คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF] ฉันกำลังจะตาย I'm gonna die
Title: I'm gonna die.
Writer: Secretwolf
..ฉันกำลังจะตายไปกับคำว่ารัก จากปากคนที่ไว้ใจที่สุด เธอเป็นมนุษย์ ไม่มีหัวใจ หรือมองฉันเป็นอะไร อยากรู้..
ร่างสูงใหญ่ของชายคนหนึ่งกำลังมองทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่าง เหม่อมองออกไปไกล สายลมอ่อนๆพัดเข้ามาในห้อง เส้นผมของเค้า พริ้วไปตามทิศทางของกระแสลมนั้น
นี่ผ่านมากี่วันแล้วนะ ที่คนตัวเล็กบอกว่าจะรีบกลับมา..?
โอ๊ย!
ความเจ็บปวด แล่นแปลบขึ้นมาที่สมอง ภาพของ คนตัวเล็ก กำลังจับมือ กับผู้ชายคนนึงคล้ายๆเค้าแต่ไม่ใช่ ใบหน้าเล็กกำลังยิ้มอย่างมี ความสุข เค้าอยากรู้จริงๆว่า ผู้ชายคน นั้นเป็นใคร แต่ พยายามนึก เพ่งใบหน้า นั้นเท่าไหร่ ความเจ็บ ปวด ก็พลันเพิ่มทวีคูณมากยิ่งขึ้น
กริ๊ง!
เสียงออดที่หน้าประตูดังขึ้น ทำให้ร่างสูง หลุดจาก ภวง ลุก ขึ้น ก้าวออกจาก เก้าอี้ ไปที่หน้าประตู
"สายฟ้า นายอยู่มั้ย..~ "
เสียงหวาน ของคนตัวเล็ก ที่เค้ากำลังรอ ดังลอดเข้ามาจากอีกด้านของประตู
ร่างสูงรีบ ปลดล็อกประตู เพื่อ เปิดให้อีกคน เข้ามา
"คิดว่านอน อยู่ซะอีก คิดถึงเค้ามั้ยอ่า.... "
ร่างเล็ก ทำท่าออด อ้อน แล้ว วิ่ง โผ่เข้ากอด ร่างสูง
"คิดถึงสิ ไหนบอกว่า ไป ไม่กี่วันไง หืม"
ร่างสูง กอดตอบโอบ ร่างเล็กไว้ มือ ข้างซ้าย บีบ จมูก อีกคน เบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว
"แต่ก็กลับมาแล้วนี่ไง "
ร่างเล็ก ฉีกยิ้มกว้าง คลายกอด แล้วเดินไป ลาก กระเป๋า เดินทาง สี ฟ้าใส เข้า ห้อง ไป พิงไว้ ข้างๆ โซฟา หน้าทีวี จอแบนใหญ่
ร่างสูง ดึงประตูปิด ก่อนจะลงกลอน เดิน ไปที่โซฟา แล้ว กอดอีกคนจาก ด้าน หลัง
"คิดถึง ชะมัด"
"มากมั้ย" ตากลม หันไป จ้องตากับ ร่างสูง รอคำตอบ
"คิดว่ามากมั้ยหล่ะ"
"คงจะมากกกก" ร่างเล็ก ลากเสียงยาว
"ฮ่าๆ คร้าบๆ ตามนั้นแหล่ะ"
ร่างสูงแผละออกจากร่างเล็ก แล้ว ทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟา ก่อนจะตามมาด้วยร่างเล็ก ที่ทิ้งตัวลงนั่น ตักของเขา
"รัก พี่มั้ยครับ"
"ระ.. "
กริ๊งๆ กริ๊งๆ
เสียงโทรศัพท์ มือ ถึงของ ร่างเล็กดังขึ้น ขัด จังหวะ สนทนา ร่างเล็ก คว้าโทรศัพท์ แล้ว ลุก ออกจากตักออก คนไปที่ ระเบียง ห้อง
ทำอย่างกับว่า ไม่อยากให้ รู้ ว่าคุยกับใคร มันสำคัญ มากกว่า เค้าอีกรึไง..? ร่างสูง คิดตัด พ้องต้อใจ ตัวเอง ก่อน จะได้ยินเสียงอะไร แว่วๆ มากับสายลม
"เค้าก็คิด ถึงตัวเองเหมือนกัน"
"รักสิ ฮะ"
"คิๆๆ"
ถึงจะไม่เบามาก แต่ก็พอจะได้ยินว่าพูด อะไรกัน เค้านึก อยากจะรู้ จริงๆ ว่า คนตัวเล็ก กำลังคุยกับ ใคร นึกใจเค้าหรอ ทั้งที่ คบกันมาตั้งนาน..
นอกใจ..
ร่างสูงคิด ทบทวนหลายครั้ง ช่วงหลังๆที่ ผ่านมา คนตัวเล็ก ก็หายไปบ่อยมาก เวลา ที่ใช้ ด้วยกันไม่ค่อยจะ มี บางที โทรไปหา ก็ คุยแค่ แปบเดียว แล้วก็รีบวาง ทั้งที่แต่ก่อน คนตัวเล็กเป็นคน คุยกับเค้า ชวนเค้าคุย บางที่นานถึง 2-3 ชั่วโมงเลยทีเดียว
"หิวแล้ว..~"
"เดี๋ยวจะทำอาหารให้กินนะครับ "
ร่างสูงก้มคอลงเล็กน้อย หอมแก้มสีชมพูแดงระรื่นของอีกคน แล้ว เดิน เข้าไปที่ห้องครัว สไตลท โกธิค สีเทาหม่นๆ ก่อนจะหันกลับไปมองร่างเล็ก ที่เดิน เข้าห้องนอน ของตัวเอง
ร่างสูงรู้สึกว่า ตัวเอง ควรจะ ต้องทำ อะไรสักอย่างแล้ว ไม่งั้น คนตัวเล็ก คง จากเค้าไปแน่ๆ
ที่บอก ว่ารัก กัน มันจริงหรือเปล่า..?
|-------I'm gonna die-------|
"อ้า.. อิ่มชะมัด ฝีมือ นาย ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย"
"เธอ เนี่ยน้า กินเหมือนเด็กๆไปได้"
ร่างสูง ดึงกระดาษทิชชู มาเช็ด ปาก ร่างเล็กช้าๆ พลางดุ
จังหวะนึง ที่ทั้งคู่ สายตาประสานกัน ในแววตาของร่างเล็ก กลับไม่รู้สึก ถึงความรักที่มีให้ เค้าเลย
มันหายไปไหนนะ..... ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่คำๆนี่มัน หายไป
"เป็นอะไรรึเปล่า ฮะ "
"ทาม เธอรักพี่มั้ย?"
"ถามอะไร อย่างนั้นหล่ะ ผมรัก นายที่สุด"
"..."
"ไม่เชื่อหรอ มาๆ เดี๋ยวผมพิสูจให้ดู"
พูดเสร็จ ริม ฝีปาก บาง ก็ ประกบจูบ ร่างสูง เบาๆ ก่อนจะถอนออก
จูบนั้น.. ตั้งใจรึเปล่า..?
"ล้างจาน ให้ด้วยนะ พี่ไปนอนแล้ว พรุ่งนี้ พี่มีประชุมแต่เช้า"
"รับทราบฮะ"
ร่างเล็ก ตะเบ๊ะ ท่า รับปากอีกคน แล้ว ยกจาน ที่โต๊ะ ไปที่อ่างล้างจาน ในครัว
ร่างสูง มองตามร่างเล็กช้าๆ ก่อนจะ เดินเข้าห้อง แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม
......เธอกำลังทำลายชีวิต คนๆนึง ที่บอกว่ารักแต่ว่าไม่ซึ้งออกมาจากข้างใน.... หัวใจคนฟังต้องสลายไปเมื่อรู้ว่ามันไม่จริง....
เสียงเพลง ดังออกมาจาก ไอโฟนสีทอง ที่ คว้ามหน้าอยู่ ที่ เก้าอี้ ริมหน้าต่าง ที่ ตอนบ่ายเข้า นั่งรอคนตัวเล็กอยู่ ร่างสูง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปิดเครื่องเพื่อไม่ให้มีเสียงอะไรดังขึ้นมารบกวนเค้าตอนนอน แล้ว วางลง ที่ โต๊ะ สี ขาว ข้างๆ เตียง
จะเป็นเหมือน ในเพลงนั่นรึเปล่านะ
รัก...หรือหลอก
|--------I'm gonna die-------|
"พี่ไปทำงานแล้วนะ"
"ฮะ ไปดีๆ นะฮะ"
ร่างเล็ก เขย่ง จุ๊ปปากร่างสูง แล้วยิ้มให้
"ครับๆ เย็นนี้เจอกัน"
ร่างสูง เดินตรง ออกจากห้องไปตามทางเดิน ของตึกหรู ชั้น นี้ มาแค่ 2ห้อง เท่านั้น 1ห้องก็ยังแบ่งออกไปอีกหลายๆห้องย่อย ถ้าไม่มี เงิน ก็ คงจะอยู่ ไม่ได้แน่ มือหนา เอื้อมไป กดลิฟท์ แล้วยืนรอ สักพัก ลิฟท์ก็มา ลิทฟ์ หยุดลงที่ชั้นลานจอดรถ ร่างสูงเดินตรงไปที่ รถ วอวโว่ สีดำมันเงา ก่อนจะเปิดประตูขึ้น รถ แล้วขับ ทะยานออกไป
โดยที่ไม่รู้เลยว่า ระหว่างที่ออกมานั้น มี ใครบางคนกำลังเข้าไป หา คนตัวเล็กของเขา...
|--------I'm gonna die-------|
"ขอจบการประชุมเพียงเท่านี้ ขอบคุณ ครับ"
ร่างสูงพูดจบ ก็ ลุกขึ้นเดินออกจากห้องประชุมพร้อมเลขาสาว กลับไปที่ห้องทำงานของตัวเอง
เมื่อถึงห้องก็ลงนั่ง ลงที่ เก้าอี้ สีดำตัวใหญ่ แล้ว หยิบ ไอโฟนสีทองของตัวเองขึ้นมาดู
'ผมไปบ้านเพื่อนนะ ไม่แน่ใจว่าจะค้างรึป่าว ไม่ต้องรอ ผมนะ บาย..~'
คนตัวเล็ก ส่งข้อความมาหา ร่างสูง
นี่เค้าไม่คิดจะ อยู่ด้วยกันเลยรึไง พึ่งกลับมา ก็จะไป อีกแล้ว ไม่คิดว่าเค้าจะเหงาบ้างรึไง
หลักจากที่สายฟ้า อ่าน ข้อความ ที่ ทาม ส่งมาให้ เค้าก็ ขับรถ ตรงไปที่ สวนสาธารณะ ที่เค้ากับทาม เคยชอบออกไป เที่ยวกันบ่อยๆ ซึ่งที่นั่นไม่ใกล้จากคอนโด ของเค้านั่ง บรรยากาศ รอบข้าง ทำให้ ร่างสูง นึก ถึงวันเก่าๆ
เค้า และทาม ได้ เจอกัน ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ถึงจะต่างคณะ แต่เพราะ เพื่อนสนิท ของ เค้า ที่จะไปหลีพวก น้องๆ เฟรชี่ จึงทำให้ โดน ลากไปที่ ตึก นิเทศบ่อยๆ ทั้งที่ตัวเค้าเองเรียนบริหาร เพื่อ เวลาจบมา แล้วจะได้ ดูแล บริษัทต่อ จากพ่อของเค้า แวปแรกที่ เค้าเหน ทาม หนุ่มน้อย ดู บอบบางอย่างกับผู้หญิง แต่ น่าถนุถนอม
เพื่อนของเค้า ก็ลาก เค้าไปทุกวันๆ แล่ะทุกวันเลยทำให้สายฟ้าได้เจอ กับทามมากขึ้นไม่รู้ว่า เพราะ อะไร แล้วใกล้ชิดกันตอนไหน แต่ ตอนนี้เค้าก็คบกันมาได้ 3 ปีกว่าๆ แล้ว
ระหว่างที่ ร่างสูงเหม่อมองไปเรื่อย สายตาก็ไปสะดุด อยู่ที่ ผู้ชาย คนนึงที่ นั่งอยู่ ตรงม้านั่งสี คราม อีกด้านของ สระน้ำ ห่างจากเค้าที่ยืนอยู่ที่สะพาน ไปมากพอสมควร แต่ ไม่รู้ว่าทำไม รู้สึก สะดุดตานัก
ทันใดนั้น... ภาพ ที่ ทาม จับมือ กับผู้ชายคนนั้น ก็ แล่น ขึ้นมาในหัว
หรือ คือ คนนี้..?
ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะ ก้าวไปหาผู้ชายคนนั้นก็พบว่าคนตัวเล็กของเค้า กำลังเดิน ถือ ไอติม โคน 2 อัน แล้ว เดินไป หา ผู้ชาย คนนั้น แล้ว..
เขย่ง 'จูบ' ปาก คนนั้น
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ อะไร อยู่ ดีๆ หยด น้ำใสๆ ก็ เอ่อ ล้น ขอบตา ไหล ลงมาเป็นทาง อาบ แก้มทั้ง 2 ของร่างสูง ทั้งที่ นานมาแล้วที่ไม่ได้ร้องไห้ ตั้งแต่หลังจากแม่ของเค้าเสีย..
เพราะอะไรกัน..
:::::::SAIFAH's Part:::::::
ภาพ เบื้อง หน้าที่ผมเห็นอยู่นี้ คือ ภาพ คนรักของผมกำลัง จูบกับ ผู้ชายคนนึง
ซึ่งไม่ใช่ผม..
ผมยก มือ ขึ้นปาด น้ำตาที่หน้าตัวเอง ก่อนจะเดินตรงไปหาทั้ง2 คน ทันทีที่ ทาม เห็นผม ก็ ดูเหมือนจะช็อกมาก เพราะ ไม่คิดว่า ผมจะ มาเห็นเหตุการเมื่อกี้
"คะ.. คือ มัน ไม่ใช่ แบบที่นายเห็นนะ"
ทามพยายามจะพูด แก้ตัว ปากสั่น ด้วยความตกใจ
เพราะว่าฉันเชื่อในคำว่ารัก....
ทั้งที่ผม เชื่อ ว่าเค้ารักผม
เพราะพูดจากปากเธอเลยเชื่อใจ...
ว่ารักผมคนเดียว
เพราะฉันไม่เคยคิดจะระแวงสงสัย...
ผู้ชายคนนั้นเมื่อผมเห็นหน้าเค้าชัดๆ คนนั้นก็คือ ผู้จัดการของ เค้า
รักเธอ.. ก็ไว้ใจสุดตัว.....
ทั้งที่ ผมไว้ใจเค้า
"ผมรักนายนะ สายฟ้า "
"พอเถอะ!"
"..."
"เธอจะทำอะไรก็ทำไป ยังไง พี่ก็จะยังรักนาย ตลอดไป"
ตลอดไป.....
ผมวิ่งออกจาก สวนสาธารณะ โดยที่คนตัวเล็ก วิ่งตามผมมาด้วย เมื่อกี้ ผมเห็น หน้า ผู้จัดการนั่นกำลัง แสย้ย ยิ้มอยู่ หึ..
ผมวิ่งมาจนถึงถนนใหญ่ รถมากมาย กำลัง แล่น ผ่านกันไปมา ผมวิ่งไป กลางถนน แล้วหยุดวิ่ง หันหน้าไป มอง ทาม ที่ กำลังวิ่งตามมา
ทันใดนั้น ก็มี รถ สีบลอน์ คันนึง กำลังวิ่งตรงมายังที่ผม
ถือว่าฉันพลาดในเหตุการณ์นี้
ถือว่าฉันผิดเองที่ไว้ใจ
ถือว่าฉันแพ้ให้กัความหลงไหล
เผลอใจถลำไปสุดตัว
ผมยิ้มให้กับทามก่อนที่จะ
เอียด!!!!!! ปัง!!!! พลัง!!!!
ถึงยังไง ผมก็คงถอนตัวจาก เธอไม่ขึ้นแล้ว
ยังไงพี่ก็จะรัก เธอจนตาย
พี่ รัก เธอ นะ....ทาม
"ม่าย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
:::::::SAIFAH's Part End:::::::
ร่างของร่างสูง กำลังลอยอยู่กลางอากาศ เสียงของ คนตัวเล็ก ตะโกนลั่น
"ม่าย!!!!!! ฮึก ฮือ"
ร่างนั้น ตกลงตามแรงโน้มถ่วง กระแทกกับพื้นอย่างแรง จนหยุดนิ่ง เลือด ค่อยๆ ไหล ออกมาตาม บาดแผล คนที่ขับรถ นั้น รีบขับรถแล้วหนีไปอย่างรวดเร็ว คนแถวนั้น รีบโทรตามรถ พยาบาลมา ร่างเล็ก ตรงเข้าไปกอดร่างนั้นไว้
"ผมขอโทษ... ฮึก... แต่ผม คิดกับนายแค่ พี่เท่านั้น ผมขอโทษที่หลอก ...ฮืออๆ ... สายฟ้า"
ฉันกำลังจะตายไปอีกในไม่ช้า
แต่อยากจะบอกคำนึงให้รู้ว่า
คนที่รักเธอจนตายมีอยู่จริง
ไม่ใช่นิยายจำไว้
คนที่รักเธอจนตายมีอยู่จริง
และไม่ใช่ใคร.... "ฉันเอง"
-------------
ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะค้าาาา อย่าลืมเม้นด้วย ใครเม้น ขอให้รวยๆ สวยๆ หล่อๆ
ความคิดเห็น