คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ควาลับของซิบิล
ในเช้าวันอาทิตย์ที่แสนสดใส ณ ป้อมอัศวิน
หลัจากที่กินข้าวเสร็จเฟรินกับคิลก็ออกมาเดินเล่น( เนื่องจากคาโลโดนพี่โรเวนลากตัวไปประชุมป้อม)
“นี่คิลแกเคยสงสัยบ้างรึเปล่าว่าทำไมซิบิลพูดคุณ พูดครับไม่เบื่อบ้างรึไงนะ”
“ถ้าแกอยากรู้นักก็ไปถามเจ้าตัวเค้าดูเองสิ”
“จริงซินะ เออ! ขอบใจแกมากนะเว่ย ”
แล้วเฟรินผู้พึ่งจะคิดได้ก็วิ่งจากไป
ณ ห้องนั่งเล่นของป้อมอัศวิน
“นี่ๆครี๊ดเห็นซิบิลบ้างรึเปล่า”
“เห็นอยู่ที่ สวนข้างปราสาทขุนนาง”
“อืมขอบใจมาก”เฟรินขอบคุณพร้อมกับโปรยยิ้มหวามไปไห้ครี๊ดและวิ่งไปทางปราสาทขุนนาง
‘ฮึ้ยหยิวอ่ะ’ครี๊ดคิดในใจ
“เฮ้ซิบิล อ๊ะ อยู่กับไครวะนั่น”
“ครับ แน่นอนครับ น่ารักอยู่แล้วล่ะครับ”คุยกับไครอยู่นะ????
“ชมอย่างนี้ก็เขินแย่สิคะ”เสียงหวานซะด้วย อ๊ะซิบิลจีบสาวหึๆๆ
“สวบ!”ไอ้ใบไม้บ้ามาหล่นทำไมตรงนี้เนี่ย
“ใครน่ะ”อ้ากมันรู้ตัวแล้วทำไงดีวะ
ขณะที่เฟรินกำลังกระวนกระวายนั้นก็มีสิ่งๆหนึ่งเคลื่อนที่เข้ามา
“คุณเฟรินมาทำอะไรที่นี่น่ะครับ”ซิบิลถามอย่างเคืองๆ
“อ่ะ...อ้าว ซิ...ซิบิล..กะ...ก็มาเดินเล่นน่ะซีถามได้ แฮะๆ”
“เดินเล่นแถวปราสาทขุนนางนี่น่ะเหรอครับคุณเฟรินอย่ามาหลอกผมดีกว่า”
‘ทำไมมันฉลาดจังฟะ’
“แล้วนายล่ะซิบิลมาอยู่ทำไมแถวนี้ล่ะ”
“อ่ะ...ผะ...ผมกะ...ก็มะ...มาเดิน...”
“คุณซิบิลคะ ตกลงมีอะไรรึเปล่าคะ”แล้วก็มีสาวน้อยนารักคนหนึ่งเดินออกมา
“เอ่อ พื่อนเค้ามาตามผมกลับป้อมน่ะครับ”ซิบิลตอบยิ้มๆ
“งั้นหรอคะ งั้นคุณซิบิลกลับไปก่อนก็ได้ค่ะ”สาวน้อยบอก
“เอ่อ...แต่คุณไม่ต้องหวงนะเค้าเป็นเพื่อนผม แล้วก็เค้ามีแฟนแล้วล่ะครับ”ซิบิลกระซิบกับสาวน้อยคนนั้น
“คุณเฟรินไปกันเถอะครับ”ว่าแล้วซิบิลก็คว้าแขนเฟรินเดินออกมา
หลังจากออกมาได้
“ง่ะซิบิลตะกี๊ใครน่ะ แฟนหรอ น่ารักดีนะ”เฟรินพูดยิ้มๆพร้อมกับเข้าไปกระแซะ
“เอ่อ...คุณเฟรินมีอะไรกับผมรึเปล่าครับ”ซิบิลเลี่ยงไม่ตอบ
“ก่อนมาได้ยินประโยคนั้นน่ะมี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว”เฟรินตอบอย่างเคืองๆ
“ตะกี๊คุณเฟรินได้ยินอะไรหรือครับ”ซิบิลถามอย่างตื่นๆ
“ไม่บอกหรอกจนกว่านายจะตอบคำถามฉันเมื่อกี้”เฟรินยิ้มอย่างผู้ชนะ
“กะ...ก็...ก้อ...”ซิบิลตอบตะกุกตะกัก
“ก็อะไรเล่า เล่ามาซะดีๆ”เฟรินเร่ง
“เอ่อ...ก็...ก็...นะ...น่าจะ...น่าจะ...ยังนะครับ แฮะๆๆ”
“งั้นเอาไหม่นะเธอชื่ออะไร รู้จักกันได้ยังไง เมื่อไหร่ แล้วเจอกันที่ไหน พ่อแม่เป็นไคร บ้านอยู่ไหนมีพี่น้องกี่คน แล้ว...”เฟรินถามรัวซะจนคนถูกถามหยุดซะไม่ทัน
“พอก่อนซิครับ ผมตอบไม่ทัน”ซิบิลแย้ง
“งั้นแค่นี้ก่อน เอ้าตอบมา”เฟรินหยุดให้
“ครับ เธอชื่อคลาสนีย่า รู้จักกันตอนศึกกระดานเกียรติยศที่ผ่านมา ตอนนั้นเธอหกล้มผมไปช่วยพยุงเธอไปห้องพยาบาล”ตอนเล่าซิบิลก็หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ
“อ้าวแล้วไปช่วยตอนไหนอ่ะ ก็นายต้องลงสนามนี่”เฟรินขัดขึ้น
“ก็ตอนเตรียมงานน่ะครับ ต่อเลยรึเปล่าครับ”
“อืมต่อเลยๆ”
“ครับ เธอเป็นลูกคนเดียว อยู่ในตระกูลเอกโซสิตต์ (หมอผี)”ซิบิลตอบ
“โอเคแค่นี้ใช่มั้ย งั้นคำถามต่อไป”เฟรินต่อ
“ยังมีต่ออีกหรอครับ”ซิบิลขัดขึ้นอีก
“แน่นอนเพราะตะกี๊นายขัดตอนฉันจะถามตอนแรกไง จามด้ายเป่า”เฟรินตอบกวนๆ
“แล้วมีอะไรจะถามล่ะครับ”ซิบิลถาม
“นายพูดคุณพูดครับสุภาพซะ ไม่เบื่อบ้างหรอ”เฟรินถาม
“อ้าวไม่ใช่เรื่องตะกี๊หรอครับ”ซิบิลออกอาการงงเล็กน้อย
“ก็ ไอ้เนี่ยแหละ ธุระจริงๆ ของฉัน แต่แล้วก่อนจะมาถามไปเจ๊อะอะไรดีๆซะก่อน โชคดีชะมัด หึๆๆๆ”เฟรินพูดอย่างเจ้าเล่ห์ (ไม่สมกับเป็นผู้หญิงเอาซะเลย
-*- :ยาจกฯ)
มาดูอีกฟากกันดีกว่า
ณ ป้อมอัศวินเจ้าเก่า
หลังจากที่คาโลออกมาจากห้องประชุมอันแสนน่าเบื่อ(เรียกง่ายๆว่าเพิ่งประชุมเสร็จ)
“คิล เฟรินล่ะ” คาโลทักคิล
“มาถึงก็ถามหาสุดที่รักเลยนะ”คิลแซว
“ฉันมีธุระด่วนจะคุยกับมัน”คาโลตอบ
“ด่วนอย่างว่ารึเปล่า”คิลยังไม่เลิก
“คทาพิพากษา!!!”
“เฮ้ยแค่ล้อเล่นน่า”เสียงคิลสั่นๆ
“เรื่องของป้อมไม่ควรจะเอามาล้อเล่น”เสียงใสมาจากแม่สาวเจ้าหญิงแห่งอเมซอน
“อ้าว ป้อมจะจัดงานแต่งให้ไอ้เฟรินกะคาโลเหรอ”คิลถามเสียงซื่อ
“ฮีลชอต!”
“ง่ะก็เค้าไม่รู้จริงๆนี่ อ๊ะได้ยินว่ามันจะมีธุระกับซิบิลนะ”คิลบอก แล้วคาโลก็เดินจากไป
“ที่ประชุมว่าไงหรอมาทิล”คิลถามอย่างอยากรู้
“ไฮคิงป่วย เฟรินต้องไปเอายาจากพวกคนแคระดำ ที่เดมอส วันพรุ่งนี้”มาทิลตอบ
“ฮะ ไฮคิงป่วย อ้าวแล้วทำไมบอกว่าเป็นเรื่องของป้อมล่ะ ก็มันเป็นเรื่องของเอเดนเลยไม่ใช่รึไง”คิลถามตื่นๆ
“ก็เฟรินเฟ็นลูกสาวเอวิเดสไงล่ะ”มาทิลตอบแค่นั้นแล้วเดินจากไป
คิลมองตามหลังมาทิลด้าไปอย่างงงๆ
“อะไรของเค้าเนี่ยทำไมวันนี้ถึงมีแต่เรื่องงงๆนะ”
ความคิดเห็น