ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : กฏข้อที่ 23 : ข้างหลัง!?
กฏข้อที่ 23
(ห้อง 301)
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"หือ? ใครวะ..."ไอ้ลุงแก่วางมือจากผมแล้วตรงไปที่ประตู
"อึ่ก..."ผมใช้เวลาพอสมควรกับการพยายามลุกขึ้นจากเตียงเพื่อตรงไปหยิบเศษแจกันที่หลนแตกเมื่อสักครู่
ถ้ามีใครเห็นเรือนร่างของผมแล้วล่ะก็...ผมคงอยู่ต่อไปไม่ได้!!!
มาร์ค
"ใครวะ..."
"ผมเป็นพนักงานเก็บกวาดครับ^^"ผมตอบไอ้ลุงแก่ตรงหน้าพร้อมกับไคว้มืออีกข้างไว้ข้างหลัง สิ่งที่ผมซ้อนไว้คือปืนพก Metal Bridges ปืนพกที่สหรัฐใช้ในสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยปืนนี้สามารถยิงทะลุแผ่นเหล็กที่ห่อทับกันหลายชั้นได้อย่างสบายๆ
"พนักงานอะไร? อ่อ...มึงคงเป็นของแถมต่อจากไอ้หนูนี่ใช่มั้ย!? ฮ่าๆ! ไอ้หนูนั้นน่าสงสารมากๆ เลยแหละ เพราะฉันใช้ยาปลุกแบบรุนแรงสติอาจหลุดไปแล้วมั้ง ฮ่า!!?
ว่าแล้วไอ้ลุงแก่ก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง แต่!...ผมสังเกตุเห็นชายคนหนึ่งอยู่ข้างหลังของไอ้แก่นี่ และ...หมอนั้นพยายามจะกรีดแขนตัวเอง
"จินยอง!!!"ผมวิ่งผ่านไอ้ลุงแก่ตรงไปที่เด็กม. 5 ที่บ้าบิ่นจะกรีดแขนตัวเอง"นายบ้าไปแล้วรึไง!!"
"ฮึก! เห็นแล้ว..."
"??"
"ถูกเห็นหมดแล้ว...ฮึก! ฮือๆ ร่างกายแบบนี้...ตาย...ซะยังดีกว่า"อีกฝ่ายที่นอนหลั่งน้ำตาอยู่ในอ้อมอกของผม ค่อยๆ พูดออกมา ถูกเห็นอะไรกัน??
"นี่! นายเป็นอะไรไป"ผมพยายามถามอีกฝ่ายแต่ก็ไม่มีการตอบรับใดๆ ทั้งสิ้น"โธ่เว้ย!"
"โว้วๆ น้องที่เป็นพนักงานอ่ะ? ไอ้หนูนั้นมันเป็นของฉันนะ...ส่งมันมา!!"ไอ้ลุงแก่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะพุ่งใส่ผมด้วยความรวดเร็ว
ปัง!!
"หุบปาก"เสียงที่ดังขึ้นเมื่อกี้คือเสียงจากการลั่นไกปืนของปืนพก Metal Bridges แต่ก็ไม่ยิงถึงหัวใจหรอกนะ แค่ที่ขาพวกนี่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
"นี่! นายโอเคมั้ย!?"ผมก้มหน้าถามจินยอง
"อึ่ก!... อ๊า สะ...สภานักเรียน...งั้นเหรอ?? ทำไม...พวกนาย...ถึงรู้? ได้"เสียงถูกตัดหายไปทำเอาผมใจหายใจคว้ำแต่โชคดีที่เํธอไม่ได้เป็นอะไรมาก
"นายปลอดภัยก็ดีแล้ว"
แจ็คสัน
ปัง!!!
"เห้ย!!?"ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างตื่นตะหนก...ก็แน่ล่ะผมถีบประตูเข้าไปหนิ
"มึงเป็นใครวะ!?"ว่าแล้วไอ้ล้ำบึกก็พุ่งเข้ามาที่ผม มึงคิดเหรอว่าคนที่มีทักษะกีฬากว่า 50 ชนิดจะมาแพ้กับหมัดของมึงอ้ะ!!?
หมับ!
"หมัดแรงดีแต่ช้าไปหน่อยว่ะ"
ผล๊ัวะ!!
ผมต่อยไอ้ยักษ์ไปหนึ่งคนและมันก็สลบไปแล้วครับฮ่าๆ!! หัวเราะอย่างผู้ชนะ!
"หน๊อย!! มึง!!!"ผมหันไปมองตามเสียงก็เห็นไอ้ยักษ์อีกสองตัว ตัวหนึ่งตะโกนเรียกผมอีกตัวคล้อมแบมแบมอยู่...เดี๋ยวนะ!!!
"แบมแบม!!!!" ผมรีบวิ่งจากหน้าประตูตรงไปที่ร่างบอบบางที่นอนเปลือยปล่าวอยู่ เมื่อหันขึ้นไปมองบนใบหน้าก็พบเพียงแค่คราบน้ำตา"แบม! เป็นไงบ้าง!?"
"พวกมึงทำใช่มั้ย!?"
.....
ยองแจ
"หึหึหึ"ผมระบมไปทั่วร่างเพราะไอ้แก่เล่นเอาแซ่หนามมาฟาดใส่กันแบบนี้...เจ็บไปหมดเลย
ปิ้ง~ ป่อง
เมื่อมีเสียงจากหน้าประตูดังขึ้นทำให้ไอ้แก่ที่พยายามจะไซร้คอผมก็หยุดการกระทำ
"ใครวะ!? ขัดอารมณ์กูชิบหาย"ว่าแล้วลุงแกก็เดินตรงไปที่หน้าประตู"มึงเป็นใคร อ่ะ-!?"
ผมหันไปมองที่น่าประตู...ก็พบเข้ากับร่างของไอ้ลุงแก่ที่นอนสลบอยู่กับพื้น...และ
"เปิดประตูโดยไม่ดูว่าใครมาถือว่าใจกล้ามากเลยนะลุง"ไอ้ประธานพูดขึ้นก่อนจะกรอกสายตามาที่ผม"หืมม...ค่านิยมใหม่งั้นเหรอ?? ลองมาใช้กับฉันบ้างสิ"
"หุบปากมึงไปเลย!!"ผมตะโกนออกไปด้วยความโมโห มันใช่เวลามั้ย??
"เออๆ จะแก้มัดให้เดี๋ยวนี้แหละครับ^^"ว่าแล้วก็ก้มตัวลงมาแกะโซ่ให้ผม ทำแบบนี้ตั้งแต้แรกก็จบแล้วแท้!
ในตอนที่แจบอมกำลังพยายามแกะโซ่ให้ผมอยู่นั้น...ผมก็สังเกตุเห็นไอ้ลุงที่ค่อยลุกขึ้นมา มือของมันเอื้อมไปหยิบแจกันใบใหญ่มาแล้วเดินตรงมาที่พวกผม!?
"เห้ย! แจบอม!!"ผมตะโกนเรียกชื่อของบุคคลที่กำลังตกอยู่ในอันตรายด้วยความหวาดกลัว
"คร้าบๆ อีกแปปนึงก็เสร็จแล้ว"แจบอมที่หันหลังอยู่ไม่สามารถที่จะเห็นได้และยังคงลงมือแกะโซ่ต่อไป
"ไม่ใช่!! ข้างหลัง!!"
ผลั๊วะ!!!
"อั่ก!!"ร่างของประธานนักเรียนหล่นลงมาทับผม ของเหลวสีแดงค่อยๆ ไหนออกมาจากลำตัวของอิมแจบอม..
ผมสังเกตุเห็นเศษแจกันบางชิ้นปักลงไปบนบริเวณแผ่นหลังของแจบอม เสื้อนักเรียนที่เขาสวมมากลายเป็นเสียสีแดงไปโดยปริยาย
"แจบอม!!!!"ผมตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย!?
"ทำกูได้แสบมากนะไอ้หนุ่ม"เมื่อแจบอมสลบไปไอ้ลุงก็พลักหมอนั้นไปข้างๆ เตียง"มาต่อกันดีกว่านะ ฮ่าๆ!!!!"
ภายในห้องที่ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวเลือดเจตนารมของไอ้แก่นี่ก็ยังไม่หยุดลง! บ้ากันไปใหญ่แล้ว!? ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!
ปัง!!
"อ๊าก!!!"ร่างของลุงล้มลงไปอีกครั้งหนึ่ง
"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?"มาร์คที่ยืนแบกจินยองยืนอยู่หน้าห้องด้วยควาทตกใจ และคนที่มาช่วยพวกผมก็คือรองประธานคนนี้นั่นเอง...
"มาร์คเหรอ? นายช่วยแจบอมหน่อยสิ...หมอนี่โดนหนักมากเลย"ผมใช้นิ้วชี้ของมือขวาชี้ไปที่ร่างของแจบอมที่นอนสลบอยู่
เมื่อรู้อย่างนั้นมาร์คก็ว่างร่างของจินยองลงบนโซฟาหรู ก่อนจะตรงมาที่ร่างของแจบอมและคล้ำๆ ไปมา
"แผลลึกมาก... นายก็ด้วยไม่ใช่น้อยๆ เหมือนกันนะ"
"เห้ย!! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?"แจ็คสันผู้มาใหม่โพล่เข้ามา
"เรื่องนั้นไว้ที่หลัง! ไอ้หวังเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย!!!"
ิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น