เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #393 : Chap.After9-4 คดีลึกลับในห้องปิดตาย ตอนแรก

Chap.After9-4 คดีลึกลับในห้องปิดตาย ตอนแรก

......................................................................................

......................................................................................

.................................................

.............

วันที่ 1 ของการเที่ยว

เวลา 13.44 น.

"ไม่ได้ค่ะ! .... เป็นเด็กคนเดียวจะแยกไปเที่ยวคนเดียวไม่ได้นะคะ .... ยังไงทางเราก็ไว้วางใจไม่ได้ค่ะ!"

และนั่นก็คือคำตอบของไกด์ เมื่อผมแอบมาขอไกด์สาวที่จะแยกตัวไปเที่ยวเพียงลำพัง

"แต่ริฟ่าดูแลตัวเองได้แล้วนะคะ ...."

ผมพยายามอ้อนย้ำอีกครั้ง

"น้องริฟ่าคะ พี่ขอพูดตรงๆเลยนะคะ น้องต้องเข้าใจฝั่งพี่ด้วยนะคะ ถึงน้องจะดูแลตัวเองได้ แต่ถ้าน้องเกิดเป็นอะไรขึ้นมาไม่ใช่แค่ตัวน้อง และครอบครัว ที่จะรู้สึกแย่ แต่พวกพี่เองก็จะเดือดร้อนไปด้วย"

คุณไกด์ก็พยายามอธิบายยกใหญ่ และก็เป็นเรื่องที่ดี ที่คุณไกด์คนนี้ พูดกันตรงๆแบบเปิดอก ไม่อิงแอบใดๆเลย

รู้สึกพลาดจริงๆแฮะ ที่เลือกที่จะทำตัวเป็นเด็ก มาที่นี่คนเดียวแบบนี้ ....

"พอเข้าใจค่ะ ... แต่"

ผมพยายามจะอธิบาย

คุณไกด์ก็ขัดขึ้นมาทันที

"ไม่มีแต่เลยนะคะ! ..."

เธอดูเป็นห่วงทั้งตนเองและตัวริฟ่า อย่างจริงๆจังๆ เลยแฮะ

น่าโหวตให้เป็นไกด์ดีเด่น

แต่แล้ว ยังไม่ทันที่พวกเราจะคุยอะไรกันต่อ

"เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?"

ชายร่างท้วมใส่แว่น หรือก็คือเจ้าของอนิวาโค้ ก็เดินเข้ามาทักทันที

ทำให้เราทั้งสองต้องหันหน้าไปมอง

โดยคุณไกด์เป็นคนเข้าไปบอกเรื่องของผมก่อนเพื่อน

"คือ น้องริฟ่าเขาจะขอแยก ไปเที่ยวคนเดียวหน่ะค่ะ ..เห็นน้องเขาบอกมีที่ๆอยากจะไป"

"หืม ? ... ที่ไหนเหรอครับน้องริฟ่า"

มันทำให้ ชายคนนั้นหันมาจ้องหน้าผมแล้วถามกลับ .....

อืม ...... เอ็งจะมาถามทำไมเนี่ย ....หวังดีเหรอ ... ถามตามมารยาทเหรอ?

หรืออยากจะม่อตรูอีกคน .... ได้ๆ เดี๋ยวตอบให้

ผมประกบมือ แปะ! ประสานกันไว้ที่อก แล้วเอนหัวเล็กน้อย

ก่อนจะตอบชายผู้นั้นออกไป

"ริฟ่าอยากจะไปโรงอาบน้ำที่อยู่ใกล้ๆตามหอพักนักเรียน โรงเรียนมัธยมสตรี ในแถบๆนี้หน่ะค่ะ!!!"

"โห ~~~~ ที่นี่ก็มีโรงอาบน้ำนี่ครับ ทำไมต้องไปโรงอาบน้ำใกล้หอพักนักเรียนด้วย?"

"นั่นสิคะ ทำไมหละคะน้องริฟ่า ?"

มันทำให้ผู้ฟังทั้งสองทั้งสงสัย และงง

แหม่ สงสัยไปได้

ของแบบนี้ มันเรื่องง่ายๆอยู่แล้ว!!

หน่มน้ม บั้นท้าย แก้มก้นเนียนๆ ไรขนอ่อนแถบช่วงคอ ไงเล่า!!!!

แล้วจากนั้นก็แกล้งลื่นไปแนบเนื้อของพวกเขา

จากนั้นก็เผลอจับโน่นนี่นั่น

โอ้วฟิน!!!

ฮ่าๆๆๆ แฮ่กๆๆๆ

แต่ตรูจะตอบแบบนั้นไปได้ยังไงกันหละ!

ผมค่อยๆยิ้ม แสดงท่าทีตื่นเต้น ที่ฝึกมาอย่างช่ำชองและจากการอ่านความทรงจำต่างๆ

"แบบว่า ... ที่ประเทศเรามันไม่มีแบบนี้ใช่ไหมหละคะ .... แล้วก็ริฟ่า ก็น่าจะอายุพอๆกับพวกเขา ก็จะได้ไม่เกิดความอายด้วย ... ถ้าที่โรงแรมคงมีแต่คนอายุสูงกว่า .... มันแปลกๆหน่ะค่ะ ...."

"ไม่เกี่ยวหรอกนะคะน้องริฟ่า ยิ่งกับคนอายุต่างกัน ยิ่งจะสบายใจนะคะ"

ไกด์พยายามเกลี้ยกล่อมผม ....

แต่เจ้าของอนิวาโค้กลับขยับแว่นแล้วทำหน้าเหมือนเข้าใจผมในทันที

"อืม .... เข้าใจหละ ... มิตรภาพสาวน้อยสินะ"

ว่าแล้ว ว่าเอ็งต้องเข้าใจ กรั่กๆๆๆ ขอบใจมากเท่านี้ก็ผ่านฉลุยแน่ๆ

"ค่ะ! วะ ว่าแต่ ... มิตรภาพสาวน้อยงั้นเหรอคะ ?"

ผมทำท่าดีใจที่เจ้าของอนิวาโค้เข้าใจ แต่ก็ต้องแฝงความไร้เดียงสาไว้ เพื่อความเนียน

สาวน้อยอินโนเซนท์จริงๆ เอ๋ย!! เนี่ยลี่ผู้นี้ขอโทษพวกเธอจากใจด้วย

"เอ๋?..."

มันทำให้ไกด์หันไปตกใจกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของเจ้าของอนิวาโค้

เจ้าของอนิวาโค้ ขยับแว่นอีกครั้ง แล้วยิ้มร่าออกมา

"ให้เป็นหน้าที่ของพวกผม ดูแลเธอเองแล้วกันครับ คุณไกด์ .... พอดีกลุ่มทีมงานเราจะมีส่วนหนึ่งแยกไปสำรวจความนิยมของชั้นใน ของวัยรุ่นแถบนี้พอดี"

"เอ่อ ... ถ้าว่าแบบนั้น ก็ได้อยู่หรอกนะคะ ... แต่น้องเขา? ...."

ไกด์หันมาหาผม ด้วยท่าทีเกรงๆเหมือนไม่อยากให้ผมไป

โทษนะครับคุณไกด์ .... ผมคงต้องขอไม่ฟังคุณสักหน่อย เพราะเรื่องนี้ผมอยากจริงๆ

ขอไปบันทึกภาพลงสมองก่อน ดูในวีดีโอ หรืออินเตอร์เน็ตมันไม่จุใจ

มันต้องของจริงสักครั้งสองครั้ง ในทุกๆสิบปีนี่แหละ กำลังดีเลย!!!

ผมค่อยๆเอนเอียงตัวเล็กน้อยยิ้มหวานๆ แล้วเอ่ยบอกทั้งสองออกไป

"ค่ะ ... ริฟ่ายินดีจะไปค่ะ ... วะ ว่าแต่ ... แบบนี้อาจจะลำบากคุณเจ้าของอนิวาโค้ก็ได้ ... จะดีเหรอคะ?"

นั่นแหละ ตรูต้องทำตัวขี้เกรงใจหน่อย!!!

เพื่อความเนียน

เจ้าของอนิวาโค้เหลือบมองผมด้วยรอยยิ้มมากขึ้น ก่อนจะหัวเราะออกมาแล้วตอบกลับ

"ฮ่าๆ .. ไม่หรอกครับ .... เอาเป็นว่า จะให้น้องริฟ่า ช่วยถามข้อมูลด้วยอีกแรง เป็นการแลกเปลี่ยนดีไหมครับ"

นั่นไงหละ!! แจ่มมาก

หมอนี่แจกหน้าที่ได้ถูกใจตรูจริงๆ แบบนี้ก็ได้มีโอกาสถามเทรนด์ ของสาวๆในประเทศนี้แล้ว

หึๆๆ .... เลเวลอัพแน่นอนแบบนี้ เอาไปเป็นแนวทางชุดที่ร้านได้สบายๆ

"ค่ะ!! ริฟ่ายินดีช่วยเต็มที่เลยค่ะ!"

ผมตอบรับออกไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ

"ฮะๆ ... ดีเลยครับ งั้นเดี๋ยว ถ้าพร้อมแล้วก็เดินไปทางประตูออกโรงแรมได้เลยนะครับ ผมกับกลุ่มจะรอแถวๆนั้น"

เจ้าของอนิวาโค้เอ่ยด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินนำไปอีกทาง

ผมตอบรับไปด้วยรอยยิ้ม

"ค่ะ!"

หมับ...

หืม?

ทำให้คุณไกด์ได้แต่ถอนหายใจ และตอบรับออกมา

"...เห้อ ... ค่ะ ... ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะคะ น้องริฟ่า ... ถ้ามีปัญหาอะไร ก็โทรมาหาพี่ได้ตลอดนะ"

พร้อมทั้งเดินเข้ามาจับมือผมอย่างห่วงๆ

อุแหม่ .... คุณไกด์ .... ทำไมถึงมาจับมือถือแขนกันแบบนี้หละครับ

ถึงจะรู้ว่าเพราะมองผมเป็นเด็ก เลยห่วง

แต่มันเล่นเอาผมฟินเล่นๆ ....

ไม่เป็นไร จับมือผมมาแล้ว ผมก็จะขอรับอุ้งมืออุ่นๆของคุณอย่างเต็มที่ ....

ผมค่อยๆยิ้มหวานแล้วตอบรับออกไป

โดยกุมมือพี่ไกด์ไว้เบาๆมือ

"ขอบพระคุณมากๆนะคะ คุณไกด์ .... ที่คอยเป็นห่วง ... ริฟ่าเมมเบอร์พี่ไว้แล้วหละคะ ...."

"จ๊ะ เรียกพี่ว่า พี่เจนก็ได้นะจ๊ะ ..."

โอ ... ให้เรียกชื่อด้วย

"ค่ะ ... พี่เจน ..."

"ระวังตัวมากๆนะคะ ... เพราะอาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นก็ได้ ... พี่เป็นห่วงน้องหน่ะ ... น้องริฟ่า"

โอ้โห .... เวอร์ไปมั้ง

แต่ถึงจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ผมก็ชิวๆอยู่แล้ว

"ฮะๆ ... พูดยังกะจะมี เหตุการณ์ คดีลึกลับในห้องปิดตาย อะไรแบบนั้นเลยนะคะ แฮะๆ ... ริฟ่าชอบดูการ์ตูนเรื่องยอดนักสืบจิ๋ว โนคัน ด้วย"

"ค่ะ แค่ห่วงหน่ะค่ะ ....ไม่เกี่ยวกับโนคันหรอก ..."

ห่วงกันจริงจริ้ง!!...

เอาเถอะ

"ค่ะ ... เข้าใจแล้วหละพี่ขอบพระคุณมากๆนะคะ"

"จ๊ะ ... งั้นไปเถอะ"

"ค่า~~ แล้วเจอกันเย็นๆนะคะ พี่เจน..."

ผมตอบรับออกไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ แล้วปล่อยมือเธอ ... ก่อนจะเดินจากไป ...

ปล่อยให้เธอไปทำหน้าที่ไกด์ที่ดีต่อ

..................................

และแล้ว ริฟ่า สาวน้อยใบหน้าแสนน่ารัก พร้อมด้วยหน้าอกมัดใจเหล่าชายหนุ่ม

ในชุดเสื้อโค้ดสวยสีน้ำตาลกับกระโปรงหนาๆ

ถุงน่องสีดำ รองเท้าบูทและกระเป๋าสะพายที่มีอุปกรณ์อาบน้ำ

ก็เดินออกไปจากจุดนั้น เพื่อไปร่วมเดินทางกับทีมของเจ้าของอนิวาโค้...

โดยไม่ได้รู้เลยว่า ....

สายตาของเหล่าผู้ร่วมทริปบางคน กำลังแอบมองเธออยู่

โดยวางแผนอะไรบางอย่างเอาไว้..

............

รวมทั้ง สายตาของไกด์สาวคนนั้น .... ที่กำลังจ้องมองเรือนร่างของเธอ

พร้อมทั้งเลียมุมปากช้าๆ และรอยยิ้มที่แสยะขึ้นมาหน่อยๆ

 ...............

หรือว่านี่จะเป็น

...

จุดเริ่มต้นของ

คดีลึกลับในห้องปิดตาย ตอนแรก

จริงๆกันแน่

.......

..............................

....................................................................................

....................................................................................

End Chap.After9-4 คดีลึกลับในห้องปิดตาย ตอนแรก