คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่8 รับความจริง
ผมรู้สึกตัวตอนที่เขาเอาแขนมาพาดที่หน้าอกผม ในใจผมก็คิดว่าถ้าขยับผมจะรู้สึกเจ็บเหมือนคราวที่แล้วหรือเปล่า?........ ผมขยับแขนข้างหนึ่ง เชือกที่ผูกไว้โดนปลดไว้ ผมลองชั่งใจดูว่าถ้าผมจะลุกขึ้นแกะเชือกอีกข้าง เขาจะตื่นไหม
ผมขยับตัวเบาๆ เพื่อจะปลดเชือกที่แขน แต่ไม่วายที่นายตือจะตื่นขึ้นมา.........เขาอยู่ข้างผมโดยมีครึ่งร่างอยู่บนตัวของผม นายตือมองหน้าผม “นนท์....คุณจะทำอะไรนะ....” เขาพูดพร้อมกับมือของเขาประสานไว้กับมือของผมที่ปลดเชือกไว้ก่อนแล้ว........
ลมหายใจของนายตือพ่นลงมาที่ริมฝีปากของผม (ผมเห็นแล้วอยากกัดจมูกให้แหว่งจิงๆ โด่งนั้นนี่)
“......เปล่า....ผมแค่เมื่อยและอยากเป็นแกะเชือกซักที........” ผมพูดไปด้วยคำพูดกระอ่อมกระแอ้ม
“......มา ๆ .....ผมแก้ให้ แต่คุณต้องสัญญาว่าจะไปหนีผมไปไหน.....ตกลงไหม....”
“....อือ.....ผมอยากทำแต่คงทำไม่ได้หรอก ...ก็คุณเล่นซะเสื้อผ้าผมขาดหมดเลยนี่.....”
“....และผมคงไม่มีแรงจะต่อสู้คุณหรอ ....แรงเยอะซะไม่มี....” ผมพูดไปก็ชำเหลืองมองปฎิกิริยาฝ่ายตรงข้าม
ผมว่าเขาคงสร่างเมาบ้างแล้ว เพราะอาการหรือวิธีพูดแตกต่างจากเมื่อคืนโดยสิ้นเชิง ที่จิงผมจำสิ่งที่เกิดขึ้นได้เกือบทั้งหมด และผมก็รู้ว่าเป็นความผิดผมครึ่งหนึ่งที่ยอมและปล่อยตัวปล่อยใจให้กับนายตือ
เช้านี้เลยดูเหมือนเขาจะอ้อนผมด้วยนิดหน่อย นายตือแกะเชือกที่มัดมือ มัดเท้าผมออกแล้ว เขาลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำและหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดตัวผม
“ไม่ต้องหรอก....ผมอาบน้ำได้”
“อย่าเลย.......เดี๋ยวคุณจะไม่สบายเปล่าๆ...มา......ผมทำให้นะ...”
และเขาก็ลงมือเช็ดตัวผมซะเอี่ยมเลย ตอนที่เขาเช็ดตัวให้ผม ผมเห็นฝีมือที่ผมทำไว้กับเข้าแล้วคับ........... ด้านหลังบริเวณหัวไหล่ เขียวเป็นจ่ำๆ เลย เป็นวงใหญ่ซะด้วยเห็นแล้วผมยังตกใจเลยคับ และบวกกับผิวที่ขาวสะอาดของเขาแล้วยิ่งดูรอยช่ำยิ่งแย่เข้าไปใหญ่
ระหว่างที่เขากำลังเช็ดช่วงล่างของผมอยู่ ผมเอือมมือ มาลูบที่หัวไหล่ ของเขา "..........นายเจ็บไหม.....” เขาหันมายิ้มให้ผม “มา.......ผมทายาให้ คุณไปเดินไปเอายามาให้หน่อย” ผมพูดด้วยความเป็นห่วงจิงๆ นะคับ
เขาก็เดินไปเอาครีมนวดมาให้ผม จากเหตุการณ์เมื่อคืนผมเริ่มรู้แล้วคับว่าที่จริงผมอาจจะชอบนายตือบ้างก็ได้ แต่ความที่ผมไม่ยอมรับความจิง เลยทำให้ผมมักจะมองปัญหาต่างๆ ผ่านเลยไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคุณพงษ์ หรือเหตุการณ์เมื่อวานตอนเย็น................
ใช่?......เหตุการณ์เมื่อวานเรายังไม่ได้เคลีย์กันเลยคับ และผมก็ไม่อยากให้เขาเข้าใจอะไรผิดๆ ด้วยเช่นกัน ระหว่างที่ผมทายาให้นายตือ ผมตั้งใจจะเริ่มพูดคุยถึงเรื่องเมื่อวานนี้กับเขา แต่เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังซะก่อน ผมก็หันไปมองว่าใครโทรมาแต่เช้า............ชื่อคุณพงษ์โชว์ที่หน้าจอโทรศัพท์และนายตือ.....และเขาก็หยิบขึ้นมารับสาย ซึ่งปกติผมก็ไม่รู้ว่าเขารับหรือเปล่า .............แต่คิดว่าคงไม่ ...............เพราะผมจะได้ยินเสียงคุณพงษ์โทรมาที่โทรศัพท์บ้านมากกว่าคับ “ฮัลโหล......” เสียงของนายตือ ทักคุณพงษ์ซึ่งผมก็นั่งมองหลังของนายตือ และทำเสียงเงียบที่สุด “.....อืม.....ขอบใจ.........” เขาฟังคุณพงษ์พูดสักพัก และบอกว่าขอบใจ......... เสร็จก็วางโทรศัพท์ แต่หน้าผมนี้ขอบอกว่าโครตอยากรู้เลยว่าคุยเรื่องอะไรกัน แต่ก็ไม่กล้าถาม.......
“เรื่องเมื่อวาน.........มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคับ...........” ผมกล่าวออกไป
“.......อือ.........” เขาตอบกับมาแค่นั้น (ที่จิงหน้าจะพูดมากกว่านี้อีกหน่อยนะผมว่า....)
“และผมกับไอหนึ่งก็ไม่ได้มีอะไรกันเหมือนที่คุณเข้าใจอยู่.........ผมไม่ได้ชอบมัน” ผมพยายามพูดให้นายตือเข้าใจมากที่สุด.........โดยพยายามสรรหาคำพูดที่ฟังแล้วคิดว่า.............มันน่าจะโอเค
“ นนท์........พี่จะบอกให้นะ......ถึงเราจะไม่ได้คิดอะไรก็จิง.....แต่นนท์จะรู้ใจอีกคนได้ไงว่าเขาไม่คิดอะไรกับนนท์...... ที่จริงพี่ก็คิดว่านนท์คงไม่ใช่อย่างที่พงษ์บอกหรอก....” ผมได้ยินชื่อคุณพงษ์แล้วผมสงสัยว่าอะไร “คุณพงษ์มาเกี่ยวอะไรด้วยคับ”
“เออ......ตอนนั้นมีโทรศัพท์โทรมาที่บ้านนะ พงษ์เขาโทรมา....แล้วเขาก็บอกว่าเห็นนนท์อยู่กับชายอื่น.......และพอดรักกัน.....”
“เห่ย......ผมจะทำอย่างนั้นได้ไง”
“ใช่......พี่รู้ว่านนท์คงไม่ได้ทำ....แต่ความสงสัยพี่ก็เกิดขึ้น.....พี่เลยอยากไปดูกับตานะ แล้วจะได้รับนนท์กลับบ้านเลย........แต่พอพี่ไปถึง .....พี่กับเห็นนนท์กับไอหนึ่งนั้นกำลังจะกอดจูบกัน........พี่เลยหน้ามืด......เข้าไปต่อยมันซะ..”
พอนายนนท์เล่ามาถึงตอนนี้ผมเลยคิดได้ว่า ไอหนึ่งมันโดนต่อยนี้หว่า......เป็นไงบ้างก็ไม่รู้ ก็แรงของนายตือ เยอะซะไม่มี......... พอนายตือเล่าเสร็จผมก็แอบอมยิ้มด้วยและแอบเคืองด้วยที่ไม่ยอมฟังกันบ้างเลย......... แต่ใจหนึ่งก็ทำให้ผมรู้ว่าถ้าไอหนึ่งมันจะจูบผมจิงๆๆ ผมก็คงสู้สุดฤทธิ์เหมือนกัน.......และทำให้ผมรู้ใจตัวเองมากขึ้น........แต่เรื่องนี้เป็นความลับของผมนะคับ ผมคงไม่สามารถบอกใครได้ ผมรู้คับ..........ว่าผมกับเขาต่างกันเกินไป และถ้าผมบอกว่าผมก็ชอบเขา...........หัวใจของผมคงจะเจ็บปวดมาก.................ถ้าวันหนึ่งเขารู้ว่าจิงๆๆ ที่เขาชอบผมเพราะผมไม่ได้ชอบเขา .............เขาอาจจะชอบผมแค่ประเดี๋ยวประด๋าว............ซึ่งถ้ามันเป็นเรื่องจริงผมก็คงจะทำใจได้เร็วกว่า.......
ผมตัดสินใจที่จะเก็บเรื่องความรู้สึกของผมไว้เป็นความลับ.... “คุณตือ...ผมอยากนอนจังคับ........ขอผมพักหน่อยได้ไหม.....” ผมพูดด้วยความเพลีย เขาดันผมให้นอนลงแล้วห่มผ้าให้........เขานั่งอยู่กับผมจนผมหลับไปอีกรอบ........
บ่ายๆ ที่ผมได้ตื่นขึ้นมา.....พร้อมกับกลิ่นโจ๊กที่ลอยเข้ามาที่จมูก มีชามโจ๊กอุ่นๆ วางอยู่บนโต๊ะหัวนอนคับ....... ผมหันไปมองรอบๆ ห้อง เห็นพ่อครัวจำเป็นกำลังแต่งตัวอยู่.......... ผมนอนมองแผ่นหลัง ไหล่ และแขนของเขา มันช่างเป็นอะไรที่งดงามมาก ไหล่กว้างรับกับแขนที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ ผมดันตัวลุกขึ้นกะว่าจะกลับห้องตัวเองไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะผมพักมาเยอะแล้ว........ถึงเวลาที่ผมต้องทำงานบ้านมั่งแล้วปล่อยให้เจ้านายทำได้ไง........... “นนท์ ........นายจะไปไหนนะ....”
“ผมจะกลับห้องไปเปลี่ยนเสื้อนะคับ” “อย่างเพิ่งเลย....มากินโจ๊กก่อน....”
ว่าแล้วเขาก็เดินเขามานั่งที่เตียง “แล้วคุณอ่ะ......” “พี่ก็กินมาม่า...แล้วนะ...นี่ก็โจ๊กห่อ...ท้องไม่เสียหรอ...กินเหอะ...” เขาพูดเหมือนกลัวว่าผมจะไม่กล้ากินฝีมือเขา...........ที่จิงนายตือทำอาหารไม่เป็นหรอกคับ.....
“เอางี้ไหมคับ....เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจะลงไปทำอาหารให้ทาน....คุณอยากจะช่วยผมไหมหละ....” ผมเสนอทางออกให้ เพราะผมก็ไม่อยากกินโจ๊กซองเหมือนกัน.........ที่จิงมันไม่อร่อยเลยมีแต่วิญญาณหมู ทั้งที่จิงในครัวบ้านนี้มีของเต็มตู้เย็นไปหมด .............แต่นายตือทำท่าเป็นห่วงผมนี้สิคับ.....ยิ่งทำให้ผมอยากลุกจากเตียงเร็วๆ ให้เขารู้ว่าผมไม่ได้เป็นอะไร......... “......อือ.....ก็ได้.......”
ตอนนี้ผมอยู่ในครัวกับคุณชายตือแล้วคับ มือนี้เราตกลงกันว่าจะกินข้าวผัด....เอาอะไรที่มันง่ายๆ...หน่อย แล้วช่วงเย็นเราจะออกไปซื้อของเข้าบ้านกัน.....อาหารมือนั้นอร่อยมากเลย นายตือช่วยหยิบนู่นี้ให้กับผม และหันผักให้ ส่วนผมเป็นมือปรุงคับเพราะถ้าให้นายตือปรุงคงกินกันไม่ได้แน่ๆๆ
เมื่อผมทำธุระในบ้านเสร็จ กำลังเตรียมตัวออกไปซื้อของเข้าบ้านกันคับ....ผมก็จดๆ ว่าจะซื้ออะไรที่ขาดบ้าง.......... ผมจะออกไปซื้อของที่ซุบเปอร์ 2 อาทิตย์ครั้ง เมื่อก่อนนะคับในครัวบ้านนี้ไม่มีอะไรเลยนอกจากอุปกรณ์ทำครัว ขอบอกว่าเต็มชุด หม้อ กระทะ เตา มีด ฯลฯ ตอนมาแรกๆ ยังคิดเลยว่าซื้อมาประดับหรือเปล่า เพราะทุกอย่างใหม่เอี่ยมอ่อง เพิ่มจะเริ่มใช้ก็ตอนที่ผมมาทำงานนี้แหละคับ
เราสองคนถึงที่ซุปเปอร์แหละ..........เราช่วยกันเลือกซื้อผัก เนื้อต่างๆ เพื่อเอามาเข้าบ้านครับ บ้างครั้งเราก็โต้งเถียงกันบ้างเรื่องการเลือกซื้อของ ประมาณว่า ผมใช้ความคุ้นเคย แต่เขาใช้หลักวิชาการเข้าสู้ ชนะบ้าง แพ้บ้างพลัดกันไป สนุกดี...... เราซื้อของกันเสร็จแล้วกำลังจะกลับแล้ว.......... เราแวะร้านขายเค้กและกินข้าวเย็นนอกบ้านกันเลย...........เสร็จเราก็กลับบ้านกัน.......เป็นช่วงเวลาดีๆ คับ
ผมกำลังยกของเข้าบ้านเลยคับ สองไม้สองมือนี่เต็มไปหมด ระหว่างที่ผมเดินเข้าครัว ผมรู้สึกมึนๆ นิดหน่อยแต่ไม่เป็นไรคับ .................เมื่อเก็บของเรียบร้อย เขาทั้งคู่ก็ลงมาดูหนัง อ่านหนังสือ............เกือบ 5 ทุ่มแล้ว ผมเลยขอตัวไปนอนก่อน แต่นายตือ บอกว่าขอนอนด้วยได้ไหม เขาสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรคับถ้าผมไม่ชอบ.......... ผมคิดสักพักก็พยักหน้ารับเป็นคำตอบ...........วันนี้เรานอนกันที่ห้องผม...........นายตือนอนกอดผมเหมือนผมเป็นเด็กๆๆ.......มีคิสผมก่อนนอนด้วยนิดหน่อย.....เราทั้งคู่ก็เข้าสู่ภวังค์แห่งราตรี...........
(แล้วเจอกันตอนหน้านะจร้า..)
ความคิดเห็น