เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #291 : Chap.65 แต่ .... ตรงนั้น ... ....... ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเป้าหมายหลักกว่าแท้ๆ

Chap.65 แต่ .... ตรงนั้น ... ....... ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเป้าหมายหลักกว่าแท้ๆ

............................................................................

...........................................................................

............................................

.............

เวทศักราชที่ 398 / 08 / 14

เวลา 10.30 น.

ฟู่ววววววววว~~~~~~

เครื่องบินลงจอด ณ สนามบินในประเทศแผ่นดินใหญ่

หญิงสาวผู้สวมหน้ากากปิดบังดวงตา พร้อมกับหูและหางจิ้งจอก จนเป็นจุดสนใจของผู้คนกำลังเดินลงมาจากเครื่องบินพร้อมกับเด็กสาวอายุราว 12 ปี

ตรงออกมายังทางรอรับผู้โดยสารเข้าประเทศ

พวกเธอก็เดินไปยืนแอบอยู่ที่มุมร้านกาแฟทันที

"เห็นเขาว่ารอตรงนี้หละนะ"

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยขึ้นมาเมื่อมองแผนที่ไปมองสถานที่ไป

หางเธอส่ายไปมา หูกระดุกกระดิกราวกับสนใจที่นี่เป็นอย่างมาก

"รอตรงนี้แหละค่ะ!"

พิณเอ่ยยิ้มหวานแล้วมองท่าทางของหน้ากากจิ้งจอกที่ยังดู ลุกลี้ลุกลน

".... คิกๆ ... ตื่นสถานที่เหรอคะ ... หรือว่าตื่นเต้นที่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก"

หน้ากากจิ้งจอกหน้าแดงเล็กน้อย

"... อะ ... อืม ... ก็เพิ่งได้มาต่างประเทศเป็นครั้งแรกนี่ .... ไม่ตื่นเต้นได้ไงกันหละ..."

"ฮะๆๆ .... "

พิณหัวเราะขำๆ

"... พิณเถอะ ... ไม่เห็นตื่นเต้นเลยนะ"

หน้ากากจิ้งจอกสวนกลับไป

"...แฮะๆ ...สถานที่ใหม่ ไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับหนูเท่าไหร่ค่ะ ..."

"...แล้วเรื่องอะไรหละ ที่น่าตื่นเต้นที่สุดสำหรับพิณหน่ะ"

"เรื่องตื่นเต้นที่สุดในชีวิตหนูคือการวิ่งไล่จับกับท่านหน้ากากจิ้งจอกค่ะ"

พิณตอบกลับไปหาหน้ากากจิ้งจอกด้วยรอยยิ้มอย่างมั่นใจ

แต่คำตอบนั้น กลับทำให้หน้ากากจิ้งจอก สะอึกทันที

แต่เธอก็ยังยิ้มให้กับเด็กสาว เก็บอาการเอาไว้ แล้วถามกลับไป

".... ตอบจากใจเลยเหรอจ๊ะ ...."

"ค่า .... จากใจของหนูเลยค่ะ"

พิณตอบรับยิ้มหวานให้กับหน้ากากจิ้งจอก

...........

- คะ ... คุณหญิง อ้ะ ... ปละ ปล่อย นะ!! ปล่อย!!.... -

- คะ คุณหญิง ... ชะ ช่วยด้วย ....-

- คุณหญิง ... ช่วย .. อึก ... อื้อออ .... อื้อ!! อา ..... ท่านหน้ากากจิ้งจอกคะ .... ได้โปรด ให้หนูเป็นทาสของท่าน ตลอดไปด้วยเถอะนะคะ -

...........

หนุบ ...

มือของหน้ากากจิ้งจอกจับลงบนหัวของพิณ

"..... ขอโทษด้วยนะ ....."

"คะ? .... "

พิณเอียงคอสงสัยไม่เข้าเข้าใจนัก แต่ก็หลับตารับการลูบหัว

แต่ไม่ทันจะได้พูดอะไรกันต่อ ก็มีชายสวมแว่นตาดำ

ที่ใส่ติดเครื่องช่วยแปลภาษาในการพูดเดินเข้ามาหาพวกเธอทั้งสองคน

"ขอโทษครับ ... หน้ากากจิ้งจอกสินะ ครับ ..."

หน้ากากจิ้งจอกที่ได้เห็นชายคนนั้นเข้ามาถาม ก็ตอบด้วยรอยยิ้มทันที

"ค่า ... ใช่แล้วหละค่ะ ...."

"ใช่แล้วค่ะ นี่คือหน้ากากจิ้งจอกจากแดนไกลค่ะ!"

พิณเสริม

".... ผมเป็นคนที่จะมารับคุณไปยังโรงแรมครับ ... นี่นามบัตรครับ"

ชายผู้นั้นเอ่ยแล้วยื่นให้

".... ค่ะ .... "

หน้ากากจิ้งจอกรับนามบัตรมาดูแล้วยิ้มหวานให้

"สัมภาระเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ? มีกระเป๋าหรืออะไรให้ถือไหมครับ"

"ใช่ค่ะ .... เรียบร้อยแล้ว ... ส่วนกระเป๋า ... ชั้นแบกมาแค่เป้สะพายใบเดียวเท่านั้นแหละค่ะ ... "

หน้ากากจิ้งจอกตอบด้วยรอยยิ้ม

"ใช่ค่ะ แบกมาแค่เป้สะพายใบเดียว!"

พิณเสริมหน้ากากจิ้งจอก....

"ครับ งั้น .... กรุณาตามมาด้วยนะครับ ...."

ชายสวมแว่นดำเอ่ยแล้วหันหลังเดินนำทันที

เขาพาทั้งสองเดินไปจนถึงรถสีดำคันสวย ก่อนจะให้ทั้งสองขึ้นนั่งด้านหลัง

แล้วออกรถไป

รถค่อยๆวิ่งออกมาจากสนามบินเรื่อยๆผ่านเข้าสู่เมืองใหญ่ ...

"พวกเราจะพาคุณไปที่โรงแรมเพื่อพักผ่อนก่อน ส่วนเรื่องตารางกำหนดการลงแข่ง เราได้เตรียมไว้เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ .... คุณสามารถดูตารางการแข่งได้เลย ..."

ชายสวมแว่นดำเอ่ยระหว่างขับรถไปเรื่อยๆ

"หืม~~?"

หน้ากากจิ้งจอกส่ายหางไปมา แล้วเอนกายไปแนบเบาะคนขับเอามือจับไหล่ของชายคนนั้นไว้

"....อึก .... อะ ... อะไรเหรอครับ ...."

ชายที่ขับรถอยู่นั้น ถึงกับสะอึกในทันที ที่โดนจับไหล่

"แล้ว .... ไม่พาชั้นไปหาหัวหน้าของคุณ เพื่อพูดคุยกันก่อนเหรอคะ ?.... เชิญกันมาฟรีๆแบบนี้ ... อยากจะไปขอบคุณเสียหน่อย"

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยเสียงหวานให้กับชายผู้นั้น ระหว่างค่อยๆเอามือลูบไล้ช่วงไหล่ของชายคนนั้นเบาๆมือ

"ออ ... เอ่อ ... ท่านบอกว่า .... อยากจะดูฝีมือของคุณจริงๆ กับเด็กๆของท่านก่อนหน่ะครับ ... แล้วค่อยตัดสินใจอีกที ... เห็นท่านว่า ... ถ้าทำได้ดีพอ จะ... ให้เซ็นสัญญาด้วยครับ"

ชายสวมแว่นดำตอบกลืนน้ำลายไปด้วย

"... แบบนี้นี่เอง .... คิกๆ เข้าใจแล้วค่ะ ... แล้วชั้นจะพยายามให้ดีที่สุดเลยนะคะ...."

หน้ากากจิ้งจอกยิ้มหวานให้กับชายคนนั้น

ก่อนจะปล่อยมือมานั่งนิ่งๆ

"ฟู่ว... ครับ"

ชายสวมแว่นดำ ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เอามือมาวางไว้ตรงเป้า เหมือนพยายามลูบให้มันนอนลง ... นอนลง

โดยระวังไม่ให้หญิงสาวด้านหลังเห็น

".... คืนนี้เราจะไปเที่ยวไหนมั้ยคะ ... พี่หน้ากากจิ้งจอก"

เด็กสาวหันมาถามหน้ากากจิ้งจอกหลังจากเธอคุยเสร็จทันที

"... จ้า ถ้าไม่มีคิวอะไรสำคัญ เดี๋ยวไปเที่ยวด้วยกัน จนถึงสามทุ่มแล้วค่อยกลับมานอนนะจ๊ะพิณ"

หน้ากากจิ้งจอกตอบพิณไปยิ้มหวาน

"เย้!!! "

พิณยิ้มหวานดีใจ ...

"... แต่แย่จังเลย ... ไม่เคยมาที่นี่ก่อนด้วยสิ ...จะไปเที่ยวไหนก็ไม่รู้จักสถานที่ .... อยากจะได้คนพาเที่ยวจังเลย..."

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยขึ้นมาทำหน้าเสียดาย

พิณนั้นยิ้มแหยๆ ...

".... งั้นไม่เป็นไรค่ะ อยู่แต่ในโรงแรมก็ได้ ..."

รถนั้นหยุดจอดเพราะติดไฟแดง

หน้ากากจิ้งจอกค่อยๆยิ้มหวานแล้วหันไปมองคนขับรถ

"... พอจะพาเด็ก ... ไปเที่ยวด้วยกันกับชั้นได้มั้ยคะ .... คุณพี่ขา...."

"เอ่อ ... เหมือนจะไม่ ... สะดวกเท่าไหร่นะ ..."

ชายสวมแว่นดำเอ่ยตอบ แต่ยังไม่ทันได้หายใจหลังจากพูดได้โล่งนัก

เขาก็โดนอะไรบางอย่างสัมผัสเข้าที่หลังคอ

เล่นเอาเสียวจนเกือบสะดุ้ง

มันเป็นช่วงมืออันเรียวสวยอ่อนนุ่มของหน้ากากจิ้งจอก

".... ไม่สะดวกขนาดนั้นเลยเหรอคะ ..."

พร้อมค่อยๆขยับกายขึ้น เข้าโอบชายคนนั้นจากด้านหลัง พร้อมทั้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ...ใบหูของเขา

และพ่นลมฟู่ววว .... เบาๆ

ชายแว่นดำนั้นขนลุกซู่ มันทั้งเสียวและรู้สึกดีแปลกๆจริงๆ

"อึก .... คะ คุณ ... หน้ากากจิ้งจอก ...."

"ไม่ว่างจริงๆเหรอคะ ... หลังสามทุ่มไปแล้ว ....หลังจากพิณหลับ ... ชั้นมักจะเหงามากๆเลยนะคะ .... "

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยเบาๆใกล้ใบหูของชายคนนั้น

มันเล่นเอาเขาตาลุกวาว

พิณนั้นมองงงๆ ไม่เข้าใจเพราะไม่ได้ยินคำพูดของหน้ากากจิ้งจอก

"ตกลงอะไรกันเหรอคะ?"

หน้ากากจิ้งจอกค่อยๆ ปล่อยมือแล้วยิ้มหวานให้กับชายแว่นดำนั้นอีกรอบ

".... จะช่วย ... พาไปเที่ยวหน่อยได้ไหมคะ ..."

ชายแว่นดำนั้น กลืนน้ำลายอึกใหญ่ แล้วตอบทันที

"ดะ ได้สิครับ.... เย็นนี้สักราวๆ ห้าโมงเย็น เจอกันที่หน้าโรงแรมนะครับ"

"... ขอบคุณมากๆค่ะ .... พิณ พี่เขายอมพาไปเที่ยวแล้วแหนะ"

หน้ากากจิ้งจอกหันมากอดพิณแล้วลูบหัวเธอไปมา

พิณได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มหวานดีใจ ...

"ค่า~~~"

...........................

แล้วรถก็มาส่งทั้งสองที่โรงแรมใกล้กับสนามแข่งเวทย์ใต้ดินขนาดใหญ่ยักษ์ของเมืองใหญ่ ภายในประเทศนี้

ทั้งสองเดินเข้าโรงแรม .... ไปอย่างสบายอารมณ์

ใช้ตั๋วที่ได้รับมาจากชายแว่นดำนั้น

ขึ้นไปยังห้องพักหรูหราชั้น 20 ที่สวยงามโอ่อ่าใช้ได้ แม้จะไม่หรูหราระดับโรงแรมห้าดาวก็ตาม

แต่มันก็สามารถมองออกไปเห็นวิวทิวทัศน์ รอบๆโรงแรมอันสวยงามได้

พิณที่ตอนแรกไม่ได้ตื่นตาตื่นใจ ตอนนี้ก็ตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก

เธอดูมีความสุขมากทีเดียว มันเล่นเอา หน้ากากจิ้งจอกมีความสุขไปด้วย...

แน่นอนว่าหางเธอก็ส่ายไม่หยุด เพราะได้มีโอกาสมาเที่ยวต่างประเทศครั้งแรก

................................

แล้วไม่นานนัก พิณก็ปวดท้องเข้าห้องน้ำ

"... เข้าห้องน้ำไปถ่ายให้เสร็จแล้วอาบน้ำก่อนไปพิณ ... เดี๋ยวชั้นเก็บของและตรวจสอบอะไรนิดหน่อยจะตามเข้าไป... "

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยยิ้มหวาน ให้กับพิณที่ทำท่าทางปวดท้องส่ายตัวไปมา

"ค่ะ .. .งั้นพิณเข้าก่อนนะคะ"

เธอเอ่ยแล้ววิ่งๆเข้าห้องน้ำไป ....

หน้ากากจิ้งจอกยิ้มหวานให้กับพิณที่เข้าห้องน้ำไปแล้ว ...

ก่อนจะหันมาจัดการข้าวของ และตรวจสอบของภายในห้องอย่างละเอียด

ว่ามีอะไร ... ไม่ชอบมาพากลไหม ... และมันก็ไม่มีอะไรผิดสังเกต

เธอจึงนั่งลงบนเตียงแล้วถอนหายใจขึ้นแล้วบ่นออกมา

"เห้อ .... อยากพาทุกๆคนมาเที่ยวที่นี่ด้วยจังเลยนะ .... เหมือนขี้โกงยังไงก็ไม่รู้สิ .... ที่มาคนเดียว ... "

....

เธอนั่งนิ่งๆ แล้วค่อยๆ เอนกายนอนลงบนเตียง ... ฟุบ...

"หน้ากากจิ้งจอก .... ที่แข็งแกร่งที่สุด ในเวทีเวทย์ใต้ดินตอนนี้.... กำลังจะขึ้นสู่เวทีต่างชาติแล้วนะคะ ..."

เธอเพ้อออกมาคนเดียว

".... แต่ .... ตรงนั้น ... ยังไม่ถึงเวทีจังหวัดเลยด้วยซ้ำ.... ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเป้าหมายหลักกว่าแท้ๆ..."

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยต่อ

ค่อยๆ มองมืออันเรียวสวยของตนเอง ....แล้วหันไปมองกระจก ที่ตั้งอยู่ข้างเตียง

พลางกระดิกหูจิ้งจอกของเธอไปมา ดุ้กดิ้กๆ ...

"ชักอยากเปิดเผยตัวจริงซะแล้วสิ .... แล้วต่อจากนั้น ... ก็พาทุกๆคน .... มาเที่ยวด้วยกัน... บอกให้ทุกๆคนรู้ ... ว่าตอนนี้ ชั้นรวยแค่ไหน ... ประสบความสำเร็จมากแค่ไหน ... แล้วก็ ...."

ก๊อกๆๆๆ ...

เธอยังเพ้อไม่ทันจบ ... เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงของหญิงสาวเอ่ยออกมา

"... ขอโทษค่ะ ดิชั้นนำผ้าห่มพิเศษที่เหมาะกับช่วงนี้มาให้ รวมถึงมาแจ้งการบริการพิเศษต่างๆของโรงแรมเรา แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว และร้านอาหารดังต่างๆค่ะ"

หน้ากากจิ้งจอกได้ยินดังนั้น ก็สนใจทันที

"... อ้ะ ได้เลยค่ะ"

เธอตอบรับแล้ว ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู

แกร๊ก...

เมื่อเปิดประตูออกมา ก็พบ

หญิงสาวในชุดเมด ซึ่งเป็นชุดปกติของพนักงานโรงแรมนี้พร้อมทั้ง ใส่ผ้าปิดปากเอาไว้ก้มหัวให้

ในมือเธอกอดผ้าห่มขนสัตว์แสนสวยอยู่

"ขออนุญาตเข้าไปนะคะ"

เธอยิ้มหวานเอ่ยขออนุญาตหน้ากากจิ้งจอกอีกรอบ

"ค่ะ ... เข้ามาเลย"

หน้ากากจิ้งจอกตอบรับยิ้มๆให้

พลางถอยให้กับหญิงสาวหน้าหมวยใส่ผ้าปิดปากคนนั้น

เธอเดินเข้ามาผ่านด้านข้างตัวของหน้ากากจิ้งจอก โดยไมได้ปิดประตู ...

หน้ากากจิ้งจอกจึงไปปิดประตูเอง

แกร๊ก.... ตึ้ง..

.....

.... ฟุบๆๆๆ ....

.....

ก่อนที่หน้ากากจิ้งจอกจะหันกลับมา ... พร้อมเอ่ยว่า

"... ทำตัวตามสบายนะคะ ..."

......

...............

..........................

.................

......

ปุ

......

...............

..........................

.................

......

 https://www.youtube.com/watch?v=H3Z1oJmohoI

 

สิ้นคำพูดของหน้ากากจิ้งจอก ....พร้อมกับการหันหน้ามาของเธอ ....

ก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้น .....

ออกมาจาก .... อะไรบางอย่าง ที่หญิงสาวเมดที่เคยถือผ้าห่มอยู่

แต่ตอนนี้ เธอโยนมันทิ้งลงพื้นหมด

... เหลือแค่เพียง ...

... กระบอกปืนที่ใส่ที่เก็บเสียง ...

ซ่า~~~~~

"พี่หน้ากากจิ้งจอกคะ ... หนูถ่ายเสร็จแล้วนะคะ ... เดี๋ยวพี่เตรียมเข้ามาอาบได้เลย หนูรองน้ำไว้รอค่ะ..."

เสียงน้ำจากภายในห้องน้ำ พร้อมเสียงของพิณดังออกมา เหมาะเจาะ กลบเสียงที่เบาอยู่แล้ว ให้ไม่ได้ยินเข้าไปอีก

.....

ใช่ ....

มันไม่ควรจะเป็นแบบนั้น ...

มันควรจะมีปาฏิหาริย์มากกว่านั้น ... แต่มันไม่มี

หน้ากากจิ้งจอกประมาทเกินไป ...

กลางหน้าผากของเธอตอนนี้ มีรอยรูจากกระสุน .... ชัดเจน

มันทะลุฝังเข้าสมองเธอ ....

....

"ชั้น ...ยัง...มะ แ ... ... กะ ก้าว ... "

เธอเสียงกระตุก กึกๆ ... เอ่ยไม่เป็นภาษา

ก่อนที่ร่างกายของเธอจะล้มลงพื้นอย่างรวดเร็ว

ตุบ...

หญิงสาวเมดนั้น ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ

".... ลาก่อนนะคะ .... คุณหน้ากากจิ้งจอก ...."

ปุ ... ปุ ... ปุ .... ปุ....

เธอยิงซ้ำอีกหลายนัด ลงบนร่างกายของหน้ากากจิ้งจอก

ที่ไร้ซึ่งลมหายใจไปแล้วจริงๆ ....

เลือดนั้นซึมออกมาจากร่างกายของหน้ากากจิ้งจอกช้าๆ

ร่างกาย ... ที่ไร้ซึ่ง ... การขยับเขยื้อน ...

....

ซ่า~~~~~~

"หน้ากากจิ้งจอกคะ .... เตรียมตัวหรือยัง น้ำใกล้เต็มแล้วนะคะ~~~"

เสียงของเด็กสาวเรียกหน้ากากจิ้งจอกดังออกมา ....

แต่บัดนี้ .... หน้ากากจิ้งจอกไม่สามารถตอบอะไรเด็กสาวกลับไปได้อีกแล้ว

เพราะความตาย .... ทำให้เธอ ... ไม่สามารถจะตอบอะไรได้อีก....

ก่อนที่ หญิงสาวชุดเมดคนนั้น ... จะเริ่มหันไปมองห้องน้ำ ...

เพื่อเก็บเหยื่ออีกราย ....

..............................................

- แต่ .... ตรงนั้น ... ยังไม่ถึงเวทีจังหวัดเลยด้วยซ้ำ.... ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเป้าหมายหลักกว่าแท้ๆ -

- ชั้นรักพวกเขาเหลือเกิน .... รักพวกเขา ... มากกว่าใครทั้งหมด -

- อยากจะ .... พาทุกๆคน มาเที่ยวที่นี่เหลือเกิน -

- เชื่อ ... ในตัวชั้นสิ -

- เพื่อทุกๆคน -

- ชั้น ... -

..............................................

.............

............................................

............................................................................

...........................................................................

End Chap.65 แต่ .... ตรงนั้น ... ยังไม่ถึงเวทีจังหวัดเลยด้วยซ้ำ.... ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเป้าหมายหลักกว่าแท้ๆ ...

- ชั้นรักพวกเขาเหลือเกิน .... รักพวกเขา ... มากกว่าใครทั้งหมด -