ลำดับตอนที่ #25
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : กฏข้อที่ 25 : อีก 1 สัปดาร์
กฏข้อที่ 25
"โว้วๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย??"แจ็คสันที่เกิดประตูเข้ามาอย่างงงเอ่ยขึ้น
โอ้ย~ ผมเจ็บเข่าอ่ะ ผมว่าเมื่อกี่ริกกี้ต้องจงใจแกล้งผมแน่ๆ เลย ลุกไม่ได้แล้วT.T
"เรื่องนั้นเอาไว้ค่อยบอก! แจ็คสันนายช่วยกดสัญญาณเรียกพยาบาลหน่อยสิ!"พี่ยองแจที่ยืนดูพี่ประธานด้วยความเป็นห่วงตะโกนสั่ง
"เออๆ อะไรวะเนี่ย!?"ถึงแม่จะตกลงแต่อีฝ่ายก็ยังมีแอบบ่นนิดหน่อย
ติ๊ด~
เมื่อพี่แจ็คสันกดอ๊อดเรียกพยาบาลทุกอย่างก็เงียบลง เครื่องต่างๆ ที่เคยดังก็เงียบสงบลง
"พี่แบมลุกได้มั้ยครับ^^"ผมหันไปมองริกกี้ที่อาสาช่วย
"ขอบใจ-"
"ไม่ต้อง! กูจัดการเอง!"ในตอนที่ผมกำลังเอื่อมมือให้ริกกี้ช่วยพยุงร่าง แจ็คสันที่อยู่หน้าประตูก็เข้ามาแทรก
"ปล่อย! ผมลุกเองได้..."ผมสะบัดมือของแจ็คสันออก
"..."ผมที่ลุกขึ้นมาก็สังเกตุเห้นสายตาไม่ค่อยพอใจของแจ็คสัน "นายโกธรอะไรฉันอยู่งั้นเหรอ?? ทำไมต้องตีตัวออกห่างด้วยวะ!!!"
ตึง!!!
กำแพงข้างๆ ของแจ็คสันถูกทุบลงไปจนพวกเรารับรู้ได้เลยว่าถ้าหมัดนั้นพุ่งใส่หน้าผมล่ะก็ ดั่งก็คงไม่เป็นรูป
"..."ผมเงียบ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากคุยพี่แจ็คสันนะ แต่ผมไม่รู้ว่าควรทักกันในฐานะอะไร?? "เอ่อ...คิอผม"
"เมื่อกี่มีคนกดสัญญาณเรียกพยาบาลรึเปล่าคะ?"พยาบาลพูดขึ้น
.....
"เท่าที่หมอดูแล้ว สาเหตุน่าจะมาจากระบบของอุปกรณ์ขัดข้องนิดหน่อยครับ แต่โชคดีที่ร่างกายของผู้ป่วยแข็งแรงดี คงไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ"
พวกผมยืนฟังคำอธิบายของคุณหมอต่อไป เท่าที่รู้ๆ มา อีกสัก 2-3 วันพี่แจบอมก็คงกลับบ้านได้แล้ว
. "ขอบคุณมากครับหมอ..."พี่ยองแจก้มหัวขอบคุณ
"ฉันว่าพวกนายกลับกันไปเถอะ เพราะคืนนี้แจบอมคงต้องพักฟื้นพวกนายอาจจะกำลังรบกวนหมอนี่อยู่"พี่แจ็คสันพูด
"ก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ เอาเป็นว่าถ้ายังไงเดี๋ยวฉันขอไปเยี่ยมจินยองก่อนล่ะกัน"
ในขณะที่พวกผมกำลังจะก้าวออกจากห้อง 205
หมับ!
"นายเป็นอะไรไป..."พี่แจ็คสันที่รั้งผมไว้กระซิบขึ้น"นายอย่าเป็นแบบนี้ได้มั้ย? ขอร้องล่ะ..."น้ำเสียงที่ฟังดูทรมาณทำให้ใจผมสั่นอยู่พอสมควร...
แล้วผมต้องทำยังไงล่ะ? ว่าแล้วผมก็คลายมือออกก่อนจะเดินออกไป
[ 3 วันต่อมา ณ ห้องสภานักเรียน ]
"ฉันรู้เรื่องจากอาจารย์ฝ่ายปกครองแล้ว ยังไงพวกนายก็ต้องโดนลงโทษ'ทั้งสามคน'"
โย่วๆ ทุกคนตอนนี้ผม(เกือบ)หายดีจากอาการบาตเจ็บแล้วครับ คุณหมออนุญาติให้ผมมาโรงเรียนได้ ตอนนี้ก็พอเซ็นพวกเอกสารสำคัญต่างๆ ของโรงเรียนได้แล้ว
ยิ่งช่วงนี้จะมีกิจกรรม 'วันฉลองวรรณะ' แล้วด้วย ผมเลยต้องฝืนร่างกายให้ดีเพื่อจะทำหน้าที่ วรรณะองค์ชายทั้งสาม
ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าเรามาสนใจแกะน้อยทั้ฃสามตัวนี้ดีกว่า
"งั้นบทลงโทษมาตราที่ 1 คือ การบำเพ็ญประโยชน์"ผมพูดพร้อมกับจิกสายตาเข้าไปที่ยองแจ"พวกนายมีหน้าที่ดูแลพวกฉันเป็นเวลา 1 สัปดาร์"
"ห้ะ!?"ทั้งสามคนงงกันตามที่คาดไว้ ใช่แล้วพวกนี้ต้องโดนลงโทษที่แอบหนีเที่ยวตอนกลางคืน แถมไปในที่ที่อันตรายแบบนั้นอีก ไม่คิดเลยใช่มั้ยว่าถ้าผมไปไม่ทันมันจะเป็นยังไง!?
"เดี๋ยวๆๆๆ การบำเพ็ญประโยชน์มันเกี่ยวอะไรกับดูแลพวกนายหะ??"จินยองที่ไม่มีบทพูดมา 2 ตอนพูดขึ้น
"แล้วการดูแลพวกฉัน มันไม่ใช่การบำเพ็ญประโยชน์ยังไง?"มาร์คต้วที่นั่งเงียบอยู่นานตอบอีกฝ่าย
ตอนที่ผมนอนพักอยู่ที่โรงพยาบาลได้ข่าวมาว่า ไอ้หมอนี่เอาแต่ดูแลจินยองจนไม่มาโรงเรียนเลยสินะ ผมเริ่มไม่ไว้ใจความรู้สึกมันแล้วสิ...
"งั้น...ฉันจองยองแจ"
"ห้ะ??"
"กูเอาแบมแบม"
"ครับ???"
"งั้น...กูขอจินยอง"
"อะไร???"
"ต่อจากนี้ดูแลพวกฉันให้ดีด้วยนะ ^^"
ยูคยอม
"หาวว~ นี่ใกล้จะถึงกิจกรรมฉลองวรรณะแล้วนี่น่า"พี่นิชคุณที่นั่งหาวฟอดใหญ่บ่นขึ้น ตอนนี้ผม พี่นิชคุณ แอลโจ แล้วก็ริกกี้ เรานั่งกันอยู่ที่ห้องของพ่อ...เอ่อ...ห้องผอ.น่ะครับ^^;
คงไม่ต้องถามว่าพวกผมเข้ามาได้ยังไงหรอก เพราะว่าที่โรงเรียนผมสามารถทำได้ทุกอย่าง ก็ผมเป็นลูกผอ.หนิเนอะ^^
"วันฉลองวรรณะเหรอ ว่าแต่คราวนี้พวกที่ต้องสังเวยเป็นใครล่ะ?"ริกกี้ถามขึ้น
"คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าพวกจัณฑาลล่ะนะ..."แอลโจตอบ
"กูรู้สึกว่าอยากแกล้งไอ้สามตัวนั้นว่ะ..."
"พวกนั้นดูน้อมแน้มเหมือนกับผู้หญิงเลยแหะ"
"บางทีพวกนั้นอาจมาเสียซิงกันในเทศกาลนี้ก็ได้นะ ฮ่าๆๆ"พี่นิชคุณหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
เทศกาลวันฉลองวรรณะเป็นอะไรที่น่ากลัวมากครับ.
เว็ปไซต์ของร.ร.
อีก 1 สัปดาร์ จะถึงเทศกาลวันฉลองวรรณะ
มาร์ค ต้วน
รองประธานสภานักเรียน.
Writer
-ฮัลโหลลล วันนี้ไรท์มีไรจะบอกอุวะฮาฮ่า คือตอนนี้ใกล้จะจบแล้ว
สำหรับนิยายเรื่องนี้ รอติดตามกันด้วยนะคะ
-อาจจะมีบางครั้งที่ไรท์ลงช้าก็ขออภัยด้วยนะคะ^^ แต่ยังไงก็จะลงจนจบแน่นอน.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น