>> สาวสวยซ่า * ปะทะ * หนุ่มนักซิ่ง <<

ลำดับตอนที่ #1 : อารัมบท

        ฉัน โจ ฮันยอน  สาวใสน่ารัก IN train อายุ 17 ปี เรียนอยู่ ร.ร.ไฮสคูล ฉันอ่ะบ้า Sanrio อย่างแรง  ขอบอกถึงฉันจะรวยและเอาแต่ใจ  แต่ฉันก็รักเด็กนะ แถมใจฉันก็หวั่นไหวง่ายนะเฮ้อ....ๆ ผู้ชายสมัยนี้ เหยาะแหยะเอาใจผู้หญิงไม่เก่งซะเหลือเกิน ฉันล่ะเบื่อ ๆๆ ฉันหนะไม่เคยมอบหัวใจดวงนี้ให้กับผู้ชายคนไหนซักคนนอกจาก เพื่อนฉันคนนึงชื่อ \'ลียองเจ\' ฉันแอบชอบเขามานานแล้วแต่ก็ไม่กล้าบอก เมื่อก่อนฉันเป็นคนที่ขี้งอแงมาก ร้องไห้บ่อย ก็จะมีแต่ ลียองเจ ที่ช่วยเหลือฉันและคอยปลอบฉันเวลาร้องไห้



       ฉันมีพี่ชายอยู่คนหนึ่ง ชื่อ  โจ ฮันซุน  หนุ่มเท่ห์~หวงน้องสาวเอามากๆ เขาอายุ 19 ปี เรียนอยู่มหาลัย K คณะการแสดงเพราะว่าพี่ชายฉันได้เป็นนักร้องใน รร.สมัยอยู่ม.ต้น ได้รับรางวัลเกี่ยวกับการประกวดร้องเพลงมาแยอะมาก จนกระทั่งตอนนี้เขาได้ตั้งวงนักร้องของเขา ชื่อวง “ My Heart ” ตอนนี้กำลัง pop มากๆ แถมตอนนี้พี่ชายฉันก็ได้เป็นดารารับเชิญ ให้ไปแสดงเป็นพระเอกหนังอีกตั้งหลายเรื่อง เวลาที่พี่ไปที่ไหนจะต้องมีพวกผู้หญิงบ้าดาราตามกรี๊ดอยู่เรื่อยเลย ฉันหนะอึดอัดแทนพี่จังเลยที่จะต้องใส่หมวกกับแว่นตากันแดด เวลาออกจากบ้านทุกครั้ง เพื่อไม่ให้สาวๆจำได้



  

       เช้าวันปิดเทอม ฤดูร้อนวันแรกอันสดใสของฉัน ตอนนี้เวลา 8.00 น. แล้วฉันก็ยังนอนอืดบนเตียงลายคิดตี้แสนน่ารัก อยู่เลยก็อย่างที่บอกว่า  ฉันเป็นคุณหนู ไฮโซที่บ้า Sanrio อย่างแรงในห้องของฉันเลยตกแต่งด้วย Sanrio ทุกอย่าง < ~ อิๆ~ >



       ก๊อก!...ก๊อก!...ก๊อก!



\" คุณหนูค่ะ \" เสียงคุณป้าเรโกะ แม่นมของฉันเอง กำลังเดินเข้ามาในห้องนอนเพื่อปลุกฉัน



\" คุณหนูค่ะ..วันนี้วันนี้คุณหนูนัดเพื่อนไว้ไม่ใช่เหรอค่ะ \"  เสียงของคุณป้าสั่นเล็กน้อยเนื่องจากคุณป้ามีอายุมากแล้ว คุณป้าเรโกะท่านสนิทกับฉันมากเนื่องจากท่านเลี้ยงฉันมาตั้งแต่ฉันยังเล็กๆเพราะคุณพ่อ-คุณแม่ท่านมีงานเยอะมาก ฉันจึงรักป้าเรโกะเหมือนแม่คนที่ 2 เลย

    

       คุณพ่อของฉันเป็นเจ้าเจ้าของบริษัทค่ายเพลง \" M&N Music \" ซึ่งพี่ชายฉันก็เป็นนั้กร้องในค่ายนี้ด้วย (เรียกว่าเด็กเส้นว่างั้นเหอะ)

  

       ส่วนคุณแม่ของฉันท่านเป็นเจ้าของสถานนีโทรทัศน์ \" WE TV \" ตอนนี้สถานนีโทรทัศน์ของแม่ฉันกำลังเป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่นเกาหลีมาก



       ฉันลุกจากที่นอนไปเข้าห้องน้ำ  อาบน้ำ สระผม แปรงฟัน แล้วรีบออกมาจากห้องน้ำ  ซึ่งตอนนี้ป้าเรโกะกำลังไปจัดเตรียมอาหารอยู่ด้านล่าง  ฉันเปิดตู้เสื้อผ้าในห้องแต่งตัว ฉันไม่รู้จะใส่เสื้ออะไรดีอ่ะเพราะมีเสื้อผ้าเป็นร้อยๆตัวเลยน่ะสิ  ฉันเลือกเสื้อสีชมพูลายริ้วๆหน่อยกับกระโปรงสีขาวย่นสั้นเหนือเข่า  ฉันหยิบนาฬิกาข้อมือและแว่นกันแดดจากในตู้เครื่องประดับ มาใส่แล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่าง



      ณ.ห้องรับประทานอาหาร~เวลา 8.45น.



\" อรุณสวัสค่ะคุณพ่อ-คุณแม่ \" ฉันก้มหัวคำนับพ่อกับแม่ที่กำลังนั่งรับประทานอาหารกันอยู่



\" จร้า ลูกรัก \"



\" วันนี้ คุณพ่อ-คุณแม่ยังไม่ไปทำงานกันอีกเหรอค่ะ \"



\" เอ่อ...ลูกวันนี้วันเสาร์นะจ๋ะ ฮันยอน \"



\" อ๋อ...เออ...ใช่ค่ะหนูลืมไป \" นี่ฉันกลายเป็นคนความจำเสื่อมตั้งแต่เมื่อไหร่กันล่ะเนี่ย  - -*



\" อ้อ..หนูสายแล้วค่ะพอดีหนูมีนัดกับเพื่อนไว้ค่ะหนูขอไปก่อนนะค่ะ \"



     ฉันรีบวิ่งไปรอรถเมล์ที่ป้าย รถประจำทาง  อ๊ะ!ๆ อย่าคิดว่าฉันเป็นคุณหนูไฮโซที่ขึ้นรถเมล์ไม่เป็นนะ  ฉันน่ะเวลาอยู่นอกบ้านเหมือนกับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยล่ะ  พอฉันขึ้นรถเมล์ฉันก็มาลงที่ป้าย หน้าห้างสรรพสินค้ากลางกรุงโซล~เวลา 10.00น.

    

     ฉันเดินไปที่หน้าห้างฉันก็เจอเพื่อนๆของฉันรอฉันอยู่ครบทุกคนเลยอ่ะ นี่ฉันมาสายเหรอเนี่ย เพื่อนฉันมีกันอยู่  7 คน ไฮโซติดดินกันทั้งนั้นแหละ พวกเราคบกันมาตั้งแต่อยู่ชั้นประถม  ก่อนอื่นฉันขอแนะนำเพื่อนๆของฉันให้รู้จักก่อนละกันนะ เริ่มจาก



~ จอง จีอุน  --  เพื่อนที่รู้ใจและสนิทกับฉันมากที่สุด



~ ยัง ฮีจิน        --  คนนี้เพื่อนช๊อบตัวยงเลยล่ะ เลือกซื้อของเก่งเป็นบ้า



~ คัง แฮอิน     --  เพื่อนที่ใจดี ชอบเลี้ยงข้าว เป็นประจำเลย <อิๆ>



~ ฮัน จียอน       -- ร่าเริง สดใส น่ารัก  ชอบทำให้เพื่อนขำได้ไม่หยุด แนวเปิ่นๆหน่อย



~ ยู มินฮอง     --  เพื่อนชายที่แสนอ่อนโยน เอาใจเก่ง  มาดแมนมากๆ



~ ลี ยองเจ       -- เพื่อนชายที่สนิทที่สุดของฉัน ฉันแอบชอบเขามานานแล้วเหมือนกันนะ แต่ฉันก็ไม่เคยบอกความในใจกับเขาเลย เพราะว่าเขาหน่ะไม่เคยรักใครจริงจังซักคน เรียกง่ายๆว่า \"เพลย์บอย\" อ่ะนะ



~ มิน นาฮุก      --  เพื่อนคนนี้ชื่ออาจจะเหมือนผู้หญิงไปหน่อย  นิสัยของเขาเป็นคนขี้เล่น  น่ารัก เหมือนเด็กๆ แต่เป็นผู้ให้คำปรึกษาที่ดีเยี่ยมเลยล่ะ และเป็นคนเดียวที่รู้ว่าฉันแอบชอบ ยองเจ อยู่

  

          ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนๆในกลุ่มของฉันทุกคนแต่ละคนทำหาแบบว่าเซงๆ = =”



\" อ้า...โทษทีจ๊ะเพื่อนๆ \" (-- /--)



\" นี่! ฮันยอนทำไมเธอมาช้าอย่างงี้ล่ะ \" ยัยจีอุน แว้ดใส่



\" จีอุน อย่าไปว่า ฮันยอน อย่างงี้สิไหนๆ ฮันยอนก็มาถึงแล้วนะ \" ฮีจินพูดห้ามก่อนจะมีเรื่องกัน



\" ใช่ๆงั้นเราเข้าไปกันเถอะ \"  นาฮุกพูดชวนเพื่อนๆเข้าไปในห้าง  



พวกเราเดินห้าง ถ่ายรูป ซื้อของ จนถึงตอนเย็น~ เวลา 4.30น.



\" จีอุน ฮีจิน แฮอิน จียอน มินฮอง  นาฮุก และเอ่อ...ยองเจ บ๊ายบายนะ \" ฉันโบกมีลาเพื่อนๆแล้วหันหลังเดินออกจากห้าง



\" เดี๋ยวสิฮันยอน \" นาฮุกเรียกฉันแล้ววิ่งตามฉันมา



\"  หือ...? \" ฉันหันกลับไปมอง o.o



\" ให้ฉันไปส่งเธอนะ \"



\" ไม่เป็นไรหรอกฉันกลับเองได้เดี๋ยวจะลำบากเธอเปล่าๆ \"



\" ให้ฉันไปส่งเธอเหอะ เธอกลับคนเดียว ฉันเป็นห่วงเธอนะ \"



\" ก็ได้จ๊ะ \" ^^



    นาฮุกบอกให้ฉันรออยู่ที่หน้าห้าง แล้วเขาก็ขี่มอเตอร์ไซค์ ยี่ห้อ บี.เอ็น.ดับเบิลยู  มารับฉัน

    

    ฉันขึ้นไปซ้อนท้ายแล้วกอดเอวของเขาไว้ ฉันนั่งชมวิวไปเรื่อยๆ ฉันมีความรู้สึกว่า นาฮุกเค้าเกร็งๆยังไงไม่รู้ หรือว่าฉันจะตัวหนักไปรึป่าวนะ O.o!   นาฮุกมาส่งฉันที่หน้าประตูรั้วหน้าบ้านของฉัน



\"บ๊ายบายนะจ๊ะ นาฮุก \"



\" เอ่อ...อ๊อ...บ๊ายบาย  ฝันดีนะ \"



\" เธอก็เช่นกันนะ \"



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

********************************************************



ยังไงก็ขอฝากด้วยนะค่ะ  ช่วยกันเม้นมาเยอะๆนะค่ะ ช่วยลงคะแนนด้วยนะ



menijung~*