คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : แผนการร้าย (1) ตอนจบ
ตึกเก่าๆโทรมๆไม่มีอะไรพิเศษย่านพัฒนาการ ทุกคนสวมชุดเกราะกันกระสุนก่อนจะพังประตูเข้าไปพวกเขาส่องไฟฉายและปืนไปตามทางระหว่างตรวจสอบ ก่อนที่กรวิกจะเดินลงไปอีกชั้นและเปิดไฟเขาเจอที่เกิดเหตุแล้ว กรวิกเรียกทุกคนลงมายกเว้นวีรภาพและพนิดา
“โต๊ะเชือด” นพรัตน์พูด
“เขาใช้เลื่อยไฟฟ้าเก็บเสียง” ภูวดลพูด
“กรมาดูอะไรนี้สิ” วีรภาพร้อง กรวิกรีบวิ่งขึ้นไปกับเบญญาภา
“ว่าไงค่ะบอส คุณเดาถูกว่ามันเกี่ยวกับเงินๆทองๆ”
“แท่นพิมพ์เงินเหรอ มันอยู่ที่นี้ได้ไง” เบญญาภาพุด กรวิกมองไปรอบๆ
“ผมเคยเห็นเครื่องนี้มันเป็นแท่นพิมพ์เก่าที่ถูกปลดระวางด้วยแท่นใหม่เมื่อห้าปีที่แล้ว”
“งั้นใครย้ายมันมาละ”
“จิรเดช” วีรภาพพูด “เครื่องนี้ต้องถูกเก็บอยู่ที่โรงกษาปณ์เอาไว้สำรอง”
“แล้วยังไง”
“คือฉันคิดว่ามันเป็นขบวนการนะค่ะ” พนิดาพูด “ขบวนการเงินเถื่อน” กรวิกเงยหน้าพร้อมของในมือและยิ้ม
“อะไรกร”
“แท่นพิมพ์เงิน แต่มันเป็นของปลอมที่ทำเหมือนมาก ผมจำได้ดีมันคดีของผมกับจิรายุเมื่อแปดที่แล้ว”
“งั้นมันมาได้ไง”
“กรมสอบสวนกลางมีปัญหาแล้วละ” กรวิกยิ้ม
กรวิกเรียกเจ้าหน้าที่ตรวจสอบและปิดข่าวไว้ ก่อนที่วีรภาพกับเบญญาภากลับไปตรวจแฟ้มที่มาจากกรมสอบสวนกลาง
“มันสบายใจมาก”
“มันคิดว่าเราหาไม่พบไง” กรวิกหยุดคิดอะไรก่อนจะพูดต่อว่า “ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ โบว์ช่วยผมได้ไหม”
“อะไรค่ะ”
“เล่นเกมส์”
“เจ้านาย ว่ามาค่ะฉันไม่ยอมแพ้อยู่แล้ว”
นพรัตน์ค้นแท่นเงินเข้ามาในแล๊ปกับภูวดลและเจ้าหน้าที่อื่นและขณะที่มนัสต่อเมนเฟรมที่เขาเอามาจากที่เกิดเหตุ ปาราตีเดินเข้ามาในห้องที่เบญญาภาและวีรภาพเปิดแฟ้มอยู่
“คุณมานั่งอยู่นี้ปล่อยให้กรกับโบว์เล่นกันสองคนเนี้ยนะ”
“เราแยกส่วนกันนะ แฟ้มนี้มันงงจริงๆ”
“เขียนสับไปมาอยู่นั้นแหละดูสิปา ตรงนี้ ตรงนี้และก็นี้เหมือนกันทุกประโยค”
“เขียนรหัสเหรอ”
“คิดว่างั้น”
“ค่ะฉันว่ากรมสอบสวนกลางต้องการปกปิดเราอะไรสักอย่างของทุกอย่างชี้ไปที่นั้น”
“หมายความว่าไง” เบญญาภาถาม
“ก็แท่นพิมพ์ความจริงต้องอยู่กรมสอบสวนกลางแล้วก็ฉันตรวจสอบเรื่องเครื่องพิมพ์เงินมันไม่ได้อยู่ที่กระทรวงมาพักใหญ่แล้วเพราะว่ามีการงัดแงะเข้าในกระทรวง เพื่อป้องกันอันตรายเลยย้ายเครื่องที่ไมได้ใช้ไปไว้ที่กรมสอบสวนกลาง”
“ได้เรื่องแล้ว” เบญญาภาร้องออกมา
“อะไรเบญผมยังไม่เห็นอะไรเลยนะ”
“ก็ยาประหลาดที่แม็กเจอไง มันก็อยู่ที่กรมสอบสวนกลาง วีพวกนี้ถนัดรหัสเบคอนเขาจะเขียนแฟ้มยังไงก็ได้ตราบใดที่ไม่ทำให้อะไรหรือใครเสียหาย”
“งั้นเราก็มาเรียนรหัสของฟรานซิส เบคอนกัน” ปาราตีหันคอมพิวเตอร์และกดอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับรหัสเบคอนทันที
บุรุษลึกลับปรากฏตัวในความมืดเดินเข้ามาอย่างเร็วเข้ามาในตึกแบบไม่ทันระวังตัวก่อนที่ไฟทั้งตึกจะเปิดออก เขาถึงกับตกใจและจะคว้าปืนแต่พนิดาเข้ามาปลดปืนอย่างเร็วพร้อมกับคนอื่นที่ยกปืนเล็งอยู่ กรวิกเดินออกมาจากเงามืด
“สวัสดี คุณตำรวจ” กรวิกทักทายเพราะว่าจำได้ว่าเขาเป็นใคร
กรวิกนั่งอยู่ตรงข้ามกับร้อยตำรวจเอกสุรชัย นันทวิศาล ในห้องสอบสวนวีรภาพยืนอยู่ตรงมุมห้องกำลังดื่มกาแฟอยู่ กรวิกนั่งอ่านเอกสารบนโต๊ะ
“เมื่อไรจะพูด”
“ใจเย็นสิผู้กอง” กรวิกพูด “ทีคุณยังใจเย็นในการแยกชิ้นส่วนคนเลย”
“คุณมันร้ายสมคำร่ำลือจริงๆ”
“รู้ก็ดีแล้ว” กรวิกเงยหน้ามองเขา “มีคนบอกว่าผมร้ายกาจยิ่งกว่าเสือความจริงคนตรงนั้นสารวัตรวีรภาพก็ได้ชื่อว่าสอบสวนได้รับคำสารภาพทุกครั้ง หวังว่าเราจะได้รับความร่วมมืออย่างยิ่งยวด”
“ผมยังจะพูดอะไรได้อีก”
“นั้นแปลว่ารับสารภาพ”
“กล้าทำก็ต้องกล้ารับ “
“ตรงไปตรงมาดีแฮะ” วีรภาพเดินทางนั่งหัวโต๊ะ “แต่ที่ผมไม่เข้าใจตำรวจมือปราบน้ำดีอย่างคุณทำไมถึงมาทำเรื่องพวกนี้”
“เงินไม่พอยาไส้มั้ง ผมไม่ได้มีอุดมคติสูงส่งเหมือนพวกคุณนี้ผมทำก็เพื่อความอยู่รอด”
“ของอะไร”
“แล้วแต่คุณจะคิด ผู้กำกับคุณจบปริญญาเอก เป็นศาสตราจารย์ ราชองครักษ์และก็อีกสารพัดตำแหน่งพิเศษของคุณ คุณน่าจะพอเดาๆออกนะ ว่าเรื่องนี้มันใหญ่คุณห้ามไม่ได้หรอก”
“ทำไมจะห้ามไม่ได้ ผมทำมาเยอะแล้วเรื่องพวกนี้”
“คุณห้ามไม่ได้หรอกมันใหญ่เกินกว่าพวกคุณแล้ว”
“มีอะไรใหญ่กว่ากฎหมายบ้านเมือง” วีรภาพ “ฆ่าคนตายอย่างโหดเหี้ยมหรือไงละ”
“ไม่พี่วี การฆ่าครั้งนี้มันเป็นการปิดปากใช่ไหม”
“คุณเก่งไม่เบาเลยถ้ามาร่วมกับเราคงดี”
“เงินปลอมนี้พิมพ์ออกมาทำไม”
“ใครว่า ของที่เราพิมพ์นะมันจริงแต่ไอ้เวรนั้นมันโลภแอบพิมพ์ของปลอมขึ้นมาเราก็แค่จังการ”
“ด้วยวิธีชั่วๆ”
“วิธีของเราสารวัตร ใครที่เข้ามาก็ต้องยอมรับวิธีของเรา”
เสียงเคาระกระจกจากข้างห้องที่ใช้ดูดังขึ้น กรวิกกับวีรภาพเลยพยักหน้าเดินออกจากห้องมาที่ห้องข้าง เบญญาภากับปาราตียืนอยู่นั้น
“มีอะไรพี่เบญ”
“พี่แก้รหัสในแฟ้มของกองสอบสวนกลางแล้วมีรายชื่อของคนที่รู้เห็นเรื่องนี้แต่ว่า...”
“เราไม่มีหลักฐานจับกุม”
“อะไรกร ชื่อชัดขนาดนี้พี่ขอหมายได้นะ”
“หมายอะไรละ จับข้อหาอะไรมาตราไหน พี่วีบอกผมหน่อย”
“เออ...คือ...”
“ก็ใช้แล้วการลักลอบเอาของหลวงออกมาทำละ”
“ออกหมายจับเจ้าหน้าที่สอบสวนกลางที่เกี่ยวข้อง แต่ผมมีเรื่องที่ขัดใจบางอย่างอยู่”
“อะไร กร”
“พี่เบญเงินปลอมที่เราได้มาเป็นเพียงส่วนน้อยที่จิรเดชทำ แต่ว่าแท่นพิมพ์ทำหน้าที่พิมพ์เงินจริงออกมา”
“อะไรนะ”
“ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องเล็กๆอย่างที่ว่าแล้วละ” กรวิกถอนหายใจด้วยหน้าตาเครียดจัด
กรวิกเดินออกมาลิฟท์ตรงไปที่ห้องทำงาน มนัสรีบวิ่งมาหาแล้วพูดว่า
“เครื่องพิมพ์เงินเก่าที่เราอายัดไว้ เก่าแค่ไหน”
“ทำไม”
“ด๊อกเตอร์ มันมีระบบบันทึกข้อมูลโดยคอมพิวเตอร์ด้วย”
“ง่ายเลยทีนี้ มันพิมพ์แบงค์ไปเท่าไร”
“ตัดเงินที่นพไปเอามาจากบ้านจิรเดชตามจำนวนวันออกไปพิมพ์แบงค์พันไปจำนวนสิบล้านบาท”
“สิบล้าน”
“ครับ ผมตรวจสอบแล้ว”
“งั้นเราก็ต้องหาว่าเงินอยู่ไหน”
“กร” เบญญาภาวิ่งเข้ามา
“มีอะไรพี่เบญ”
“วีกับโบว์ไปจับผู้บัญชาการสอบสวนกลางตามหมายและคนอื่นเขาฆ่าตัวตายในบ้านเมื่อคืนนี้ดูเหมือนเขาจะรู้ตัวว่าเราสาวถึงเขา”
“ไม่เขารู้ว่าเรากำลังเล่นงานพวกเขาอยู่งานนี้ไม่หมูแล้วละ”
“แล้วเราจะเอายังไงกับสุรชัย การพิมพ์เงินโดยไม่ได้รับอนุญาตโทษร้ายแรงพอๆกับก่อการร้ายและขบถในราชอาณาจักรเลยนะ”
“แต่เราไม่มีหลักฐานเอาผิด ไม่มีอะไรเล่นงานเขาได้นอกจากข้อหาฆาตกรรม รวบรวมเอกสารทั้งหมดและส่งฟ้องฐานฆาตกรรม”
“ค่ะ” กรวิกเดินเข้าไปนั่งในห้องทำงานอย่างหมดแรงเหมือนเหนื่อยกับอะไรมาสักอย่างที่หนักหนาเอาการเลยทีเดียว
กรวิกเดินออกมายังลานจอดรถ วันนี้กรวิกจอดรถตัวเองไว้ที่ลานด้านล่างของตึก เขากดรีโมทปลดล๊อคแต่พอเขาเดินยังไม่ทันถึงรถ ตูม.....เสียงระเบิดดังลั่นเอากรวิกกระเด็นออกมา รถเมซิเดสเบนซ์ ของกรวิกระเบิดไฟลุกท่วม วีรภาพวิ่งมาพร้อมกับนพรัตน์ที่อยู่ไม่ห่างกัน
“ด็อกเตอร์ เป็นไรไหม”
“ไม่เป็นไรมึนหัวนิดหน่อย”
“กร เลือดออกพี่เรียกหมอดีกว่า”
“ไม่เป็นไร” กรวิกมองภาพรถตัวเองงานนี้ไม่ง่ายและเขากำลังท้าชนกับคนใหญ่คนโตเข้าให้แล้ว
ความคิดเห็น