คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“อ๊ะ...อา...ผมทนไม่ไหวแล้วครับ..”
เสียงครางกระเส่าหวานออกมาจากใบหน้าร่างบางที่แดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆอันเกิดมาจากอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นสูงบวกกับการกระทำของอีกฝ่ายที่กำลังทำให้ตัวเขาไปถึงจุดที่ทำให้รู้สึกดีจนไม่สามารถคิดสิ่งใดในหัวได้แล้วตอนนี้
“พี่ก็เหมือนกันครับ....พี่รักน้องนะครับ...อะ..”ฝ่ายร่างสูงเองก็รู้สึกดีไม่แพ้กับร่างบางที่อยู่ภายใต้กายอันแกร่งของเขา มือหนานั้นลูบไล้ไปตามแนวหลังขาวของร่างบางก่อนจะประทับริมฝีปากหนาลงบนหลังของร่างบาง ก่อให้เกิดรอยจูบแดงซึ่งแสดงความเป็นเจ้าของร่างบางได้อย่างเต็มใจ
“....กึก...”
ในที่สุดมือของผมก็หยุดพิมพ์ลงบนแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ จะบอกได้ว่าผมกำลังถึงจุดตันในการเขียนฉากเร่าร้อนของหนุ่มชายคู่นี้ในนิยายก็เป็นได้... ใช่ครับที่ผมกำลังแต่งนิยายบนหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างดุเดือดเผ็ดร้อนนี้เป็นนิยายชายรักชายหรือนิยายเกย์แหละครับ และผมเองก็เป็นผู้ชายแท้ๆทั้งเท่งที่กำลังแต่งนิยายชายรักชายราวกับพบเห็นหรือประสบกับเหตุการณ์นี้มาก่อน แต่ว่าไม่ใช่เลยครับ!! ผมเป็นผู้ชายแท้ 100% แต่ที่มาเขียนนิยายชายรักชายที่มันสุดแสนจะน่าขยะแขยงและน่าเอือมระอาสำหรับเพศเดียวกันก็เพราะว่า.....
“พี่โนเวล!!! แม่บอกให้พี่ไปกินข้าวได้แล้ว!” เฮ้ย!! ไอผมรีบปิดหน้าจอโปรแกรมพิมพ์นิยายในทันทีเมื่อน้องสาวของผม หรือมันมีชื่อว่า ‘เพน’ จู่ๆมันก็เปิดประตูเข้าห้องผมโดยไม่มีการเคาะประตูหรือส่งสัญญาณว่าจะเข้ามาห้องผมสักอย่าง ไอ้ผมที่กำลังนั่งแต่งนิยายต้องห้ามและเป็นความลับสำหรับคนอื่นๆ จึงสะดุ้งเต็มที่แล้วรีบปิดครับ -*-
“ระ...รู้แล้ว...ทำไมแกไม่เคาะประตูก่อนเข้ามา..พี่ตกใจหมด”
ผมรีบกลบเกลื่อนความตกใจและทำเหมือนปกติให้มากที่สุด
“ก็เคาะประตูทีหลังพี่ไม่ค่อยจะเปิดให้นี่นา...แล้วนี่พี่ทำอะไรอยู่ดูลุกลี้ลุกลนนะ รึว่า...” เพนมันทำหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนกับว่ามันกำลังคิดเรื่องในทางชั่วร้ายอยู่เลยแฮะ ปกติแหละครับยัยนี้เป็นสาววายที่สำคัญมันนี่แหละที่เป็นตัวการให้ผมแต่งนิยายวาย แต่มันไม่รู้หรอกนะครับว่าผมกำลังแต่งนิยายวายอยู่ไม่งั้นมันอาจจะคลั่งตาย
“รึว่าอะไร” ผมก็ชักหวั่นๆแล้วแฮะ ยัยเพนมันเว้นช่วงซะผมเริ่มกลัวว่าผมจะรู้ความจริงเข้าล่ะ
“รึว่าพี่จะอ่านนิยายวายอยู่ไงล่ะ^^ ถ้าเป็นแบบนั้นเพนก็จะขออ่านด้วยคนน่ะสิ”
“จะบ้าเหรอ.. =-=!! “ ที่จริงมันก็ใกล้เคียงแต่ก็ไม่ถูกซะทีเดียวหรอก …ผมรีบถอนหายใจออกมาเบาๆทันทีโล่งใจครับที่ความลับยังไม่แตกครับ ^_^~
“เพนว่านะ พี่โนอะหน้าออกจะหวาน เพนยังอิจฉาเลยขนาดเพนเป็นผู้หญิงยังสวยน้อยกว่าพี่โน ถ้าพี่โนมีแฟนเป็นผู้ชายหรือชอบผู้ชายเพนว่ายังเหมาะกว่าอี...” ขณะที่ยัยเพนน้องสาวตัวดีผมอายุ 16 กำลังจะสารยายคำเดิมๆที่กรอกหูให้ผมฟังทุกวัน ผมก็รีบแทรกซะก่อนด้วยความโมโห
“ไปเลย...ไม่ต้องมาพูดไร้สาระแถวนี้...เดียวพี่จะตามลงไปกินข้าว”
“ชิ..ก็ได้..แต่หนูมั่นใจแน่ๆว่าพี่จะต้องมีแฟนเป็นผู้ชายแน่ๆ เพราะว่าพี่หน้าแบบนี้ผู้หญิงไม่ชอบหรอก ฮิฮิ ไปล่ะเดียวจะเจอคนแถวนี้ตบเอา ^O^”
ดูมันพูดสิครับทุกคน -*- มั่นใจเหลือเกินนะว่าผมจะมีแฟนที่มีไอดุ้นเหมือนกับผม ฝันไปซะเหอะไม่มีวันครับ ถึงผมจะโดนใครต่อใครมองว่าหน้าหวานและสวยกว่าผู้หญิงแม้แต่พ่อแม่ แต่ผมก็ไม่ไปหลงชอบเพศเดียวกันแน่นอนครับสาบาน
เอาล่ะครับ ผมมีชื่อว่า ‘โนเวล’ มีความหมายว่า นิยาย ฟังดูดีใช่ไหมล่ะครับ ^O^ อายุ 17 ปีเป็นนักเรียนมอห้าโรงเรียนสหใกล้ๆบ้านครับ ครอบครัวผมมีพี่น้องสองคนรวมผมด้วย มียัยเพนซึ่งเป็นน้องสาวนี่แหละ ส่วนไอที่ยัยเพนเป็นคนทำให้ผมแต่งนิยายวายแล้วตีพิมพ์ทำเป็นเล่มขายและดังในหมู่สาวกสาววายและวงการนิยายวายนั้นก็คงจะเป็นเพราะว่าตอนที่ยัยเพนเป็นสาววายใหม่ๆน่ะครับ มันซื้อนิยายและการ์ตูนวายมาอ่านบ่อยๆแล้วหนำซ้ำมันยังยัดเยียดให้ผมอ่านของวายที่มันซื้อมาให้หมดน่ะครับ ผมเห็นว่ามันบรรยายแปลกๆและดูเป็นความรักที่พอจะแปลกไปจากสังคมสมัยนี้ ผมก็เลยแอบๆแต่งลงเน็ตครับกลับกลายเป็นว่าดังแล้วก็มีสำนักพิมพ์ที่จัดตีพิมพ์นิยายทำนองนี้มาชักจูงครับซึ่งผมก็ตอบตกลง แล้วจนในที่สุดนิยายผมก็ตีพิมพ์ทำเป็นเล่มวางขายให้สาววายรั่วราชอาณาจักรทั้งหลายได้ซื้อและคลุ้มคลั่งกับนิยายที่ผมแต่งครับ แน่นอนว่าในเน็ตผมแอบอ้างเป็นเพศหญิงที่แต่งถ้าเกิดว่าผมเผยไปว่าเป็นผู้ชายแต่งมันก็แปลกๆใช่ไหมล่ะครับ? โดยที่เรื่องนี้ผมก็ปิดทุกคนไม่ว่าจะครอบครัวหรือเพื่อน เพื่อนสนิทเองผมก็ไม่เว้นครับ ผมกลัวเจอมันขยะแขยงแล้วเกลียดถึงแม้ว่าผมจะเป็นผู้ชายแท้ๆ (แต่โดนหาว่าหน้าหวาน TT__TT อันนี้ไม่อยากยอมรับและไม่อยากได้เลยครับ) แต่งนิยายพรรคนี้ขึ้นมา เพราะฉะนั้นช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยนะคร๊าบบบ ตอนนี้ผมต้องไปทานข้าวล่ะครับเดียวเจอแม่ด่า ^O^
สวัสดีค่ะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะมีใครมาอ่านบ้างไหมน้า (ฮา) ^_^ บรรยายแบบนี้ขอบอกตามตรงว่ายากมากค่ะไม่เคยบรรยายแบบนี้มาก่อน ยังไงๆก็ต้องขอคอมเมนต์ที่ช่วยให้กำลังใจและติชมผลงานแต่งด้วยนะคะ ^O^ จะได้นำไปพัฒนาเจ้าค่ะ
.
ความคิดเห็น