ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Got7] โรงเรียนแบ่งวรรณ 2jae/MarkNior/JackBam

    ลำดับตอนที่ #27 : กฏข้อที่ 27 : เลือกๆ ไปเถอะ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 343
      4
      9 พ.ย. 59



    กฏข้อที่ 27

               "หาวว ง่วงชะมัด"ผมบ่นพร้อมกับบิดตัวไปมา วันนี้เป็นศุกร์ที่อากาศดีสุดๆ เลยแหละ ซึ่งตอนนี้ผมกับแบมแบมและพี่ยองแจมาดูการแข็งบาสของสามหนุ่มสภานักเรียนครับ-.-

                     "มึงไปอดหลับอดนอนมาจากไหนว่ะ-.-"พี่ยองแจที่นั่งอยู่ข้างเอ่ยขึ้น

              "ผมก็ง่วงนะพวกเราดูแลพวกนั่นมา 5 วันแล้วยังไม่ได้พักเลย"

                    "ได้ข่าวว่าช่วงนี้จะมีเทศกาลที่เรียกว่าวันฉลองวรรณะใช่มั้ย??"

              "มาร์คบอกให้ผมระวังตัวไว้หน่อย"

                    "ผมก็เหมือนกัน ช่วงนี้พี่แจ็คสันจะบอกตลอดว่าห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว"

                "กูไม่เห็นจะถูกเตือนไรเลย-.-"พี่ยองแจตัด

                     "ใครว่าไม่มีล่ะ ผมเห็นพี่แจบอมมองพี่แต่ล่ะทีนี่โคตรน่าขนลุกเลย"แบมแบมพูดความจริงครับ หลังจากที่พวกเราไปพักที่บ้านของสภานักเรียนมา แจบอมมองพี่ยองแจบ่อยมาก

                "มึง-"

                      "จบควาเตอร์ที่ 3 ไปพักได้!"เสียงกรรมการดังขึ้น ทำให้พวกเราหยุดคุยเรื่องไร้สาระแล้วหันไปมองชายทั้งสามที่ตรงมาที่พวกเรา

                "จินยอง ฉันขอน้ำหน่อย แฮ่กๆ"เมื่อได้รับคำสั่งผมก็ยื่นน้ำไปให้มาร์ค 

                      "โอ้ยคอแห้งจางง><"ผมหันไปมองทางแอลโจที่กำลังนั่งหอบอยู่ข้างๆ มาร์ค ใช่ครับการมาแข็งครั้งนี้มีนักกีฬาทั้งหมด 6 คน แจบอม มาร์ค แจ็คสัน นิชคุณ ยูคยอม แล้วก็แอลโจ 

          บอกตามตรงนะผู้ชายทั้ง 6 นี้เล่นเทพจนผมรู้สึกเหมือนทั้ง 6 คน ออกมาจากการ์ตูนเรื่อง Kuroko แถมยังมีไอ้เปรตยูคยอมอีกใครชูตเข้ามึงควรสูง 2 เมตร

                  "อ่ะแอล นายคอแห้งใช่มั้ยล่ะ"ผมยื่นขวดน้ำที่ผมใช้ให้กับแอลโจ

                         "ขอบคุณครับ พี่จิน-"


             ฟึบ!!

                  
                    ขวดน้ำที่ยื่นให้แอลโจถูกปัดตก ทำให้ผมงงเป็นอย่างมากจึงหันไปมองที่ต้นเหตุ

                "จะแข่งแล้ว อย่าลีลา..."

      เป็นมาร์คปัดขวดน้ำตกแต่เจ้าตัวดูไม่มีความรู้สึกผิดอยู่ในสีหน้าเลย

                    "นาย!?"

                "ไม่เป็นไรหรอกครับพี่จิน แค่พี่ยิ้มให้ผมก็มีกำลังใจแล้ว^^"

                      "เอ่อ...-////-"

                 "ผมล้อเล่นครับ ฮ่าๆ พี่อย่าคิดดิเดี๋ยวผมก็สนองหรอก"แอลพูดแควะ เออๆ มึงนี่ปากประจบจริงๆ 

                       ปึก!

                  "โอ้ยย"ผมต้องตกใจอีกครั้ง เพราะมาร์คเดินมทเหยียบเท้าของแอล

           "โอ๊ะ!? โทษทีนะ^^"โคตรดูไม่ออกเลย-.-; มึงตั้งใจใช่มั้ย!?


                    "หมดเวลาพัก!!"



    ....





              "โอ้ยย เมื่อยไปหมดเลยแหะ-0-;"มาร์คบ่นขึ้นมา

        ตอนนี้พวกผมกำลังนั่งรถกลับคอลโดของมาร์ค โดยการขับรถ Camaro : Concept-car 2014 ซึ่งแน่นอนว่าราคาเหยีบสิบล้าน และแน่นอนอีกเช่นเคยว่ามันเป็ นรถของมาร์ค ต้วน -.-

           แต่ที่สำคัญคือรถขันนี้เป็นแบบของบับเบิ้ลบีที่ผมชอบ +_+ สีเหลืองเงามว้ากกก

               "เรากำลังจะไปที่ไหนกันเหรอ?"ผมตั้งคำถามเพราะมาร์คขับรถไปคนล่ะทางกับถนนที่ตรงไปคอนโด

                      "ที่ที่นายอาจไม่เคยเข้าไปก่อนน่ะ"เป็นคำตอบที่ตอบได้น่าสงสัยที่สุดเลยแหะ-.-;

              


          รถหรูสีเหลืองเงาขับเข้าไปจอดในรานจอดรถระดับ VIP ในตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว นับตั้งแต่ตอน 19.10 ตอนนี้ 19.53 น. ล่ะคร้าบบ นั่งรถจนตูดแฉะล่ะ


                 "นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย ฉันง่วงนะบอกให้-.-"

                         "ที่นี่คือห้าง T  ฉันมั่นใจว่านายต้องชอบมันแน่นอน"ผมเกียจร้อยยิ้มมั่นหน้านั่น-.-

                   "เออๆ จะทำไรก็ทำเหอะ ฉันอยากกลับบ้านแล้ว>O<"

                           "แต่บ้านนั้นเป็นของฉันนะ"

                  "ไม่รู้แหละ! นายให้ฉันนอนด้วยฉันก็ต้องมีสิทธิ์สิ!!"

                            "คร้าบๆ "








    Mark



                 [ ร้านชาบู สาขาห้าง T ]

                          "โห้ววว ชาบูววว+_+"

                   "หึหึหึ"ผมขำในลำคอกับการกระทำของอีกฝ่าย

                            "ขำไร-.-"

                    "นายนี่ชอบกินสินะ....ไว้เรามากินกันอีกม่ะ?"

                           พรวด!!

         อีกฝ่ายแทบจะพ่นน้ำใส่หน้าของผม เพราะเจอผมเล่นคำใส่

                         "ห้ะ!? อ่อๆ...อื่อ-////-"จินยองจะรู้มั้ยว่าตอนนี้ตัวเองน่ารักแค่ไหนเนี่ย ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยพอใจที่ดูเหมือนโต๊ะข้างๆ จะเริ่มมองมาที่อีหนูของผม

           ผมค่อยๆ แอบเนียนเอามือไปจับแขนของอี  กฝ่าย แล้วส่งสยตาดูร้ายให้กับคนโต๊ะข้างๆ 

                     "นายชอบกินเหรอ? ไม่ลดหุ่นบ้างรึไง"ผมแกล้งถามให้อีกฝ่ายยอมคุยกับผมบ้าง

                              "ไม่อ่ะ...งั่มๆ ฉันเป็นพวกที่กินยังไงน้ำหนักก็ไม่ถึง 60 อ่ะ-0-"

                      "เหรอ ว่าแต่อยู่ในชุดนักเรียนแบบนั้นไม่ร้อนรึไง? เดี๋ยวเสร็จจาปนี่แล้วเราไปที่ล่ะกัน"

                               "ห้ะ!? ร้านไหนอีกล้ะ-.-"

                      "ไว้ตามมาล่ะกัน^^"


             [ ร้านขายเสื้อผ้าชาย สาขาห้าง T ]

          "สวัสดีค่ะหนูต้วนน^^/"เมื่อเดินเข้าไปในร้าน จีอา พี่สาวของผมก็ออกมาทักทาย เพราะว่าผมซื้อเสื้อผ้าที่นี่บ่อยสุดๆ เลยล่ะ

               "สวัสดีครับ สวัสดีพี่เขาสิ"ผมเตือนอีกคนที่เข้ามาด้วย

                        "ห้ะๆ *สะ-วัส-ดี ครับ"มันพูดภาษาไทย-.-

                  "เห้ย เอาภาษาเกาหลีดิ"

                         "เออๆ สวัสดีครับ"

                   "สวัสดีจ้า^^ นี่ใครเหรอต้วน น่าตาน่ารักจริงๆ"

                            "เพื่อนน่ะ แล้วก็ผมฝากพี่ดูเสื้อผ้าให้หมอนี่หน่อยสิ"

                   "แหม่ๆ น่ารักแบบนี้เอาชุดผู้หญิงหรือชุดผู้ชายดีค่าา"

                              "ผู้ชายครับ-.-"ผมตอบ

                    "เดี๋ยวๆ ฉันไม่เอาหรอกชุดพวกนี้ราคาเป็นหมืนเลย ฉันไม่มีเงินขนาดนั้น"จินยองพูดด้วยสีหน้าเกรงใจ


                               "อ้าวๆ เอาไงจ๊ะหนูต้วน พี่ไม่ชอบบังคับใครนะ^^"

                   "เห่อ~ "ผมถอนหายใจออกมาอย่างหน่ายๆ ก่อนจะชี้นิ้วไปที่ชุดสูทสีดำเงาตัวหนึ่งในร้าน "เอาชุดนั้น 10 ชุด 3 สี ขอตัวล่ะ 4 ไซต์"

                                "ห้ะ!?"

          จินยองสถบขึ้นแต่ผมไม่สนใจแล้วชี้นิ้วไปที่กางเกงหรูอีกตัว

                       "แล้วก็กางเกงตัวนั้นเอาแบบสีทึบๆ หน่อย ถ้าเป็นแบบทึบมีกี่สีเอามาให้หมด เอาสีล่ะ 3 ไซต์ นายใส่ไซต์อะไร??"

                "นี่นาย!?-"

                          "เอาเป็นเป็นไซต์ L Xl XXl ล่ะกันครับ แล้วก็..."


               "โอ้ย! พอๆ นายจะซื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย!?"

                          "ก็นายไม่ยิมไปเลือกเอง ฉันก็ต้องใช้วิธีนี้สิ"ผมตอบหน้าตาย

              "นาย!?"

                           "ไปเลือกซะ"

               "แต่..."

                            "ไป"

                "โอ้ย! เออๆ ฝากกระเป๋าด้วยล่ะกัน!"อีกฝ่ายยัดกระเป๋านักเรียนใส่ผมแล้วก็เดินไปด้วยความโมโห ผมยังงงว่าหมอนี่เอากระเป๋าลงมาทำไม-.-

             ....



                   "หนูต้วนนน ชุดนี้เป็นไงบ้างจ๊ะ^^"





                   
                     "อือ...ผมว่าผ้ามันบางไปนะครับ "

                             "นี่มันแฟชั่นหน้าร้อนนะ! นายจะเอาอะไรนักหนา!?"จินยองที่กลายเป็นนายแบบตะโกนมาด่าผม

                   "แต่นี่มันใกล้จะคริสมาสต์แล้ว ไปเปลี่ยน!"

           ....



                         "แบบนี้โอเคมั้ยหนูต้วน^^"




                      "ใกล้วันคริสมาสต์แล้วก็ต้องเสื้อหนาวนี่เนอะ^^"จินยองพูดกับผมด้วยรอยยิ้ม 

          หมอนี่คงจะชอบชุดนี้มาก แต่คงไม่อาจบังคับใจผมได้

                            "ไปเปลี่ยน"

                        "แต่ชุดนี้..."

                                "..."เมื่อไม่ได้ดั่งใจ เลยเพลอทำสีหน้าหง่อยๆ ออกมาสินะ เออๆ"เห่อ~ พี่จีอาชุดนั้นตัวล่ะเท่าไหร่ครับ?"

                         "80,000 วอน สำหรับนาย ฮ่าๆ"


                               "งั้นเอามา 2..."

                         " ชุดเดียวพอ..."ผมหันไปมองไอ้คนเอาแจ่ใจ


                               "ชุด 1 ครับ"

                         "^^"


    ...




               "เย่~ เสื้อหนาวตัวใหม่><"

                        "ฉันว่าบางทีนายน่าจะขออะไรบ้างก็ได้นะ"

                "ไม่ล่ะ ตังค์พ่อแม่นายฉันไม่กล้าใช้เปลืองหรอก"

                         "?? ใครบอกนายว่าฉันใช่เงินพ่อแม่?"

                 "ก็ครอบครัวนายรวยหนิ"

                            "ก็จริงที่พวก บ้าน รถ เป็นเงินพ่อแต่ว่าพวกเงินที่ใช้ทุกวันนี้ฉันหาเองนะ"

                 "นายทำงานแล้วเหรอ??"

                            "ใช่ พวกถ่ายแบบ ประกวด ถ่ายโฆษณา ถ่ายรายการ เล่นซีรี่ย์..."

                  "พอๆ รู้แล้วว่ารวย-.-"

                             "ฉันยังไม่ได้พูดว่าฉันรวยเลย?"

                  "การกระทำกับสิ่งของรอบตัวนายมันบอกฉันน่ะ-.-"

                               "-.-;"


     

                    22.57 น.

          นี่ก็เป็นเวลาที่ผมกับจินยองเราไปช็อปกันมาครับ พวกเราเดินดูของต่างๆ อยู่นานมากทำเอาผมที่เพิ่งเล่นบาสมาก็ปวดขาไปหมดเลย

              พอถึงห้องต่างคนต่างแยกย้ายกันทำธุระส่วนตัว จินยองอาบน้ำผมดูทีวี ทุกวันนี้ก็อยู่กันแบบนี้ล่ะครับ


                   00.36 น.

       อย่าถามเลยว่าทำไมผมยังไม่นอน ก็เพราะต้องมานั่งพิมพ์งานก่อนนอนไง โคตรเหนื่อย!

                     "โอ้ยย ปวดไปหมดทั้งตัวเลยแหะ นอนดีกว่า"ผมปิดโน๊ตบุ๊คแล้วค่อยๆ เดินตรงไปที่เตียงของผม

          คืนนี้คงนอนหลับไม่พออีกแล้วสินะ.

               แอดด

       เสียงประตูเปิดดังขึ้น เพราะอะไรไม่รู้สัญชาติญาณของผมมันบอหให้แกล้งหลับ

             






                         "วันนี้อุตสาพาผมไปเที่ยว ไปช็อป ขอบคุณครับ"

           จุ๊บ!

               แอดด~ ปึง


                          "☺"

      

      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×