ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่เลี้ยงสาวสุดแสบ

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 49


    หญิงสาวผิวสีน้ำผึ้งพยุงคนเจ็บมานั่งที่โซฟาสีส้มสดของมุมรับแขก  แล้วเดินไปหยิบยามาทาให้คนเจ็บ ที่ตอนนี้นอนบ่นกระปอดกระแปดอย่างหัวเสีย


        "โอ๊ย!! เจ็บ...ทาเบาหน่อยสิ... มือหนักชะมัด"


       "สมน้ำหน้า...ดันเข้ามาไม่บอกไม่กล่าว"ภาวิกาพูดแล้วยิ้มเยาะ  ทำให้คนเจ็บหน้ามุ่ยอย่างเห็นได้ชัด


       "จำเป็นเหรอ?...เธอนั่นแหละไม่ยอมมองให้ดี"เมธิดาเถียงข้างๆคูๆ


       "นี่หุบปากสักที่เถอะ  ฉันรำคาญ!!"


       "แต่....." เมธิดายังพูดไม่ทันจบ ภาวิกาก็แทรกขึ้นด้วยเสียงเอาจริง "ถ้าไม่หุบเดี๋ยวฉันจะเอาหลอดยาอุดปากให้"


    คำพูดของภาวิกาทำให้เมธิดาหยุดคำพูดที่เตรียมจะออกมาป็นชุดอย่างรวดเร็ว




    รถคูเปอร์ เอส สีขาว ถูกขับอย่างโฉบเฉี่ยวเข้ามาจอดหน้าร้านเวนิช  ซึ่งเป็นร้านอาหารที่ตกแต่งตามสไตล์อิตาลี  สมจริงมากจนผู้ไปใช้บริการเหมือนกับอยู่ในดินแดนแห่งประวัติศาสตร์  เมื่อประตูร้านเปิดออกปรากฎร่างผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่  ใบหน้าเกลียงเกลาแฝงความเข้มอย่างลงตัว  จนสาวๆในร้านมองบุรุษผู้นั้นเป็นสายตาเดียว  เขากวาดสายตาสักพักก็เดินตรงไปหาหญิงสาวหน้าหวาน
    ที่นั่งอยู่เพียงลำพัง


       "มานานหรือยังครับ...คุณหมอจิรสา"เสียงทุ้มถามพลางเลื่อนเก้าอี้ให้นั่งได้อย่างพอดี


        "ก็นานพอจะเห็นว่าคุณนนทวัฒน์มี...สเน่ห์..ต่อเพศตรงข้ามสูงนั่นแหละค่ะ"
    จริสาตอบพร้อมยิ้มน้อยๆ  จนคนตรงข้ามหัวเราะเบาๆ


        "ผมไม่คิดว่าคุณหมอจะมีอารมสุนทรีขนาดนี้นะครับ"


       "เหรอค่ะ ?...แต่ดิฉันว่าตอนนี้เรามาคุยกันเรื่องหนูพัชกันก่อนดีกว่านะค่ะ"


      "ครับ" นนทวัฒน์พร้อมตังใจฟังจิตแพทย์สาว


      "จากการตรวจและพูดคุยกับตัวเด็กแล้ว  เธอมีอาการเครียดอย่างเห็นได้ชัด  โดยเฉพาะเรื่องแม่ที่เสียไป  ดิฉันแนะนำให้หาพี่เลี้ยงที่ทันแก เพราะแกฉลาดมาก  มาพูดคุยเพื่อระบายมันออกบ้าง"


      "ผมจะลองดู...แต่ไม่แน่ใจเท่าไรนัก"นนทวัฒน์เอ่ย


      "ฉันจะลองช่วยคุณหาพี่เลี้ยงคนใหม่นะค่ะ" หมอสาวบอกและยิ้มให้กำลังใจนนทวัฒน์ก่อนขอตัวลากลับ




    เย็นวันนั้นเมธิดาขับรถพาภาวิกาออกมาหาอาหารทาน  เนื่องจากภาวิกาใช้คอนโดเป็นที่ซุกหัวนอนอย่างเดียว ไม่มีอะไรกินเลย 


       "เธอนี่จริงๆเลย..มีอะไรที่แม่คูณไม่ลืมบ้างเนี่ย"เมธิดาบ่นเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ด้านข้างจนคนฟังคิดว่า

         'มันบ่นเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้ง  ตัวเองก็เซ่อดันลืมหยิบเทปกาวมาปิดปากมัน'


       "แล้วนี่จะกินอะไรจะได้หาที่จอดรถ" เมธิดาหันมาถามเพื่อนสาวทำให้ต้องละสายตาจากการมองถนน


        โครม!!

    เสียงรถของเมธิดาชนกับบางสิ่งบางอย่างเข้าอย่างจัง



    ________________________________________________________________

    โปรดติดตามตอนต่อไปนะเจ้าค่ะ แล้วอย่างลืมโพส และ โหวตให้ด้วยนะค่ะ


    ขอบคุณเจ้าค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×