ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกิดใหม่เป็นนางฟ้า...ในคราบนางร้าย

    ลำดับตอนที่ #8 : 08

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 7.91K
      382
      22 มี.ค. 61

    สุดท้ายวันนี้ก็มาถึงันที่ท่านพี่ทั้งสองเข้าโรงเรียนเวทย์มนต์ Sunshine Hight School

    อาหารตาของฉันไปซะแล้วเฮ้อลงไปส่งท่านพี่ดีกว่า

    "โฮฮฮฮ พี่ไม่อยากให้เอลิน่าอยู่คนเดียวเลย"

    พี่เคอร์ตันพูดขึ้น

    "โธ่ท่านพี่เคอร์ตันอีกสามปีน้องก็ตามท่านพี่ไปแล้วค่ะเขียนจดหมายมาหาน้องบ้างก็ดีนะค่ะท่านพี่"

    "เคอร์ตันไปได้แล้วพี่ไปก่อนนะเอลิน่า"

    ท่านพี่เครเตียนพูดเสียงเรียบ

    'อีกแค่สามปีสินะที่ชีวิตฉันจะต้องพบเจอแต่เรื่องซวยๆ'

    "ลาก่อนค่ะท่านพี่ทั้งสอง"

    ฉันพูดเสียงเบา

    "นาเซียฉันอยากออกไปเที่ยวในเมืองค่ะ"

    ฉันเดินขึ้นไปเปลี่ยนชุดพร้อมหยิบผ้าคลุมมาด้วย

    "คุณหนูค่ะรถพร้อมแล้วค่ะ"

    ตอนนี้ยุคมันเปลี่ยนไปแล้วค่ะจากที่ใช้รถม้าก็เปลี่ยนมาเป็นรถยนต์แทน

    ฉันนั่งรถประมาณหนึ่งชั่วโมงก็มาถึงในเมืองฉันบอกให้คนขับจอดรออยู่แถวนี้แล้วจึงรีบเข้าไปโซนเวทย์มนต์

    แต่รีบมากไปก็เจ็บตัวได้

    'ผลั่ก'

    "ขอโทษนะค่ะเป็นอะไรรึเปล่าคะ"

    ฉันรีบถามคนตรงหน้าทันที

    พอเขาเงยหน้ามาเท่านั้นล่ะ....แทบกรี๊ดเลย

    'คนตรงหน้าฉันคือองค์รัชทายาทเจ้าชายฟิลิป เอเคอร์ ซาดรอน'

    "ไม่เป็นไรครับ"

    "งั้นดิฉันขอตัวนะค่ะ"

    ฉันรีบดึงหมวกให้ปิดหน้าฉันทันที

    'ตอนนี้เจอแล้ว5เหลืออีก3คนที่เป็นเป้าหมายในการจีบของเกมนี้'

    ฉันเดินเข้ามาในโซนเวทย์มนต์และเจอของถูกใจเข้าแล้วมันคือตำราโบราณที่เก่ามากแต่มันใช้สร้างมิติส่วนตัวได้

    แถมมันยังอัญเชิญดาบในตำนานได้ด้วยไม่ได้การล่ะต้องรีบซื้อมันทันที

    "นี่ราคาเท่าไหร่คะ"

    ฉันชูตำรานั่นขึ้นให้คนขายดู

    "ตำรานั่นราคา8เหรียญครับคุณหนู"

    แพงเหมือนกันนะเนี่ย

    "นี่ค่ะ"

    ฉันยื่นเงินจำนวนแปดเหรียญให้คนขาย

    แล้วจึงรีบออกจากโซนเวทย์มนต์ต่อไปโซนอาวุธ

    ว้าวมีอาวุธมากมายเลยน่าสนใจๆ

    นี่มันคือมีดสั้นนี่หน่าพกได้ง่ายด้วยน่าสนใจดี

    "มีดสั้นนี่ราคาเท่าไหร่คะ"

    "2เหรียญครับคุณหนู"

    ฉันยื่นเงินให้คนขายแล้วก็กลับไปที่รถ

    "เที่ยวสนุกไหมครับคุณหนู"

    "สนุกมากเลยค่ะ"(เจอเรื่องซวยตั้งแต่ลงรถ)

    ฉันตอบคุณลุงคนขับไป

    กลับบ้านไปฝึกเวทย์มนต์ธาตุแสงดีกว่าอย่างน้อยก็ป้องกันตัวได้

    "สวัสดีค่ะเอลิน่าจัง"

    "สวัสดีค่ะฟลอร่าจังเราไปฝึกเวทย์มนต์กับดาบกันเถอะค่ะ"

    ลงรถมาก็เจอกับฟลอร่าจังที่มารอฉันแล้วฉันจึงชวนเธอไปฝึกต่อจากเดิม

    "คร้าเอลิน่าจัง"

    ถึงแม้จะต้องตายแต่ฉันก็ขอปกป้องคนสำคัญละกัน

    อีกตั้งสามปีกว่าจะได้เจอกันถึงวันนั้นจะไม่ยอมตายฟรีๆหรอกนะค่ะคุณนางเอก

    "นี่ก็หนึ่งเดือนแล้วนะค่ะที่เจ้าชายไม่มาหาเอลิน่าจัง"

    "ไม่เป็นไรหรอกค่ะเจ้าชายอาจจะเจอคนที่ชอบแล้วก็ได้นะค่ะ"

    "เอลิน่าจังนี่ก็ใจดีจังเลยนะค่ะทั้งๆที่เจ้าชายมีข่าวกับผู้หญิงคนนั้นแต่เอลิน่าจังก็ยังตามแก้ข่าวให้"

    "ก็มันเป็นสิ่งที่ควรทำนิค่ะฟลอร่าจัง"

    ถึงจะไม่ได้รักแต่ยังไงก็จะให้เสียชื่อเสียงไม่ได้เด็ดขาด

    คุณนางเอกเธอเริ่มเข้ารูทเจ้าชายแล้วสินะ

    หึแต่ไม่ยากหรอกถ้าจะกำจัดคุณนางเอกน่ะแค่ยืมมือคนอื่นทำก็จบเรื่อง

    "เอลิน่าจัง"

    ฟลอร่าเรียกฉันเสียงเบาเธอคงจะเห็นใจฉันน่าดู



    ติดตามตอนต่อไป

    ภาพนางเอก

     


    ภาพฟลอร่า

    ื 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×