คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 6 ปิดเทอม
“ในที่สุดก็ปิดเทอม”เสียงครางเบาๆอย่างพอใจดังมาจากอีกฟากหนึ่งของห้อง ทำให้เจ้าชายหนุ่มละสายตาจากข้าวของที่กำลังเก็บอยู่แล้วหันไปมอง
“นายอยากไปจากที่นี่มากขนาดนั้นเลยหรือ”
“เปล่า แค่ดีใจที่จะได้กลับบ้านก็เท่านั้น”ไธนอสตอบเรียบๆ แต่ใบหน้ายังเปื้อนยิ้ม “นายก็น่าจะดีใจไม่ใช่เหรอ จะได้ไปอยู่กับวิเวียนแล้วนี่”
บุรุษแห่งเจมิไนคว้าหน้ากากฟาโรห์เข้าสวม แล้วหันไปเก็บของต่อ
ถ้าได้ไปอยู่ด้วยจริงๆก็คงจะดี...
แต่...คงยังไม่ถึงเวลากระมัง...
ก๊อกๆ
นักรบไธนอสเดินไปเปิดประตู และยิ้มให้ผู้มาเยือน
เฟริน เดอเบอโรว์
“มีอะไร เฟริน”
“ผมเอาการ์ดเชิญมาให้พวกพี่ฮะ เจ้าหญิงวิเวียนฝากมาให้”เฟรินตอบ “แล้ว...”
“ใครมาเหรอไธนอส”
เสียงของโรเวนดังขึ้น ไธนอสหันไปเอ่ยตอบ
“เฟรินน่ะ”
“เฟรินมา”โรเวนเอ่ย เขาผละจากกระเป๋าที่จัดอยู่และเดินไปหารุ่นน้อง “เข้ามาก่อนสิเฟริน”
“ไม่ล่ะฮะ เดี๋ยวต้องเอาการ์ดไปให้คนอื่นอีกเยอะ”
“ทำไมไม่ใช้เวทย์ส่งล่ะ”
“น้อง...เอ๊ย เจ้าหญิงวิเวียนบอกว่าต้องให้ด้วยตัวเองน่ะฮะ ไปล่ะฮะ”
หัวขโมยหนุ่มตัดบทซะอย่างนั้นแล้วรีบวิ่งไป โรเวนถอนหายใจเบาๆขณะที่ไธนอสมองดูบัตรเชิญสีทองทั้งสองใบที่จอมยุ่งแห่งป้อมนำมาให้
“เอาไปอ่านสิ”เขายื่นให้โรเวนที่รับมาอย่างรวดเร็ว
พิธีสละราชบัลลังก์ของเจ้าชายชาเบรียน และ...
พิธีราชาภิเษก คิงคนใหม่แห่งเวนอล...
หกโมงเย็นถึงเที่ยงคืน วันที่ 1 เมษายน ณ ราชวังหลวงเวนอล
โรเวนอ่านอย่างไม่ได้คิดติดใจอะไร เพราะรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าอยู่แล้ว...
แต่เขาก็หวังไว้ว่า...จะได้เห็นนามของคิงแห่งเวนอลในอนาคต
คนที่ได้ยินมาว่าเฟรินและพวกไว้ใจ
คนที่จะรับบัลลังก์ต่อจาก...น้องหญิงของเขา...
“นี่ เฟริน ปิดเทอมนี้นายจะไปไหนน่ะ”คำถามจากผู้รอบรู้ซึ่งขณะนี้ไม่รู้ ทำให้คนถูกถามทำหน้าบึ้ง
“ถามมาได้ ก็งานสละบัลลังก์แกน่ะสิวะ เสือกจัดตอนเพิ่งปิดเทอม ไม่ได้ไปเที่ยวกันพอดี”ใบหน้าของเฟรินงอง้ำไปถนัด “กะว่าถ้าไม่มีเรื่องจะไปเที่ยวซาเรสแล้วเชียว เพราะแกคนเดียวเลย ไอ้โร”
“อ้าว ทีงานสละบัลลังก์ของวิเวียนยังไปได้”ขอทานกิตติมาศักดิ์ท้วง
“นั่นมันช่วงเปิดเทอมใหม่ๆเฟร้ย ดีเสียอีกที่ไม่ต้องเรียนตั้งสามสี่วัน”เฟรินบ่นอย่างหงุดหงิดโดยไม่สนใจสายตาของเจ้าชายน้ำแข็ง
“เวนอลก็ไปไม่รู้กี่รอบแล้ว”หัวขโมยยังบ่นต่อ “ไปจนจะจีบลูกสาวร้านบาร์ในเมืองหลวงได้ละ”
“เอาน่าๆ ไปไม่นานหรอก”โรเอ่ยอย่างขอโทษ
“แกไม่ให้อยู่นาน แต่น้องสาวแกน่ะสิ เดี๋ยวก็ชวนให้อยู่ต่ออีกสอง...”
“สองวัน”โรต่อ”
“สองอาทิตย์”คิลแก้ให้
“สองเดือน”คาโลส่ายหัว
“ให้อยู่สองวัน แล้วยึดเป็นสองอาทิตย์ จนเลยไปเรื่อยๆเป็นสองเดือน เปิดเทอมพอดี”เฟรินทำหน้าหมดอาลัยตายอยากเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น
“แล้วนี่เค้าเชิญใครในเอดินเบิร์กไปมั่ง”คาโลขัดขึ้นเมื่อเห็นแม่ตัวยุ่งอ้าปากจะบ่นต่อ
“ปราชญ์เลโมธี เจ้าชายโรเวน รุ่นพี่ไธนอส สี่ผู้คุมกฎ แล้วก็พวกเราชาวป้อมอัศวินปีสาม”
“ทั้งชั้นปีเลยเรอะ”คิลอึ้ง “งานวุ่นวายแย่”
“สนุกสิ”เฟรินใจชื้นขึ้นเล็กน้อย
“อ้อ มีอีกหลายคนนะ ที่เรารู้จักกันดีก็มี...เจ้าหญิงแห่งเอเธนส์ แล้วก็เจ้าชายอาเธอร์”
“จะชวนสองรายนั้นไปทำไมก็ไม่รู้”คิลบ่น
“เป็นมารยาท ได้ยินว่ากษัตริย์หลายพระองค์ทีเดียวที่ไปงานนี้ ทั้งไฮคิง คิงริชาร์ด ท่านพ่อ คิงแห่งซาเรส...”
“หา ตาแก่ริชาร์ดไปด้วยเรอะ”เฟรินขัดขึ้น “โธ่เอ๊ย ชามัลก็อีกคน หมดกัน ปิดเทอมของฉัน”
“เอาเถอะ เฟริน”คาโลเอ่ยและเข้ามากระซิบข้างหู “ไว้จะขอให้โรกับวิเวียนจัดห้องคู่ให้เราสองคนก็แล้วกัน”
“.......”
“เจ้าชายชาเบรียนนี่...ที่อยู่ปีสาม ป้อมอัศวินใช่มั้ย”คำถามที่แสนจะตอบยากและใบหน้าเคร่งจากเจ้าของเสียงทำให้บุรุษตรงหน้านิ่งเงียบ
ตอบได้ แต่ไม่อยากตอบ
มันคงคิดว่าเขาเป็นพระเจ้า จะได้รู้ไปทุกเรื่อง
“ถ้าท่านคิดเช่นนั้น ก็คงเป็นเช่นนั้น”สรรพนามที่ผู้ตอบใช้เพิ่มรอยยิ้มให้กับผู้ถาม นัยน์ตาสีดำมีประกายระริกก่อนจะเปรยต่อ
“จักรพรรดินีวิเวียนนานีย่า...สละบัลลังก์แล้ว...”คนพูดเว้นช่วง ทำให้คนฟังคว้าหน้ากากฟาโรห์เข้าสวมและกลั้นใจนับหนึ่งถึงร้อย “อย่างนี้ก็คงจะเป็นผลดีต่อใครบางคน...หรืออาจจะสองคน”
“ท่านหมายความว่าอย่างไร”น้ำเสียงตอบรับที่แสนห้วนจากเจ้าชายแห่งเจมิไนทำให้คนแหย่ยิ่งสนุก
“หึๆ การที่วิเวียนลงจากบัลลังก์มาเป็นเพียงเจ้าหญิงรัชทายาท หมายความว่าตอนนี้เธอสามารถ ...หมั้นได้ ...แต่งงานได้ จริงหรือเปล่า โรเวน”
โรเวนหรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วสวมหน้ากากฟาโรห์ให้หนาขึ้นอีก ก่อนจะตอบ
“จริง หรือซาเรสจะสนใจ”
“สนแน่นอน”อาเธอร์ยิ้มเยาะๆ “เวนอลเป็นเมืองที่มีอำนาจไม่ใช่ย่อย ถ้าได้ร่างเจ้าหญิงแห่งเวนอลมาก็คงทำให้ซาเรสดูมีระดับขึ้น”เขาหัวเราะเบาๆและเสริมขึ้นอีกราวกับเพิ่งนึกได้ “อ้อ แล้วเจ้าหญิงวิเวียนนานีย่าก็น่ารักไม่หยอก ฉันสนใจตั้งแต่คราวไปเดมอสแล้ว หากทางเจมิไนไม่รับ ซาเรสจะขอรับช่วงต่อเอง เจ้าหญิงคงไม่ขัดแน่นอน”
เท่านั้นเอง เจ้าชายผู้มีความอดทนสูงก็ลุกพรวดออกไปจากห้องทันที
บ้าจริง! หลวมตัวไปคุยกับหมอนั่น
ก็รู้หรอกว่ามันจะแหย่ แต่ไม่คิดว่า มันจะสนใจน้องหญิงของเขา!!
แล้วยิ่งตอนนี้ วิเวียนโกรธเราอยู่...
ถ้าอาเธอร์ขอ...ขึ้นมา...
มีรึที่น้องหญิงจะปฏิเสธโอกาสที่จะได้ประชดประชันเรา!
ยิ่งคิดก็ยิ่งฉุน พลางเหวี่ยงหมัดต่อยหมอนข้างตัวดังปุ ก่อนจะจ้องเขม็งไปที่กำแพงราวกับจะเห็นทางแก้ ดวงตาสีน้ำเงินเบือนไปยังโต๊ะเขียนหนังสือ ก็เห็นจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่
ลายมือ...ใคร...
โรเวนขมวดคิ้วใส่ลายมือที่แสนจะคุ้นตา แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรมากมาย ที่น่าสนควรจะเป็นของข้างในมากกว่า...
ไม่มีจดหมาย...
สิ่งที่เจ้าชายเลิกคิ้วแปลกใจ แต่เมื่อสังเกตดีๆก็พบรอยแดงๆ...
เลือด...!
ติดอยู่บน ไข่มุกแสงจันทร์!
สร้อยไข่มุกแสงจันทร์ที่ทำขึ้นเป็นพิเศษ ใช้ไข่มุกห้าสิบลูก!
ไข่มุกที่เขามอบให้เจ้าหญิงวิเวียนนานีย่า!
ความคิดเห็น