ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่เลี้ยงสาวสุดแสบ

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 49


    รถของเมธิดาชนกับรถสีขาวคันหนึ่งที่กำลังออกจากซอยข้างหน้า

        "ว้าย!!"เสียงสองสาวดังขึ้นอย่างตกใจ

    ร่างบางของหญิงสาวผิวสีน้ำผึ้งรีบเปิดประตูลงมาจากรถอย่างรวดเร็วจนคล้ายกระโดดลงมาเสียมากกว่า  และทรุดมองดูความเสียหายอย่างใจเสีย  ฝ่ายนนทวัฒน์ทั้งหัวเสียและโกธรมากที่ทำให้เค้าเสียเวลา อีกอย่างทำให้รถคันงามของเค้ามีรอยน่าเกลียดหมดความงามไป

         'ยัยบ้าเอ๊ย! ขับรถอย่างนี้วอนตายซะแล้ว'

       
         "โห...เยอะเอาการเหมือนกัน"ภาวิกาพูดเสียงเบาและตวัดสายตาไปยังคู่กรณีที่ตอนนี้ก้าวอาดๆเดินมาด้วใบหน้าบูดบึ้ง


         'ซวยแล้วยัยเมดันเจอคนจริงเข้าแล้ว'


        "นี่พวกคุณขับรถเป็นกันรึเปล่าเนี่ย...ทีหลังขับให้มันเก่งซะก่อนนะค่อยหัดออกถนนจะได้ไม่เดือดร้อนคนอื่นเค้า...." คำพูดมากมายที่ออกมาจากปากชายหนุ่มผู้ที่ภาวิกาคิดว่า'หล่อมาก'กลับทำให้หล่อนอึ้งอย่างแรง

        'ให้ตาย!!....หล่อแต่ปากจัดชะมัด'


        "ขอโทษนะค่ะ...แต่คุณช่วยใจเย็นก่อนนะค่ะ เรื่องนี้ฉันจะชดใช้ค่าเสียหายให้ทั้งหมดค่ะ"


        "แน่นอนคุณต้องชดใช้อยู่แล้ว..เพราะคุณผิด"


    ภาพตรงหน้าเมธิดาที่สุดแสนจะคร่ำเครียดและดูคล้ายว่าเพื่อนสาวกำลังเสียเปรียบเธอจึงอดรนทนไม่ได้อีกต่อไป


         "นี่คุณเลิกว่าเพื่อนฉันได้แล้ว....ฉันเป็นคนขับรถชนคุณเอง ถ้ามีปัญหาคุยกับฉัน"เสียงหวานดังออกมาจากรถเรียกความสนใจจากชายหนุ่มที่กำลังจะเล่นงานภาวิกาต่อ


        "อ้าวลงมาแล้วเหรอ...คนขี้ขลาด ทำผิดให้เพื่อนมารับผิดแทน หน้าไม่อาย"เสียงเยาะของนนทวัฒน์ ทำให้เมธิดาหน้าแดงด้วยความโกธร


        "คุณมีสิทธิอะไรมาว่าฉันขี้ขลาด...ทีตัวเองก็หน้าไม่อายว่าผู้หญิงฉอดๆ"เมธิดาสวนกลับอย่างเร็ว ด้วยสายตาวาว


       "คุณก็เหมือนกันขับรถแบบเด็กอนุบาลยังขับดีกว่าริอาจออกถนน...ไม่เจียมตัว..เลยนะแม่คุณ"


       "แล้วคุณวิเศษตายล่ะ...ไอ้...ไอ้ผู้ชายปากมอม"เมธิดาหลุดปากว่าไปอย่างจัง


       "ยัย...ยัยขี้แพ้"นนทวัฒน์ว่ากลับและยิ้มยั่วกวนโมโห จนเมธิดาอยากจะต่อยปากคนข้างหน้าให้เลือดกวนบาทามันออกเสียบ้าง


       "พอกันเถอะค่ะ...นี่คุณเบอร์โทรศัพท์อู่ซ่อมรถถ้าว่างเมื่อไหร่โทรหาเค้า...เค้าจะเอารถไปซ่อมให้"ภาวิการีบเคลียสถานการณ์อย่างรวดเร็วสมกับเป็นวิศวกรสาว และถ้าไม่รีบเรื่องคงลามเร็วกว่าไฟลามทุ่งเสียอีก



    รถโตโยต้าสีน้ำเงินมาวิ่งเข้ามาจอดใต้ถุนคอนโดหรู  คุณหมอสาวก้าวลงจากรถเดินอย่างรวดเร็วเข้าสู่ภายในที่แสนเย็นฉ่ำมุ่งหน้าสู่ชั้น39 เพื่อหาพี่เลี้ยงที่แสนเหมาะสมให้กับณพัชชา  ราชสินทวีทรัพย์


        "ก๊อก!!...ก๊ิอก!!"เสียงเคาะประตูห้องเรียกความสนใจของสองสาวที่นั่งจ้องละครในโทรทัศน์จนตาแทบทะลักออกมา


        "ใครค่ะ ?"เมธิดาถามพลางเปิดประตูตอนรับแขกผู้มาเยือนยามวิกาล


       "สาเอง"เสียงหวานตอบมา ทำให้เมธิดายิ้มจนแก้มปริ


       "ไม่ได้เจอกันนานเข้ามาก่อนสิ"


       "เมจะมาอยู่ที่นี่นานไหม"จิรสาถามเมื่อนั่งลงบนโซฟาสีส้มสด


       "คงนานมั้ง..เพราะมันกำลังทะเลาะกับบ่อเงินบ่อทองอยู่"ภาวิกาตอบแทนเพื่อนสาว


       "ไม่ใช่ บ่อเงินบ่อทองแต่คือพี่ชายบุญธรรมของฉันต่างหาก"เมธิดาแก้ให้


              'คุณนนทวัฒน์โชคดีชะมัด...เพราะเมกำลังว่าง'

      "งั้นไปทำงานกับเราไหม?..เป็นพี่เลี้ยงเด็กเป็นคุณหนูเหมือนเธอ"จริสาป้อนคำถามมาให้  เมธิดาทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ หล่อนจึงอธิบายว่า"ก็เมอยู่ว่างๆเงินก็หมด...เดี๋ยวพี่ชายก็มาตาม ไม่ลองหาประสบการณ์ชีวิตนอกปีกพี่ดูบ้างเหรอ?"

              ".........."

    จริสามองหน้าเมธิดาที่ตอนนี้ยังไม่มีคำตอบใดหลุดออกมาจากเรียวปากงาม


      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×