คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 8 พิธีสละราชบัลลังก์และพิธีราชาภิเษก (2)
น้องหญิงของเขานอนจมกองเลือด ดวงหน้างามซีดเผือด สองมือที่ไพล่หลังถูกมัดไว้กับเสาของกระโจม ชุดราตรีสีเขียวเปรอะเปื้อนโลหิตจนทั่ว...
“วิเวียน”โรเวนอุทานและปราดเข้าไปประคองร่างบางนั้น บุคคลในอ้อมแขนยังไม่ยอมคืนสติทำให้เจ้าชายยิ่งกระวนกระวายใจ
“วิเวียน พี่ขอโทษ...”คำกล่าวครั้งแรกและอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาได้พูดกับน้องหญิงของเขา “วิเวียน ตื่นเถอะ พี่สัญญาว่าต่อไปนี้พี่จะไม่หนีไปอีกแล้ว พี่จะ...”
เสียงที่เพียรจะแก้ตัวของเจ้าชายโรเวนถูกกลบด้วยเสียงสะอื้นที่ไม่เคยมีจากมหาบุรุษคนสำคัญแห่งเจมิไน มือแกร่งโอบกอดร่างบางแน่นราวกับร่างของเธอจะสลายไปในอากาศ
“เราเคยสัญญาว่าจะไปอยู่เจมิไนด้วยกันไง ทำไมเธอทำแบบนี้วิเวียน...ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ทำตามสัญญาไม่ได้...”นัยน์ตาสีน้ำเงินจับจ้องที่ดวงหน้าซีดเผือดของบุคคลที่รักที่สุด “วิเวียน ถ้าเธอสามารถตื่นขึ้นมาได้อีกครั้ง พี่จะไม่ปล่อยให้เราพรากจากกันอีก พี่รักเธอนะวิเวียน”
“จริงหรือ เจ้าชายโรเวน”น้ำเสียงเย็นชาดังขึ้นทันทีที่ถ้อยคำบอกรักจบลง แม้จะแสดงถึงความห่างเหินจัด หากแต่เป็นเสียงหวานที่เขาอยากได้ยินที่สุดในเวลานี้ ทำให้เจ้าชายคลายอ้อมกอดออกและมองดูใบหน้าของผู้ที่อยู่ในอ้อมแขน
“นี่เธอ...”
“ท่านรักเราจริงๆ หรือเพียงแค่พูดเรื่อยเปื่อยเพียงเพื่อให้ผู้อื่นรู้ว่าเจ้าชายแห่งเจมิไนไม่มีวันผิดสัญญา...”เสียงหวานเว้นระยะ “...แม้จะต้องฝืนใจตัวเองก็ตาม”
“วิเวียน นี่เธอหลอกพี่...”น้ำเสียงของโรเวนกราดเกรี้ยว แต่น้องหญิงกลับไม่คิดจะใส่ใจ
“เราหลอกท่านไม่ถึงครึ่งของที่ท่านหลอกเรา ท่าน...คนสับปลับ ขี้โกหก ใจดำ...ท่าน...ท่านไม่เคยเห็นน้องหญิงของท่านอยู่ในสายตา แล้วจะมาเป็นห่วงเราทำไม...ท่านจะทำให้เราเจ็บอีกนานแค่ไหนกัน เจ้าชายโรเวน...”
เสียงที่ยังคงความห่างเหินถูกกล่าวพร้อมกับหยาดน้ำตาและเสียงสะอื้นไห้ เจ้าหญิงแห่งเวนอลผลักคนตรงหน้าออกอย่างตัดไมตรี แล้วสะบัดหน้าหนี...
จนไปสบกับนัยน์ตาสีดำอีกคู่หนึ่ง...
“ถวายบังคม เจ้าหญิงวิเวียนนานีย่า”
วิเวียนก้มศีรษะเนิบๆรับพลางปาดน้ำตาและมองผู้ที่ก้าวเข้ามาในกระโจม
บุคคลที่เธอเคยประณามว่าเจ้าชู้...
อาเธอร์ เลโอนาท บริสตั้น
“เหตุใดท่านจึงไม่อยู่ในงาน”โรเวนเปรยเสียงเครียด
“แล้วท่านล่ะ”อาเธอร์สวนเรียบๆพร้อมรอยยิ้ม “ข้ามาสูดอากาศบริสุทธิ์จากต้นไม้นอกวัง และมาเจอกระโจมอันสวยหรูนี่เข้า”
“ท่านอาเธอร์ กลับเข้าไปในงานเถอะ เราอยากอยู่ที่นี่ตามลำพัง”
“กับบุรุษใจดำแห่งเจมิไนงั้นรึ”อาเธอร์ย้อนด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ วิเวียนหลุบตาลงและเอ่ยต่อ
“เจ้าชายโรเวน ขอเชิญท่านกลับไปที่งานด้วย ป่านนี้กษัตริย์องค์ใหม่คงจะเข้าพิธีราชาภิเษกแล้ว ท่านคงอยากจะรู้ว่าเป็นใคร”
“เราไม่ไป”โรเวนสวนทันควัน “วิเวียน เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง”
“หม่อมฉันไม่มีอะไรจะคุยกับท่าน คนที่หม่อมฉันอยากคุยมีเพียงคนเดียว...”เจ้าหญิงวิเวียนเดินไปคว้ามือของเจ้าชายแห่งซาเรส “คือท่านอาเธอร์”
ดังสายสายฟ้าผ่าลงตรงหน้าของเจ้าชายโรเวน เมจิคปรินซ์ยืนนิ่งอย่างตกใจสุดขีด
อยากจะเดินหลบไปให้พ้นๆ
แต่ราวกับว่าร่างกายมัน...
“จะเป็นไปตามประสงค์ เจ้าหญิงวิเวียน”อาเธอร์เลื่อนมือเข้าโอบเอวบางพลางยิ้มเยาะผู้ที่กำลังยืนช็อคอยู่เบื้องหน้า “เราคงปลอบใจท่านได้ดีกว่าคนใจดำนั่น”
“หญิงรักท่านอาเธอร์”นัยน์ตาสีเขียวดูว่างเปล่า แต่เมื่อตวัดมาทางเจ้าชายโรเวนกลับแปรเป็นกราดเกรี้ยว “แต่หญิงเกลียดโรเวนที่สุด...”
โรเวนไม่รอให้น้องหญิงพูดอะไรอีก เขาสาวเท้าออกจากกระโจมด้วยอารมณ์และจิตใจที่สับสนยิ่ง
โกรธแค้น.......ที่หมอนั่นทำกับน้องหญิงของเขาเช่นนี้
ผิดหวัง............ที่น้องหญิงของเขาทำตัวไม่เหมาะสม
เสียใจ..............ที่ในแววตาสีมรกตนั้นไม่มีเขาอยู่อย่างเคย
แต่จะโทษใครได้เล่านอกจากตนเองที่ละทิ้งสัญญา แน่นอนว่าน้องหญิงของเขาต้องโกรธ ตั้งแต่คราวนั้นที่เขารู้ว่า...
“โร เซวาเรส คือ เจ้าชายชาเบรียน และยินดีจะรับตำแหน่งแทนวิเวียน”
“ใช่ ข่าวดีล่ะสิ”
“ ก็ไม่เชิงหรอกนะ ไธนอส แต่...วิเวียนก็ควรจะรู้จริงไหม ฉันขอตัวไปเขียนจดหมายถึงเธอก่อน”
เพื่อนรักของโรเวนหัวเราะเบาๆ
“เอ...มิใช่ว่า...ทางเวนอลเขารู้กันหมดแล้วรึ”ไธนอสยิ้มและเสริมเล็กน้อย “หรือว่าเจมิไนจะ...”
คำแซวจากนักรบทำให้ใบหน้าของเจ้าชายขึ้นสีเรื่อ ก่อนที่คนถูกแซวจะเดินหลบฉากไป
ต่อจากนั้น เขาก็มานั่งเขียนจดหมายถึงวิเวียนเพื่อขอหมั้น เพียงวันเดียวจดหมายก็ถูกตอบกลับมาว่าน้องหญิงของเขายินดียิ่งนัก
แต่คราวนี้...คงเป็นการแก้แค้น...สำหรับสิ่งที่เขาเคยทำไว้...
แต่...
คนอย่างวิเวียน ไม่น่าจะคิดอะไรแผลงๆเช่นนี้ได้
ฝีมือเฟริน??
แต่น้องหญิงของเขาไม่น่าจะกล้าถึงกับเข้าไปหาหมอนั่น
จะว่าไป...แววตาสีมรกตคู่นั้น ดูว่างเปล่าอย่างไรชอบกล
หรือว่า...
โดนอาคม!!
เมื่อคิดได้เจ้าชายแห่งเจมิไนก็รีบกลับไปที่กระโจมและเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว
แต่ก็รู้ว่าตนมาเร็วทันเวลา...
“อาเธอร์ เลโอนาท บริสตั้น”
ภาพที่เดอะปรินออฟเจมิไนได้เห็นนั้น ทำให้เขาต้องทำสิ่งที่อยากจะทำมานาน...
ผลัวะ!!
หมัดหนักๆถูกปล่อยไปที่ใบหน้าของเจ้าชายแห่งซาเรส ที่บังอาจโน้มดวงหน้าคมเข้าไปใกล้เจ้าหญิงวิเวียนนานีย่าเพื่อมอบจุมพิต...
ขณะที่น้องสาวของเขาหลับตาพริ้มไม่ได้สติ
“ท่านทำอะไร เจ้าชายโรเวน”เมื่อได้สติ เสียงที่แสดงถึงความเกลียดชังก็ดังเข้าหู
“พี่...เอ้อ หม่อมฉัน...”
เป็นเพราะอาคม อาคมที่เจ้าบ้านั่นร่ายใส่น้องสาวของเขา
เป๊าะ!
ทันทีที่เจ้าชายใจสิงห์ดีดนิ้ว วิเวียนก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา สลบไสลไม่ได้สติ
“มาขัดจังหวะอย่างเสียมารยาทเช่นนี้ได้อย่างไร เจ้าชายโรเวน”
“อาเธอร์”โรเวนพูดเสียงกร้าว ลืมการวางตัวไปสนิท “แกทำแบบนี้กับวิเวียนได้ยังไง”
“หือม์ ชักมีอารมณ์อยากสู้ขึ้นมาแล้วล่ะสิ”อาเธอร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ “คงรู้แล้วสินะ ว่าน้องสาวสุดที่รักของแก...”อาเธอร์ก้มลงไปซุกใบหน้าที่ซอกคอเนียนแล้วเอ่ยต่อ “...โดนลงอาคม”
“วิเวียน”โรเวนเอ่ยเบา นัยน์ตากราดเกรี้ยวมองไปยังอาเธอร์ “วางเธอลง แล้วมาสู้กัน”
“รอมานานแล้ว โรเวน ฮาเวิร์ด”
เคร้ง!
การต่อสู้จบลงอย่างง่ายดาย โดยมีเจ้าชายแห่งเจมิไนเป็นฝ่ายได้ชัย
แต่...มันไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้เลย
ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ หลังจากสำเร็จโทษเจ้าชายอาเธอร์ได้เพียงปางตายเพราะพวกเฟรินมาขัดเสียก่อน เขาได้มานั่งเฝ้าหาวิธีที่จะทำให้น้องหญิงของเขาได้สติ
ก็ไอ้คนร่ายเวทย์มันดันเละไม่มีชิ้นดีจากความแค้นของเขา แล้วใครจะมาแก้เวทย์ให้ เขาเองก็ไม่ถนัดทั้งก่อและแก้เวทย์ เจ้าชายคาโลที่แสนจะเก่งเวทย์ก็ทำตัวเป็นรุ่นน้องที่น่ารัก ไม่ยอมช่วยเสียอย่างนั้น
“โธ่โว้ย”
เสียงระบายความหงุดหงิดตามมาด้วยเสียงสบถอีกสองสามคำที่ไม่เคยมีจากเจ้าชายผู้แสนดีแห่งเจมิไน...
สงบสติอารมณ์สิ หาวิธีแก้เวทย์ให้ได้
อาเธอร์มันก็ใช่ว่าจะเก่งอะไรมากมาย
มันพูดมาก ขี้อวด หลงตัวเอง เจ้าชู้ ก็แค่นั้น
เดี๋ยวซิ...พูดมาก ขี้อวด...
โรเวนชะงักเล็กน้อย ร่างสูงที่เดินไปเดินมาหยุดนิ่ง และหันไปจ้องมองหญิงสาวที่สลบสไลอยู่บนเตียง
ถ้าอย่างนั้น...
“เวนอลเป็นเมืองที่มีอำนาจไม่ใช่ย่อย ถ้าได้ร่าง เจ้าหญิงแห่งเว
นอลมาก็คงทำให้ซาเรสดูมีระดับขึ้น”
ร่างเจ้าหญิงแห่งเวนอล หมายความว่าเอาไปแต่...ตัว
ยิ่งคิดยิ่งงง???
เอาไปแต่ร่าง วิญญาณไม่เอา?
ไอ้บ้านั่น นอกจากจะหื่นกามแล้วยังประสาทกลับอีกหรือนี่!
เพราะอย่างนั้นสินะ ที่ทำให้น้องหญิงมีนัยน์ตาว่างเปล่า
แล้วจะแก้ยังไง
ไม่ใช่ไม่เอาวิญญาณ...
ที่อาเธอร์ไม่ได้เอาไป...คือ...หัวใจของวิเวียน...
ไม่สามารถเปลี่ยนใจของวิเวียนได้สินะ...
ความคิดเห็น