ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ดวงใจรักสลักแค้น (E-book)​

    ลำดับตอนที่ #10 : ต อ น ที่ 3 [3/3]

    • อัปเดตล่าสุด 24 พ.ค. 63


    มิรันดามีสีหน้าตื่นตะลึงกับคำถามนั้นของภาคิน ฝีมือแต่งหน้าของเธอ กลบเกลื่อนอายุจริงไม่ได้เลยหรืออย่างไร

    “คุณ…คุณรู้เหรอคะ”

    ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่กลับเอ่ยถามตรงไปตรงมา

    “ทำไมถึงมาทำงานแบบนี้ ทั้งเสี่ยง ทั้งกลับบ้านค่ำมืดดึกดื่น”

    “เอ่อ…คือ…”

    สาวน้อยมีทีท่าลำบากใจ กระอึกกะอัก ไม่ยอมพูดจนภาคินต้องคาดเดาเอาเอง

    “เพื่อเงิน เพื่อเสื้อผ้า ของแบรนด์เนม หรือเพื่อใคร”

    ที่อยากรู้ ไม่ใช่ว่าเขาจะจับผิดเธอ ชายหนุ่มแค่อยากให้ในสิ่งที่เธอต้องการ เขาอยากช่วยเหลือมิรันดา

    คนถูกถามระบายลมหายใจหนักหน่วง ก่อนบอกความจริง

    “หมิวอยากช่วยพี่สาวค่ะ” ในที่สุดเธอก็พูดออกมา ภาคินตั้งใจฟังเรื่องราวของเธอเป็นอย่างดี “ครอบครัวหมิว เป็นหนี้นอกระบบแล้วไม่มีเงินจ่ายดอกฯ ตามสัญญา พวกมันเลยยื่นคำขาด ว่าถ้าเดือนหน้ายังไม่มีเงินมาให้ทั้งต้นทั้งดอกฯ พวกมันจะให้พี่ของหมิว ไปทำงานนวดที่ต่างประเทศ คุณคินก็น่าจะรู้นะว่างานนวดนั่น ไม่ใช่นวดแผนไทย แต่นวด…เออ…”

    “พี่สาวงั้นเหรอ”

    ภาคินถึงกับขมวดคิ้วหลังฟังเรื่องนี้จากปากเธอ เด็กสาวที่นัยน์ตาหมองเศร้าลงมาก ก้มหน้ารับแทนคำยืนยัน

    เธอเล่าปัญหาของที่บ้านให้เขาฟังต่อไป

    “ค่ะ ตอนแรก พี่สาวหมิว ก็ว่าจะทำตามที่เจ้าหนี้ขู่ถึงกับบอกเลิกแฟนเหมือนกัน แต่ตอนหลังครอบครัวของหมิว พอจะมีลู่ทางได้เงิน แต่ยังไม่พอ หมิวก็เลยมาทำงานที่เลาจน์เพราะเห็นว่าเงินดี แต่ทำแค่ชั่วคราวเพราะถ้าใช้หนี้หมดหมิวก็จะกลับไปตั้งใจเรียน ปีนี้…หมิวต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย”

    นาทีแรกที่ได้ฟังเรื่องของเธอ เขาก็ดันคิดถึงคนที่โกรธเคืองขึ้นมา คนนั้นมีลูกสาวอยู่คนหนึ่งเหมือนกัน เห็นว่าช่วงนี้อับจนหนทางเรื่องเงินทอง ถึงมากู้เงินนอกระบบของเขา ไปใช้หนี้ที่เกิดจากการเล่นหุ้นขาดทุนมากมาย

    คนๆ นั้นทำให้เขาต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ทว่าผู้ที่ภาคินแค้นมากกว่า กลับเป็นลูกสาวตัวดี

    ถ้าไม่มีหล่อนสักคน ชีวิตเขาคงไม่เป็นเหมือนเช่นทุกวัน…

    หล่อนคือต้นเหตุ คือคนที่เกิดมาเพื่อแย่งทุกสิ่งทุกอย่าง

    ชายหนุ่มสาบานต่อการพบกันอีกครั้ง ว่าจะสอนให้หล่อน ได้รู้ซึ้งถึงการถูกแย่งความรัก และสูญเสียครอบครัว เหมือนอย่างที่เขาเคยโดน

    ภาคินจมดิ่งอยู่กับความแค้นในใจ จนเด็กสาวต้องเรียกดังๆ

    “คุณคินคะ!”

    ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อยก่อนค่อยๆ หันหน้ามามองเธอ มิรันดาเรียกขานเขาอยู่หลายหนทีเดียว แต่เขากลับไม่หือไม่อือ ไม่ตอบโต้ เอาแต่นั่งเหม่อลอย

    เธอถามอย่างห่วงใย

    “เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”

    ชายหนุ่มส่ายหน้าเบาๆ

    “เปล่า”

    “เหรอคะ หมิวก็นึกว่าคุณคินเป็นอะไร ถ้าไม่มีอะไรแล้ว หมิวไปก่อนนะ”

    “ฝันดี”

    ภาคินเอ่ยร่ำลาสั้นๆ ก่อนเด็กสาวจะก้าวลงจากรถ เขามองส่งเธอ กระทั่งร่างเล็กหายลับไปจากสายตา

    ชายหนุ่มรีบออกรถเพื่อเดินทางกลับ ระหว่างทาง ก็กลับมาคิดถึงความแค้น ที่สั่งสมมาหลายปี

    อีกไม่นานเกินรอ…ความแค้นนี้ ก็จะได้เวลาชำระคืน!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×