ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอน5
ตอน5
ผมนั่งเฝ้าคาโอ๊ย และคอยเลียบาดแผลให้ เพียงเพราะเลือดที่จะยอมหยุดไหลนั่นเอง
ความรู้สึกผิด เกิดขึ้นทุกครั้งที่เห็นบาดแผล และยิ่งรู้สึกผิดมาขึ้น เพราะผมเองที่บอกว่าจะเป็นคนปกป้อง
แต่ผมเองอีกนั้นแหละที่ทำให้เขาต้องอยู่ในสภาพแบบนี้
ผมมาอยู่กับคาโอ๊ยก็นานเป็นเดือน จนสามารถรู้สิ่งที่เขาชอบและไม่ชอบได้
รู้ว่าเขาเป็นคนนิสัยแบบไหน....และความคิดของเขาไม่เหมือนกับมนุษย์คนอื่นที่หวังเพียงแต่เงินหรือผลประโยชน์
ตอนแรกที่ผมบาดเจ็บมา ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะยังไว้ชีวิตผมถ้ารู้ว่าผมเป็นอะไร...
แววตาของเขาที่มองผม เหมือนกับกำลังลุ่มหลงร่างกายผมก็ไม่ปาน...ที่จริงเขาชอบให้ผมที่จะอยู่ในร่างหมาป่าด้วยซ้ำ
นานเหลือเกินที่ผมไม่ได้เห็นมนุษย์ที่แปลกแยกจากมนุษย์คนอื่น
คาโอ๊ยเป็นมนุษย์ที่ยังมีกลิ่นอายของธรรมชาติไว้อย่างสมบูรณ์...
ผมต้องทำอย่างไงกับคนๆ นี้ดี....
“อืมมมมม....” เขาเริ่มลืมตาหลังจากที่หลับมาแสนนาน.....
“คาโอ๊ย.....” ผมก้มลงไปใกล้ๆ เพียงเพื่อจะฟังสิ่งที่ออกมาจากปากเขา
“เรย์.....ผมยังไม่ตายใช่ไหม...” ลมหายใจที่มีควันออกมาเพราะอากาศหนาว ริมฝีปากที่แห้งและแตกเพราะขาดน้ำ
“นายจะตายได้ไง...ฉันบอกว่าจะปกป้องไง..” ผมลูบมือไปบนเส้นผมที่เริ่มยาวของเขา พร้อมยิ้มให้เล็กน้อย..
“ผมอยากขอโทษ....” เสียงของคาโอ๊ยที่พยายามจะบอกถึงสิ่งที่ตัวเองทำ เพียงเพราะความไม่รู้
“นายเลิกพูดเถอะ พักเยอะๆ” ผมช้มือลูบไปบนริมฝีปากที่แตกแห้งนั้น ก่อนที่จะใช้ลิ้นเลียไปที่ปากของคาโอ๊ย
“นายคงหนาวสินะ ดูสิปากแตกเลือดออกซิบๆ เลย”
“อ่า.......หวานจัง...” เสียงของคาโอ๊ยที่ชมว่ารสชาติปากของผมหวานแค่ไหน...
ก่อนที่ผมจะขยับผ้าห่มให้สูงขึ้นอีกนิด...เพื่อสร้างความอบอุ่นให้.....
เขาหลับตาลงอีกครั้ง......ใจจริง ผมอยากเป็นหมาป่าเพื่อให้ความอบอุ่นเขา
แต่ตอนนี้ร่างกายผมก็ไม่อำนวยเท่าไร ดังนี้ผมจึงใช้ร่างกายในตอนนี้ให้ความอบอุ่นแทน...
ผมถอดเสื้อผ้าออก ก่อนที่จะเข้าไปในผ้าห่มที่ปกปิดร่างกายของคาโอ๊ยอยู่....ผมหลับไปพร้อมเขาซึ่งหลับไปก่อนแล้ว...
...อ่า...ผมไม่เคยฝันเลย...มันนานมากแล้วที่ผมได้ฝันอีกครั้ง....แต่ในฝันนี้ผมกับเห็นใครบางคนอยู่ในฝันด้วย...
เขากำลังเล่นน้ำอยู่....ผมเดินเข้าไปใกล้...จนเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยเห็นหน้าด้วยซ้ำ..เขากวักมือเรียก..
ซึ่งผมก็วิ่งเข้าไปหา...เธอโอบกอดผมไว้...ก่อนที่เธอจะนอนลงบนผืนน้ำที่ไหลลงไปสู่หมู่บ้าน .....ตัวของเธอคอยไหลไปตาม
น้ำ....ผมยืนมองไปเรื่อยๆ ก่อนที่เด็กหญิงคนนั้นเป็นเปลี่ยนเป็นคาโอ๊ย......และผมก็เห็นหมาป่าอีกหลายสิบตัวที่ยืนอยู่บนสองฝั่ง
แม่น้ำคอยจ้องมองดูคาโอ๊ยเหมือนกำลังรออาหารก็ไม่ปาน...ก่อนที่ร่างนั้นจะหายวับไป.....
ผมลืมตาตื่นอีกครั้ง เพราะกลิ่นเลือดที่เริ่มไหลจากไหล่....แม้ว่าผมจะใช้เลือดตัวเองให้เขากินตอนแรก
และก็ไม่สามารถทำให้โรคที่เขาเป็นอยู่หายได้....ความแปลกใจเกิดขึ้น...เพราะไม่มีอะไรที่ผมรักษาไม่ได้
มีเพียงความตายเท่านั้นที่ผมไม่สามารถเอากลับคืนมาได้.....ผมจ้องมองบาดแผลที่หัวไหล่ซึ่งฝังเข้าไปลึก...
ผมทำได้เพียงแค่เลียบาดแผล...เพื่อให้เนื้อที่ฉีกออกจากกันสมานให้เร็วยิ่งขึ้น....
ถ้าตอนนั้นผมไม่ออกมา...ป่านี้ผมคงต้องเสียใจเป็นแน่น....
+++++++++++++
3 วัน ที่คาโอ๊ยต้องนอนอยู่เพราะแผลที่เกิดขึ้น แต่ตอนนี้ทุกอย่างเป็นปกติ แผลที่หัวไหล่เหลือเพียงรอยสีชมพูจางๆ
ส่วนที่แขนตอนนี้ก็หายเป็นปกติสามารถลุกขึ้นทำงานต่างๆ ได้เป็นปกติ.....ถึงแผลหายไปแต่ตอนนี้ผมกับฟุ้งซ่านกว่าเก่า
ตั้งแต่วันที่ได้ลิ้มชิมรสเลือดที่หอมหวานยิ่งกว่าน้ำหวานของดอกไม้ ทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะ..............ยิ่งต้องมาเลียแผล
ด้วยแล้ว...ผมต้องทนกับความต้องการของตัวเองมากขึ้น
ปกติหมาป่าอย่างเราไม่มีความคิดผิดชอบชั่วดี...เมื่อถึงเวลานั้นพวกเราจะจับคู่เพื่อสืบสายพันธุ์ของเผ่าเรา
ซึ่งผมก็เป็นเช่นกับหมาป่าทุกตัวแม้ว่าผมจะอยู่มานานกว่าก็ตาม...และตอนนี้ก็เริ่มจะหมดช่วงเวลานั่นแล้ว
ซึ่งผมยังโดดเดียว....แม้คนที่ผมนั่งมองอยู่ตอนนี้จะยอมให้ผมใช้ร่างกายเขาก็เถอะ...
แต่ผมชักอยากได้มากกว่าร่างกายของเขาแล้วซิ.....ภาพที่ผมนั่งมองอยู่หน้าบ้าน ซึ่งเขากำลังฝ่าฟืนอยู่ด้วยความชำนาญ
ร่างกายท่อนบนถูกเปิดออก เพื่อเวลาทำงานจะได้ไม่ลำบาก ...แม้อากาศจะหวานแต่คาโอ๊ยก็เป็นเด็กหนุ่มที่ไม่ขี้เกียจ
เขายังขยัน ทำงานทุกอย่าง....
ตอนนี้ในป่าส่วนมากถึงเวลาจำศีลแล้ว ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในสัตว์ป่าบนภูเขานี้ ที่ต้องการจำศีลเช่นเดียวกัน
แต่ตอนนี้คงยังทำแบบนั้นไม่ได้......ตอนนี้อาหารของพวกเรามีเพียงปลาเท่านั้น.....ซึ่งว่ายใต้แผ่นน้ำแข็งในแม่น้ำ
“เรย์...นายจะนอนตรงนั้นทำไม..เข้าไปในบ้านอุ่นกว่า..” เสียงตะโกนไล่ให้เข้าบ้าน..
หมาป่าบนภูเขานี้ไม่ชอบอากาศเย็นหรอก พอถึงเวลาหน้าหนาวพวกมันจะจับคู่แล้วฝังตัวเองอยู่ในอุโมงค์ถ้ำ
หรือหลุมที่ทำขึ้นเพื่อสร้างความอบอุ่น....
ผมยืนขึ้นกระโดดลงไปหาคาโอ๊ยก่อนที่จะไซร้ที่ไปต้นขา....
“เรย์..นายเข้าไปก่อนเดี๋ยวตามไป..” มือที่ลูบมาบนขนของผมสร้างความพอให้ให้ผมเป็นอย่างยิ่ง จนต้องแหงนคอ
เพื่อให้คาโอ๊ยเกาให้ด้วยซ้ำ....
“เรย์...ไปๆ จะทำงาน...เดี๋ยวจะไม่มีฟืนใช้เอานะ ถ้านายยังอยู่แบบนี้..” นั้นทำให้ผมต้องเดินกลับไปนั่งที่เก่า
ผมหลับตาลงโดยให้คางพาดไว้บนขาหน้าทั้งสอง แต่หูที่ได้ยินเสียงได้ไกลก็คอยฟังเสียงฝ่าฟืนที่คาโอ๊ยกำลังทำอยู่...
++++++++++++++
“เห้ออออ เสร็จซะที....” หลังจากที่ผมไล่เรย์ให้กลับมานั่งที่เดิม ผมใช้เวลาอีกสักพักก่อนที่จะทำงานตรงหน้าให้เสร็จ
พร้อมกับเดินเข้าไปนอนใกล้ๆ เรย์ที่นอนหลับอยู่...
“หนาวดีจังเลยเนอะ..” ผมเปรยขึ้นเพราะคิดว่าเรย์คงหลับไปแล้ว...
เรย์ขยับตัว เอาหน้ามาพาดบนหน้าอกผม.... ขนของเรย์ให้ความอบอุ่นได้อย่างหน้าแปลก.แม้อากาศหนาวเย็น
และร่างกายของเรย์อุ่น ช่วงเวลา 3 วัน ที่เขานอนอยู่ใต้ผ้าห่มด้วยกันกับผม..ในร่างของผมมนุษย์มันช่างอบอุ่นจนบางครั้งร้อนเสีย
ด้วยซ้ำ...
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า..นายจะเลียทำไม...” เสียงหัวเราะผมเองเพราะจู่ๆ เรย์ก็เลียที่หัวนมผมซะงั้น ลิ้นสากๆ ของหมาป่ามันจักกะจี้ดีแท้
สงสัยเขาคงอยากจะขอบคุณที่ผมลูบหัวเกาคอให้แน่นๆ
“เรย์...พอๆ...เลิกได้แล้ว.” ผมดุไปเพราะเขาเริ่มจากข้างหนึ่งไปอีกข้าง... จนผมต้องลุกจากที่ๆ นอน เพราะเริ่มรู้สึกแปลกนั้น
แหละ
“เรย์ ..เดี๋ยวไปทำกับข้าวก่อน...” ผมลุกขึ้นแล้วเดินจากไป พร้อมทั้งใส่เสื้อที่เปิดเอาไว้ตอนฝ่าฝืน...
ในบ้านที่อบอุ่นเพราะกองไฟที่ตั้งอยู่กลางบ้าน...กระแสความร้อนครอบคลุมทุกมุมบ้าน .....
เนื้อไก่....ที่เก็บเอาไว้ถูกนำออกมาจากห้องที่เก็บรักษาอาหาร...ก่อนที่จะถูกปรุงให้เสร็จ..
ทุกการกระทำของผม...จะมีสายตาของเรย์มองมาด้วยเสมอ ..เวลาผมมองไปก็จะเห็นเขามองอยู่หรือไม่ก็หลับอยู่ใกล้ๆ..
“เรย์..ผมว่าขนยาวแล้วนะ..อยากตัดหน่อยไหม...” ผมถามออกไปเพราะเริ่มเห็นขนที่ยาว
ใบหูที่ขยับ....ไปมา..แต่ไม่มีทีถ้าว่าจะลืมตามามองเลย..สงสัยคงไม่อยากตัด...
ผมต้มน้ำร้อนไว้เพื่อจะอาบน้ำหรับคืนนี้ เพราะคาบเหงื่อไคล้ที่ทำงานหนักมาทั้งวัน...
ห้องอาบน้ำที่มีเตาไฟเล็กอยู่ใต้อ่างหิน ....และน้ำที่อยู่ในอ่างหิน......
“เรย์ ถ้านายไม่ตัดขน นายก็ต้องอาบน้ำ..ดูสิ ขนพันกันหมดแล้ว..” ผมพูดออกไปเพราะผมรู้ว่าหมาป่าไม่ค่อยถูกกับน้ำเท่าไหร่
แต่จะให้นอนด้วยกันทั้งที่ขนพันกันยุ่งก็ไม่ไหว..ผมชอบขนที่นุ่มๆ ของเรย์มากกว่า
ผมเดินเข้าไปหาก่อนที่จะนั่งข้างและลูบหัวไปด้วย.... “เรย์...ผมต้มน้ำไว้..มะจะอาบให้นะ..”
ก่อนผมจะจับขาหน้าทั้งสองข้าง ลอยพื้น และลากหมาป่าตัวใหญ่เข้าห้องน้ำ
แต่เรย์กับไม่ยอม...เรย์พยายามรั้งตัวเอง และพยายามทุกอย่างเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องโดนน้ำก็ว่าได้
“น่า.....อาบแป๊ปเดียว..” ผมทั้งดึง กระชาก ลาก ฉุด เลยก็ว่าได้...
...นับวันความน่ากลัวของเรย์เริ่มจะหมด เมื่ออยู่กับผม
เพราะผมเห็นเพียรแต่ความน่ารัก ความเอาใจ...และความห่วงใยที่เขามีต่อผมนั้นแหละ....
กว่าผมจะลากเรย์เข้าห้องน้ำได้ เล่นซะเหนื่อยเพราะหมาป่าตัวใหญ่กว่าธรรมดา...
ผมปิดประตูล็อคเพื่อไม่ให้เรย์วิ่งออกได้....
“เรย์...อาบน้ำเหอะ ขนจะได้นุ่ม นอนด้วยกันแล้วจะได้น่ากอดหน่อย..” ผมอ้อนสุดฤทธิ์ แต่ดูท่าเรย์ก็จะไม่ยอม
เรายืนจ้องหน้าปะทะกัน สายตาที่มองมาไม่ได้โกรธอะไรเลย เพียงแต่ไม่รู้เขาคิดอะไรมากกว่า
ส่วนผมก็อยากอาบน้ำให้อย่างเดียวตอนนี้...ยิ่งสามารถพามาในห้องน้ำได้แล้ว...จะปล่อยออกไปก็เสียดาย
อ่างอาบน้ำที่ตั้งสูงขึ้นกับพื้น ผมจึงต้องก้าวขึ้นไปก่อนที่จะหย่อนตัวเองลงอ่างได้...แต่ปัญหาคือผมจะอุ้มหมาป่าตัวใหญ่ขึ้นไปได้
ไง เพราะผมแน่นใจแล้วว่าเรย์ต้องไม่ให้ความร่วมมือแน่นนอน....
“เรย์...นายจะยืนอยู่ตรงนั้นจริงๆ ใช่ไหม....” ผมถามออกไปขณะที่ยืนจ้องตากันอยู่
“นั้..นผมใช้กำลังก็ไม่ผิด เพราะเรย์ไม่ร่วมมือ” พูดเสร็จผมก็คว้าขนที่คอและจับตรงหลังคอ
ผมใช้แขนทั้งสองข้างคว้าไปที่ลำตัว
โอบเรย์ขึ้น เหมือนจะให้เรย์ยืน และเพราะความสูงของเรย์เมื่อยืน ทำให้ผมเตี้ยกว่าเรย์ไปเลย
ผมลากและปืนขึ้นมาบนอ่างน้ำ แต่เจ้าตัวก็ยังดิ้นไม่ยอมหยุด..
“เว่ย!....” ตู้ม!... เสียงผมและหมาป่าตัวใหญ่ล้มลงไปในอ่างวงกลมขนาดใหญ่...
“ดูสิ..เพราะนายเลยเปียกเลย เห็นไหม...” เมื่อผมยืนได้ก็บ่นทันทีเพราะตัวเองเปียกไปด้วย
แต่ภาพที่เห็นคือ เหมือนเรย์จะจมน้ำก็ว่าได้ เพราะเมื่อเรย์ยื่น 4 ขา ตัวจะจมมิดน้ำ
ทำให้ขาหน้าเรย์ ต้องมาพาดที่ไหล่ผมเพื่อพยุงตัวเอง... “ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ผมหัวเราะกับภาพตรงหน้า
ที่จริงจะบอกว่า ลืมไปด้วยซ้ำ......... “เรย์ไหนๆ ก็เปียกแล้ว อาบน้ำด้วยกัน ก็แล้วกันนะ...” ก่อนที่ผมจะถอดเสื้อผ้าออกและ
พาดไปบนขอบอ่าง......
น้ำอุ่นๆ ที่กำลังอุ่นพอดีๆ กับอ่างใบใหญ่ที่สามารถบรรจุคนและหมาป่าได้ ทำให้การอาบน้ำน่าสนุกพิลึก...
ก้อนสบู่ถูกถูเพื่อให้เกิดฟอง....ก่อนที่จะถูกไปที่ขนของเรย์ที่ยืนโดยใช้ตัวผมเอง เป็นที่พิง
“เห้ย...อย่าเลีย มันจักกะจี้..” เรย์เลียที่ใบหน้าผมก่อนที่จะเลียที่ต้นคอ ลิ้นสากๆ นี้มันจะน่าขนลุกจริง
“เรย์........อย่า...ซิ..” เสียงผมที่เริ่มอ่อนเพราะความรู้สึกแปลกๆ ที่ตัวเองคิดเองคนเดียว..
“เรย์..ตรงนั้นไม่ไหวนะ...ก่อนที่เรย์จะเลียที่หัวนม ซึ่งพอดีกับระดับน้ำในอ่าง
“ ...เรย์ถ้านายจะ จะ .....ผมไม่เอาสภาพนี้นะ...” ผมพยายามจะพูดเพราะความร้อนทำให้ร่างกายตัวเองรู้สึกร้อนขึ้น
“คาโอ๊ย นายเป็นคนพามาอาบเองนะ...ไม่ไหวได้ไง” เสียงเรย์ที่ตอนนี้อยู่ในร่างมนุษย์เรียบร้อยแล้ว
มือทั้งสองที่จับที่แขนของผม พร้อมหน้าที่ก้มมาลิ้มชิมรสหยดน้ำที่อยู่ตรงซอกคอ...
ผมถูกดันไปติดที่ขอบอ่าง.....มือที่ถือสบู่อยู่หลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้.....
ก่อนที่เรย์จะฉกริมฝีปากของผมไปดูดกิน..... จ๊วบ.......เสียงริมฝีปากเรย์ที่ดูดปากล่างของผม
“คาโค๊ย แลบลิ้นหน่อย..”เสียของเรย์ ทำให้ผมต้องทำตามเพราะความรู้สึกมากขึ้น ก่อนที่ลิ้นของเรย์จะแตะลิ้นผมหยอกล้อลิ้นผม
ที่ยื่นออกมา และขบกัดเล่น “เรย์..เอาเข้าได้ยัง.” ผมถามออกไปเพราะไม่รู้ต้องทำอย่างไง
“เหอะๆๆๆ นายนี่มันเด็กชะมัด..” เรย์ใช้มือของเขากดที่ศรีษะด้านหลังเพื่อให้ผมก้มลงไปหาเขา ก่อนที่เขาจะมอบจูบ
ที่ทำให้ผมร้อนวูบวาบได้เลย..จนผมคิดว่าตัวเองต้องเป็นไข้แน่นๆ
มือของเขาที่ปรนปรือ หน้าอกของผม นิ้วมือที่ลูบไล้เบาๆ บนหัวนม พร้อมทั้งบีบและดึงเล่นอย่างชำนาญ..
“อ่า อ่า “ ร่างกายที่มีน้ำช่วยพยุง แต่มือของผมก็ทำได้เพียงจับที่ขอบอ่างเท่านั้น....
มือเรย์ที่ไม่อยู่สุขที่คอยจะเลื่อนลงมาต่ำลง จนผมต้องคอยจับมือนั้นไว้เพื่อไม่ให้ต่ำไปมากกว่านี้
“คาโอ๊ย นายจำได้ไหม...ว่าตอนนี้เป็นฤดูอะไร..” ใช่ผมได้ยินสิ่งที่เรย์กำลังพูด..และผมก็พร้อมที่จะช่วย
แต่ในสถานที่แบบนี้...ผมไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มอย่างไหน..
“เรย์....ผมเข้าใจ..แต่ไม่ใช่ที่นี่..” ผมบอกออกไป..ก่อนที่เขาจะมาจับแท่งเนื้อขอผมสำเร็จ
ตาผมเปิดโตเพราะความตกใจ....... น้ำในอ่างทำให้ผมรู้สึกแปลกกว่าคราวที่แล้วอีก...
ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าท่อนเนื้อของเรย์ก็ถูกจับไว้และมันกำลังสัมผัสกับของผมอยู่...
“เรย์ ไปห้องนอน...ผมไม่...” เสียงที่ขาดช่วงเริ่มทำให้สติผมหลุดๆ เพราะร่างกายที่คอยแต่จะแอ่นเพื่อสัมผัสเรย์มากขึ้น
ผมถูกอุ้มขึ้นจากอ่านและเดินตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง....เม็ดน้ำที่เกาะตามตัวหยดลงเป็นทางจนถึงห้อง
ผมถูกวางลงบนที่ห้องซึ่งมีเพียงเปลวเทียนจุดไว้ในห้องเพื่อเพิ่มความสว่าง....
ร่างกายของเราที่ไม่มีอะไรปกปิด... ร่างกายที่สมบูรณ์ของหนุ่มที่วางผมลง ร่างกายที่ไร้ไขมันส่วนเกินต่างๆ
ดูช่างมีเสน่ห์กว่าหญิงนางไหนที่ผมเคยเห็นมา.....เส้นผมที่ยาวจรดพื้น ดำวาววับ
....และท่อนเนื้อที่แข็งแกร่ง ที่ฉายอยู่ภายในกายที่แข็งแกร่งเช่นกัน....
ผมไม่รู้ว่าตัวเองต้องทำแบบไหนเพื่อให้ชายตรงหน้าพอใจ...ไม่รู้ว่าต้องแสดงสีหน้าแบบให้เพื่อให้เขารู้สึกดี
“โอ๊ย...นายจะยืนยันคำเดิมใช่ไหม..” เสียงเรย์ที่ถามออกมาถึงสิ่งที่จะถามมา
ผมเพียงได้แต่พยักหน้า....เพราะในหัวเพียงแต่ต้องการเขา ผมรู้แค่ว่าต้องการเขาแต่ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไง
สิ่งที่ผมได้ตอนนี้คือ ผมยกมือทั้งสองข้างขึ้นเพื่อโอบคอของเขาให้โน้มเข้ามาใกล้ผมให้มากที่สุด
“ผมไม่เคย...เรย์จะสอนผมได้ไหม..”ผมกระซิบไปที่ข้างหู
++++++++++++
สิ่งที่ผมได้ยิ่งจากคาโอ๊ย มันช่างเหมือนตัวเองเจอกระต่ายที่นอนให้กินอยู่ตรงหน้าก็ว่าได้
และผมก็ไม่คิดจะปล่อยให้กระต่ายตัวน้อยต้องเสียใจกับความต้องการด้วย.......
ผมเริ่มที่จูบเขาอีกครั้ง กับปากที่เผยออย่างยินดี.....อากาศหนาวก็ไม่สามารถทำให้เราสองคนหนาวได้...
เสียงรสจูบที่ดังไม่อายใคร...ซึ่งผมกำลังทำให้เขาอยู่นั้น..เหมือนผมกำลังได้กินผลไม้ป่ารสหวานอยู่ก็ว่าได้
เพราะยิ่งกินมากเท่าไหร่ก็เหมือนจะไม่พอ ผมต้องการมากยิ่งขึ้น และมากยิ่งขึ้น
ตอนนี้ผมอยากจะกลืนกินทั้งตัวด้วยซ้ำ ลิ้นที่เลียลงมาที่ซอกคอ และไห้ปลาร้า ทำให้ผมเห็นรอยบางๆ ของบาดแผล
ผมเลียมัน และขบไปที่ไห้ปลาร้า...ตัวคาโอ๊ยที่ร้องอย่างเกิดอารมณ์เป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์ไม่ได้เสแสร้ง
ยิ่งทำให้ผมกระเจิดกระเจิงเพราะเสียงนั้น..
“เรย์..ผมกลัว...แต่ก็รู้สึกดี..” เสียงที่เขาบอกเพราะความซื่อ จนทำให้ผมอย่าจะแกล้ง..
ผมใช้ลิ้นวนไปมาที่กลางหน้าอก และจูบเบาตรงกลาง เสียงหัวใจเต้นที่ดังออกมาจนผมเองได้ยิน...เหมือนเสียงกลองที่ไม่เป็น
จังหวะ..... ผมดูดไปที่หัวนมอีกครั้ง และใช้ลิ้นถูไถไปมา จนคนที่นอนอยูต้องกำผ้าเพื่อระงับอารมณ์ ผมเห็นเพียงหน้าอกที่แอ่น
ขึ้นเมื่อผมดูดเท่านั้น “อ่า...เรย์”
ก่อนที่ผมจะย้ายไปอีกด้านเพื่อความเท่าเทียม ซึ่งอีกข้างก็ไม่แพ้กันเลย หัวนมที่แดงอยู่ในปาก..
มือของผมที่ถูไถไปตามขาอ่อนที่เปิดเผยอยู่ใต้ร่างกายของผม มือที่บีบและคลายเพื่อให้ส่วนล่างของคาโอ๊ยชินกับความคุ้นเคย
ที่แสนแปลกนั้น.........
สัมผัสแรกที่ได้แตะต้องร่างกายของคาโอ๊ยที่ตั้งอยู่ในมือ....เช่นเป็นความรู้สึกที่ยินดียิ่งนัก
ผมละจากหัวนมของเขามาที่ท่องเนื้อ......และเริ่มสร้างความคุ้นเคยให้กับเจ้าท่อนเนื้อนั้นอีกครั้ง
“อืมมม เรย์...” มือของคาโอ๊ยที่พยายามผลักหัวผมให้ไปไกล แต่กลางลำตัวกับยกขึ้นให้ผมครอบครองเขามายิ่ง
“อ่าาาาาา เรย์..ผู้รู้สึกแปลกๆๆ” เสียงเขาที่ดังออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกว่าร่างกายตัวเองแปลกๆ..
“คาโอ๊ย นายจะรู้สึกดีกว่านี้อีก..” ผมดึงหนังที่หุ้มลงก่อนที่จะค้างไว้แล้วเลีย ลากขึ้นมาถึงปลายยอด
นั้นทำให้ร่างกายของคาโอ๊ยบิดเร่า.....จนผมที่พยายามดันหัวผม ต้องกลับไปจับผ้าที่ใช้รองร่างกายตัวเองไว้
“อืมมมมมม เรย์.....” ผมขบไปที่พวง ที่อยู่ด้านใต้ เบาๆ ซึ่งสร้างความพอใจเช่นกัน
ก่อนที่ผมจะพาตัวเองกลับมาด้านบน เพราะต้องการให้คาโอ๊ยทำแบบเดียวบ้าง...
“นาย ลองทำแบบที่เราทำซิ..” ผมให้คาโอ๊ยครอบครองท่อนเนื้อที่เป็นของผมเอง...
“ใช้..ลองจับแล้วเอาเข้าไปดูสิ...” ผมบอกวิธีทำ ซึ่งเขาสามารถทำให้ผมได้แบบหน้าเอ็นดูยิ่งนัก
ก่อนที่ผมจะกลับไปทำให้เขาอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้เราสองคนช่วยเหลือกันอยู่
“อ่า....คาโอ๊ย..แบบนั้นแหละ”
เขาคงได้ยินเสียงผมซึ่งทำให้เขาพยายามทำมากขึ้น จนผมต้องรีบใช้นิ้วตัวเองเปิดประตูของคาโอ๊ย
ก่อนที่จะพาตัวเองเข้าไป...ผมใช้ลิ้นดันเข้าไปที่ประตู และเลียที่ประตูซึ่งกำลังจะเปิดออก
“เรย์....” เพราะความแปลก ทำให้คาโอ๊ยร้องออกมา
ผมลุกขึ้นก่อนที่จะจับขาทั้งสองข้าง และดึงสะโพกคาโอ๊ยให้มาอยู่บนตักตัวเอง...
ก่อนที่ผมจะใช้นิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายค่อยๆ ดันเข้าไปทีละนิดและหมุนเพื่อขยายช่องทาง...
“เรย์..อึดอัด......อืมมมมมม” เสียงเจ้ากระต่ายน้อยที่ร้องบอกความรู้สึกตอนที่เอานิ้วเข้าไป
“คาโอ๊ย เจ็บนิดหน่อย..” ผมเอานิ้วที่3 ของตัวเองออก พร้อมทั้งจ่อไปที่ช่องที่ยังเปิดอยู่
“อ่า อ่า อ่า “ ทุกครั้งที่ผมค่อยขยับเข้าไป ก็จะมีเสียงร้องแบบ เสียวๆ ออกมาเสมอ..
ซึ่งสร้างความพอใจให้กับผมมาก “เรย์....” หน้าที่ส่ายไปมา และมือที่กำแน่นบนผ้าปูที่นอน
“อือ....เยี่ยมมากคาโอ๊ย” ผมชมเขาออกไป
ก่อนที่จะโน้มตัวลงไปอยู่บนหน้าอกของเรย์ ซึ่งน้ำหนักตัวทำให้ท่อนเนื้อกดลึกเข้าไปอีก
“อ่า..” ผมดูดหัวนมและใช้มือปั่นเล่น ก่อนที่จะเริ่มขยับตัวเอง...
ร่างกายที่ขึ้นและลง “อ่า อ่า อ่า อ่า” พร้อมกับเสียงแห่งความซาบซ่า ที่เปล่งออกมา
“อ่า เรย์...” “อ่า โอ๊ย” ผมเน้นและย้ำ ตรงที่ทำให้เขารู้สึกได้เป็นอย่างดี....
ผมขยับมาขึ้น พร้อมกับร่างที่นอนอยู่ข้างใต้ ที่แอ่นมากขึ้นด้วยเช่นกัน...
เมื่อผมขยับออก เจ้าตัวเองก็จะขยับขึ้น เหมือนจะบอกว่า ......อย่า..........
ร่างกายของเราผสานกันก่อนที่ผมจะเร่ง เจ้าท่อนเนื้อให้ไปถึงจุดหมายปลายทาง และมือที่ผมช่วยคาโอ๊ยปั่นเช่นกัน
“เรย์ อะไรก็ไม่รู้...หยุดก่อน..” เสียงร้องจนหลงของคาโอ๊ยที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
แต่ผมก็ไม่ได้หยุดอย่างที่เขาบอก ทั้งกับปั่นมากขึ้น จนน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมา และฉีดไปบนหน้าท้องกระเด็นไปโดนใบหน้าของ
เขา และหน้าท้องของผม......
แต่ไม่เพียงเท่านั้นเพราะของผมเองซึ่งกำลังจะไปแล้วก็พยายามเร่งให้ตัวเองไปจนถึงสุดทางเช่นกัน
“โอ๊ย ข้างในนะ...” ผมบอกให้เขารู้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าคืออะไรก็ตาม
“อ่าาาาาาา............” สิ้นสุดเสียงพร้อมกับน้ำรักที่พุ่งอยู่ภายในตัวของคาโอ๊ย ซึ่งตอนนี้คิดว่าเขาน่าจะรู้แล้ว
น้ำพุ่งฉีดอย่างแรงไปภายในของเขาและมากเสียด้วยซ้ำ.....
ผมยันกายลุกขึ้นเพื่อจะถอดร่างกายตัวเองออก
“อย่าพึ่ง.....ไว้แบบนั้นก่อน..” เสียงคาโอ๊ยที่บอกแบบซื่อ ๆ ถึงความต้องการของตัวเอง
ซึ่งทำให้ผมยิ้มได้ ก่อนที่จะก้มลงไปจูบเขาอีกครั้ง เราใช้เวลาจูบกันนานก่อนที่ผมจะถอดกายตัวเองออกจากตัวคาโอ๊ย....
+++++++++++++++++
“เรย์..นายทำอะไรไว้ดูซิ เลอะหมดเลย คงต้องอาบน้ำใหม่แล้ว....” เสียงคาโอ๊ยที่นอนพูด
จนผมต้องตะแคงฟัง..และมองสิ่งที่ตัวเองและคาโอ๊ยทำไว้..
“นายจะอาบด้วยกันเหมือนเมื่อกี้ใช้ไหม..” ผมพูดแหย่งไป เพราะรู้ว่าคาโอ๊ยเหนื่อยเต็มที่
“เรย์...ถ้านายยอมอาบน้ำ เพื่อให้ขนนุ่มตลอดเวลา ผมจะเข้าไปอาบด้วย..”
“คาโอ๊ย...นายนี่มันเผด็จการจริงๆ “
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงหัวเราะที่ดังเบาข้างหูผม
“ตกลงนายชอบขนเรา อย่างเดียวใช่ไหม..” ผมถามแบบขุ่นใจ
ไม่มีเสียงตอบ...แต่คาโอ๊ยหลับตาลง ก่อนที่จะซุกอยู่แถวหน้าอกของผม...
+++++++++++++++++++
มาแก้ไขผิด และคำตกให้จร้า
+++++++++++++++++++
ปล. คาโอรุเซ็กซี่มากๆๆ แถมยังใสซื่อ อีกอ่ะ
(มีใครอยากช่วยสอนคาโอรุบ้างไหม 5555)
แล้วเจอกันตอนหน้า (ส่วนอีกเรื่อง(เมื่อความกลัวมาเยือน) พรุ่งนี้จะมาลงตอนพิเศษ2 ในนะจร้า).....
รักกันชอบกัน ก็คอมเม้นท์หน่อยนะคะ (จะมาลงวันละ ตอน จนจบค่ะ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น