คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนพิเศษ สนองneed
วันนี้มีแต่ตอนพิเศษแบบเลือดออก มาให้อ่านกันทั้งนั้นเลย
นั้นเอาไปเลย ความน่ารักของเรย์(หรือเปล่า)
อ่านนั่งอ่านกับตอนพิเศษ สั้นๆ แล้วกันเนอะ
(เรื่อง เมื่อความกลัวมาเยือน ก็พิเศษอีกแล้ว)
ตอนพิเศษ
ผมให้เรย์อยู่บ้านแทนที่จะไปในหมู่บ้าน เพราะผมไม่อยากให้เกิดเรื่องเหมือนเมื่อคืน
และผมตั้งใจว่าจะไม่ค้างในหมู่บ้าน เพียงแต่เอาต้นยาไปส่งก็จะขอตัวกลับเลย....
ผมเดินทางมาถึงหมู่บ้าน ซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนที่มีผ้าปิดหน้าเพราะโรคหวัดที่ระบาดอยู่
แม้แต่ภรรยาของหมอยาก็เป็นไปกับเขาด้วยเช่นกัน
“คาโอรุ...จะพักที่นี่ไหม” หมอยาถามผม ซึ่งผมก็ปฏิเสธน้ำใจไป เพียงเพราะไม่อยากให้ภรรยาของหมอยาลำบากกับการต้องเตรียมต้อนรับผม.....
ระหว่างที่ผมเดินออกจากหมู่บ้าน....ผมรู้สึกแปลกๆ หรือไม่ผมก็คงกังวนไปเองเพราะเรื่องเมื่อคืน....
ดังนั้นผมเลยคิดว่าควรจะออกไปจากหมู่บ้านให้เร็วที่สุดและกลับบ้านไปหาเรย์ท่าจะดี...
ผมออกเดินทางจนมาถึงบ้าน ก็เห็นเรย์นอนอยู่หน้าบ้านซึ่งมีหิมะตกมาตลอดทาง
“เรย์มานอนตรงนี้ทำไม...เข้าไปสิ..” เสียงผมที่ตะโกนไล่ให้เข้าบ้าน เพราะคิดว่าตั้งแต่เช้าเขาคงนั่งอยู่หน้าบ้านทั้งวันแน่ๆ
ผมพาตัวเองมานั่งอยู่หน้ากองไฟภายในบ้าน ตัวที่ชุ่มไปด้วยน้ำเพราะหิมะละลาย จนตัวซีดเลยก็ว่าได้
ดีที่ได้ความร้อนช่วยสร้างความอบอุ่นให้ เรย์มานอนอยู่ข้างๆ โดยที่เอาหน้ามาเกยอยู่ที่หน้าตักของผม...
และหนวดที่แข็งก็ทิ่มลงมาที่บนเสื้อผ้าผม ทำให้จักกะจี้ “เรย์ลุกๆ มันจักะจี้” ผมดันหน้าที่เกยอยู่ตรงหน้าตักออกไป
แต่เรย์กับขืนไว้และดันส่ายไปมาเล็กน้อยให้หนวดแข็งทิ่มไปมาอยู่ได้
“5555 หนวดมันทิ่มอ่ะ ลุกเลย” ผมหัวเราะเบาๆ เพราะความขี้อ้อนของเรย์ ก่อนที่เรย์จะเอาหัวตัวเองไปเกยที่ขาหน้าของตัวเองแทน... ผมยื่นมือไปที่กองไฟเพื่อรับเอาความร้อนมาไว้ในร่างกายและทำให้มืออุ่นขึ้นด้วย
ผมยื่นขาออกไปด้วยเช่นเดียวกับมือ เพื่อให้ขาที่ไม่รู้สึกอะไรเพราะความหนาวเย็น จะได้รับความร้อนเช่นกัน
ตอนนี้ผมนั่งยืดแขนขาอยู่ .....จนร่างกายได้รับความร้อนเพียงพอและอุ่นมากขึ้น ผมจึงขยับขากลับมานั่งขัดสมาดตามเดิม.....
ผมนั่งมองเรย์ และก็ยืดแขนไปด้วย สายตาเรย์ที่เหลือบมองมาที่ผมข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งปิดอยู่ ซึ่งดูตลกยิ่งนัก
ตอนนี้เรย์เหมือนกับสุนัขตัวใหญ่ก็ไม่ปาน และผมก็ยิ่งรักเข้าไปอีก....
“มะ เรย์ จะมาเกยก็ได้..” ผมตบเบาๆ ที่ตักของตัวเอง และนั้นทำให้เลยเขาหน้ามาเกยที่หน้าตักของผม
พร้อมกับทำเสียง พรืด ฟัด ตามมา ...
“เรย์ เหนื่อยมาก เดินมานี่ยังไม่พักเลยนะ ช่วยอะไรหน่อยได้ไหม ไปหยิบหมอนให้หน่อยสิ.” ผมได้ทีก็ใช้เรย์เลย เพราะเวลานั่งแล้วก็ไม่อยากลุกอ่ะ ...เลยว่า..วันนี้จะนอนตรงนี้ซะเลย....
ซึ่งเรย์ก็ลุกขึ้นไปเอาหมอนกับผ้าห่มผืนใหญ่มาให้....ผมเลยจัดการทำเป็นผ้าปูที่นอน และเอาหมอนวางซะเลย
“เรย์ ขออีกผืนดิ ไม่มีผ้าห่ม..” ผมลูบไปที่หัวก่อนที่เรย์จะเดินเข้าห้องไปหยิบผ้ามาอีกผืน ซึ่งมันจะทำหน้าที่เป็นผ้าห่มให้ผม ก่อนที่จะจะทรุดตัวลงนอนแบบไม่สนใจเรย์ (ก็ผมได้ที่นอนแล้วอ่ะ).....
ซึ่งเรย์ก็เดินวนอยู่รอบๆ ผม เพราะหาที่ลงไม่ได้สุดท้ายเรย์หมุดเข้าไปในผ้าห่มตรงห่างขาและเกยทับเจ้าน้อยชายผมซะเลย
“เรย์..” ผมขยับขาเพื่อไล่ให้เขาลุกขึ้น แต่ดูเหมือนจะไม่ยอม
“เรย์มานอนข้างๆ นี้มะ “ ผมตบไปที่ผ้าปูที่อยู่ข้างๆ แต่เรย์ก็ไม่ยอมลุก
ซึ่งผมรออยู่นาน จึงเลิกที่จะเรียกแล้วหลับตานอนแทน เพราะผมดูเหมือนว่าเรย์ก็อยากจะนอนเช่นกัน
ผมหลับไปเพราะความเหนื่อย.....แต่เพราะเรย์นอนอยู่ตรงขาทำให้ขาผมอบอุ่นได้มากเช่นกัน
“เรย์ อย่าน้าน ง่วงนอน” ผมกึ่งหลับกึ่งตื่น เพราะอยู่ๆ เรย์ก็เอาจมูกมาดุนๆ อยู่ตรงกลางร่างผม เหมือนกำลังจะดมหาอะไรซักอย่าง ซึ่งผมก็ไม่อยากถามเพราะง่วงเต็มที่
“เรย์......อย่า...นอนเหอะๆ..” ผมรู้แล้วว่าเรย์ต้องการแน่นๆ แต่ผมมันไม่ไหวจะให้ทำไงอ่ะ....ผมเลยทำเป็นไม่ใส่ใจ เพราะคิดว่าเดี๋ยวเรย์คงจะหยุดและยอมแพ้ไปเอง
แต่ที่ไหนได้เรย์กับมุดเข้าไปในชุดที่ผมใส่อยู่ (หมาป่าลามกมากๆ) กะเลียเจ้าน้องชายผม พร้อมกับใช้จมูกดันๆ จนผมรู้สึกตื่นตัวได้.....
“เรย์..ตอนนี้ผมไม่ไหว...นอนนะ..” ผมบอกออกไปมือก็จะพยายามดันเจ้าหัวหมาป่าตัวดีออก แต่ยิ่งผมดันมันกลับยิ่งดันกลับมาแรงมากกว่าเก่า และผมก็ไม่กล้าดันแรงด้วย กลัวเรย์จะเจ็บ
ไอเจ้าหมาป่าเรย์เลียของผมเล่นเหมือนผมเป็นน้ำหวานเลยซึ่งผมก็ยอมๆๆ ไป แต่ตาผมตอนนี้มันยิ่งจะหลับให้ได้ ไหนจะรู้สึกแบบแปลกๆๆ อีก.. ไหนจะลิ้นซากที่ทั้งเลีย ทั้งไซร้ และปล่อยให้ผมคิดว่าเรย์ทำอะไรใต้ร่มผ้าที่ถูกปิดไว้ด้วยผ้าห่มนั้นอีก
“อึก....เรย์เบาๆ” เพราะลิ้นสากที่เสียโดนปลายผมนั้นและ ทำให้ผมเจ็บจนรู้สึกว่ามีน้ำไหลออกมาจากแท่งของตัวเอง
ก่อนที่ลิ้นสากๆ จะเลียที่ขาอ่อนทั้ง 2 ข้างของผม....
“อ่า อ่า อ่า” ผมพยายามให้ตัวเองตื่น ก่อนที่จะปัดผ้าห่มเปิดออก ทำให้เห็นเรย์ที่กำลังเล่นกับร่างกายผมอยู่เลย
“เรย์ท่านายจะทำ ก็อย่าเป็นแบบนี้..” ผมบอกออกไปเพราะตอนนี้อารมณ์ผมก็เริ่มมาแล้ว
เพราะไอหมาป่าลามกที่มาปลุกอารมณ์ผมซะได้
แต่ดูเหมือนเรย์จะไม่ยอมกลับร่าง เพราะผมยังเห็นขนดำสนิททั่วตัวอยู่ ก่อนที่จะผมจะแก้เชือกที่ผูกอยู่ และเปิดร่างกายให้เรย์
“เรย์...นายจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะ..”ผมบอกอีกครั้ง ก่อนที่เรย์จะมายืนข้างๆ และมาเลียที่หัวนมผม
พร้อมทั้งทำเสียง ฟุด ฟุด อยู่ตรงข้างหูผมอีก เพราะเรย์ที่อยู่ในร่างสัตว์ทำให้ลิ้มซากๆ นั้นมาปลุกอารมณ์นั้นแหละ
“เรย์ เปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยนะ..” ผมสั่งก่อนที่จะเริ่มไม่ไหว
แต่เรย์กลับเดินมาที่ปลายยอดที่ตั้งชั้นและเลียอย่างบรรจงอีกหลายครั้ง จนผมสำเร็จในอารมณ์และปล่อยมันออกมาจนได้
“เรย์...นายมันลามก...” ผมนอนหอบหายใจอยู่นาน ก่อนที่เรย์จะเดินมานอนข้างๆ แล้วหลับตา
ซึ่งผมในสภาพตอนนี้คือ กึ่งเปลือยเพราะตัวเองถอดเอง ไหนจะสำเร็จโดยมีเจ้าหมาป่าลามกช่วยอีก...
ผมเลยต้องผูกเสื้อผ้าจะจัดให้เรียบร้อยตามเดิม...ก่อนที่จะใช้ผ้าห่มห่อหุ้มร่างกายและเจ้าหมาป่าที่นอนอยู่ข้างๆ
และหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน มือของผมที่พาดไปบนตัวเรย์ และขาที่พาดอยู่บนตัวเรย์เช่นกัน
ก่อนที่จะหลับตาลงในที่สุด.....
แต่ตอนนี้ผมก็ขอหลับก่อนแล้วกัน เดี๋ยวไว้ค่อยคาดคั้นว่าทำไมถึงทำแบบนี้...
ความคิดเห็น