wanderlust

เมื่อวานฝนตกปรอยๆ.. ต้นมะเหมี่ยวหน้าบ้านเริ่มยื่นออกมาแล้วไปจัดการซะหน่อยดีกว่า เดินไปหลังบ้านเลี้ยวซ้ายเห็นที่เก็บของวางอยู่เจอมีดสปาต้าเก่าๆเปรอะสนิมสีน้ำตาล ด้ามจับเย็นเฉียบ คว้าได้ก็เดินเลี้ยวตรงไปหน้าบ้านอย่างใจเย็น เห็นบันไดอยู่ใกล้ๆ หยิบมีดให้กระชับตัว พอถึงต้นมะเหมี่ยวสูงตะหง่านบ้าน 2 ชั้นกว่าๆ ก็พาดบันได เดินขึ้นไป ก้าวไปสองขั้นจับกิ่งไม้ไว้แน่น  ฉึบ!

กิ่งไม้ร่วงลง  ฉึบ!  

เจ้าตัวเล็กเด็กน้อยตาใสกลมโตเดินเต๊าเต๊ะมาดูคนเขาปีนขึ้นไปทำอะไรบนต้นไม้กันนะ  ได้แต่สงสัย 

ฉึ่บ ! ..เคร้ง 

กิ่งไม้ร่วงลงพร้อมมีด 

หันมองลงไปด้านล่าง มีกิ่งไม้พร้อมเลือดเต็มไปหมด สีแดงสลับตัดกับสีเขียวของใบไม้

ความงุนงงปนตกใจลูกเราเดินมาตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำยังไงดี ทำยังไง ร้องเสียงหลง

ตัวสั่นเทาด้วยความกลัว มือสั่นไปหมด โรงพยาบาล หมอ หมอ ต้องหาหมอ พร้อมกับรีบหากุญแจรถ ในใจลุกลี้ลุกลน

"กุญแจรถอยู่ไหนวะ!!!!"

ด้วยความตกใจสุดขีดระเบิดอารมณ์พร้อมกับมองเด็กน้อยจมกองเลือด ถือกุญแจอยู่มนมือแล้วหล่นครั้งแล้วครั้งเล่า

"ใจเย็นๆก่อนลูก" แม่รีบเดินเข้ามาหวังจะปลอบใจลูกชายที่ตกให้ อยากให้ลูกชายใจเย็นลงเพราะลูกคุมสติไม่อยู่อีกต่อไป เดินวนด้วยความลนลานเสียใจและกร้าวเกรี้ยวในคราวเดียวกัน ลมหายใจหุนหันฟึดฟัดอยากคุมไม่อยู่ตัวสั่นสะท้านไปถึงกระดูกภายใน

โอยยย เสียงร้องด้วยความคร่ำควน อุ้มเด็กน้อยมือใส่รถมือเปื้อนเฃือดแดงฉายไปหมด ปาดน้ำตากลิ่นเลือกคลุกดคล้าจมูกน้ำตาไหลพรากอาบแก้ม

" บี๊นนนนนน บี๊นนนน!!!

​​​​ขับเร็วด้วยความเร็วสุดชีวิตไม่หันมองอะไรทั้งนั้น ได้มองหน้าเปื้อนเลือดเต็มไปหมด ชุดสีฟ้าครามลายพระจันทร์แสนน่ารักกำลังไหลไปด้วยรอยเลือด

จะทำยังไงดี แน่นิ่งไปเลย