คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1
ตอนนี้ผมกับริว นั่งดูวีดีโอ......กันอยู่ ผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ
ที่จริงจะบอกว่าไม่มีใครเอามันมากกว่า ก็ดูหน้าตามันสิ ทำเป็นเสือยิ้มยาก หาสังคมกับมันไม่เจอหรอ
ตอนที่ผมกับมันยังเด็กนะ กว่าผมจะได้ยินเสียงมันหลุดออกจากปาก...โน้นเลย....
“ไอ.....เอ็ง...มีอะไรว่ามา มองแล้วไม่พูด มึงนี้จะกวนไปไหน”
“>>>>>>>>>>>” ไม่มีเสียงตอบ
แล้วความอดทนผมมันน้อย เลยกระโดนต่อย และแตะมัน แต่เห็นหงิมๆ อย่างนี้ มันสู้ครับ
ไอผมก็กร่าง....เป็นถึงหัวหน้าใหญ่ในห้อง
สุดท้าย ครูเรียกผู้ปกครองผมมาแล้วกล่าวรายงานพฤติกรรมของผมให้แม่ฟัง
กลับบ้านชะตากรรมผมก็เลย โดนนนนนน ซะ....เต็มเหนี่ยว.....
แต่นั้นเป็นเรื่องเมื่อสมัยเราเป็นเด็กกัน แต่ก็ตั้งแต่นั้นมาผมกับไอริวก็กลายเป็นเพื่อนซี้ย้ำปึกกันไปแหละ
ตอนนี้เราโตและเรียนที่มหาลัยเดียวกัน ผมเรียนวิศวคอม มันเรียนศิลปะ เราเช่นบ้านใกล้กับมหาลัย
ผมมักจะพูดแทนไอริว เพราะมันไม่ค่อยพูด และเพราะความไม่พูดของมันทำให้สาวๆๆ ต้องร้องไห้เพราะมันเป็นแถวๆ
ใครจะไม่หลงรักชายหนุ่มหน้าดีขั้นเทพแบบมันแหละครับ
ผมเคยได้ยินสาวๆๆ ร้องไห้กับเพื่อนๆของเธอ “ริว.....ริวคบกับฉันแต่เค้าไม่เคยรู้สึกหรือแสดงอะไรเลย...อือ...”
นั้นเป็นประสบการณ์ที่ผมอยากจะให้มันแก้ไข ไม่รู้ร้อนรู้หนาว หรือไอการกระทำที่ไม่กระจ่างเหล่านั้น
ประมาณว่า ..มึงไม่รักเค้า มึงก็บอกเขาไป หรือปฏิเสธเขา ไม่ใช่มากเงียบแล้วให้สาวๆ ทึกทักเอาเองว่าถึงตกลงปลงใจกะเค้า......
“ก้อง...เย็นนี้กินไหน”
“ที่ไหนก็ได้....แล้วแต่...” เสียงผมตอบไป
“นั้นไปห้างกัน ....อยาก สุกี้อ่ะ” มันมองมาที่ผม...สายตาซื่อๆ (นั่นและครับไม้ตายมันแหละ แอ๊บแบ๊ว)
เราขับรถไปที่ห้างประจำที่เราเดินกันบ่อย ๆ
“เห่ย....ไอก้อง”
เสียตระโกนใครว่ะแม่ง มึงไม่อายแต่กรูอายนะเว่ย และผมก็มันไปมองหาต้องเสียง
ไอกายเพื่อนที่คณะครับ มันทำถ้าโบกไม้โบกมือยู่หลังผม และกำลังเดินมาหา
“ไอก้อง...มาหาไรกินว่ะ อ้าว ริว....ดีๆ”
ผมมองมันควงสาวซึ่งครั้งหนึ่งเคยมาสารภาพรักกับไอริวครับ ......แต่ตอนนี้คงเสร็จไอกายไปแหละ
“เออ....ข้ามาหาไรกินหน่อยว่ะ เบื่อ โครตไข่ ของริวมันแหละ”
แต่หน้าของไอริวมันเป็นแบบนี้แต่เกิดครับ พูดไร ทำไร ก็เฉย บางครั้งผมที่เป็นเพื่อนมันยังเซ็งจิตเลย
เราแยกย้ายไปตามเป้าหมายใครเป้าหมายมัน
“มึงไม่ต้องพูดก็ได้นะ” พูดเสร็จมันก็เดินนำหน้าผม
“เออ...กูก็แค่ล้อเล่น .....นี่โกรธหรืองอนจร้าที่ร๊าก....” บางครั้งเราก็หยอกล้อกันบ้าง
“ก้องๆๆ แวะ ซุปแป๊ปดิ”
“เอาไรอ่ะ .....เดินไม่ไหวแล้ว อิ่มอ่ะ.....”
มันหันมาทำตาใสกิ๊งอีกแล้วอ่ะ............ขนลุกเลยครับ “เออ...ก็เดินไปดิ”
“ก้อง ไปอาบน้ำก่อนค่อยนอนนะวุ้ย” เสียงไอริวมันตะโกนเข้ามา ที่จริงผมไม่ค่อยชอบอาบน้ำหรอก และตัวผมก็ไม่เหม็นด้วย หอมจะตาย ไม่ได้โม้นะครับ
ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนที่นอน ตอนแรกที่เราตกลงเช่นบ้านนี้ เราตั้งใจจะซื้อเตียง 2 ชั้น แต่เถียงกันว่าใครจะนอนข้างบน ประมาณว่าตูอยากได้เตียง 2 ชั้นแต่กูไม่นอนข้างบน มันเสียวอ่ะ 55555
สรุปคือเราซื้อซื้อคู่มา เพราะ เตียงเดียว 2 เตียงมันกินเนื้อที่ และก่อนที่จะย้ายมาเรียนมหาลัย เราก็ผลัดกันไปนอนบ้านอยู่แล้ว
ผมตื่นมาตอนที่ไอริวอาบน้ำเสร็จพอดี มันพันผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ
และนั่นเป็นสิ่งที่เดียวที่ผู้รู้สึกผิดกับมันมาตลอด
ผมแอบหลงรักรูปกายของมันในบางครั้ง ซึ่งถ้ามันรู้มันคงกระทืบจนสมองเพี้ยนๆ นี่เป็นปกติครับ แต่ผมยังไม่อยากตาย
“ก้อง.....ตื่นๆๆ แล้วลุกไปอาบน้ำได้แล้ว”
ผมแกล้งหลับเพื่อจะได้ไม่ต้องอาบน้ำ
ที่ไหนได้ มันเดินมาและมานั่งทับหลังผม ไม่ยั้งน้ำหนักเลย มันลงมาแบบเต็มๆๆ
แรกๆ ผมก็แกล้งทำเป็นไม่รู้สึก หลับต่อไปเลื่อย แต่มันเริ่มขย่ม บนหลังผมนี้แหละ
“เออ....ตื่นแล้ว....ลุกดิ จะไปอาบแล้ว”
++++++++++++++++++++++
“ริว......เช้านี้ นายมีเรียนกี่โมงอ่ะ”
“เรียน 9 โมง.....”
“นี่มัน 8 โมงครึ่งแล้วนะ ไม่ไปหรอ”
ริวทำท่าโครตตลกเลยอ่ะ มันหลับตาอยู่ แต่พอผมบอกว่า 8โมงครึ่งแล้ว มันกระเด้งตัวเดินเข้าห้องน้ำเลย ไม่มองนาฬิกาสักนิด ผมก็เป็นนาฬิกาชีวิตรวมไปถึงบันทึกมนุษย์ ให้กับเจ้าริวนี่ครับ แต่จำไม่ได้ว่าเริ่มตั้งแต่ตอนไหนที่มันเริ่มไม่ดูนาฬิกา และคอยตามผมว่ากี่โมงแล้ว กี่โมงแล้ว รวมไปถึงยังบอกว่าเมื่อถึงเวลานี่ๆๆๆ ให้เตือนด้วย
หน้าที่เบ้น้อยๆ ผมจะเริ่มตั้งแต่ปลุกริว จนถึงขับรถไปส่ง และผมจะกลับมานอนที่ห้องต่อ............
วันนี้ผมไม่มีเรียน จะเรียกว่าโดนก็ไม่ใช่ เพราะห้องเรียนที่เข้าเล็กเชอร์ งดสอน........ผมไปส่งเจ้าริวเสร็จก็กลับมานอนเกลือกกลิ้งที่ห้องต่อ
ผมนอนมองฝาผนังที่ติดรูปตอนที่มีคนชวนเราไป แคร็ก หน้ากล้อง มันเป็นความทรงจำเมื่อไม่นานมานี้เอง
“หนุ่มๆ จ๊ะ สนใจที่จะเป็นดาราไหม” พี่โมเดริ่งที่เป็นสาวประเภท 2 เดินเข้ามาทักพวกเรา
ตอนนั้นเราไม่สนใจเลย และไม่เคยคิดด้วยซ้ำ แต่เพราะเบอร์ที่เราให้พี่แกเขาไป ทำให้แกโทร (จิก) ก็ว่าได้ ให้เราทั้งคู่ลองมาถ่ายแบบดู
สรุปเราลองไปถ่ายเล่นๆๆ แต่ได้เงินกินขนมมาเพรียบ นั้นเป็นงานอดิเรกของเรา 5555
แต่เจ้าริวมักปฏิเสธเสมอ ส่วนผมก็แล้วแต่งานอ่ะ อยากทำก็รับงาน ไม่อยากก็อ้างเรื่องเรียน (อ้าวก็มันเป็นงานอดิเรกนี้ครับ เหอะๆๆๆ)
kaerenakute wasuretakute "yurameku" koto no nai ai wo kimi ni เสียงโทรศัพท์ดัง
“ไงเรียนเสร็จแล้วหรอ.....”
“อือ...เสร็จแหละ....รอหน้ามหาลัย....นะ”
นี่แหละคำสั่งเจ้านายผม บอกสิ่งที่ต้องการ แล้วก็วางสายไป
ส่วนหน้าที่ผมคือปฏิบัติตาม ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ จากลูกพี่ หรือหัวโจก กลายเป็นลูกน้อง
ผมเห็นเจ้าริว นั่งรออยู่ตรงโต๊ะม้าหินหน้ามหาลัย พร้อมกับเพื่อนๆ ในกวน
แต่มีอยู่คนที่ผมแมร่ง......โครต.........จะไม่ถูกชะตาเลย
เพราะสายตามันนี้สิ คอยแต่จะแทะโลม เพื่อนผม แต่เพื่อนผมมันโง่ มันไม่รู้
ไอผมก็ไม่กล้าบอก เพราะมันแอนตี้เรื่องพวกนี้อยู่ด้วย
ผมมีอะไรจะบอก แต่เป็นความลับนะครับ (รู้กันแค่เรา ห้ามให้เจ้าริวรู้เด็ดขาดนะ..........สัญญากับผมก่อนดิ............
Ok สัญญาแล้ว .....ผมรู้มาว่า พวกผู้ชายตั้งสัญญานามเจ้าริวว่า “นางพญา”)
ตอนรู้ครั้งแรกไอผมก็งง และมาลองนึกย้อนไป ใช่ครับมันเป็นนางพญาจริงๆๆ ไม่ผิดเลย ส่วนตัวผมรู้ว่าเรื่องไหน และไม่รู้ว่าไปคนที่ตั้งให้มันคิดเรื่องไหน แต่ช่างๆๆ มันเถอะครับ.........
ผมกดกระจกลง “เห้ย...ไปก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้....” ริวมันล่ำลาเพื่อนๆ
“เห้ย ...ก้อง...พาไอริวกับบ้านดีนะโว้ย..อย่าทะเหล ทะไหล....”
ผมได้แค่ยิ้ม และขับรถออกไป
+++++++++++++++++++++++++
“ เพื่อนก้องครับ.........อยากกินกล้วย......”
“ห่ะ........ว่าไงนะ”
“เพื่อนก้องครับ........อยากกินกล้วยเคลือบชอค”
“แล้วเพื่อนริว....จะแวะที่ไหนก็บอกซิครับ”
“แล้วเพื่อนก้องจะแวะให้ไหมครับ”
เอาแล้วไง โครตเพื่อนมาแหละ..............
“เพื่อนก้องจะแวะให้ก็ได้ครับ แต่เพื่อนริวต้องลงไปซื้อเองนะครับ”
“นั้น Go to siam” แล้วมันก็นั่งฮัมเพลง สุขสมใจตลอดทาง
ระหว่างรอไอคุณเพื่อนลงไปซื้อ กล้วยเคลือบชอค ผมดันไปได้ยินเรื่องกล้วย เหมือนกัน เลยกะว่าจะเอาสิ่งที่ฟังไปบอกเจ้าริวซะหน่อย
“สวัสดีค่ะท่านผู้ฟังที่น่ารัก วันนี้เราเอาประโยชน์ของกล้วยมาเล่นสู่กันฟัง......บลา บลา บลา.........ก่อนจากพักเบรก มีคนเคยบอกดิฉันว่า เอากล้วยให้คนรักกินทุกวันแล้วเขาจะรักเรามากขึ้นค่ะ ไม่รู้จริงหรือเปล่า ถ้าคนไหนทำแล้วได้ผลมาเล่าสู่กันฟังมั่งนะคะ”
ผมฟังจบจนแต่สะดุด ไอตรงกินกล้วยทุกวันแล้วรักกันมากขึ้นนี้แหละคับ
“อ่ะ เพื่อนก้อง กล้วยชอค ซื้อมาเผื่อ”
“จิ้มมาชิ้น ดิ ขับรถอยู่”
“อ้......สา.........ม...............มะ เพื่อนริวจะป้อนเอง” ว่าแล้วมันก็จิ้มกล้วยป้อนผมคำ มันคำ ผมคำ จนหมด
แล้วเราก็กลับบ้าน..........
ปล.ขอบคุณที่อ่านจนมาถึงบรรทัดสุดท้ายค่ะ มีต่อ ค่ะ
ให้เขียน แนะนำ ติชม ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น