แม่มดสาวซ่ากับนายเย็นชาสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #2 : ภารกิจ

 วันรุ่งขึ้น

ก็อกๆ ก็อกๆ (เสียงเคาะประตู)

"เมจิกๆ ตื่นหรือยัง  เมจิก!"

"ตื่นแล้วๆ"

"เธอเตรียมพร้อมที่จะไปทำภารกิจหรือยัง"

"พร้อมอะไรกันล่ะ ฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นภารกิจอะไร"

"ไปถึงที่เดี๋ยวเธอก็รู้เอง ตามผมมา"

"จะพาฉันไปไหนกันนะ"  คำถามของฉันไม่มีเสียงตอบกลับ

ข้างล่างคอนโด ที่ลานจอดรถ

"ขึ้นรถซะ"

รีทราสพาฉันมาที่ลานจอด และสั่งให้ฉันขึ้นรถไฮบริดคันหรู ฉันก็ทำตามที่รีทราสบอก เพราะถามอะไรไปก็คงไม่ได้คำตอบ เมื่อ รีทราสขับรถไปถึงคฤหาสน์หลังหนึ่ง ที่สวยและหรูหรามากก
"ที่นี่สวยใช้ได้เลยนี่" ฉันพูดและดูไปรอบๆคฤหาสน์

 "มาถึงแล้วสินะขอรับ ท่านแม่มด เมจิก ยินดีต้อนรับขอรับ"  

ฉันหันไปมองตามเสียงแล้วเห็นชายแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก

"งั้นผมกลับก่อนนะ ภารกิจของเธอ เดี๋ยวจะมีคนบอกเอง"

"ท่านเมจิกขอรับ เชิญทางนี้ขอรับ"

"เดี๋ยวก่อน คุณเป็นใคร"

"กระผมยังไม่ได้แนะนำตัวเหรอขอรับ ต้องขออภัยด้วย กระผมมีนามว่า คาโต้ ขอรับ เป็นหัวหน้าพ่อบ้านที่คฤหาสน์แห่งนี้มาต้อนรับท่านแม่มดเมจิกขอรับ กระผมแนะนำตัวแล้ว เชิญทางนี้ขอรับ"

"อืม"  ฉันตอบและเดินตามหัวหน้าพ่อบ้านที่ชื่อคาโต้ไป

ฟุ่บ! (เสียงมีคนพุ่งเข้ากอดเมจิก)

O.O น่ะ…นี่มันอะไรกันเนี่ยยย  อยู่ก็มีมนุษย์ผู้หญิงมากอดฉัน

"ท่านหญิงขอรับ ใจเย็นๆหน่อยสิขอรับ"

"ฮ่าๆๆ โทษทีๆ ตื่นเต้นหน่ะ ยินดีต้อนรับแม่มดน้อยเมจิกนะจ๊ะ" ^^

"อ่ะ….เอ่อ ส… สวัสดีค่ะ" ฉันตอบแบบ งงๆ

"อ่า เธอคงตกใจไม่หายโทษนะ"

"ท่านหญิงขอรับ เข้าเรื่องเลยเถอะขอรับ"

 "จ้าๆ สั่งจังเลยนะ เมจิกจัง เธอคงรู้อยู่แล้วสินะที่เธอมาที่นี่เพราะเป็นภารกิจ"

"ค่ะ"

"ภารกิจของเธอก็คือ เธอจะต้องเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของลูกชายฉัน"

ฉันหันไปมองลูกชายของท่านหญิงที่ยืนข้างท่านหญิงมาตั้งแต่ฉันมาถึง เขาเป็นผู้ชายที่หล่อและดูดีมาก เขามีผมสีน้ำเงินเข้มเงางาม มีดาวตาสีทะเล และมีใบหน้าที่เรียว จมูกโด่ง แบบเพอร์เฟค ดูเป็นคนที่เย็นชาไม่ค่อยพูด ผิดกับฉันที่เป็นแม่มดสาวซ่าจริงๆ - -

"เมจิกจังๆๆ"

"คะๆ !!" เมื่อได้ยินเสียงท่านหญิง ฉันก็ตื่นจากภวังค์

"ก็ตามที่ฉันพูดล่ะนะเธอจะต้องเป็นคนรับใช้ของลูกชายฉัน โดยไม่มีกำหนด นะจ๊ะ ลูกชายฉันชื่อทรานซิส ถ้างั้นฉันฝากด้วยนะ" / "คาโต้ เดี๋ยวเธอพาเมจิกจังไปที่ห้องพักด้วยนะ เมจิกจังงั้นฉันขอตัวก่อนนะ"

เอ๊ะๆๆๆๆๆ !!!! แม่มดอย่างฉันจะต้องมาเป็นคนรับใช้งั้นเหรอ แถมเจ้านายเป็นมนุษย์ที่ต่ำต้อยเนี่ยนะ ม่ายยยยย !!!!/ ถึงในใจจะเป็นแบบนั้น แต่มันก็คือหน้าที่ / เอาล่ะๆๆ สงบอารมณ์ซะก่อนเมจิกมันคือภารกิจ
"อ่ะเอ่อ … สวัสดีค่ะ" ฉันยิ้มพร้อมกับยื่นมือไปทางเจ้านายใหม่ของฉัน

"หึ" / มองและเหยียดยิ้มให้เธอแบบสมเพศ แล้วก็เดินหันหลังกลับไปโดยไม่หันมามองเธอเลย

"ท่านเมจิกขอรับ ไปที่ห้องพักกันเถอะขอรับ" / มองไปทางเมจิก แล้ว O.O ตกใจมากกับรังสีอำมหิต

หนอยยยยย นายบังอาจมาก ที่มามองฉันแบบนั้น ได้ฉันจะทำให้นายเปลี่ยนนิสัยเอง / ฉันกำหมัดแน่น พร้อมกับมีรังสีอำมหิตออกจากตัว

"อ่ะ…เอ่อ  ท่านเมจิกขอรับใจเย็นๆแล้วไปที่ห้องพักกันเถอะขอรับ" ^^;

"ก็ได้ค่ะ"  ฉันพูดพร้อมกับเดินกระแทกเท้าแบบระบายอารมณ์ จนมาถึงห้องพัก

"ที่นี่คือห้องพักของท่าน ของใช้ส่วนตัวมีในห้องแล้วขอรับถ้าขาดอะไรบอกกระผมได้ วันนี้ท่านหญิงให้ท่านพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้เริ่มงานได้ขอรับ " 

 ฉันเดินเข้าห้องแบบเอื่อมระอา เฮ้ออออ ทำไมแม่มดอย่างฉันถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ ต้องมารับใช้มนุษย์ที่ต่ำต้อย คิดแล้วเครียด ขอนอนทำใจสักคืนละกัน