{ My Hero Academia / Boku no Hero Academia } & Corpse Bride

ตอนที่ 2 : บทนำ : เจ้าสาวซากศพ

"คุณได้รักษาสัญญา คุณปลดปล่อยฉัน"

คำพูดสุดท้ายของหญิงสาวซากศพผิวหนังสีฟ้าเซอร์รูเลี่ยนในชุดแต่งงานสีขาวสง่า ยกยิ้มเบาบางแก่ชายหนุ่มในชุดเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวอีกคน หญิงสาวซากศพถอดแหวนสีทองแวววับที่สวมบนนิ้วนางที่กลายเป็นกระดูกออกมา วางบนมือชายหนุ่ม มือเย็ยเฉียบกอบกุมมือชายหนุ่มด้วยความยินดี

"ขอให้ฉันได้ทำอย่างเดียวกับคุณ"

เจ้าสาวซากศพคลายมือออก และเดินถือช่อดอกไม้สีครามออกมายังหน้าโบสถ์ ประตูเปิดกว้างรับแสงจันทร์สวยงามที่สาดส่องไปทั่ว สาวซากศพโยนช่อดอกไม้ในมือให้แก่เจ้าสาวคนเป็นด้านหลังให้ ก่อนจะหันมาเพ่งมองดวงจันทร์สีขาวนวล รอยยิ้มผ่อนคลายปรากฏออกมาด้วยความยินดีและสุขสม ก่อนที่ร่างกายจะค่อยสลายเป็นผีเสื้อสีฟ้าสวยงามนับร้อยโบยบินขึ้นไป

'ฉันรักคุณวิคเตอร์ แต่คุณไม่ใช่ของฉัน ฉันไม่อาจพรากคุณจากเธอผู้นั้น สุดท้ายนี้ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง'

เสียงความคิดในจิตใจดังขึ้นก่อนจะสลายเป็นผีเสื้อจนหมดสิ้น ทิ้งไว้เพียงหยาดน้ำสีใสจากดวงตา ที่ไม่ได้มาจากความเสียใจ แต่ดีใจที่หลุดพ้นจากความทรมาณทั้งปวง

ผีเสื้อบนฟากฟ้า ค่อยๆสลายไปทีละตัว สติสัมปชัญญะค่อยๆลดหายไป วิญญาณเจ้าสาวได้เพียงปล่อยไปเช่นนั้น ให้ความทรงจำความคิดต่างๆขึ้นมา ก่อนที่จะสลายไป

"ฉันชื่อ เอมิลี่ เบอร์ตัน เมื่อยังเป็นมนุษย์ชีวิตช่างสุขสบาย ฉันเป็นคุณหนูของครอบครัวเศรษฐีใหญ่ อยู่กับคุณพ่อและเหล่าคนรับใช้ต่างๆ ส่วนคุณแม่เป็นญี่ปุ่น ท่านทั้งสองเลิกรากัน ฉันถูกตัดสินให้มาอยู่กับคุณพ่อ ชีวิตสุขสบายแต่ไร้ความสุข คุณพ่อทำงานไม่เว้นวัน ไม่มีเวลาให้กับฉัน

จนเวลาล่วงผ่านไปมีชายหนุ่มแปลกหน้าจากต่างเมืองปรากฏขึ้น เข้ามาทำความรู้จัก หน้าตานิสัยความคิด ฉันหลงรักเขาแทบจะทันทีด้วยคำพูดหวานซึ้งนั่น เราดูใจใช้เวลาร่วมกันอย่างลับๆอยู่นานหลายเดือน เราตัดสินใจไปขอคุณพ่อเพื่อจะเเต่งงานกัน แต่มันเป็นคำปฏิเสธที่เด็ดขาด ฉันแทบขาดใจ เราทั้งสองวางแผนเพื่อหนีกันไป โอ้ว ช่างเป็นรักต้องห้ามจริงๆ ฉันสวมชุดแต่งงานของคุณแม่ที่ทิ้งไว้ สีขาวยาวสวยสง่า เครื่องเพชรพลอยมีค่าที่สวมไว้ รวมถึงถุงเงินทองที่ฉันเอามาด้วย เรานัดกันที่ใต้ต้นโอ๊คใหญ่ในป่าลึกกลางคืนในวันแสงจันทร์เต็มดวง ฉันรอเขาด้วยหัวใจที่เต้นด้วยความรักอยู่ตลอดที่รอนั่น รออยู่หลายชั่วโมง ก็ไม่มีวี่แววของเขา แต่ยังไงซะฉันก็จะรอ ฉันได้ยินเสียงบางอย่างขยับก่อนจะได้หันกลับไปมอง ทุกอย่างกลับดับมืดไปเสียอย่างนั้น เมื่อฉันตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ฉันได้รู้ว่า.....

ฉันตายแล้ว พร้อมกับเงินเพชรพลอยที่หายไป เหลือเพียงชุดแต่งงานที่อยู่ขาดวิ่นมีรอยเปื้อนหยาดโลหิตสีแดง และตัวฉันที่กลายเป็นซากศพ ไปโผล่ที่โลกแห่งคนตาย เวลาผ่านไปนานหลายปี มีชายคนนึงมากล่าวคำแต่งงานและสวมแหวนให้กับศพของฉัน ฉันดีใจมากเลย แต่ทุกอย่างก็พังเพราะความจริงที่ว่า เขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว ทำใจไม่ได้เลยจริงๆ แต่หากสิ่งที่ฉันทำคือการพรากคู่แต่งงานคนอื่น ฉันก็ทำไม่ได้หรอก เพราะฉันรู้ดีว่ามันเจ็บปวดเพียงใด ถึงอย่างไรฉันก็จะยอมรับมัน ฉันหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและความหวังการแต่งงานแล้วล่ะ'

สิ้นความคิด ความทรงจำสุดท้าย ผีเสื้อต่างๆสลายไปจนหมด เหลือตัวสุดท้ายที่ยังคงขยับปีกบินอยู่ สติสัมปชัญญะหายไปหมดสิ้น วิสัยทัศน์พร่ามัว กลับสัมผัสได้ถึงเสียงของคนคนนึงดังแว่วขึ้นมา ก่อนทุกอย่างจะดับลง

"แม่สาวน้อย ชีวิตช่างรันทดและเจ็บปวด ขอให้เจ้าได้ใช้ชีวิตและมีความสุขอีกครั้ง"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

______________________________________________________________________

เราจะเล่าประวัติของเอมิลี่กันก่อน แต่เนื้อเรื่องบางส่วนนั้นไรท์เพิ่มเติมเอง เพราะประวัตินางน้อยมาก

แนะนำให้ทุคนไปดูจ้าชื่อเรื่อง Corpse Bride ชื่อไทยคือ เจ้าสาวศพสวย สนุกมากไรท์แนะนำและดราม่าด้วย ไรท์ร้องไห้หนักมาก