ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    yaoi บุรุษ(พยาบาล)...ที่รัก

    ลำดับตอนที่ #8 : ตอน7 ภาคมิค

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 54


     ภาคของมิค จร้า.....มาต่ออีกหน่อย..


    “ไอคุณ.......บ้าเอ้ย..........ทำอะไรไว้เนี้ย........”   ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ  

    เมื่อตอนกลางวัน ตอนแรกนึกว่าฝันซะอีก  เลยคว้าความฝันไว้ไม่อยากให้หาย

    แต่ที่ไหนได้ เป็นเรื่องจริงซะได้ แถมยังไปจูบตอบเขาอีก...น่าไม่อายเลยจริงๆ เรานี้....

    แล้วอยู่ๆ ก็หยุดซะงั้น....จะเอาไงกันแน่ๆ  ผมชักโมโหแล้วนะ.....

    ไม่เคยบอกไม่เคยพูดอะไรเลย...แล้วผมจะรู้ได้เนี้ย  จะให้เอาคำพูดป้าแอนมาเดาส่งก็ใช้ที่

    เพราะตั้งแต่ตอนนั้นเราจะไม่เคยทำแบบนี้กับอีกเลย  

    ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ผมเหงาบ้างเช่นกัน

    ไอผมก็ไม่มีความกล้าพอ.......โอ้ยๆๆๆๆๆๆ นอนไม่หลับโว้ย....ยิ่งคิดแล้วอารมณ์ขึ้น..





    .....ช่างๆ เป็นไงเป็นกัน เอาให้รู้ไปเลย ใช่  ไม่ใช่



    ผมเดินเข้าไปในครัว  ว่าแล้วก็หยิบไวน์ขึ้นซดซะหน่อย

    เป็นการเพิ่มความกล้าให้กับตัวเอง  แล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องของคุณคริส  

    ซึ่งผมเห็นว่าเขากำลังหลับอยู่.............

    “โอ๊ยๆๆ ไม่ๆ  ไม่ไหวอ่ะ....กับดีกว่า.........ไม่ๆๆ มาถึงนี้แล้ว   ก็เข้าไปสิเอาให้รู้เรื่องเลย...” ผมทะเลาะกับตัวเองอยู่ว่าจะเอายัง
    ไงดี  สุดท้ายก็เดินเข้าไปจนได้

    “คุณคริส ตื่นๆๆ....ผมบอกให้ตื่นไง...” ผมเขย่าเขา

    “มีอะไรมิค...” เขารู้สึกตัวตื่น แล้วขยับลุกนั่ง



    ว่าแล้วผมก็จูบเขาแบบไม่ทันตั้งตัว  ผมเข้าไปฉกริมฝีปากเขา.......แล้วเกาะเกี่ยว..... “คุณจะเอายังไงกับผมแน่น...จะล้อเล่นก็
    บอกมา..” ผมถามขณะที่ยังจูบกับเขาอยู่

    “....มิค...เมาเปล่า...”

    “...คุณคิดว่าไวน์แก้วเดียวจะทำผมเมาหรอ....คุณมันไม่เคลีย์...เมื่อตอนกลางวันทำเพราะคิดว่าผมเป็นผู้หญิงใช่ไหม...”

    ยิ่งพูดผมยิ่งเดือด  ผมคิดว่าเขายังคิดว่าผมเป็นผู้หญิงอยู่ เพราะเขายังไม่เคยเห็นผมตัวจริงสักที ดังนั้นผมว่า    เขายังคงตกอยู่ใน
    จินตนาการของตัวเอง....ซึ่งผมจะให้มันเคลีย์ให้ได้.....

    “คุณรู้ไว้นะ..ผมเป็นผู้ชาย..มีทุกอย่างเหมือนคุณ....แล้วถ้าคุณคิดได้   ก็หยุดทำสิ่งที่ผมเริ่มต้นซะ..” ผมพูดขณะที่ยังไม่หยุดที่
    จะสัมผัสริมฝีปากเขา

    “มิค....ถ้าคุณไม่หยุด ผมก็จะไม่ทนจริงๆ นะ...” นั้นเป็นเสียงเหมือนจะขู่ของคุณคริส

    ซึ่งเวลานี้ผมก็เริ่มจะเบลอ กับผลงานตัวเองซะเอง ก็เขาดันตอบสนองกลับ แถมดูไม่ละอายเลย

    “ถ้าคุณอยากให้มิคหยุด คุณก็หยุดก่อนสิ...” ผมว่าไปนั้น  (จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวมากไปแหละ...(คนเขียน))



    จู่ๆ เขาก็หยุดขึ้นมา....ทำให้ผมรู้สึกหน้าชาจริงๆๆ  แต่เพียงแว่บเดียวเขาก็ผลักผมหงายหลัง

    และกลับขึ้นมาคร่อมผมซะงั้น

    “..มิค..คุณกำลังยั่วผมอยู่นะ....ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร...และที่เมื่อบ่ายผมหยุด  เพราะเห็นว่าคุณยังไม่พร้อม...”

    “เอะ......คุณคริส...” ผมพูดด้วยน้ำเสียงแปลกใจ  เพราะเหมือนตัวเองเป็นคนโง่ คิดเองอยู่คนเดียว

    “...แต่ตอนนี้ผมคงปล่อยคุณ  เหมือนเมื่อบ่ายไม่ได้แล้วแหละ.........”

    พูดเสร็จเขาก็ถอดเสื้อผมออก แล้วบรรจงนวดคลึงหน้าออกของผมที่เปลือยเปล่า ด้วยฟันที่ขบลงมาเบาๆ   

    จนทำให้ขนลุกด้วยความเสียวซ่านส์.........  “อ่า  อ่า  อ่า”  ผมหยุดเสียงอุทานที่พยายามปิดกั้นไว้

    “มิค คุณอย่ากั้นไว้เลย ปล่อยออกมาเถอะ เสียงคุณเพราะนะ   รู้ไหม”  เหมือนเขากำลังบอกสิ่งที่เขาต้องการอยู่

    เขาเปลี่ยนจากข้างหนึ่งสู่อีกข้างหนึ่งอย่างช่ำชอก  นิ้วมือเขาเข้ามายังโพลงปากผม  และจับชิ้นเนื้อให้ปากผมบีบเบาๆๆ

    “อืม....อืม.....”  เขาขบฟันลงบนติ่งหูซึ่งเป็นจุดที่ไว้ต่อสัมผัส  บนหัวนม  จนทำให้ผมเบลอจนคิดอะไรไม่ออก



    เขาถอดเสื้อตัวเองออก ทำให้ผมเห็นหน้าอกกว้างใหญ่ที่อยู่บนตัวของผม  

    ทุกที่ๆ ริมฝีปากเขาผ่านไปจะทิ้งรอยฟันจางๆ ไว้  ไม่ว่าจะเป็นหัวไหล่  เนินอก  นิ้วมือ  และรอยแผลเป็นที่อยู่ตรงซอกคอก็ตาม  
    เหมือนเขารู้ว่าตรงไหนที่ทำให้ผมพอใจได้

    เขาถอดกางเขนนอนของผมออกซึ่งเจ้าปลาไหลได้โผล่เด่นอยู่ให้ร่างเข้า  “ ผมอาย....” นั้นเป็นคำพูดตัวเองเมื่อผมเห็นมันเด่น
    สง่าอยู่   มือของเขาเลื่อนมาจับที่ปลาไหลน้อย  และเริ่มรูดเบา เพื่อสร้างความคุ้นเคย  

    แต่เพียงแค่เขาจับ  เจ้าปลาไหลผมก็ผงาดเต็มมือเขาแล้ว “อ๊า  อ๊า  อ๊า”  

    เขาขยับเขาออกเป็นจังหวะพร้อมกับหยอกล้อบนหัวปลาไหล  ซึ่งผมก็พ่ายแพ้ต่อเขาเมื่อน้ำใสๆๆ รินออกมา  

    ผมสัมผัสถึงความร้อนของอุ้มมือ   ของเขาที่สัมผัส  

    “อ่า...อย่าครับ ผมสกปรก...”  ผมร้องบอกเมื่อเห็นว่าเขากำลัง

    จะจับปลาไหลน้อยนั้นกินเป็นอาหาร....มือผมพยายามดันศรีษะเขาเพื่อไม่ให้สัมผัส.....

    “.มิค...รู้ไหมว่ามันน่ารัก...และมันไม่ได้น่าเกียจตรงไหมเลย..”  เขาพูดและครอบครองส่วนนั้น  

    “อึก  อ่า.....” ผมพ่ายแพ้เขาอย่าราบคาบ จากมือที่พยายามจะหยุด กลับกลายเป็นพยายามให้เขาสัมผัสผมมากขึ้น


    เขาหยุดและลากปลายลิ้นผ่านถุงอัณฑะ ลงมายังปากประตูที่ยังปิดอยู่  “อ่า.......” ความเสียว กระสันทำให้ผมสติหลุดลอย หลุดจากความเป็นจริงและล่องลอยอยู่ในวังวนแห่งความสุขที่เขามอบให้
    ผมรู้ตัวอีกที  ตอนที่เขาพยายามที่จะเอาความเป็นชายของเขาเข้ามาให้ร่างกายผม   ซึ่งผมให้ผมตกใจเมื่อเห็นความใหญ่โตที่ไม่สามารถจะเอาเข้าไปได้ง่าย  ผมเขยิบตัวหนีอัตโนมัติ
    “มิคครับ ผ่อนคลาย อย่าเกร็งนะ  ผมจะไม่ทำคุณเจ็บอีก ผมสัญญา” 
    เหมือนคำสัญญาของเขาทำให้ผมเบาใจได้ว่า  เขาจะรักษาสัญญานั้น  
    ผมผ่อนลมหายใจ และรับเอาส่วนนั้นเข้ามาอยู่ในตัวผม ซึ่งมันสร้างความอึดอัดไม่ใช่น้อย
    และรู้สึกเจ็บนิดหน่อย  แต่ไม่มากเท่า...........
    จากความรู้สึกที่อึดอัดกลายกลับเป็นความสุขสม   เมื่อเขาเข้ามาจนสุดทางและเริ่มขยับ
    เหมือนดังที่เขาทำกับปลาไหลน้อยของผม  ผมแทบไม่รู้เลยว่าตัวเองได้รับการปรนนิบัติจากเขาแค่ไหน
    ผมรู้แต่เพียงความสุข ที่ผมและเขารวมกันเป็นหนึ่งเดียวกัน และขับเคลื่อนไปด้วยกัน



    “อ่า  อ่า  ฮ่า  ฮ่า” เสียงหายใจหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆ  เมื่อเขาพยายามเร่ง  

    เขาเปลี่ยนให้ผมหันหลัง  และช้อนก้นผมขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะขยับอย่างแรงต่อจากเมื่อสักครู่

    “คุณ...คริส...ผมไม่ไหวแล้ว....”  “มิค...อีกแป๊ป...”  เขาพยายามเร่งจังหวะหนักๆ  แรงขึ้นเรื่อยๆ

    “อึกๆๆๆ”  ร่างของเราทั้งคู่ เกร็งและกระตุก ก่อนที่ผมจะรู้สึกว่ามีน้ำพุ่งชนผนัง อยู่ในร่างของผม

    เหงื่อที่ผุดขึ้นบนใบหน้า ระหว่างเราทำกิจกรรมเข้าจังหวะ ถูกซับด้วบจูบของคุณคริส

    เรานอนกอดกันเพราะความเหนื่อย เขาเข้ามาปัดผมที่ปรกลงมาคลอเคลียบนใบหน้า

    เขาจุมพิตที่หน้าผาก และที่ริมฝีปากผม  ก่อนที่เขาจะกระชับแขนของเขา โดยที่มีผมอยู่ในอ้อมกอดนั้น

    “.......มิค...ขอบคุณนะ...” นั้นเป็นคำพูดของเขา ก่อนที่เราสองคนจะเข้านอนพร้อมกัน...

    และผล่อยหลับอยู่ในอ้อมกอดของคุณคริสในที่สุด................

    +++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×