คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอน1
ตอน 1
“ไอลูกคนนี้นิ............แกจะอยู่บ้านสักวันไม่ได้หรอไง.....หาาาาาา...” เสียงบิดาที่ตะโกนไล่ตามหลัง แต่คิดหรอว่าผมจะสนใจ.....ผมโดนตามใจมาตั้งแต่เด็ก....ยิ่งแม่เลี้ยงด้วยแล้วไม่ต้องพูดกัน...ทางใครทางมันเป็นดีที่สุด....
โรงรถของบ้านที่มีรถของคนในบ้านทุกคน..จอดเรียงรายกันแถว ไม่เว้นแม้แต่รถของผมที่จอดให้ขี้ฝุ่นจับเล่น...ความโปรดปรานส่วนตัวของผมที่มีให้กับรถนั้น...มีน้อยมาก..แต่ถ้าพูดถึงเรื่องมอเตอร์ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นยานพาหนะประจำตัวของผมก็ว่าไปอีกอย่าง..Ducati คันงามที่จอดขนาดขนาบข้างรถ ทำให้รถของผมดูขี้เหร่ไปทันที เมื่อเทียบกับน้องducati….
ความสนใจในความเร็วที่มีล้อเพียงสองล้อ เกิดขึ้นตอนที่ผมเรียนมหาลัยปีหนึ่ง....เป็นเวลาปีกว่าที่ผมใช้มอเตอร์ไซค์คันนี้..มันเหมือนเป็นเพื่อนที่รู้ใจ เป็นคนรักของผมก็ว่าได้...แม้เสียงคัดค้านจากคนในบ้านจะมีมาเรื่อยๆ ก็ตาม...แต่คิดว่าผมจะสนใจงั้นหรอ....เสียงทรงเสน่ห์ของเครื่อง 400 cc สีแดงดำ ขัดใจที่บ้านเหลือเกิน แต่สำหรับผมมันเป็นสีแห่งโชค...
จะเรียกว่าผมรักมันยิ่งกว่าคนที่บ้านก็ว่าได้เลย สำหรับตอนนี้....กลุ่มแก็งค์ของเรามีมอเตอร์หลายรุ่น หลายรุ่น...ผมเราจะออกท่องราตรีกันบ้าง หรือไม่ก็นัดแข่งกับแก็งค์อื่นเพื่อสร้างเครือข่าย....
RRRRRRR “เอออ ..ว่าไงว่ะ............อือเจอกันที่เดิม k....” คืนนี้เรามีนัดเจอกับเพื่อนในแก็งค์...พวกเรามีสถานที่ประจำที่ไว้นัดเจอกัน..ซึ่งเป็นร้านเล็กๆ สบายๆๆ อยู่ติดกับทะเล...ผมใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพไปชลบุรีประมาณชั่วโมงก็ถึงที่หมาย.....
เป้าหมายของผมในคืนนี้คือการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ กับอีกแก็งค์...ซึ่งทางนู้นนัดวันเวลา และสถานที่มาพร้อม...สนามที่เราใช้แข่งขันคือ ถนนธรรมดานี่แหละครับ ...และขอบอกว่ามันส์สุดๆๆ....เรียกได้ว่าเหมือนเรากำลังบินก็ได้...
รถถูกสตาร์ทและพุ่งทะยานออกนอกตัวบ้าน..ทิ้งไว้เพียงเสียงของพ่อที่ตะโกนและเสียงเครื่องยนต์ ที่เหมือนจะกลบเสียงของพ่อได้ในทันที.....
++++++++++++++++++
แสงไฟของมอเตอร์อีก สองสามคัน ส่องมาที่มอเตอร์ของผมที่กำลังขับเข้าไปใกล้....ก่อนที่รถของผมจะจอดเทียบข้างรถของรุ่นพี่ในแก็งค์ และเพื่อนร่วมแก็งค์ของผม.....
“หวัดดีครับพี่ใหญ่...ดีว่ะไอโจ้....” ผมยกมือไหว้พี่ใหญ่ซึ่งเรียกว่าเป็นหัวหน้าแก็งค์ของเราก็ได้..ก่อนที่จะยักหน้าให้ไอโจ้..
“เออ...มึงมาเร็วนี่หว่า....” เสียงทักของไอโจ้เพื่อนสนิท...และยังเป็นเพื่อนร่วมมหาลัยของผมอีกด้วย
“เออ....กูก็ขับธรรมดา..ว่ะ....”
“ไอชิน...มึงพร้อมไหม....ว่ะ..” หน้าตากวนตีนของไอโจ้...หันมาถาม
“เออ...มึงพูดเหมือนกับไม่รู้จักกู.....” มีเพียงหน้าที่พยักบอกว่าเข้าใจ
ที่จริงแก็งค์ของเรามีเป็นสิบ แต่พวกเราแต่ละคนไม่ค่อยได้เจอกันครบ..เพราะหลายคนก็ต้องทำงาน ดูแลครอบครัว...
“อ๊ะๆๆ ไปกันได้แล้ว....กลุ่มไอควัน..รอแล้วมั่งปานนี้...” คำพูดของพี่ใหญ่ทำให้เราสองคนกลับมาสนใจคำพูดของพี่ใหญ่อีกครั้ง....กลุ่มไปควัน เป็นกลุ่มใหม่ที่เพิ่งจะเริ่มเป็นที่รู้จักกันไม่นาน....แต่ปัญหาของไม่กลุ่มนี้สิที่เป็นปัญหาของอีกหลายๆๆ กลุ่ม...เพราะพวกมันไม่คิดจะสร้างเครือข่าย แต่มันต้องการจะประกาศศักดามากว่า....กฎของมันคือแพ้ยืดรถ...ซึ่งที่ผ่านมามีหลายแก็งค์พลาดท่าให้มันแล้ว.....
ผมเคยได้ยินหลายแก็งค์เล่าถึงชายที่พวกมันแข่งด้วย....ว่ามีฝีมือใช่เล่น...และเทคนิคการขับของมันก็อาชีพ...แต่ไม่มีใครรู้จักชื่อเสียงเรียงนามของมัน...จนหลายคนตั้งฉายามันว่า.. “Smoke” เพราะเมื่อมันแข่งเสร็จมันก็จากไป...เหลือแต่เพียงการเจรจาเพื่อยึดรถของคนที่มันแข่งด้วย..โดยคนเจรจาคือไอควัน ที่เป็นเสมือนหัวหน้ากลุ่มก็ว่าได้...
คืนนี้ผมตั้งใจจะกู้หน้าของเพื่อนที่โดนมันกระทำมา....เทคนิคการขี่มอเตอร์ของผม..ไม่ใช่ขี้ๆ จะผมไม่คิดจะแพ้ด้วย ...เพราะถ้ามันเป็นเช่นนั้นลูกรักของผมคงต้องจากผมไปแน่ๆ..
!!!!!!!!!!!!!!!!!
พวกเราสามคนขี่มอเตอร์ไซค์มาถึงถนนที่เป็นจุดนัดหมายของเรา..........มีมอเตอร์ไซค์ นับสิบคันที่จอดของอยู่...และมีกลุ่มรถซิ่งปะปนอยู่ด้วยเช่นกัน.....สาวๆ มากหน้าหลายตาที่ยืนพิงรถ บ้างก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์กันให้เกลื่อน....
“ไอควัน.........” เสียงพี่ใหญ่ที่เรียกชายร่างผอมสูงผมยาวที่ถูกมัดรวบไว้ที่ด้านหลัง พร้อมกับสาวที่นั่งชิดแนบเนื้อไอควัน
“อ้าาา...พี่ใหญ่นี่เอง...” สีหน้ายิ่มร่าของมัน..ยิ้มต้อนรับพี่ใหญ่พร้อมทั้งกวาดสายตามองพวกเรา...ก่อนที่จะหันกับมายิ้มกับพี่ใหญ่อีกครั้ง
“ไอควัน...ตามที่ตกลงไว้..ถ้าพวกกูชนะ...มึงต้องคืนมอเตอร์ไซค์ที่พวกมึงยึดมาทั้งหมด....”
“5555 พี่ใหญ่ที่เราคุยไว้ทั้งหมดคงไม่ได้หรอ....แต่ถ้าแข่งชนะ ก็ได้คือไปหนึ่งคันอันนี้พอทำเนา...พี่ว่าไง...” เสียงยียวนของไอควัน ทำให้ผมรู้สึกมั่นไส้เล็กน้อย...
“อือ...เพราะไงพวกกูจะชนะหมดทุกรอบนั้นแหละ.....” ผมหละ...ซะใจนิดๆ ที่พี่ใหญ่ตอกมันกลับได้...
“55555555” เสียงหัวเราะดังก้อง....ก่อนที่มันจะเดินจากไป......
“ไอชิน....มึงเอาชนะมันให้ได้นะ..กอบกู้ชื่อเสียงมาให้ได้นะมึง...” เสียงไอโจ้ ที่เป็นกำลังใจให้ผม สายตาผมเหลือบไปมองไอควันที่ตอนนี้มันกำลังทำธุระอยู่ ......เงินจากชายหลายคนที่ทายว่าใครชนะ....สูงส่งมายังไอควัน....เหมือนการพนันขันต่อก็ว่าได้....
“อ้อ...กูชนะแน่..ถ้าพวกมันไม่โกงนะ..” ผมตอบกลับและตบบ่าไอโจ้....
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
มอเตอร์ไซค์ของผม...มาจอดที่จุดสตาร์ท...แต่คู่แข่งของผมนี่ซิที่ยังไม่มา....ผมก็อยากเห็น ‘ไอสโม็ค’ จริงๆ ว่ามันจะเก่งสมกับที่ล่ำลือไหม....ตอนนี้มอเตอร์ทุกคันดับเครื่องเพื่อรอการแข่งขัน มีเพื่อรถผมที่เร่งเครื่อง.....
ผมได้ยินเสียงมอไซค์อีกคัน...ดังมาจากด้านหลัง ก่อนที่มันจะมาจอดเทียบข้างมอเตอร์ไซค์ของผม.... ชายชุดหนังสีดำ..พร้อมหมวกกันน็อคเต็มใบ..ถูกปิดเพื่อบดบังใบหน้า....ของผู้ขี่...ชายรูปร่างสมส่วน...อาจสูงกว่าผมนิดหน่อย....ถ้าให้เทียบกัน.... ผมหันไปมองมัน....
“มึง........เตรียมใจไว้ ไอสโม็ค...ตอนไปมึงจะได้หยุดยึดรถคนอื่นซะที...”
ไม่มีเสียงตอบตอบ แต่สายตาของมันเหมือนกับยิ้มเยาะผม.....ไอสโม็คกวักมือเรียก ไอควันก่อนที่จะกระซิบอะไรบ้างอย่าง.. ซึ่งไอครัวก็ตอบกลับ..ก่อนที่จะจากมันไป...
“พี่ใหญ่...คนของผมอยากจะเปลี่ยนกติกานิดหน่อย...รอบนี้ถ้าพี่ชนะ ผมจะคืนมอเตอร์ไซค์ให้พี่ทุกคน...แต่ถ้าแพ้...ไอนั้นต้องเป็นทาสพวกผม.....”
เสียงที่ไอควันคุยกับพี่ใหญ่ได้ยินชัดเจนแจ่มแจ้ง...นั้นยิ่งให้การพนันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นเข้าไปอีก....สายตาของผมที่หันกลับไปมองไอสโม็ค...ก่อนที่มันจะชี้นิ้วลงมาที่ตีนของมัน.... เหมือนกับมันต้องการจะบอกว่า ผมต้องมากราบตีนมัน....ซึ่งเพียงแค่ท่าของมันก็ทำให้ผมแทบจะกระโดดยกมันได้แล้ว.....
สำหรับคนอย่างผมถ้าให้ต้องไปกราบตีนมัน สู้ให้ผมตายดีกว่า....ผมตัดสินใจหันไปหาพี่ใหญ่ก่อนที่จะพยักหน้าตกลงคำท้าห่วยๆๆ นั้น
ผมนายชิน ชินวุฒิ ประติกร.....ไม่เคยไม่ใครมามาดูถูกแบบนี้มาก่อน....และผมจะไม่ใช่นักแข่งรถมืออาชีพ...แต่มีหลายสนามที่ผมก็เอาชนะมาได้ แม้ผมจะไม่ได้อยู่ลำดับต้นๆ ของประเทศในเรื่องการแข่งรถ...แต่ผมก็มีครูดีๆ หลายคน และเทคนิคที่ผมได้เรียนรู้จากพวกเขาเหล่านั้น.....ผมมั่นใจว่าผมจะไม่แพ้มันย่างแน่นอน........
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สาวสวยใส่ชุดรัดรูปสีแดง..พร้อมผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ เดินมายืนด้านหน้าของพวกเรา...ก่อนที่จะเริ่มนับถอยหลัง
“3 2 Go>>>” สิ้นเสียงเท่านั้นประสาทการรับรู้ของผมเริ่มทำงาน เกียร์ คันเร่งประสานงานกันพร้อมที่จะพุ่งตัวออกจากจุดสตาร์ท......คันเร่งที่เริ่มบิดเพื่อการออกตัว.....หน้าปัดบอกถึงอัตราความเร็ว....ผมโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อลดแรงปะทะและทำให้รถเบาขึ้น... ถนนทางเรียบ..ที่วิ่งวนเป็นวนกลมและกลับมาที่เส้นชัย ซึ่งเป็นจุดสตาร์ท....ผมมองกระจกหลัง เพื่อดูคู่แข่งที่กำลังตามท้ายมา....ความเร็วเพิ่มขึ้นเพื่อต้องการทิ้งห่างคู่ต่อสู้...ถนนสองข้างทางที่ไม่มีรถวิ่งสวนมา..หลอดไฟที่สาดส่องทำให้เส้นทางดูสว่าง....เหมือนไฟกำลังเปิดเพื่อการแข่งนี้โดยเฉพาะ เส้นทางที่ถูกจัดเตรียมเพื่อการแข่ง...ผมมองกระจกข้างอีกครั้ง ...ความตกใจเกิดขึ้นเพราะไม่เห็นมัน และมันกลับเอียงรถให้มาอยู่อีกด้านแทน...แค่ผมเสียสมาธิเล็กน้อยก็สามารถทำให้เกิดอุบัติเหตุ และความเร็วของรถอาจลดลดได้....ความคิดพลาดเล็กๆๆ น้อยๆ นั้นสามารถนำอันตรายมาถึงพวกเราได้ทุกคน...
ลมที่ปะทบมาที่ตัวของผม....ยิ่งเร็วเท่าใดความแรงของลมก็มาขึ้นเท่านั้น.....ตอนนี้เราวิ่งมาเกือบครึ่งทางแล้ว ซึ่งผมนำมันตลอดในช่วงต้น...เหลืออีกไม่กี่ร้อยเมตรชัยชนะก็จะเป็นของผม....คันเร่งเริ่มบิดมาขึ้นเพื่อเพิ่มความเร็ว...และผมเพิ่มรู้สึกว่าความเร็วของมันก็เพิ่มขึ้นด้วย....ก่อนที่มันจะขนาบข้างๆ ผม...จนผมต้องเอียงไปมองมัน...แต่สิ่งที่ผมได้คือรอยยิ้มด้านข้างของมัน เพราะมันไม่คิดจะมองผมก่อนที่มอเตอร์ของมันจะทะยานพรุ่งนำไปเกือบครึ่ง...ซึ่งผมต้องพยายามรวบรวมสมาธิใหม่อีกครั้ง..ก่อนที่บิดตามมันไป เพื่อจะแซง มอเตอร์ไซค์ของเราทั้งคู่ผลัดกันแซง..ก่อนที่จะเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของถนน.....ความหวังของผมตอนนี้คือชนะ......เทคนิคต่างๆ ของผมเริ่มถูกจัดมาใช้ เพื่อทำให้รถเพิ่มความเร็วได้มากขึ้น.....................
+++++++++++++++++++++++
กล้องจับความเร็วที่ถูกตั้งตอนที่พวกเราออกสตาร์ท...ถูกนำมาดูภาพของผู้ชนะ...เพราะความเร็วที่สูสีจนแทบมองไม่เห็นว่าใครเป็นคนที่เข้าเส้นชัยก่อนเลยด้วยซ้ำ.......ผมไม่สามารถดูได้.....เพราะผมก็ไม่แน่นใจว่าตัวเองจะชนะหรือเปล่า ตัวเวลานั้นผมใส่ความเร็วเต็มพิกัด...ก่อนที่เราทั้งคู่จะเข้าเส้นชัย...ผมนั่งอยู่บนมอเตอรไซค์ตัวเองเพื่อรอฟังผล....และมันกลับหายตัวไปอย่างลึกลับ.....มันไม่คิดจะรอฟังผลเลยด้วยซ้ำ...และที่น่าตกใจอีกอย่างคือ...เทคนิคการขับรถของมัน..เหนือชั้นจริง...ที่จริงมันอาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำ...
“5555555555555 พี่ใหญ่....ดูผล.......” เสียงไอควันทำให้ผมหัวใจแทบตกไปที่ตาตุ้มได้เลย...เพราะความหมายของมันบอกออกมาตั้งแต่มันหัวเราะไปแล้ว........
“ไอชิน............” สีหน้าไอโจ้ที่เดินเข้ามาหาผม....แค่น้ำเสียงของมันก็ฟังดูหมดกำลังใจเสียแล้ว..
“เออ....กูรู้แล้วไม่ต้องพูด..แค่ไอควันหัวเราะ กูก็พอจะเดาได้...” ผมมองหน้าไอโจ้ และพี่ใหญ่ที่เดินตามหลังมา
“ไอชิน....มันแทบจะเข้าพร้อมกันเลยด้วยซ้ำ...” เสียงให้กำลังใจของพี่ใหญ่ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกผมดีขึ้นเท่าไหร่
“5555555555 พี่ใหญ่ ตามที่ตกลง.....เอานี่ไอชิน...มึงก็ไปหาตามที่อยู่นี่แล้วกัน..คู่กรณีของมึงรออยู่..” สีหน้ากวนตีนจัดของมัน..พร้อมกระดาษโน้ตที่อยู่ที่ไอควันส่งให้
“เออ...กูไม่เบี้ยวมึงหรอก......พี่ใหญ่...ไอโจ้..พรุ่งนี้เจอกัน...” ผมบอกลาพวกมันก่อนที่จะขับมอเตอร์ไซค์จากไป.....
++++++++++++++
ความคิดเห็น