ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : กฏข้อที่ 11 : เมดก็คือเมด
กฏข้อที่ 11
ยองแจ
:+:
"อ๊าาา...เอาแรงอีกสิ...อ่า!? โอ๊ย!! นี่!! มันเจ็บนะเว้ยนวดยังไงของนายเนี่ย"ฮุฮุฮุ นี่ล่ะครับฝีมือการนวดของผม ระอุไปด้วยความโกธรจนถึงขีดสุด
พลั๊วะ! พลั๊วะ!
"โอ้ย!! นายจะทุบทำไมเนี่ย!?"
"อะไรๆ ก็นายเป็นคนบอกเองไม่ใช่รึไงล่ะว่า...อ๊าาา...เอาแรงอีกสิ"ผมพูดเลียนแบบเสียงของไอประธานที่พูดเมื่อกี้
"หืออ เอาก็ถอดสิ..."ว่าแล้วมันก็สอดมือเข้ามาในกระโปร่งสีดำทึบของผม
"เห้ยมึงนี่!? ทำบ้าอะไรหะโรคจิตรึไง!"ผมตะโกนด่า
"แต่งตัวอย่างนี่เนี่ย...จะอ่อยฉันรึไง"ว่าแล้วก็จิกสายตามาที่ต้นขาของผม"นายเหมาะกับชุดนี่ดีนะ"
"เห้ย! มากไปล่ะๆ ถ่อยไปให้ห่างฉันซะ! ฉันไม่อยากจะ...เหวอ!?"ไอหมอนี่...อุ้มฉันทำมายยยย=[ ]= ไม่ได้ล่ะกูต้องดิ้นสู้แล้ว
"โอ้ๆ อย่าดินนะครับเหมียวน้อยของผม"แล้วเอามือมาลูบหลังผมเฉย-.-; เอ๊ะไอนี่หนิ!?
"เหมียวพ่อมึงดิ!!"ผมตะโกนใส่หน้า หึ้ยย...เพราะไอชุดบ้าๆ นี่ชุดเดียวเลย!?
20 นาทีก่อนหน้านี้...
'อะไรเนี่ยชุดพวกนี่อ่ะ!?'จินยองตะโกนถาม
'ถามอะไรโง่ๆ ชุดมันมีใส่พวกนายก็ต้องใส่ไง'แจ็คสันตอบอย่างหน้าตาย
'ฉันไม่ถามอะไรแบบนั้น-'
'ไปใส่มาซะ'ประธานพูดเสียงเรียบ
'ทำไมพวกฉันต้องใส่ด้วย'พี่ยองแจถามอย่างเอาเรื่อง
'ถ้าพวกนาวใส่ฉันสัญญาว่าจะซื้อฝูกที่นอนอันใหม่ให้ คน-ล่ะ-อัน'อึ่ก-.- อยู่ดีๆ ก็รู้สึกจุกแปลกๆ นึกเปรียบเทียบระหว่างฝูกอันเก่ากับฝูกอันใหม่-0- คุ้มจริงๆ เมื่อเห็นดีเห็นชอบกับข้อเสนอพวกเราจึงตอบว่า...
'ตกลง!!!'
....
ซึ่งนั้นคือการคิดผิดแบบมหัณเพราะหมอนี่ให้แต่งชุดเมดยังไม่พอ ใช้กันอย่างกับทาสขาก็ยังไม่หายดีอีก TwT
"ตอนนี้จนถึงทะเล...นายเป็นของฉัน"
ม่ายยยย TOT!
จินยอง
:*:
"ป้อนขนมหน่อยสิ"
"รับทราบค่ะ นาย-ท่าน!!"
"เห้ยนี่!!! อือ...อะอัดอำไออ๊า!!?(จะยัดทำไมห่า!!?)"หึหึหึ ^^ ยินดีต้อนรับสู่บ้านเมดนะครับทุกคน ตอนนี้พวกผมถูกใช้เยี่ยงทาสด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้ายอมแต่งจะซื้อฝูกอันใหม่ให้...หึ!? มีเหรอที่จะรอให้โอกาสนั้นหลุดไปผมเลยรีบตอบตกลงแบบไม่ลังเล เรียกได้ว่าเป็นความโลถชั่วขณะจริงๆ
"อะไรคะนายท่าน มีปัญหาอะไรรึไงวะ-_-*"
"เออๆ ไม่มีๆ รีบปอกแอปเปิ้ลเถอะ-.-;;"มาร์คว่าก่อนจะขับรถต่อ ถ้าจะแก้แค้นล่ะก็...มีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแล้ว!?
"นี่ๆ นายท่านค่ะ"ผมเรียกมาร์คที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาขับรถอยู่
"ห้ะๆ มีไร"เมื่ออีกฝ่ายหันมามองผมก็เอาแอปเปิ้ลที่ปอกเสร็จแล้วมาคาบที่ปากของแล้วก็..."นี่ๆ แอปเปิ้ลปอกเสร็จแล้วนะ"
นี่แหละ!!! นี่คือการให้ท่าแบบเนี่ยนที่พ่อ...เคยสอนผมอ่ะนะ โอกาสเสียตัว 50% เชียวนะ^O^/
"ฉันไม่เอาแล้วดีกว่าอ่ะ ขับรถอยู่"ไอ้หมอนี่*[]* นอกจากจะไม่ทำตามแผนแล้วยังจะหันหน้าหนีอีก!! ไม่เป็นไรๆ แบบนี้ใครก็ปฏิเสธได้ทั้งนั้นแหละ
ผมเดินตรงไปที่เบาะคนขับที่มีไอ้รองประธานนั่งอยู่ แล้วก็...นั่งตักแม่มเลย-///- อันนี้ต้องบวกความหน้าด้านไปด้วยนะ
"นี่~ กินหน่อยนะคะ บ่าวอุตสาปลอกเลยนะ"ไม่รอช้าผมทำการยัดแอปเปิ้ลเขาไปในปากของอีกฝ่ายทันที
เอี๊ยดด!!
"เหวอ!?"
"ถ้านายอยากไปถึงทะเลได้อย่างปลอดภัยล่ะก็...แนะนำว่าอย่าทำแบบนี้กับฉัน แต่ถ้านายอยากจริงๆ ล่ะก็ฉันยินดีจะไปจอดที่โรงแรมแถวนี้"
"เอ่อ...ไม่เป็นไรอ่ะ ฉันเกรงใจแฮะๆ^^;"
"หึ! นึกว่าจะแน่"
เอ่อ...-0- ยกธงขาวแล้วคร้าบบบบบTwT
แบมแบม
:-:
"เห่ออ หิวจังเลยอ่าา ที่รักทำอาหาาให้เค้าหน่อยนะ^^"
"ไม่!!"
"ไม่อะไรเหรอครับ^^"
"เอ่อ...ไม่ปฏิเสธคร้าบบบTwT"ไอเลขานี่น่ากลัวเว้ยย!! ตอนนี้พวกผมอยู่ที่ห้องครัวครับแถมยังใสชุดเมดอยู่ด้วย ต้องโทษความอยากได้ของพวกเราทั้งสามคนเองล่ะครับ
ผมลงมือเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อนดูว่าในตู้มีอะไรทานบ้าง...มีเฟรนฟรายแหะ...งั้นทอดเฟรนฟรายให้ล่ะกัน
เมื่อคิดเมนูได้ผมก็เดินไปหยิบผ้ากันเปื้อนที่แควนอยู่ตรงตู้เก็บเครื่องปรุง แต่...
"ที่รักทำอะไรให้เค้าทานเหรอครับ^^"
หมับ..
เห้ย!? ไอ้นี่มันจับตูดผม×[]×* เหวอๆ เวลาอย่างนี่ผมต้องทำอย่างไรคร้าบบบ><
"พะ...พี่ อย่าจับกะ...ก้นผม"
"อะไรๆ นิดหน่อยเองน่า ให้เค้าหน่อยเถอะนะ"
"ปล่อยเถอะ...คะ...คร้าบTwT"
"ไม่ปล่อย^^"
ม่ายยยย!!!!
'แต่แล้ว...พวกเราก็ถึงทะเลอย่างปลอดภัย'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น