกับพนักงานหญิงตอบรับที่ใส่ชุดยามรัดสัดส่วนเน้นอกด้านหน้าแล้ว
"ตายจริง .... วันนี้ไม่ทำงานเหรอเธอ ... "
"ไม่ได้ทำ วันนี้พาลูกๆ กับเพื่อนมาทานข้าวหน่ะ คิกๆ"
"เหรอ ... งั้นกลับเข้าโหมดทำงานก่อนนะ ..... "
"ได้จ้า ได้เลย"
"สวัสดีค่ะ พวกคุณจะมาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ใช่ไหมคะ .... "
"ค่ะ!"
"ไม่ทราบว่าจะมาเรียนทั้งหมดกี่คนคะ แล้วจะเรียนแบบวิชาเดี่ยวเป็นจานเดียว หรือเรียนแบบเหมาบุฟเฟ่คะ .... "
"สี่คนค่ะ! เรียนแบบเหมาบุฟเฟ่ค่า"
"ค่ะ ..... สี่คนนะคะ ....."
พนักงานหญิงตอบรับยิ้มๆ แล้วหันไปกด หมายเลข 4 ตรงป้ายด้านหลัง .... แล้วประตูก็ค่อยๆเลื่อนออก
"เชิญเลยค่ะ ... นักเรียนใหม่ทั้ง สี่คน .... ขอให้เรียนอย่างสนุกนะคะ"
คุณแม่ยิ้มหวานแล้วหันมากวักมือเรียกพวกเรา ....
"เข้ามาเลยๆ ไม่ต้องเกรงใจ ทุกคน"
ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของร้านเองเลยนะ
"ครับ"
"ครับ"
"ค่ะ .... รบกวนด้วยนะคะ"
พวกเราตอบรับ
เมื่อเดินเข้ามาแล้ว .....
ก็พบกับ หญิงสาว ในชุดทำงานเต็มยศแบบอาจารย์ ยิ้มหวานแล้วเอ่ยว่า
"... รีบเข้าห้องมาเร็วๆเลยพวกเธอ ครูจะเริ่มสอนแล้วนะ!"
และผู้หญิงในชุดนักเรียนน่ารักอีกคนรีบวิ่งมาหาพวกเรา .... แล้วจับมือก้าวเดินเอาไว้
".... ระ รีบไปนั่งที่เร็วๆ ทุกคน มาเร็ว เดี๋ยวชั้นนำทางไปนั่งที่ให้นะ"
................
อ่า .... นั่นแหละ รูปแบบบริการของร้านนี้
.............
ภายในร้านอาหาร แบบกึ่งบุฟเฟ่ ซึ่งบริการอาหาร ทั้งเสต๊ก พิซซ่าแต่งหน้าเองได้ สลัด ขนมหวาน ไล่จนไปถึง ซูชิ ข้าวผัด หรือแม้แต่พวก กุ้งผักปลาชุบแป้งทอดก็มี .....
สไตล์ตกแต่งร้านแบบต่างประเทศเลียนแบบฉบับจากประเทศผู้นำด้านการ์ตูน
พนักงานในร้านแต่งชุดคล้ายนักเรียนบ้าง อาจารย์บ้างเดินให้ว่อนร้าน ... เกือบ 10 คนได้
อ่า..... จริงๆแล้ว วันอื่นๆ พวกเขาก็แต่งชุดอื่นๆกันแหละนะ
.... เพียงแต่วันนี้ เป็นวันที่พวกเขาจะแต่งชุดแบบนี้
พวกเขามีบริการพิเศษต่างๆมากมายแต่ก็คิดเงินเพิ่ม จากบริการพวกนั้นด้วย .....
ส่วนลูกค้าในตอนนี้ยังไม่ค่อยจะมี....
.................
".... ตรงนี้เลยทั้ง สี่คน .... นั่งเลยนะ .... เดี๋ยวอาจารย์จะมาแนะนำ ....วิธีการเรียนแบบเหมาบุฟเฟ่นะ"
หญิงสาวในชุดนักเรียนนั้นยิ้มหวานแนะนำอย่างดี แล้วเดินจากพวกเราไป
สักพักหญิงสาวในชุดอาจารย์ก็เดินเข้ามาวางเมนูที่เอาไว้เลือกอาหารต่างๆให้กับพวกเรา
แล้วยิ้มหวาน อธิบาย
"วิธีการเรียนแบบเหมาบุฟเฟ่นะคะนักเรียน เป็นแบบบริการตนเอง.... ก่อนอื่นเราจะเห็นคลิปบนโต๊ะที่มีหมายเลขและมุมเมนูอยู่ทางนั้นนะคะนักเรียน ...เริ่มต้นให้เราศึกษาเมนูในใบนี้จนเรียบร้อยดี จากนั้นเมื่อเราจะเรียนอะไรก็ให้หยิบคลิปแล้วเดินไปหย่อนตามรูปเมนูได้เลยนะ ....."
"ค่ะ ... อาจารย์"
แม่ของผมตอบรับตาใสแป๋ว
"เอ่อ .. ครับ"
ก้าวเดินตอบรับเขินอายกับพนักงาน ....
ส่วน ....
ฝ้ายกับผม ..... กำลังเหล่ตาประชันกันอยู่ไม่วางตามาได้สักพักแล้ว ....
"ส่วนมุมนั้น มุมการเรียนทำพิซซ่า .... สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเองจากคำอธิบาย มุมน้ำก็เดินไปกดเอาเองได้เลยนะคะนักเรียน .... สุดท้าย ถ้าต้องการบริการพิเศษใดๆ ..... สามารถดูและเรียกตามเมนูด้านในหน้าหลังสุดได้เลยนะคะ .... ขอให้สนุกกับการเรียน"
"ค่า อาจารย์"
แม่ผมเล่นต่อ ไม่หยุด
"ขอบคุณครับที่แนะนำ"
ก้าวเดินก็เขินอายตอบรับเช่นกัน
........
ผมมองราคาในเมนู .... 399 บาท
อ่า ....... อืม......
ถ้านับจากอาหารแล้ว สนนราคา หัวละ 399 บาทถ้วน สำหรับบุฟเฟ่ ....
ถามว่าแพงไหม ก็ไม่แพงหรอก .... ถ้านับกับทั้งรสชาติอาหาร และการบริการที่ต้องมีการแต่งชุดแปลกๆมาโชว์ให้ดู .....แต่มันนั่งได้แค่ 30 นาที ซึ่งโคตรจะน้อยกว่ามาตรฐาน
ถ้าจะต่อเวลา ต้องจ่ายเพิ่มอีก 30 นาที 100 บาทต่อคน นั่นแหละ
พูดง่ายๆว่า ส่วนใหญ่ก็เจ็บตัวกันคนละ 499 หมด
...........
"นี่ .... อยากกินอะไรหละ ... เลือกได้เลยนะ อร่อยๆ ทุกอย่างเลย ก้าวเดิน ... ฝ่าฟันเลือกเลย .... ฝ้ายด้วยนะ"
"อืม ... ตะ ตะกี้พนักงานอธิบายยังไงนะคะ คุณน้า ... พอดี ... สมาธิไปอยู่กับที่อื่น ...."
เธอบอกคุณแม่เชิงขอโทษ แล้วหันมาเหล่ผมต่อ
อ้าว ... ตรูผิด ?
"ฝ้ายจะกินอะไรเลือกได้เลยนะ นี่วิธีกินก็หยิบเอา คลิปหนีบกระดาษที่ติดหมายเลขโต๊ะพวกนี้ ไปหย่อนลงในกล่องหน้าเคาน์เตอร์ตามภาพเลยแล้วรอสักพัก เขาก็จะเอาของพวกนั้นมาเสิร์ฟ ออแล้วก็ไม่ต้องรีบมากก็ได้ บัตรฟรีนี่ ทานได้หนึ่งชั่วโมงครึ่งเลย!"
แม่ของผมเอ่ยบอก ฝ้ายด้วยรอยยิ้ม
"ค่ะ คุณน้า ..... แต่เมนูเยอะแบบนี้ ...แทบจะเลือกไม่ถูกเลยนะคะเนี่ย"
ฝ้ายเอ่ยตอบคุณแม่ไปด้วยรอยยิ้ม
...........
ผมก็หยิบเมนูมานั่งจินตนาการบ้าง ว่าวันนี้จะกินอะไร.... บุฟเฟ่นี่มันตระกานตาจริงๆ ของร้านนี้
อ้อ ... นอกนั้นแล้ว ใครที่สั่งอาหารจานเดี่ยว ก็สามารถมาทานได้ โดยนั่งอีกโซนหนึ่งแทน ....
และอาหารจานเดี่ยวเริ่มที่ 69 บาทถ้วน 15 นาทีแรก นับจากอาหารเสิร์ฟถึงโต๊ะ ฟรี
ต่อจากนั้น 15 นาที คิด 30 บาท
อืม ..... ไม่แพง แต่ไม่ถูก....
และ....
เพราะพวกเรามากันตั้งแต่เช้าของวันอาทิตย์ ทำให้ไม่ค่อยมีคนมากเท่าไหร่เลยทำให้เหมือนเป็นเจ้าของร้านตัวจริงเลย ... จะสั่งอะไรก็ไม่เกรงใจทั้งนั้น
.............
".... อืม .... งั้นฝ้ายตามมาสิ เดี๋ยวน้าพาไปมุมต่างๆให้ หยิบคลิปมาด้วยสัก สี่คลิปนะ"
คุณแม่ตัวน้อยของเรากระโดดลงจาก เก้าอี้ แล้วยิ้มหวานเรียกฝ้าย
"ค่ะ ...."
ฝ้ายยิ้มหวานเดินตามไปง่ายๆ....
อะ .... ลืมอธิบายส่วนสำคัญไป
.........
ผู้หญิงหน้าตาสะสวย ผมดำสั้นประต้นคอตัดหน้าม้าแต่ไล่ระดับ ผิวขาวอมชมพู สูงราวๆ 160 เซน ดวงตากลับมาเป็นสีดำ ที่ใส่ชุดเสื้อยืดกางเกงราคาถูกๆแบบเฉพาะกิจ ที่นั่งฝั่งตรงข้ามผมเมื่อกี้ ก่อนจะลุกไป
คือผู้หญิงดวงตาสีแดงเรื่อๆที่จะฆ่าผมเมื่อวาน ....
และจากคำให้การของเธอในชั้นศาลเตี้ยของผม....ที่หลอกล่อเธอตอนเมายา
ได้ความแบบสรุปยาวๆว่า
.... เธอเครียดมาตั้งแต่เริ่มต้นก่อนเรียนปี 1 แล้ว เพราะไม่สามารถสอบเข้าที่ดีๆได้ เนื่องจาก เรียนไม่ได้เก่งมาก และประจุเวทย์ก็ถูกจัดอยู่ในเกณฑ์ ต่ำกว่ามาตรฐาน
..... ตรงจุดนี้ไม่อยากจะบอกว่าเหมือนผมเลย.... เพียงแต่แม่ผมเปิดใจรับฟังกว่า และให้อิสระมากกว่า .......
...........
"ฝ่าฟัน เลือกได้ยัง ...... "
ก้าวเดินหันมาถามผมแล้วลุกขึ้นหยิบคลิปหนีบกระดาษ หมายเลขโต๊ะ13 ซึ่งเป็นหมายเลขโต๊ะของเรา
อืม ... เรื่องคุณแวมไพร์หมาเอาไว้ก่อนแล้วกัน .... ไปเลือกอาหารก่อนดีกว่า ...
".... อ่า ....."
ผมตอบรับและลุกขึ้นไป .... เพื่อเลือกอาหารกับก้าวเดิน .....
บรรยากาศ .... ในร้านเป็นใจจริงๆนะ
กับคำว่า "ฟิน" สำหรับผู้ชาย....
นักเรียนเยอะแยะไปหมด .... ถ้าไม่ต้องกัดกับ คุณแวมไพร์หมาบ๊อกๆฝ้ายนี่ ... ก็คงจะดี....
อ่า ..... เหมือนลืมอะไรไปอย่าง ....
เรื่องฝึกซ้อมเวทย์นี่เอง ....
ไว้ค่อยคิดหลังกินอิ่มแล้วกัน .....
..................................................................................
....................................................................................
................................................................
........................................
........
ตึก ..... ตึก .......
เสียงเดินเสียงหนึ่ง ...... กำลังย่างกราย เดินเข้ามาอย่างช้าๆ ....
จากภายนอกย่านการค้า ..... เข้าสู่ภายใน
ด้วยรอยยิ้มแสยะ ......
มัน ..... กำลังต้องการอะไรสักอย่าง ..... และจุดมุ่งหมาย ....
ก็เหมือนจะอยู่ .....
ภายในศูนย์การค้าแห่งนั้น
...................................................................
End Chap.7 รีบเข้าห้องมาเร็วๆเลยพวกเธอ ครูจะเริ่มสอนแล้วนะ
ความคิดเห็น