yaoi บุรุษ(พยาบาล)...ที่รัก

 บทนำ

บุรุษ(พยาบาล)....ที่รัก......

ของฝาก....เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้น...แต่เค้าเคร้าโครงการจากการ์ตูนเรื่องเกี่ยวกับพยาบาล แล้วรู้สึกว่าอยากแต่งขึ้นมา  เป็นตอนสั้นๆ  ....ขอบคุณที่อ่านนะคะ

บทนำ

ผมเป็นผู้นำด้านเทคโนโลยี เป็น ceo บริษัทชั้นนำ  เรียกว่าเป็นหนุ่มไฟแรงก็ไม่ผิด 

ผมมีพร้อมทุกอย่างที่ต้องการ   อยากได้อะไรก็ต้องได้  มันอาจเป็นความเอาแต่ใจของผมก็ได้

ผมเป็นคนก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรง  ซึ่งมารดาของผมค่อยเป็นกำลังใจให้เสมอ

แฟนสาวซึ่งคบกัน  เธอก็เป็นคนสวย  อาจจะเรียกว่าสวยกว่าดาราบางคนก็เป็นได้

คนรอบข้างมักจะนำเสมอสิ่งที่ดีให้อยู่เสมอ...ซึ่งนั่นหมายถึงเงินจำนวนมหาศาลที่ต้องจ่ายออกไป

แต่ผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรอยู่แล้ว  อยากซื้อก็ทุ่มเต็มที่  ถ้าไม่ ก็หมายความว่าไม่

ผมมีบ้านพักต่างอากาศติดกับชายทะเล ซึ่งซื้อไว้ให้มารดาผู้เป็นที่รัก และคนรับใช้ซึ่งอยู่ด้วยกันมานาน

ผมมัก  ไม่ค่อยได้มาหาท่านเท่าที่ควร เนื่องจากกิจการที่กำลังเป็นไปด้วยดี

ผมได้ซื้อบ้านที่อยู่ในเมืองใหญ่ไว้สำหรับเป็นที่พักหลังจากเลิกงาน.......

ผมไม่ได้อวดรวย แต่นั้นเป็นสิ่งที่ผมเป็น.......

แต่เหตุการณ์เปลี่ยนไปนับตั้งแต่ที่ผมพาเธอไปล่องเรือยอร์ซส่วนตัว  ที่พึ่งเสียเงินไปเพื่อเอาใจเธอ

ความเอาแต่ใจของเธอทำให้ผม ยอมที่จะตามใจ

คริส.......ฉันอยากลองขับเรือบ้าง คุณสอนหน่อยสิ 

ได้สิ....คุณมายืนตรงนี้.มะ.   ผมเชื้อเชิญ

ผมสอนเธอขับเรือตามที่เธอร้องขอ  เธอบอกผมว่าเธอมันมั่นและจะขับเอง

ซึ่งผมเห็นฝีมือเธอแล้วเช่นกัน  ผมจึงปล่อย และนั่งพักอยู่ใกล้ๆ

เหตุการณ์เป็นไปด้วยดี จนเราทั้งสองตัดสินใจจะกลับขึ้นฝั่ง

ซึ่งเธออาสาจะเป็นคนขับเรือพาขึ้นฝั่ง

แต่เหตุการณ์ซึ่งไม่น่าจะเกิด  ก็เกิดขึ้น

ความเร็วที่เธอใช้ ทำให้เรือพุ่งตรงไปยังท่าเรือ ด้านหน้า

เธอพุ่งชนมันด้วยความเร็ว ...............

แต่ถือว่ายังโชคดีที่ เธอเพียงแค่บาดเจ็บนิดหน่อย

ส่วนผม ถือว่าโชคร้าย  เพราะเหตุการณ์นั้นทำให้ผมสูญเสียเธอ (คนรัก)  ไป....

เธออาจไม่กล้ามองหน้าผม  หรือละอายใจที่จะเจอ...ผมคิดเช่นนั้น

แต่เมื่อไม่นานผมได้ยินว่าเธอกำลังคนอยู่กับ เศรษฐีบ่อน้ำมัน ซึ่งถือว่าเป็นแฟนใหม่ของเธอก็ได้

ส่วนผมนั้น  แพทย์บอกว่าผมได้รับความกระทบกระเทือนที่หัวอย่างรุนแรงทำให้เส้นประสาทตาบอบช้ำ

ผมจะไม่สามารถมองเห็นได้......ส่วนแขนขาที่หักนั้น เมื่อรักษาหรือได้รับการทำกายภาพบำบัดก็จะหายเป็นปกติ

นั้นคือความเห็นของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ..........

++++++++++++++++++

มิค.......เหม่ออะไรอยู่ 

อะ.......อะไรนะครับ  ผมหันไปมองหัวหน้าพยาบาลที่เรียกผมอยู่

พี่ถามเธอว่าเป็นอะไรหรือเปล่า...ไม่สบายหรือ  เธอถามผมด้วยความเป็นห่วง

 ผมเพิ่งประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และได้รับการพักฟื้นจนหลายเป็นปกติแล้ว

มันก็ทิ้งล่องรอยจากอุบัติเหตุครั้งนั้นให้ผมเช่นกัน

ผมอาศัยอยู่กับพ่อซึ่งเป็นโรคแอลกอฮอร์ลิซึ่ม 

วันนั้นเข้าเมามากและจะออกไปข้างนอก   ซึ่งผมก็ไม่สามารถห้ามได้

ผมจึงขึ้นรถไปด้วย  พ่อผมขับรถชนเสาไฟฟ้าข้างทาง และเขาเสียชีวิตในเวลาต่อมา หลังจากทนผิดบาดแผลไม่ไหว

ส่วนตัวผม กระจกหน้ารถได้บาดที่ต้นคอเป็นแนวยาว ทำให้กลายเป็นแผลเป็นซึ่งเห็นได้ชัด

แม้ว่าเหตุการณ์ที่จะผ่านไปแล้วแต่ ความทรงจำที่ติดตาทำให้ผมฝันร้ายได้เช่นกัน

ส่วนแผลเป็นที่เกิดขึ้นผมไม่คิดว่ามันน่ารังเกียจหรอก 

แต่ผมก็ต้องไว้ผมยาวเพราะคนภายนอกไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

ถ้าเธอไม่สบายวันนี้ก็ลาพักแล้วกัน  เธอบอกด้วยความเป็นห่วง

เธอเหมือนแม่บุญธรรมผมก็ว่าได้  เธอเป็นคนโอบอ้อมอารี  แต่เป็นคนใจแข็งน่าดูเช่นกัน

ผมได้รับความรักจากเธอหลังจากแม่ได้เสียไป  และได้รับมากขึ้นหลังจากพ่อเสียด้วย...

+++++++++++++++++++++++++