ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : กฏข้อที่ 19 : อย่าคิดนะ~
กฏข้อที่ 19
แอลโจ
"ขอโทษนะ มีอะไรกับเด็กกูเหรอ??"
ผมยืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะรองประธานที่นั่งอยู่ข้างๆ สนามบาสเมื่อสักครู่ก็เดินมาหาผม หาเรื่องรึไง??
"โห่ๆ พี่ใช่รองประธานของโรงเรียนนี้ป่ะ? หล่อดีเนอะ^^"
"มีจุดประสงค์อะไร มายุ่งอะไรกับไอ้หน้าหวานนี่"
??? โห่ๆ อย่างนี้ใช่มั้ยที่เขาเรียกว่าหึงโหดอ่ะ น่ากลั๊วน่ากลัว
"อะไรครับเนี่ย แค่ชื่อก็ยังไม่รู้แล้วอย่างนี้จะมาบอกว่าพี่จินเป็นของของพี่ได้ไง??"
ผมตอบกลับ ผมชอบพี่จินจริงๆ นะ ชอบมากๆ เลยด้วย พี่เขาสวยสุดเลยแหละ.
"หุบปากมึงไปเถอะไอ้ปี 1 "โห่วๆ นี่มันชักจะน่ากลัวแล้วสิ
"เอ่อ...เห่ๆ ชะ...ช่วยปล่อยฉันลงได้มั้ยแอล-///-"
ผมก้มลงไปมองร่างบางที่ซบอกของผมอยู่ น่ารักอีกแล้วว>///<
"เพื่อพี่ผมยินดีครับ^^"ว่าแล้วผมก็ค่อยโน่มตัวลงแล้วปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระ"วันนี้พี่ไปเจอผมได้มั้ยครับ^^"
"คือ..."
"หมอนี่ไม่ว่าง มีอะไรมาคุยกับกู"
หึ้ย! ผมเกียจเจ้าพวกนี้จริงๆ แหะ มายุ่งอะไรกับเส้นทางรักของผมกับพี่จิน!
ยองแจ
"-.- =_="ผมกับแบมแบมยืนมองสิ่งที่เกิดขึ้นมาได้สักพักแล้ว
ตั้งแต่ผมคบกับไอ้จินยองมาไม่เห็นมันจะมีเพื่อนคบเยอะขนาดนี้เลยแหะ
"พอๆ พวกมึง 2 คนถอยออกมาให้ห่างๆ จากน้องกูซะ "ผมรีบเดินเข้าไปจะแทรกกลางแต่ก็ต้องชะงักเมื่อ....
หมับ!
"ว่าไงครับ เมื่อกี้ทำไรไว้เอ่ย^^"หมอนี่อีกแล้ว-.-
ผมพยายามดิ้นเพื่อให้พ้นออกจากไอ้วิธีกอดรัดแบบนี้เสียที
"มึงนี่! ปล่อยกู!!"
"อะไรๆ จะไปช่วยน้องตัวเองไม่ใช่อ่อ? ก็ไปดิใครห้าม??"
"ก็มึงเกาะกูอยู่เนี่ย!!?"ผมตะโกนอย่างหมดควาามอดทน
"ฉันก็ไม่ได้เกาะเเรงขนาดนั้นป่ะ?"เอ่อ-.-
ในขณะที่พวกเรากำลังวุ่นวายกันอยู่นั้น ก็มีใครสักคนเดินเข้ามา
"เห่! ไอ้แอลไปเตะบอล...กัน"พวกเราทุกคนหันไปมองเสียงที่ดังขึ้นพร้อมๆ กัน
"ไอ้นิชคุณ"แจ็คสันที่ยืนอยู่ข้างหลังของแบมแบม โดยที่แบมแบมยังไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนยืนอยู่ข้างหลัง
"อ้าวๆ วันนี้ฉันโชคดีมาเจอน้องจัณฆาลอีกแล้วเหรอ^^"ว่าแล้วคนที่ชื่อนิชคุณก็เดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าของแบมแบม"วันนี้ไม่ร้องไห้แล้วเหรอครับ^^"
"มึง!!"เพียงชั่ววูบแจ็คสันก็ทำท่าจะพุ่งเข้าไปต่อยนิชคุณทันที
"ไอ้แจ็คสัน!!"เสียงของรองประธานที่พยายามจะห้ามแต่กลับไม่สำเร็จ
หมับ!!
ยองแจ
"จะหยุดได้รึยัง"
แบมแบมมองทั้งสองคนด้วยสายตาที่จริงจังและเป็นสายตาที่หมอนั้นเก็บซ้อนมานานหลายปี
"สายตาอะไรวะนั้น..."ผมได้ยินเสียงกึ่งๆ ตกใจและหวาดกลัวปะปนกันอยู่
"นี่ๆ พวกนายคิดว่าพวกเราได้ทุนมาเพราะโชครึไง!?"ผมหันหน้าไปคุยกับคนข้างๆ "แบมแบมได้แชมป์คาราเต้สายดำ 5 ปีซ้อน มีพ่อเป็นนักมวยระดับประเทศ..."ผมเว้นวรรคเพื่อความเท่สักครู่"คงไม่ต้องบอกนะว่าศิลปการต่อสู้ของประเทศไทยมันเป็นยังไงน่ะ^_^"
"อึ่ก..."ถึงกับกลืนน้ำลายเลย 555
"หรือพวกนายจะลองชกกับหมอนี่ก็ได้นะ...และฉันมั่นใจว่าพวกนายแพ้แน่นอน"ในที่สุดจินยองที่หายเงียบไปนานก็ได้มีบทพูดเสียที
"ทำอะไรให้มีเหตุผลด้วยนะครับ..."
หนาวเลยแหะ-.-;;
Writer
-เย่ๆ อัพแล้วนะคะ ถ้าตอนมันแปลกก็ขออภัยนะคะ คือครั้งนี้ไรท์แต่งบนมือถือค่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น