ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SHORT FIC : By Secret Wolf

    ลำดับตอนที่ #2 : Snow ball (HunHo)

    • อัปเดตล่าสุด 23 ธ.ค. 56


    Title: Snow ball (HunHo)
    Writer: Secret Wolf
     
    ~It’s the most beautiful time of the year
    Lights fill the streets spreading so much cheer
    I should be playing in the winter snow
    But Ima be under the mistletoe~
     
     
     
    "ว้าว~.. ดูนู่นสิ เซฮุน"
     
     
     
    เสียงใสของร่างเล็กคนนึง ที่กำลัง มองเข้าไปในร้านกิ๊ฟช็อปที่ในตอนนี้เต็มไปด้วยต้นคริสมาส มิสเซลโท  ฮอลลี่ แล่ะอื่นๆ อีกมากมาย ที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลเฉลิมฉลอง หรือก็คือ 'คริสมาส' สายตา ของร่างเล็กกำลังจับจ้องอยู่ที่ สโนบอล
     
     
     
    "ฮยองมองซะตาจะถลน ออกมาอยู่แล้วนะ"
     
     
     
    "ก็มันน่ารักหนิ"
     
     
     
    ร่างเล็กผละ จาก สิ่งที่ตัวเองกำลังจ้องอยู่ แล้วตอบร่างสูง พลาง ทำหน้า ท่าทาง ออดอ้อน คนตัวสูงกว่า
     
     
     
    "โตขนาดนี้ แล้วยังจะอยากได้อีกหรอ ฮยอง อายุ..โอ๊ย!"
     
     
     
    ยังไม่ทัน ที่ร่างสูงจะเอ่ย อายุของร่างออกมา ก็ต้องรีบลูบ เอวตนเอง ที่ตอนนี้คงจะแดง เป็นรอย แล้ว
     
     
     
    ตัวก็เล็กแต่ทำไมมือหนักชะมัด..
     
     
     
    "ชิ!... งอนแล้ว  มาง้อด้วยนะ"
     
     
     
    ร่างเล็ก สะบัดหน้าเชิดงอนใส่ ก่อนจะรีบเดินจ้ำ ก้าว เท้า อย่างเร็วหนีอีกคน
     
     
     
    "รอด้วยสิ  ซูโฮ ฮยอง"
     
     
     
    ร่างสูงตะโกน รั้ง ให้ คนตัวเล็ก รอตน แล้วรีบก้าวเท้ายาวๆตามอีกคน ก่อนจะ หันไปมองสโนบอล อันนั้น แล้วยิ้มบางๆออกมา
     
     
     
    ทั้งสองเดิน กลับมาจาก ย่านคังนัมจนกลับมาถึงหอพัก ที่พวกเค้าอยู่กัน ทันที่ที่เปิด ประตูเข้า ไปในห้องพัก ร่างเล็ก เดินตรงผ่านห้องโถงไปที่ห้องนอนของตน แล้วถอดเสื้อโค้ดโยนทิ้งลงบนพื้นห้อง
     
     
     
     
    "เฮ้อ..~" เสียงเล็ก ถอนหายใจออกมา แล้วล้มตัวนอนราบลงบนเตียงขาวสะอาดตา
     
     
     
    ร่างสูงที่พึ่งเดินตามเข้ามาในห้อง มองร่างเล็ก ที่กำลัง นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างสบายอยู่บนเตียง ก่อนจะค่อยๆ ก้มลงเก็บ เสื้อโค้ด ที่ร่างเล็ก โยนไว้ กับ พื้น
     
     
     
    โตกว่า แต่ไม่มีความเป็นระเบียบเอาซะเลย..
     
     
     
    สักพักสายตา ร่างเล็กที่กำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียง กำลังนึกภาพ สโนบอล อันนั้น 
     
     
     
    "อีกอาทิตย์นึง จะวันคริสมาสแล้วนะ"
     
    .
     
    "อยากได้ สโนบอลอันนั้นจัง"
     
    .
     
     
    "นะ เซฮุน"
     
     
     
    ร่างเล็ก พลิกตัวขึ้นนั่งบนเตียง มอง ร่างสูงที่กำลัง เช็ดผมอยู่
     
     
     
    อาบน้ำเร็วชะมัด..
     
     
     
     
    "เช็ดผมให้หน่อยสิ"
     
     
     
    ร่างสูงเอ่ย แล้วเดินเข้า ไปใกล้ เตียงก่อนจะลง นั่งที่ขอบเตียง ให้ ร่างเล็กช่วย เช็ดผมให้
     
     
     
     
    ร่างเล็ก รับผ้าขนหนูอีกคนมา แล้วค่อยๆ เช็ดผม อีกคน อย่างนุ่มนวล จนเกือบ แห้งสนิท ก่อนจะ ขอตัวไปอาบน้ำบ้าง ร่างสูงจึง ล้มตัวนอน บนเตียงของร่างเล็กแทน
     
     
     
    สโนบอลอันนั้นสินะ..
     
     
     
     
    ร่างสูงยิ้มออกมา  เหมือนตอนที่ เดิน ออกจากร้านนั้น  เซฮุน นอนคิดเรื่อยเปื่อย สัก พักก่อนจะ ผลอย หลับไป
     
     
     
     
    ซูโฮ  ที่พึ่ง อาบน้ำออกมา เสร็จ ก็พบร่างสูง นอนอยู่ คนเตียงของตน เฮ้อมาแย่งที่นอนอีกแล้ว ห้องตัวเองก็มี ร่างเล็ก เดินไปปิดไฟแล้ว กลับมานอน ที่เตียง ที่ ร่างสูงนอนอยู่ ดีนะที่เตียงกว้างพอจะนอน 2 คนได้ ร่างเล็กคิดในใจ ก่อนจะค่อยๆ ล้มตัวนอนซุก แผงอกกว้างนั้น
     
     
     
    ฝันดีนะ..เซฮุน ของ ฮยอง
     
     
     
    |------- SNOW BALL-------|
     
     
    ผ่านมา 5 วัน แล้ว ที่ เซฮุน ชอบหายไป ตอน กินข้าวก็แค่ เรียกแล้วบอกว่า  อาหานอยู่บนโต๊ะ เสร็จแล้วก็ ลุกหายไปเลย  ทำท่าเหมือน อยากออกไปข้าวนอกมาก ล่า สุด  เห็นทำ ลับๆ ล่อๆ ถือ กล่องของขวัญ ในนั้นมันต้องมีอะไร แน่ๆ
     
     
    จะว่าไป..
     
     
     
    พรุ่งนี้  ก็จะวันคริสมาสแล้วหนิ..
     
     
     
    แอ๊ด! 
     
     
     
     
    ร่าง เล็ก หันไปตามเสียงนั้น ก็ เห็น คนที่ ตัวเอง กำลังบ่น อยู่เมื่อ กี้  เดิน เข้ามาให้  ห้อง
     
     
     
     
    "กินข้าวได้ แล้ว"
     
     
     
     
    "ฮยอง ไม่หิว นายกินไปพร้อมกับคนอื่นๆ กันได้เลย"
     
     
     
    ร่างเล็ก หันหมุนเก้าอี้  มาตอบ อีกคน ก่อนจะหันกลับ ไป เหมือนเดิม  ทำให้ร่างสูงต้องเดิน เข้า ไปหาคนตัวเล็ก  แล้ว ค่อยๆ อุ้มช้อน ขึ้นมา ท่าเจ้าหญิง
     
     
     
    "เฮ้ย! ปล่อย ฮยอง ลงนะ"
     
     
     
    "ไม่ แล้วก็อีกอย่าง ตอนนี้ มีแค่ 'เรา2คน' เท่านั้นคนอื่นเค้าออกไปทำธุระกันหมดแล้ว"
     
     
     
    ร่างสูงอุ้มคนตัวเล็ก พามาที่โต๊ะกินข้าว ก่อนจะปล่อยลง ให้นั่งที่เก้าอี้ แต่ร่างเล็กก็ทำท่าจะลุก หนี
     
     
     
     
    "กินข้าวซะ"
     
     
     
    ร่างสูงพูดเสียงเรียบ แต่แฝงด้วยความเป็นห่วงเพราะ  ฮยองคนนี้  บทจะไม่กินก็ไม่กินอะไรเลย ทำให้ ร่างสูงต้องคอยบอกอยู่เรื่อย
     
     
     
     
    "ชิ"
     
     
     
    "อ้ะ"
     
     
     
    "...."
     
     
     
     
    ร่างสูงหยิบส้อมบนโต๊ะ จิ้มม้วน สปาเกตตี้  ในจาน เป่า  แล้วป้อนร่างเล็ก ตอนแรก ซูโฮ ก็ทำเหมือนจะไม่ยอมกิน แต่ร่าง สูงขู่ ว่า ถ้าไม่กินจะ โดนลงโทษแน่ๆ 
     
     
     
     
    หลังกินข้าวกันเสร็จ ร่างสูงก็เก็บจานไปล้าง  ส่วนร่างเล็กก็เดิน กลับ เข้าห้องนอนไปอย่างเงียบๆ 
     
     
     
     
    เป็นอะไรของเค้ากัน.. ร่างสูงคิดขึ้นมาในใจ หรือว่าเค้าไปทำอะไรให้เค้าโกรธกัน
     
     
     
     
    00.00    25/12/13
     
     
     
     
    เที่ยงคืนแล้วหรอเนี่ย ร่างเล็ก ค่อยๆ งัวเงียแล้วยันตัวขึ้นนั่งจากเตียง 
     
     
     
    ร่างเล็กหันไปมอง ข้างๆตอน ก็พบว่า เตียงว่างเปล่า....เซฮุน ยังไม่มานอนอีกหรอ
     
     
     
    ซูโฮ  ลุก เดิน ออกไปที่ประตู ทันที่ที่เปิดประตูออก
     
     
     
     
    ปัง!
     
     
     
     
    "เมอร์รี่คริสมาส!!! "
     
     
    เสียงของเมมเบอร์ใน EXO-K ที่ตอนนี้  ได้กลับมาจากทำธุระกันหมดแล้ว
     
     
     
     
    "สุขสันต์วันคริสมาสนะ ซูโฮ  ฮยอง " เสียงเล็กๆของแบคฮยอน พูดกับซูโฮ 
     
     
     
    เมมเบอร์แต่ละคน ส่งของขวัญให้กับซูโฮ ว่าแต่..
     
     
     
    เซฮุน ไม่อยู่หนิ.. ไปไหนของเค้ากันนะ
     
     
     
     
    ร่างเล็ก ทำ หน้ามุ่ย ก่อนจะ เดินตามคนอื่นๆ ไปที่ครัว แล้วได้กลิ่นหอมๆ ลอยออกมา  'จินเจอร์เบรด' หนิ ร่างเล็ก รีบสาวเท้ายาวๆไปที่ห้องครัว  ก็พบ ร่างสูงของ หนุ่มน้อยชานม กำลังยก ถาด มาวางที่โต๊ะ
     
     
     
     
    "คนอื่นให้ของขวัญกันหมด แล้วหรอเนี่ยไหนบอกว่าจะรอให้พร้อมกันไง"
     
     
     
    ร่างสูงพูด พร้อมขมวดคิ้ว
     
     
     
    "ก็ นายมันช้าเองช่วยไม่ได้"
     
     
     
    จองอินพูดขึ้น ก่อนจะ เดินเข้าไปใกล้ๆ ถาด แล้ว หยิบ จิงเจอร์เบรดขึ้นมา กิน
     
     
     
     
    ร่างสูงมอง อย่าง หน่ายๆ แล้วคว้า ข้อมือ ของ ฮยองตัวน้อย ลากไปที่โซฟาก่อนจะ หยิบ กล่องของขวัญ ให้  ร่างเล็ก
     
     
     
    "อ่ะ! เมอร์รี่คริสมาสนะ ซูโฮ  ฮยอง"
     
     
     
     
    ร่างเล็กยืนมือไปรับมา  นี่มันกล่องที่เราเห็น หนิ
     
     
     
    "แกะเลยได้มั้ย "
     
     
     
    "ได้สิ"
     
     
     
    ร่างเล็ก ค่อยๆ แกะห่อของขวัญออกอย่างปราณีต พอเปิด กล่องของขวัณออกมา ก็พบ สโนวบอล ที่วันนั้นตัวเองได้  อ้อน ร่างสูงให้ซื้อให้
     
     
     
    "ขอบคุณนะ"
     
     
     
    ร่างเล็ก หันไปยิ้มให้กับร่างสูง
     
     
     
     
    "แล้วทีนี้หายงอนได้ยัง"
     
     
     
     
    "หายก็ได้"
     
     
     
     
    "ดีแล้ว  แล้วก็ อย่าลืมไปถอด โค้ด ในกระดาษ ในกล่องนั้นด้วยนะ"
     
     
     
     
    "อันนี้ หน่ะหรอ?"
     
     
     
    ร่างเล็ก หยิบ กระดาษขึ้นมา ชูให้อีกคน ดู
     
     
     
    "อันนั้นแล่ะ อย่าลืมไป  ถอดมานะ "
     
     
     
     
    ร่างสูง ยิ้มตา หยีให้ อีกคน แล้วก้มลงขโมย หอมแก้ม ร่างเล็ก ก่อนจะ วิ่งหนี กลับไปที่ห้องครัว
     
     
     
     
    "ไอ่บ้า!  กลับมานี่เลยนะ ไอ่ตัวแสบ"
     
     
     
    ร่างเล็ก วิ่งตาม เซฮุน ที่ตอนนี้กำลังหลบอยู่หลังชานยอล
     
     
     
     
    ยังเหลือโค้ดลับในกระดาษ แผ่นนั้น ที่ เซฮุน ให้ซูโฮ
     
     
     
    '12152205-251521-06151805220518, 1325-19210815-0825211407'
     
     
     
     
    ------- THE END -------
     
    To be continue : secret code (HunHo)
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×