ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกิดใหม่เป็นนางฟ้า...ในคราบนางร้าย

    ลำดับตอนที่ #77 : 10

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 396
      25
      5 พ.ค. 62

    พิธีแต่งตั้งราชาและราชินีกำลังจะเริ่มตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวโดยมีพวกสาวใช้และช่างแต่งหน้าตะลุมอยู่บอกตามตรงเบื่อโครตๆ


    คอยดูเถอะไอ้จอมมารบ้านั่นแม่จะเอาคืนให้สาสมเลย


    "เสร็จแล้วเพคะ"


    หลังจากพวกสาวใช้ออกไปอิตาจอมมารนั่นก็เดินมารับฉัน


    'งดงามเหลือเกิน'


    'ทั้งคู่ช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน'


    'สวรรค์คงส่งทั้งคู่ลงมาสินะ'


    ให้ตายเถอะเพ้ออะไรขนาดนั้นเหมาะสมหรอเหอะไม่ตีกันตายก็บุญแล้ว


    "องค์รัชทายาทและพระชายาเสด็จ"


    พวกเราเดินเข้าไปทำความเคารพพระราชาและพระราชินี


    "ถวายบังคมพะย่ะค่ะเสด็จพ่อเสด็จแม่/ถวายพระพรเพคะองค์ราชาองค์ราชินี"


    "ราชาราชินีอะไรกันเจ้าแต่งกับเรย์แล้วเรียกพวกเราเหมือนเรย์เถอะ"


    เอาจริงหรอไม่ค่อยกล้าแหะ


    "ก....ก็ได้เพคะ"


    ได้โปรดหยุดสายตาน่ากลัวนั้นเถอะพลีส!!!


    "ขอให้พระราชาและพระราชินีทรงมอบมงกุฏให้องค์รัชทายาทและพระชายาด้วยพะย่ะค่ะ"


    พิธีแต่งตั้งดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงช่วงเย็นพิธีก็เสร็จสิ้น


    "ยินดีด้วยนะจ้ะทั้งสองคนแม่กับพ่อจะได้เดินทางท่องเที่ยวได้สักที"


    แม่ของเรย์พูดพร้อมรอยยิ้มที่ใครมองก็คงหลงใหล


    "หนูอาเธียร์ถ้าเจ้าเรย์มันนอกลู่นอกทางก็จัดการมันได้เลยนะพ่อไม่ว่า"


    อ่าทำไมพ่อของเรย์ดูอยากจะให้เรย์โดนแกล้งจังนะ


    "ท่านพ่อก็ผมไม่อยากนอนนอกห้องเหมือนท่านพ่อนะครับ"


    หึก็น่าสนแหะเอาไปลงโทษไอ้จอมมารที่หาแต่เรื่องให้ดีกว่า


    "ลูกๆก็ไปพักกันได้แล้วนะจ้ะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว"


    "งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับท่านพ่อท่านแม่ไปกันเถอะเธียร์"


    ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินตามเรย์ไป


    ว่าแต่เดวิสละทำไมไม่เห็นเดวิสเลยนะ


    "เดวิสกลับไปจัดการเรื่องหมู่บ้าน"


    อ่อคงจะมีปัญหาขึ้นมาสินะเฮ้อหมอนั่นบ้างานอีกแล้ว


    "ไปอาบน้ำก่อนเลย"


    เรย์ยื่นผ้าขนหนูให้พร้อมชุดนอน


    อ่าเหนื่อยจริงๆเลยนะวันนี้


    ฉันแช่ตัวในอ่างอาบน้ำก่อนจะสำรวจแผลที่กรีดเลือด


    ได้อาบน้ำอุ่นแบบนี้สบายจังนะทำให้หายเหนื่อยเลยล่ะ


    หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็แต่งตัวแล้วออกไปหาเรย์


    "ยินดีด้วยนะราชินีคนใหม่"


    นั่นไงมันเริ่มอีกแล้วมันเริ่มกวนประสาทฉันอีกแล้ว


    "เคยตายไหมเรย์?"


    เกลียดไอ้ความกวนประสาทของหมอนี่ชิบ


    "ไม่เคยนะและไม่อยากรู้ด้วยเกรงใจ"


    หมอนั่นฉีกยิ้มให้ก่อนจะรีบหนี


    "เรย์ไอ้บ้าไอ้คนนิสัยไม่ดี"


    ชอบกวนประสาทอยู่เรื่อยเลยเฮ้อทำไมว่ะเนี่ยอายุแค่15ต้องมาขึ้นเป็นราชินีให้ไอ้จอมมารประสาทกลับเนี่ยนะแถมหมอนี่อายุเป็นร้อยฉันแค่15เองนะโว้ย


    "หึหึ"


    ดูมันเถอะน่าตบจริงๆ


    "ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะเรย์"


    สักวันฉันจะถีบหมอนี่ไปนอนกับม้าในคอก



    [อายุ15ของที่โลกนี้ถือว่าบรรลุนิติภาวะแล้วเป็นผู้ใหญ่แล้ว]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×