ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
"ยัยจีอาร์^O^"
ยัยแปดหลอด เฮ้ย ยัยโมเมตระโกนมาแต่ไกลทันทีทีเห็นหน้าฉัน
"จะตระโกนทำไมโมเมคนอื่นเค้าตกใจเสียงแกกันหมดแล้ว"
ฉันพูดพลางใช้สายตามองคนระแวงนั้นให้ยัยโมเมรู้ว่าเค้ามองพวกเราเป็นตาเดียวกันหมดแล้ว
ขอแนะนำตัวก่อนนะค่ะ ฉัน จีอาร์ เป็นลูกของนายพลสิริ โชตินาและคุณหญิงธัญพิภา โชตินา พวกท่านเป็นพ่อแม่ของฉันเองและฉันมีพี่ชายชื่อว่า ดีซี พวกเราพี่น้องพยัญชนะภาษาอังกฤษแล้ว แม่ของพวกเราเป็นหุ้นส่วนของบริษัท Flowes ท่านเป็นกรรมการใหญ่
เพื่อนฉันโมเมก็เป็นลูกของลุง ศิล ทาโกรัตน และป้า ภาทิตย์ ทาโกรัตน พวกท่านทำธุระกิจเกี่ยวกับเสื่อผ้าชื่อดีง หี่ย้อ Flowes ส่งออกทั่วประเทศ ฉันกัยโมเมเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแล้ว
เข้าเรื่องกันเถอะ(ยาวๆ- -*)
"เออ จริงด้วย โทษทีว่าแต่แกมีอะไรหรอถึงโทรเรียกฉันมาอ่ะ"
"ก็คิดถึงป่นเซ็งอ่ะ"
"ทำไมหรอ เล่ามา*-*"
ยัยโมเมนี้ทำหน้าอยากรู้อยากเห็นอย่างนี้อีกแล้วเห็นแล้วเล่าไม่ลง - - *"
"คือว่า...." (แล้วบอกเล่าไม่ลง - -*)
ย้อนไปเมื้อคืน
'ไม่เป็นไรเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจผมเลยนะครับๆให้ผมไปส่งคุณจีอาร์นะครับ'
โธ่เว้ย ตื้ออยู่ได้น่ารำคาญชะมัด!!!
'ไม่ได้จริงๆค่ะ'
'ทำไมล่ะครับ ผมไม่หน้าไว้ใจตรงไหนหรอครับ'
ยังมีหน้ามาถามอีก คิดว่าฉันไร้เสียงสาไม่รู้จักนายงั้นสิ ยังไงซะฉันไม่มีวันยอมไปกับนายแน่ๆ
'นี่คุณ!!! ฉันบอกไม่ได้ก็คือไม่ได้ไง'
ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ เพราะฉันทนลูกตื้อของตาบ้านี้ไม่ไหว
'ก็บอกมาสิว่าทำไมเธอถึงไม่ไปกับฉัน'
ดูท่าทางตาบ้านี้ก็เริ่มเดือดแล้วจากคนที่ยิ้มเจ้าเหลห์ก็เปลี่ยนเป็นโกธรแล้ว
'ก็ฉันไม่อยากไปกับเพล์บอยอย่างนายไงล่ะ'
ฉันส่งสายตาอาฆาบแค้นใส่ตาบ้าวาเลนไทน์
'ทำไมเพล์บอยอย่างฉันไม่ดีตรงไหนเฮะ!!!!!'
'นายก็หน้าจะรู้ตัวนะ ฉันรู้นะว่าถ้าฉันไปกับนายคงไม่ถึงบ้านแน่ๆแต่จะไปจบที่โรงแรม'
'ไม่ดีตรงไหนล่ะ เธอโชดดีรู้ไหม ผู้หญิงทุกคนต้อวการฉันกันทั่งนั้นแหละและก็ต้องการเธอ!!!'
กรื๊ดดดดดด!!!!! ตาบ้าวาเลนไทน์พูดมาได้ไม่อายปาก
'ตาบ้าวาเลนไทน์ อย่าคิดว่าผู้หญิงทุกคนต้องการนายสิ ฉันคนหนึ่งแหละที่เกลียดนายที่สุด!!!! จำไว้'
'เกลียดฉันมากไช่ไหม ด้ายยย!!!'
'OxO อุ๊บ'
อ้ายยย!!! ตาบ้านี้จูบฉัน ทามหลางผู้คนที่อยู่แถวนั้นทุกคนต่างมองกันเป็นตาเดียว ขนาดพี่แอล ยังมองตาค้างเลย ฮือ..T^T ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยยย ฉันพยายามทุบตีที่หน้าอกกง้างของตาบ้าวาเลนอย่างสุดแรงแต่เหมื่อนจะไม่เป็นผล
'ทำอะไรกันน่ะ!!!'
และแล้วก็มีคนมาช่วยหยุดการจู่โจมของตาบ้าวาเลนไว้ได้ เย้ ^ ^
จากนั้นวาเลนก็ถอนริมฝีปากออกแล้วพูดว่า
'จูบของเธอหวานดัเนอะ ^_^'
ยังมีหน้ามายิ้มอีก หมั่นไส้!!!!
'ไอ้วาเลนแกทำอะไรคนของฉัน!!!'
พี่โจอาร์ เจ้าของบาร์แห่งนี้ถามด้วยความไม่พอใจยังมากๆๆ
'เปล่า แค่สั่งสอนอะไรนิดๆ'
นิดๆบ้านนายดิ นั้นมันจูบแรกของฉัน เอาจูบแรกของฉันคืนมานะ!!!
'ทำแบบนี้ทำไมว่ะ!!!'
พี่โจอาร์ท่าทางโกธรมากถึงมากที่สุด
วาเลนไทน์ทำสีหน้าแปลกใจว่าทำไมโจอาร์เพื่อนรักของเค้าต้องโกธรเค้าขนาดนี้ด้วยทั้งทีปกติแล้วเค้าจะไม่โกธรมากมายขนาดนี้แต่ทำไมครั้งนี้กลับ..
'ไอ้วาเลนคนนี้ฉันขอแกอย่ายุ่งเลยนะ'
จากตวามโกธรจัดเมื่อกี้กลับกลายเป็นออน่โยนลง
'ทำไมว่ะหรือแกชอบยัยนี้'
นายวาเลนพูดพลางชี้มาที่ฉัน
จบตอนที่2แล้วค่า
ยัยแปดหลอด เฮ้ย ยัยโมเมตระโกนมาแต่ไกลทันทีทีเห็นหน้าฉัน
"จะตระโกนทำไมโมเมคนอื่นเค้าตกใจเสียงแกกันหมดแล้ว"
ฉันพูดพลางใช้สายตามองคนระแวงนั้นให้ยัยโมเมรู้ว่าเค้ามองพวกเราเป็นตาเดียวกันหมดแล้ว
ขอแนะนำตัวก่อนนะค่ะ ฉัน จีอาร์ เป็นลูกของนายพลสิริ โชตินาและคุณหญิงธัญพิภา โชตินา พวกท่านเป็นพ่อแม่ของฉันเองและฉันมีพี่ชายชื่อว่า ดีซี พวกเราพี่น้องพยัญชนะภาษาอังกฤษแล้ว แม่ของพวกเราเป็นหุ้นส่วนของบริษัท Flowes ท่านเป็นกรรมการใหญ่
เพื่อนฉันโมเมก็เป็นลูกของลุง ศิล ทาโกรัตน และป้า ภาทิตย์ ทาโกรัตน พวกท่านทำธุระกิจเกี่ยวกับเสื่อผ้าชื่อดีง หี่ย้อ Flowes ส่งออกทั่วประเทศ ฉันกัยโมเมเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแล้ว
เข้าเรื่องกันเถอะ(ยาวๆ- -*)
"เออ จริงด้วย โทษทีว่าแต่แกมีอะไรหรอถึงโทรเรียกฉันมาอ่ะ"
"ก็คิดถึงป่นเซ็งอ่ะ"
"ทำไมหรอ เล่ามา*-*"
ยัยโมเมนี้ทำหน้าอยากรู้อยากเห็นอย่างนี้อีกแล้วเห็นแล้วเล่าไม่ลง - - *"
"คือว่า...." (แล้วบอกเล่าไม่ลง - -*)
ย้อนไปเมื้อคืน
'ไม่เป็นไรเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจผมเลยนะครับๆให้ผมไปส่งคุณจีอาร์นะครับ'
โธ่เว้ย ตื้ออยู่ได้น่ารำคาญชะมัด!!!
'ไม่ได้จริงๆค่ะ'
'ทำไมล่ะครับ ผมไม่หน้าไว้ใจตรงไหนหรอครับ'
ยังมีหน้ามาถามอีก คิดว่าฉันไร้เสียงสาไม่รู้จักนายงั้นสิ ยังไงซะฉันไม่มีวันยอมไปกับนายแน่ๆ
'นี่คุณ!!! ฉันบอกไม่ได้ก็คือไม่ได้ไง'
ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ เพราะฉันทนลูกตื้อของตาบ้านี้ไม่ไหว
'ก็บอกมาสิว่าทำไมเธอถึงไม่ไปกับฉัน'
ดูท่าทางตาบ้านี้ก็เริ่มเดือดแล้วจากคนที่ยิ้มเจ้าเหลห์ก็เปลี่ยนเป็นโกธรแล้ว
'ก็ฉันไม่อยากไปกับเพล์บอยอย่างนายไงล่ะ'
ฉันส่งสายตาอาฆาบแค้นใส่ตาบ้าวาเลนไทน์
'ทำไมเพล์บอยอย่างฉันไม่ดีตรงไหนเฮะ!!!!!'
'นายก็หน้าจะรู้ตัวนะ ฉันรู้นะว่าถ้าฉันไปกับนายคงไม่ถึงบ้านแน่ๆแต่จะไปจบที่โรงแรม'
'ไม่ดีตรงไหนล่ะ เธอโชดดีรู้ไหม ผู้หญิงทุกคนต้อวการฉันกันทั่งนั้นแหละและก็ต้องการเธอ!!!'
กรื๊ดดดดดด!!!!! ตาบ้าวาเลนไทน์พูดมาได้ไม่อายปาก
'ตาบ้าวาเลนไทน์ อย่าคิดว่าผู้หญิงทุกคนต้องการนายสิ ฉันคนหนึ่งแหละที่เกลียดนายที่สุด!!!! จำไว้'
'เกลียดฉันมากไช่ไหม ด้ายยย!!!'
'OxO อุ๊บ'
อ้ายยย!!! ตาบ้านี้จูบฉัน ทามหลางผู้คนที่อยู่แถวนั้นทุกคนต่างมองกันเป็นตาเดียว ขนาดพี่แอล ยังมองตาค้างเลย ฮือ..T^T ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยยย ฉันพยายามทุบตีที่หน้าอกกง้างของตาบ้าวาเลนอย่างสุดแรงแต่เหมื่อนจะไม่เป็นผล
'ทำอะไรกันน่ะ!!!'
และแล้วก็มีคนมาช่วยหยุดการจู่โจมของตาบ้าวาเลนไว้ได้ เย้ ^ ^
จากนั้นวาเลนก็ถอนริมฝีปากออกแล้วพูดว่า
'จูบของเธอหวานดัเนอะ ^_^'
ยังมีหน้ามายิ้มอีก หมั่นไส้!!!!
'ไอ้วาเลนแกทำอะไรคนของฉัน!!!'
พี่โจอาร์ เจ้าของบาร์แห่งนี้ถามด้วยความไม่พอใจยังมากๆๆ
'เปล่า แค่สั่งสอนอะไรนิดๆ'
นิดๆบ้านนายดิ นั้นมันจูบแรกของฉัน เอาจูบแรกของฉันคืนมานะ!!!
'ทำแบบนี้ทำไมว่ะ!!!'
พี่โจอาร์ท่าทางโกธรมากถึงมากที่สุด
วาเลนไทน์ทำสีหน้าแปลกใจว่าทำไมโจอาร์เพื่อนรักของเค้าต้องโกธรเค้าขนาดนี้ด้วยทั้งทีปกติแล้วเค้าจะไม่โกธรมากมายขนาดนี้แต่ทำไมครั้งนี้กลับ..
'ไอ้วาเลนคนนี้ฉันขอแกอย่ายุ่งเลยนะ'
จากตวามโกธรจัดเมื่อกี้กลับกลายเป็นออน่โยนลง
'ทำไมว่ะหรือแกชอบยัยนี้'
นายวาเลนพูดพลางชี้มาที่ฉัน
จบตอนที่2แล้วค่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น