รักสุดใจ...นายหน้าตี๋

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ผองเพื่อนและ ไอ ตี๋

"  อ๊าก ๆๆๆ  พี่เรน ชอง จี ฮุน น่ารักจังเลย......."

"  กรี๊ด...... ดงบังชินกิ  เท่ห์  น่ารัก  หล่อ ขอเป็นแฟนสักคนได้มั้ย.......อ๊าย ......"

"  โอว.....เซเว่น  เซ็กซี่  มากมายเลย  กรี๊ด ๆๆ  นี่รูปนี้ถอดเสื้อด้วย....อ๊าก ๆๆ..." -*-

                เฮ้อ....นี่ฉันมาอยู่ท่ามกลางบรรดาสาว ๆ ผู้คลั่งไคล้ดาราหน้าตี๋มานานเท่าไหร่แล้วนะ...อืม 

เพิ่งจะ  1 สัปดาห์ได้ ( แต่นานเหมือน 1 ปี) แน่ล่ะ !!   ฉันต้องอดทนกับเสียง กรี๊ด ๆ อ๊าก ๆ อ๊าย ๆ

ของพวกเพื่อนใหม่ของฉันไปอีกนาน.......-*-

          จะว่าไปแล้วฉันก็ไม่ได้รำคาญอะไรมากนักหรอก  ก็แค่หนวกหูตอนจะแอบงีบใน

ห้องเรียน-*-เฮ้อ.... ชีวิตของยัย " มะขาม" เด็กสาวอายุ 16 ปี เห็นจะมีความสุขที่สุดก็ตอนได้นอน

เนี่ยแหละ แผล็บ ๆๆ ( เสียงเลียน้ำลายยืด ๆ ก่อนที่มันจะไหลลงมาบนโต๊ะ -*-)

"นี่พวกเธอ!!  ทำอะไรกันอยู่ย่ะ !! แบบฝึกหัดบทที่ 9-10 ที่ชั้นสั่งเมื่อวานทำกันเสร็จรึยัง".....เสียง

ใครหว่า...  รบกวนคนจะนอน

"แล้วนี่อะไร!! หนังสือดาราบ้าบอ  ใครสั่งให้นำมาโรงเรียน  ไร้วินัยที่สุด".....บ่นจริง ๆ เลย จะ

นอน จะนอน จะนอน .... หาว ..ว

"พวกเธอไม่ได้อ่านหนังสือกฎระเบียบของทางโรงเรียน...เกริกก้องพิทยาลัย...ที่ชั้นแจกไปเลยหรือ

อย่างไร  ขาดความรับผิดชอบที่สุด".......คร๊อก....แผล็บ ๆ

"ในฐานะครูประจำชั้นและหัวหน้าฝ่ายปกครอง  ฉันขอตัดคะแนนความประพฤติพวกเธอทุกคน

คนละ 10 คะแนน"....คร็อก ๆๆ ....แผล็บๆๆ...หมูปิ้ง...หอม....ม

"..........."

"นั่นใครน่ะ.....ฟุบอยู่บนโต๊ะ".....หมูปิ้ง...อร่อย..ย

"ฉันถามว่าใคร!!"....พี่เอาหมูเพิ่ม 2 ไม้ค่ะ...แผล็บ ๆๆ

"............"

"..........."

"ตอบ!!!!"

"มณิวลาค่ะ/ครับ".....หาว.....ว  เหมือนมีใครเรียกชื่อเราแฮะ...เหอะ ๆ หูฝาด  นอนต่อ ๆ

"แล้วนั่งนิ่งกันทำไม  ปลุกเพื่อนเธอสิย่ะ!!"

"ค่ะ/ครับ"

"มะขาม...ครูมาแล้วT-T"

"เหอะ ๆ หมูปิ้ง ไม่เอามันค่ะ แผล็บ ๆ"

"ขาม...ตื่นเถอะT-T"

"ซื้อ 7 แถม 1 ได้ป่าว..-*-"

"มะขาม...แม่แกมาแล้วนะ ฮือ ...ฮือT-T"

"ลุงหล่อเหมือนพี่ฟิมล์เลยค่ะ.."เหอ....เหอ..

".....T-T"

"มณิวลา…."

"เรียกทำไมยัยเพิ้ง...จะนอน"หาว..ว

"มณิวลา…"

"เสียงแกเหมือนเป็ดเลยอ่า..."......แผล็บ ๆ

"มณิวลา..."

"เมื่อเช้าแปรงฟันป่ะ! เหม็นขี้ฟันชะมัด!".....

"ยัยมณิวลา!!!!!!!!!!!!!!"

"โอ๊ย.ย.ยย........ยยยย....ขา.......ครู..." แง้ ๆ ฉันกำลังถูกคนแก่บิดหูลากออกมาจากที่บรรทมจำเป็น

ของฉันT-T

"เธอบอกว่าเหม็นขี้ฟันฉันหรอ"

"หนะ...หนูปล่าวค่ะครู...." ปล่อยหูได้รึยัง เจ็บ........แง่ม ๆ

"ฉันใช้สมุนไพรตราดอกบัวคู่ของแท้นะย่ะ"  อ่า...ไอ ที่มันดำๆ เหมือนถ่านบดอ่ะป่าว-*-

"........-*-......ค่ะ คุณครูอำไพ  ครูประจำชั้นห้อง 4/1 มีกลิ่นปากที่ห๊อม........หอม.....และสวยที่สุด

ในพิภพเลยค่ะ....-*-"

"(=v=  ) ดีมากจ๊ะ...หัวหน้าห้องที่รักของครู....ไปนั่งประจำที่ของหนูได้แล้วจ๊ะ...." จ๊าก.....ทำไม

มันจบสงครามน้ำลายได้ง่ายดายอะไรเช่นนี้ .... เอาเถอะ!นี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้  เพราะว่า  ตอนนี้

ฉันต้องคิดว่าจะรักษาตัวให้รอดปลอดภัยจากสายตาอาบยาพิษของเพื่อนในกลุ่มฉันมากกว่า..........

"แกทำให้หนังสือพี่เรนสุดที่รักของฉันตกไปอยู่ในอุ้งมือมาร…"ยัยป่าน...สาวเหนือ ผมสลวย

สวยไฮโซ  ผู้บูชา  เรน ชอง จีฮุน ประดุจเทพเจ้า

"เธอรู้มั้ยมะขาม.....เราไม่เคยโดนครูดุมาก่อนเลยนะชีวิตนี้...ฮือ ๆๆ...." คุณฟ้านักเรียนในอุดมคติ

ของครูฝ่ายปกครอง-*-  แต่มันก็แอบคลั่งดงบังชินกิอย่างเงียบ ๆ......และสุดท้าย

"นัง....มะขาม...พักเมื่อไหร่....แกตาย!.."  เอ่อ... นังหวาน  เพื่อนสนิทของฉันเอง  ดูจากชื่อและ

นิสัยนังหวานแล้ว  ยัยมะขามบอกได้คำเดียวว่า  คนละขั้ว  แม่มันตั้งชื่อได้ขัดกับนิสัยมันจริง ๆ

-*- 

"ก็ฉันง่วงนิ...แก"

"............."

"วันหลังฉันจะไม่หลับในห้องอีก...." ( แกทำไม่ได้หรอกมะขามเอ๊ย...)

"..........."

"..........."

"...........เอ่อ ......ฉันขอโทษแล้วกัน......."

"..........."

"คืนดีกันนะ.....อะล่อแล่.ๆๆ….-*-"

"..........."

"โอเค......เที่ยงนี้  ยัยมะขามขอสาบานว่าจะเลี้ยงข้าวสหายทั้ง 3 เอง"

"ดีมาก.....จบ....แกเป็นเพื่อนที่ดีของเรามะขาม" ....หุหุ  ความโกรธทั้งหลายระงับได้ด้วยความ

ตะกละ.....สาธุ!  พอบอกว่าจะเลี้ยงข้าวล่ะสามัคคีกันตอบเชียว.....เพื่อนบ้า

"เอ้า....ฟัง  ตอนนี้ห้องเรามีสมาชิกทั้งสิ้น 41 คน  วันนี้เราจะมีเพื่อนมาเพิ่มอีก 2 คน  เป็นเจ้าบ้านที่

ดีด้วยนะนักเรียนทุกคน"

"เธอ....เราจะมีเพื่อนมาเพิ่มหรอ"

"อืม  2 คน เป็นผู้ชาย 2 คนจะดีมากเลยล่ะ ฟ้า555+"

"แกก็บ้าผู้ชายตลอดเลยนะนังป่าน  ชั้นล่ะเกลียดจริง ๆ พวกเปิดเทอมมาเป็นชาติแล้วเพิ่งโผล่มา 

อภิสิทธิ์กันมากไปแล้ว  เป็นลูกหลานอธิการบดีหรือไง  คอยดูนะมาเมื่อไหร่แม่จะด่าให้เปิงเลย  จะ

ได้รู้ไว้ว่าคนอย่างน้ำหวานไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบจำไว้ ชิ"

"5555555++หวาน  ชั้นว่านะแม่แกน่าจะตั้งชื่อแกว่าห้าวหาญมากกว่าน้ำหวานนะ"

"บ้าหรอ นังมะขาม....เดี๋ยวแกตาย" อ่า.......ไม่แกล้งล่ะ  เดี๋ยวยัยน้ำหวานโกรธขึ้นมาจริง ๆ จับฉัน

ทุ่มใส่โต๊ะเรียนไม่คุ้มเสี่ยงแน่ ๆ ( ยัยน้ำหวานเป็นนักกีฬายูโดค่ะ)

"เธอ 2 คน เข้ามาได้แล้วจ๊ะ"

"......โห.....เทพบุตร/นางฟ้า/หล่อ/สวย/ตี๋/หมวย/เท่ห์/น่ารัก/ ...-@#$*&%@##%$&*@#** " เสียงนกกระจอกแตกรังกันหรือไงยัยเพื่อนพวกนี้นิ  

ทำสมาธิการแอบกินขนมใต้โต๊ะของชั้นกระเจิง-*-

"สวัสดีครับ...ผม  ธานิน  เกริกก้องพิทยา  เรียกผมว่า ก้อง ก็ได้นะครับ  ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนครับ"

นามสกุลคุ้น ๆ ชอบกล  ผมออกสีน้ำตาลช็อคโกเลต  สูงราว 180 ได้  ปากเรียวเล็กยิ้มก็น่ารักใช้ได้

จมูกโด่งอย่างกับฝรั่ง  ผิวขาวอมชมพู (ทอมแปลงเพศป่าวหว่า-*-)  จะไม่ดีก็อย่างเดียว.......ตาตี่!!

สรุปว่ายัยมะขามไม่ถูกชะตา  เพราะ  ตี๋!!!

"สวัสดีค่ะ....แพรรัมภา  อัครพิศาลสกุล  หรือ ลูกแพร ค่ะ  ฝากตัวด้วยนะค่ะ"  ยัยคนนี้สวยอ่ะ 

น่ารักโดนใจมะขามจัง ( แกเป็นผู้หญิงนะมะขาม-*-)  ผิวขาวอมชมพู  สูงพอ ๆ กับมะขามได้ น่าจะ

ราว ๆ 165  ผมดำยาวเงาตรงเป็นไม้บรรทัดไปถึงกลางบ่า  อิจฉาๆ  หน้าออกแนวหมวยอินเตอร์  คน

นี้มะขามชอบ....

"มณิวลา....."

"ค่ะ...ครู"

"ช่วยหาที่นั่งให้เพื่อนด้วยจ๊ะ"

"ค่ะ" เฮ้อ.....การเป็นหัวหน้าห้องก็ต้องดูแลทุกอย่างด้วยประการเช่นนี้  -*-  แล้วจะให้นั่งไหนล่ะ

ห้องเราจัดโต๊ะเป็นกลุ่มทั้งหมด  7  กลุ่ม กลุ่มละ 6 คน 6 กลุ่ม  และ 7 คน 1 กลุ่ม  อืม....โต๊ะกลุ่มเรา

นั่งได้ 6 คน ว่าง 1 ที่.... อ๋อ! ลืมแนะนำไปเลย  นายแว่น  เด็กเรียนที่ต้องมาทนนั่งกับพวกเรา-*- 

อืม....กลุ่ม 7 คนตรงนู้นก็ว่าง 1 ที่

"ครูค่ะ  ให้แพรนั่งข้างมะขามก็ได้ค่ะ....ส่วนนายไปนั่งริมหน้าต่างตรงนู้น..."

"ไม่เอา...แพรจะนั่งกับก้องค่ะครู"

"จ๊ะ ๆ หนูแพร"

"นี่หล่อน!! ช่วยลุกไปนั่งตรงนู้นสิ ชั้นจะได้นั่งติดกับก้อง" (O- O ) หูฟาดไปรึป่าว...เมื่อกี้ยัย

แพรเรียกชั้นว่า หล่อน..  หนอย...ยัยหมวยตาเม็ดก๋วยจี๊....ช่างกล้ามาก!!

"ผมว่าถ้าไม่มีที่นั่งเพียงพอสำหรับเรา 2 คน ผมขอนั่งตักคุณหัวหน้าห้องได้มั้ยครับ" (O- O )....

"โห..........................กรี๊ด ๆๆๆๆๆ".................-*-

"ช่วยเอาหน้าตี๋ ๆ ตาตี่ ๆ ของนายไปไกล ๆ รัศมีอันดูดีของฉันหน่อยได้มั้ย....."อ่า...นี่แหละคือคำ

ทักทายที่แสนจะเปี่ยมไปด้วยสัมพันธไมตรีอันเลวร้ายของฉัน -*- [ ..มะขาม.. สาวผู้ประกาศศักดา

ว่า... จะไม่มีวันญาติดีกับผู้ชายหน้าตี๋อีก!!!]

***ถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป  ช่วยคอมเม้นให้นิดนึง  ถือว่าเป็นกำลังใจอันเล็กน้อยให้คนแต่งนะ  อยากรู้ว่าตัวเองแต่งออกมาเป็นไงอ่าฮับ....ขอบคุณทุกคอมเม้นจ๊า***