ฮูหยิน...ท่านประมุขวางยาผู้อื่นไปแล้ว!

     " ไฉนเจ้าถึงไม่ลงโทษพวกมันสักอย่างเล่า " นางทักท้วงเมื่อเห็นสามีตนเองมีจิตใจดีเกินไป

     จ้าวอสรพิษเอียงศีรษะซบไหล่บางทิ้งเปลือกตาลงราวลูกแมวตัวเขื่อง ฮูหยินสาวได้แต่ส่ายศีรษะนึกเอ็นดูปนระอาใจ นางอดรู้สึกราวกับว่ากำลังชี้แนะเด็กชายใสซื่อผู้หนึ่งเดินลงหนทางที่เลวร้ายมิได้

     เหล่าข้ารับใช้มองฮูหยินที่รักใคร่เอ็นดูบุรุษหนุ่มหน้าหยกผู้เป็นถึงจ้าวอสรพิษราวบุตรชาย ได้แต่ร่ำไห้กู่ร้องอยู่ในใจ

     ที่ท่านกล้าพูดออกมาเพราะไม่เห็นสภาพพวกมันดิ้นทุรนทุรายหลังเดินพ้นสายตาไปไม่ถึงสิบก้าวต่างหาก!