(นิยายจีนลงไม่จบเรื่อง) I Shocked the World After Being Forced to Farm ฉันทำให้โลกตะลึง หลังจากถูกบังคับให้ทำฟาร์ม

ตอนที่ 17 : นี่มันแตงกวาจริงๆเหรอ?

鱼儿 -> อวี้เอ๋อร์ ชื่อเล่นที่เพื่อนๆเรียกอวี้สือ, 鱼 อวี้ แปลว่า ปลา

郁辞 -> อวี้สือ 

005.
　　ไอดีที่ใช้ในฟอรัมของ Imperial University ไม่ได้อิงตามชื่อจริง แต่ก็ยังมีชื่อไอดีของหลายคนที่เป็นที่รู้จัก เช่น ไอดีของอวี้สือ

　　หลังจากการตอบกลับของ ID 'ปลา' ใต้โพสต์ที่ตั้งคำถามถึงเจตนาที่ไม่ดีของอวี้สือและการปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมชั้นราวกับถังขยะ ความนิยมในโพสต์เริ่มพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับจรวดและยังทำให้เป้าหมายของโพสต์หลักเพี้ยนไป ในช่วงเวลาสั้น ๆ จำนวนข้อความตอบกลับสูงถึงเจ็ดหรือแปดร้อยข้อความและคอมเมนท์ของอวี้สือก็ถูกตรึงไว้ด้านบน

　　อวี้สือเปิดอ่านคอมเมนท์ในโพสต์นั้นและรู้สึกขบขันเล็กน้อย

　　มีคนกลุ่มเล็กๆที่ถือโอกาสกวนน้ำให้ขุ่นเพื่อสร้างความขัดแย้ง คนส่วนใหญ่แบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งบ่นเรื่องแตงกวาซึ่งเป็นอะไรที่ไม่อร่อยเกินไป และอีกกลุ่มร่ำร้องว่าถ้าคนขายแตงกวาชื่อ'อวี้สือ'ล่ะก็ ไม่สำคัญว่าแตงกวาจะอร่อยหรือไม่ พวกเขาก็พร้อมจะซื้อ ส่วนคอมเมนท์ของคนที่เหลือก็สร้างความบันเทิงให้อวี้สือไม่น้อย

　　คนโง่: เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? หญ้าโรงเรียนเป็นคนรวยรุ่นที่สองไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงมาขายแตงกวา?
　　ฉันเป็นพ่อของคุณ: ขายแตงกวาเหรอ? เขาขาดเงินรึเปล่า? ถ้านายต้องการเงิน ฉันจะจ่ายให้นายหมดเลย ให้ฉันเลี้ยงดูนายดีมั้ย? นายไม่ต้องทำอะไรแค่ทำให้ฉันมีความสุขทุกวันก็พอ [โปรยเงิน]

　　อวี้สือวางโทรศัพท์ไว้ เขาค่อยๆลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ เช็ดตัวและเดินออกไปจากห้องน้ำ ขณะเดินเขาก็ตอบกลับข้อความของ 'ฉันคือพ่อของคุณ'
　　อวี้สือ: ถ้าฉันใช้กำปั้นเพื่อทำให้นายมีความสุข นายจะจ่ายค่าเลี้ยงดูฉันเท่าไหร่ล่ะ?

　　หลังจากส่งไป อวี้สือก็ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีและคลิกออกจากหน้าฟอรัม หลังจากนั้นเขาก็ตอบกลับข้อความของอวี๋กวงเค่ออย่างเว่อร์วังว่า หวงตี้อ่านสารที่เจ้านำส่งแล้ว 

อวี๋กวงเค่อเคยชินกับสไตล์ของต้าเย่คนนี้แล้วและตอบกลับว่า “พรุ่งนี้เอาแตงกวามาให้ฉันชิมด้วย ดูสิว่าแตงกวาที่หญ้าโรงเรียนขายต่างจากแตงกวาในตลาดยังไง” จากนั้นเขาก็ปิด WeChat 

.

　　อวี้สือมีคาบเรียนราวๆสิบโมง เขาจึงไม่รีบตื่นแต่เช้านัก แต่เมื่อได้ยินเสียงออด เขาก็ค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง ดวงตาปรือขึ้นเพียงเล็กน้อย เขาเป็นดั่งนกเค้าแมวที่ไม่ยอมนอนเวลากลางคืน เมื่อคืนเขาไปพื้นที่รกร้าง หลังจากออกมาเขาก็ยังเล่นเกมต่อ ทำให้นอนดึกมาก แม้เวลาเก้าโมงเช้าจะเป็นเวลาทำงานของหลายๆคนแล้ว แต่มันก็ยังเร็วไปสำหรับนาฬิกาชีวภาพของอวี้สือ

　　เขาขยี้ตาและเปิดประตู

　　และได้พบว่าเพื่อนบ้านฝั่งตรงข้ามยืนอยู่ที่ประตู 

ฉีฮว๋ายสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวที่เรียบง่ายซึ่งทำให้เขาดูสูงโปร่งมากขึ้น เสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ดเผยให้เห็นไหปลาร้าที่บอบบาง อวี้สือจ้องตรงไปที่ไหปลาร้าเป็นเวลานานและเริ่มที่จะอยากชมเชยว่าร่างที่อยู่ภายใต้เสื้อผ้านั้นดูดีแค่ไหน แต่เมื่อคนตรงหน้าเขาไอขึ้นมาอย่างกะทันหัน อวี้สือก็ตัวสั่นด้วยความตกใจและแทบจะล้มพับ

　　เมื่อเขากลับมามีสติ เขาก็ละสายตาและเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

　　ฉีฮว๋ายสวยงามมาก โดยเฉพาะดวงตาสีพีชที่เรียวยาว หางตายกขึ้นเล็กน้อยนั้นยิ่งทำให้หัวใจของอวี้สือเต้นผิดจังหวะ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีแทบจะหมดไป
　　อวี้สือไอและถามอย่างรวดเร็ว: "ทำไมคุณฉีถึงมาที่นี่ครับ? มีอะไรผิดปกติรึเปล่า?"