My Bro พี่ชายคนนี้ของผมครับ[Yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ-พี่ชายที่เหมือนเหาฉลามมากขึ้นทุกวัน

กริ๊งงงง กริ่งคับกริ่ง
เสียงกริ่งดังลั่นโรงเรียนของผมได้ไม่ถึง3วินาทีด้วยซ้ำ
กลับมีเสียงฝีเท้าและเสียงคุยกลบไปซะหมด
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมวางแผนหนีพี่ชายตัวเอง--+
ผมรอ รอและรอเวลาที่คนทั้งโรงเรียนจะไปกินข้าว
อยากรู้ใช่มั้ยว่าทำไมผมไม่เนียนไปกับชาวบ้านชาวเมือง...
เพราะว่าเมื่อวานเนียนอยู่ดีๆก็เจอพี่เดินสวนขึ้นมาตรงบันไดเลยอ่ะดิ TuT
และแล้วเวลานี้ก็มาถึงตึกทุกตึกเงียบเชียบเหมือนไม่มีใครอยู่
ยกเว้นแต่โรงอาหารที่มีเสียงเหมือนกับไปทำสงครามกับซอมบี้
ผมค่อยๆย่องออกจากห้องช้าๆ มือของผมกำลังจะยื่นไปหยิบรองเท้าที่ชั้นวาง
เพียงแต่ว่า "ต้า"มีเสียงอันแสนคุ้นหูเรียกให้ผมต้องหันไปมอง(-- )...
พี่ชายผมเอง เดี๋ยวนะพี่...มาไงฟระ
''เฮีย"ตั้ม"มาไงอ่ะ''ผมถามคนตัวสูงตรงหน้าทันทีที่เขาอยู่ตรงหน้าผม
''ก็จารย์สอนเกินจนเลยเวลา นี่รีบวิ่งมาเลยเนี่ยไม่นึกว่าจะรอ'ไม่ได้รอครับกำลังใช้แผนใหม่หนี
''แล้วมาทำไมล่ะไม่คิดว่าผมจะอยู่ไม่ใช่อ่อ''หนีไม่ได้ก็ขอเหตุผลหน่อยละกัน
''ก็เผื่อว่ายังอยู่ แล้วถ้าต้าอยู่เราจะได้ไปกินข้าวด้วยกันไง''พูดงี้ผมเขินนะเว้ย[ไม่ใช่ละ]
ผมไม่ใช่แฟนเฮียไม่ต้องมาอยากกินข้าวด้วย
''ไปกินข้าวกัน^^''รอยยิ้มของคนที่อยู่ตรงหน้าผมทำให้คนรอบข้างละลายได้ยกเว้นผม
เพราะงั้น ผมไม่เขินหรอก><''งั้นเลี้ยงติมด้วยดิ''ไหนๆก็ไหนๆละขอกินติมด้วยละกัน
"ไม่ให้ พูดเพราะๆหน่อยสิครับเด็กน้อย"มือหยาบจากการเล่นกีต้าของพี่แกก็มาขยี้เราหัวผมแรงๆ
"ไม่เด็กแล้วผมอยู่ม.1แล้วนะ"ผมเถียงไปก็จัดทรงผมไป[มันไม่มีให้จัดหรอกพูดเล่นๆ]
"ก็เด็กกว่าพี่ละกัน เอาล่ะพูดเพราะๆน่ารักๆแล้วจะเลี้ยงติม"พูดเพราะๆ..ง่ายๆ
"ท่านพี่ตั้มที่รัก ช่วยเลืี้ยงไอศกรีมกระผมหน่อยได้ไหมครับ"
"เอาที่น่ารักกว่านี้ เอาแบบตอนที่นายยังเด็กๆดิ=3="
"เอียตั้มครับ เลี้ยงไอติมต้าหน่อยนะครับ นะคร๊าบบบ"
"ได้เลยไอ้น้อง"ขอบคุณนะเฮียแต่ใครให้เฮียเอาแขนมาพาดผมแบบนี้ไม่ทราบครับ
เอาเถอะได้กินฟรีก็โอเคละ