[ficบารามอส] รักนาย..เจ้าชายน้ำแข็ง

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2 กลิ่นอายของหิมะและเรื่องเล่าของน้ำตา [ตอน สิ่งที่เหลืออยู่]

ผ่านไปหลายวันแล้ว...



แต่สำหรับในใจของชาวป้อมอัศวินกลับรู้สึกเหมือนหลายปี



แม้ป้อมอัศวินจะเป็นเหมือนเดิม..  ไม่ว่าจะเป็นความยากจน การบ้านกองพะเนิน หรือจะเป็นอาหารที่ยังจำกัดจำเขี่ย



สิ่งที่ขาดหายคือรอยยิ้มและความครึกครื้น



...หนึ่งเดียวที่ยังยิ้มได้...



คือเธอ เฟลิโอน่า เกรเดเวล



ที่ยังมีรอยยิ้มเสมอ... แต่รอยยิ้มของเธอกลับเปลี่ยนไป..



แม้จะยิ้มแต่กลับรู้สึกเหมือนไม่เต็มที่.. แม้จะยิ้มแต่กลับเจ็บปวดยิ่งกว่าใคร.. แม้จะยิ้ม.. แต่ก็ไม่ใช่รอยยิ้มเดิม



เพราะมัน.. จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อ เมื่อไม่มีคนๆ นั้น



...



ทำไม....นายตายไปได้อย่างไร.. ฉันรู้ นายยังไม่ตายใช่ไหม



ตาย..



ก็ดีแล้ว..มิใช่หรือ?



ความตายที่เธอปรารถนาและไฝ่ฝัน



เด็กสาวไม่ได้สังเกต บุรุษที่ย่องกริบเข้ามาในห้อง.. ทั้งๆ ที่ควรจะรู้ตัว



..ดาบใหญ่ถูกเลื่อนขึ้นจ่อคอเรียว เรียกให้นัยน์ตาสีน้ำตาลเบิกกว้างก่อนเรียกผ่าปฐพีมาไว้ในมืออย่างเคยชิน..



และปล่อยให้มันร่วงหล่นลงบนพื้น...หักออกเป็นสองส่วน



ดาบในตำนาน..จะหักเมื่อเจ้าของต้องการเท่านั้น..



นี่แปลว่าหล่อนถอดใจที่จะต่อสู้..และไม่ต้องการจะมีชีวิตอยู่ต่อไป



สมองประมวลผล พลันรอยยิ้มเหี้ยมก็ปรากฏบนดวงหน้า..ถ้าเช่นนั้น เราจะสนองนางเอง.. บุรุษผู้ทรงดาบกระชับดาบในมือแน่นขึ้น



เตรียมประหาร



หญิงสาวหลับตา ไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อต้าน ไม่มีความคิดจะต่อต้าน..



เหนื่อย..เหนื่อยเหลือเกินแล้ว..



พอแล้ว...



ความคิดหนึ่งในใจยังกระซิบ พร้อมกับอีกเสียงที่แทรก



นายจะมาช่วยฉัน ใช่ไหม คาโล เหมือนทุกครั้ง..



นัยน์ตาสีน้ำตาลหรี่ปรือ ว่างเปล่าและอ้างว้างโดดเดี่ยว



นายจะปกป้องฉันใช่ไหมคาโล ...



..ฉันอยากเจอนายนะคาโล



อยากบอก..บอกว่า..รัก



ฉันรักนาย..คา - -



แล้วลมหายใจก็พลันขาดห้วง ด้วยน้ำมือบุรุษผู้ลงดาบ



....