Play Boy Crazy:เพล์บอยตัวร้าย ขอรักยัยบาร์เทนดี้

ลำดับตอนที่ #1 : ณ บาร์ illusion Night Party

 ณ บาร์ illusion Night Party ในย่าน Bluc sky percy คื่กดรื่นเต็มไปด้วยผู้คนที่เต้นกันอย่างเมามันส์

     ภายในบาร์ตกแต่งด้วยโทนสีขาวดำทำให้ความรู้สึกแปลใหม่แก่ผู้พบเห็นนี้เป็นสาเหตุหนึ่งที่บาร์แห่งนี้มีคนมาใช่บริการเยอะบวกกับมีเพลงเปิดคอเบาๆสบายๆแถมยังบริการโฮสต์ที่คอยให้บรการสาวๆที่ขาดความอบอุ่น
   บาร์ illusion Nigth Party ได้รับความนิยมมากทำให้ในปีๆหนึ่งมีรายได้มากกว่าสิบร้านต่อปีแถมมีบริการบาร์เทนเดอร์&บาร์เทนดี้คอยให้บริการ ให้คำปรึกษาที่ดีกับลูกกลับบ้านไปด้วย จึงไม่แปลกหนักที่บาร์แห่งนี้จะได้รับความนิยม
"วิสกี้แก้วหนึ่ง"
เจ้าของเสียงนั้นคือชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเค้าสาวมแว่นกันแดดสีชาเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงเดฟดำบวกกับรูปร่างอันสุงโปรงทำให้สาวๆหันมองกันเป็นแถบๆและพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเค้าเพอร์เฟ็กต์มากๆและเป็นที่ปราถนาของสาวๆหลายๆคน
"นี้ค่ะ"
   บาร์เทนดี้สาวสวยพูดพลางยื่มวิสกี้ให้กับชายหนุ่ม บาร์เทนดี้สวยสาวทอดสายตามองชายที่อยู่ต้องหน้าเพื่อวิเคาะห็พิจารณา


เนื้ยนะหรอคาสโนว่าตัวร้ายนามว่า'วาเลนไทน์'ที่เค้าพูดถึง(ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง - -)
หน้าตาอันหล่อเหลาบวกกับการแต่งตัวที่ทันสมัยและมาร์ชตลอดเวลาทำให้ฉันได้เข้าใจว่าเค้าทำให้สาวๆพร้อมถวายชีวิตเพื่อผู้ชายคนนี้
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
      เมื่อบารเทนดี้จ้องเค้าอยู่นานเลยอดสงสัยไม่ได้ว่าเธอมองเค้าทำไมแต่คงเป็นเหตุผลอื่นไม่ได้นอกจากเธอต้องสนใจเค้าแน่ๆ(พระเอกหลงตัวไปนิด - -*)
"ป...เปล่าค่ะ"
  เมือได้ยินดังนั้นเธอจึงรีบปฏิเธสทันควัน
เหอะ  กำลังหลงตัวเองคิดว่าฉันสนใจนายละสิขอบอกว่านายคิดผิดแล้วนาย วาเลนไทน์
"เออ...คุณชื่ออะไรครับ"
  

จะว่าไปบาร์เทนดี้สาวสวยคนนี้ก็น่าสนใจไม่น้อยนะใบหน้ารูปไข่ของเธอบวกกับผมยาวสลวยรอนยาวสีช็อกโกแลตและหน้าตากันน่ารักแถมน่าฟัดของเธอทำให้หัวใจของผมบอกว่า ผมต้องการในคืนนี้
"เออ...จีอาร์ค่ะ"
ชื่อน่ารักตัวก้อน่ารักแถมน่าฟัดอีกอย่างงี้ผมต้องทำให้เธอไปกับผมให้ได้ หึหึ
"ผม วาเลนไทน์ครับเรียกว่าวาเลนก็ได้นะคับ"
"ค่ะคุณวาเลน"
 โอ๊ยย ใครเค้าอยากรู้จักนายกันย่ะฉันไม่มีวันหลงกลนายแนตาบ้าวาเลน
"คุณเวด้าทำงานที่นี้นานแล้วหรอทำไมผมไม่เคยเห็นเลยล่ะ"
   สงสัยผมต้องไม่เคยเห็นแน่ๆเพราะผมมาที่นี่ทีไรผมก้อตรงไปยังห้องวีไอพี่เลยไม่เคยไปแถบพวกบริการเครื่องดื่มเลยมีวันนี้นี้แหละที่ผมใสเหตุนั้นก็คือวันนี้เพื่อนผมไม่มา
"สงสัยคุณวาเลนคงไม่สังเกตมั่งค่ะอีกอย่างฉันก็ทำงานที่นี่มานานแล้วไม่เชื่อถามบาร์เทนเดอร์ข้างๆฉันก็ได้นะ"
   เธอบอกผมพลางชี้ยิวไปทางบาร์เทนเดอร์ชายที่อยูข่างๆเธอ
"ไม่เป็นไรคับ สงสัยเป็นอย่างที่คุณพูด"
สงสัยจะจริงของเธอนะแหละ
"คุณเลิกงานกี่โมงครับ"
"เอะ?"
"คือว่าผมจะรอไปส่งคุณนะครับ"
เธอทำหน้างงเล็กน้อยผมว่าคำตอบของเธอคือ ไม่แน่ๆเพราะเพิ่งรู้จักแค่นี้เธอคงไม่ไว้ใจแน่และดูท่าทางของเธอแล้วเธอไม่ดูเมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยรู้จักเธอคงไม่ง่ายเหมื่อนผู้หญิงคนอื่นๆแน่
"อย่าดีกว่าค่ะ ฉันเลิกดึกนะค่ะและอีกอย่างเราเพิ่งรู้จักกันนะค่ะ"
   นั้นไงผมบอกแล้วเธอต้องประฏิเธสแน่ๆและเธอก็พูดจริง แต่คนอย่างผม วาเลนไทน์ไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่ๆ




จบตอนแรกแล้วค่า
ติชมด้วยนะค่ะ