คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [❤] chapter one
[❤] Chapter one
“เซฮุน .. เซฮุนตื่นได้แล้วนะ”
“ … ”
“เซฮุนนนนน!!”
“ … ”
“หึยยย เป็นแบบนี้ทุกที วันหลังไม่ให้มานอนด้วยแล้ว” ลู่หานบ่นงุ้งงิ้งเบาๆก่อนจะตีเข้าไปที่ร่างที่นอนอยู่บนเตียงอย่างทำอะไรไม่ได้
จริงๆแล้วเซฮุนเป็นน้องชายของคริสเพื่อนสนิทของผมเอง แต่ทำไมถึงมานอนอยู่ที่ห้องของผมตอนนี้นะหรอ? อืมม .. ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราสนิทกันตอนไหน เรื่มจากคริสพาน้องชายมาแนะนำให้รู้จัก ตอนนั้นเรากำลังเป็นนักศึกษาปี 2 ในขณะที่เซฮุนกำลังเข้ามาเป็นเพรชชี่ของมหาวิทยาลัยเดียวกันแถมยังสาขาเดียวกันอีกด้วย ผมกับคริสเรียนบริหารครับเพราะที่บ้านเราทำธุรกิจกับทั้งคู่ ส่วนเซฮุนก็เรียนบริหารเหมือนกัน เราเลยได้เจอกันบ่อยๆ
ผมมีความลับอยู่อย่างนึงครับ เป็นความลับที่มีแค่คริสเท่านั้นที่รู้ ความลับที่ว่านั้นคือผมแอบชอบเซฮุน >///< ความจริงก็ดูเหมือนว่าอะไรจะเป็นใจใช่ไหมครับ เซฮุนมานอนค้างกับผมที่คอนโดบ่อยมาก แถมยังเป็นน้องชายของเพื่อนสนิทอีก แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย ที่จริงเซฮุนมีแฟนแล้วเป็นเด็กปี 1 ที่เรียนอยู่สาขาการแสดง นั้นทำให้ผมไม่กล้าบอกความจริงและขอร้องให้คริสช่วยปิดเป็นความลับให้ แต่ไม่รู้ทำไมเวลาพูดเรื่องนี้กัน คริสถึงชอบหัวเราะเยาะใส่ และบอกว่าผมคิดเยอะไปเอง ให้บอกเซฮุนไปเถอะ ..
“ลู่หาน .. เสี่ยวลู่!!” ระหว่างที่ลู่หานกำลังคิดอะไรเพลินๆพร้อมกับเทนมให้ตัวเองและเซฮุนอยู่นั้น เซฮุนก็เดินขยี้หัวออกมาจากห้องนอนพร้อมกับตะโกนเรียกลู่หาน เพราะว่าร่างบางนั้นยืนเหม่อจนไม่ได้ยินเสียงที่เขาเรียก
“ห้ะ?? เซฮุนเบาๆสิพี่ตกใจหมดเลย แล้วทำไมเรียกพี่แบบนั้น”
“ไม่เห็นเป็นไรเลยหนิครับ ไหนพี่อนุญาตให้ผมเรียกว่าเสี่ยวลู่ตอนอยู่กันสองคนไงเล่า?”
“ก็เซฮุนเป็นน้องก็ต้องเรียกพี่ว่าพี่สิ”
“ไม่เอาอะ!!” เซฮุนกอดอกพร้อมทำหน้ามุ่ยท่าทางน่ารักไม่สมกับหน้าตาหล่อๆแบบนั้นจนผมต้องหัวเราะออกมาและเดินไปขยี้หัวเด็กเอาแต่ใจไปหนึ่งทีก่อนที่จะไล่ร่างสูงไปอาบน้ำเพื่อตรียมตัวไปเรียนในเช้านี้
“โอ้ยยยย อีกแล้วเว้ยยย สองคนนี้ตัวติดกันตลอด นี่กูเริ่มสงสัยแล้วว่าตกลงเซฮุนมันน้องใครวะ” เสียงคริสตะโกนแซวทันที่ที่ผมกับเซฮุนเดินมาถึงโต๊ะประจำที่เรานั่งกัน ทำให้ผมอายมากเพราะคนทั้งโรงอาหารหันมามองพวกเราเป็นตาเดียว ส่วนสาเหตุนะหรอ ก็คริสเป็นถึงเดือนคณะเลยหนิครับ ทำอะไรก็ต้องเป็นที่สนใจเป็นธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้นเซฮุนก็เป็นเดือนของคณะในปีถัดจากคริสเหมือนกัน ผมหันไปมองรอบๆด้วยสายตาตื่นๆ และก็ไปสะดุดกับโต๊ะนึงที่มองมาทางผมด้วยสายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตรนัก ฮานึล แฟนของเซฮุนเองครับที่เป็นเจ้าของสายตานั้น ไม่รู้ว่าเขารู้รึเปล่าว่าผมแอบชอบเซฮุน แต่เขาดูจะไม่ค่อยชอบใจทุกครั้งที่เราโดนแซวแบบนี้
“ไอบ้าคริส ชอบแซวอะไรไม่รู้” ผมก้มหน้าซ่อนแก้มแดงๆของตัวเองพร้อมตอบกลับไป แต่สิ่งได้รับกลับมาคือเสียงหัวเราะของสองพี่น้องนั้น ฮืออออ สองคนนี้ชอบรุมแกล้งผมตลอดเลย TT
“เสี่ยวลู่คนสวยเขินหรอวะ?”
“เปล่าเว้ย!!” ผมรีบตะโกนกลับไปด้วยความตกใจ กลัว ผมกลัวเซฮุนจะรู้ว่าผมคิดยังไงแล้วเขาจะถอยห่างผมออกไป ผมกลัวเขาคิดกับผมแค่เพื่อนของพี่ชายคนนึงที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจเท่านั้น
“พี่ลู่หานผมไปเรียนแล้วนะครับ เลิกเรียนแล้วไลน์มาบอกด้วยนะห้ามหนีกลับก่อน” ระหว่างที่ผมคิดอะไรเพลินๆ เซฮุนก็สะกิดและสั่งผมซะดิบดี ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปที่โต๊ะของฮานึลและพากันเดินออกไปจากโรงอาหาร ผมมองหลังของสองคนที่ค่อยๆไกลออกไปเรื่อยๆ และแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ บางทีเซฮุนก็ทำเหมือนมีใจให้ เป็นห่วง มาดูแล มารับมาส่ง แต่พอผมเห็นภาพของเขาสองคนแบบนี้ ผมคงคิดไปเองสินะครับ ..
"ลู่หาน กูถามจริงๆ มึงจะไม่บอกเซฮุนมันหรอวะ?" ระหว่างที่เรากำลังนั่งฟังอาจารย์บรรยายในห้องเรียนกันอยู่ดีๆคริสก็ถามผมขึ้นมา
"ไม่วะ มึงก็รู้ว่าน้องมันมีแฟนแล้ว มึงจะให้กูถามคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้วทำไมวะ" ผมตอบมันกลับไปพร้อมกันถอนหายใจออกมา
"ไม่ลองไม่รู้นะเว้ยยยย คิดมากไปได้วะ กูเห็นมันทำตัวติดกับมึงยิ่งกว่ากูที่เป็นพี่ชายแท้ๆอีก"
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันออกมาอีกเลยจนกระทั้งเลิกเรียน ผมรู้ว่าคริสหวังดีกับผม เพราะเราสองคนสนิทกันมาก รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่ช่วงขึ้นมัธยมผมก็ย้ายกลับไปเรียนที่จีนเนื่องจากธุรกิจของป๊าผมเอง ทำให้ผมไม่เคยเจอกับเซฮุน แต่พอขึ้นมหาลัยครอบครัวของเราก็ย้ายกลับมาที่เกาหลีถาวร ผมเลยตัดสินใจเรียนที่เดียวกับคริส เพื่อนที่ผมสนิทที่สุด
ตอนนี้ผมก็นั่งรอเซฮุนอยู่ที่โรงอาหารเนื่องจากเจ้าเด็กแสบบอกให้รอก่อน โดยที่คริสหนีไปรับเด็กของมันแล้วครับ เป็นความสัมพันธ์ที่ผมค่อนข้างจะสับสน คริสชอบชานยอล อันนี้ผมรู้และผมคิดว่าชานยอลก็รู้ด้วยซึ่งน้องเค้าไม่ตอบรับหรือปฏิเสธอะไร แต่น้องเค้าทำตัวติดกับแบคฮยอนตลอดเลย ซึ่งเวลาไปไหน ผมเห็นเค้าไปกัน 3 คนตลอด และเหตุผลที่ผมยังต้องนั่งรอเซฮุนอยู่นั้นก็คือ ครั้งนึงผมเคยติดทำรายงานด่วนผมเลยไม่ได้รอ แต่ผมส่งข้อความไปบอกแทนว่าผมจะกลับคอนโดเอง เท่านั้นแหละครับคอนโดนผมแทบแตก เจ้าเด็กนั้นมาโวยวายและบ่นผมชุดใหญ่ จากที่ผมจะรีบทำงานก็ไม่ได้ทำ ต้องมาหาเหตุผลอธิบายว่าทำไมถึงต้องกลับก่อน กว่าเจ้านั้นจะยอมฟังก็เล่นเอาซะผมเหนื่อย
"ตื้อดึง ~" ระหว่างที่ผมคิดอะไรอยู่นั้นก็มีไลน์เด้งแจ้งเตือนเข้ามา ..
SEHUN : พี่ลู่หาน อยู่ไหนครับ?
XIAOLU : พี่รออยู่ที่โรงอาหาร เซฮุนเลิกเรียนรึยัง?
SEHUN : ยังเลยครับ พี่ลู่หานรอเซฮุนก่อนน้า~
XIAOLU : พี่กลับก่อนก็ได้นะ ใกล้ๆแค่นี่เอง
SEHUN : ไม่เอา!! พี่รอผมอยู่ตรงนั้นเลยนะ
SEHUN : อย่าดื้อ อย่าซนนะครับ เดี๋ยวพี่เซฮุนจะพาน้องเสี่ยวลู่ไปกินไอติมนะ
SEHUN : 5555555555555555
XIAOLU : ไอบ้า!! รีบๆ ลงมาเลย
เซฮุนก็เป็นซะแบบนี้ จะไม่ให้ผมตกหลุมรักได้ยังไงครับ ><
ผมนั่งรอเซฮุนต่ออีกสักพักผมก็เห็นเค้าเดินลงมากับเพื่อนเค้าอีก 2 คน จงอินกับเทา ผมไม่แปลกใจเลยทำไมพวกนั้นถึงเป็นเพื่อนกันได้ รู้สึกถึงความเหมือนกันแบบแปลกๆของ 3 คนได้เลยครับ ผมเห็นเซฮุนโบกมือลาจงอินและเทาก่อนที่จะเดินมาหาผมที่นั่งรออยู่คนเดียว
"เสี่ยวลู่~ รอนานรึป่าวครับ?" มาแล้วครับลูกอ้อนของเซฮุน เค้าจะชอบเรียกผมว่าเสี่ยวลู่เวลาอ้อนหรือไม่ก็ตอนแกล้งผม อย่างตอนนี้ผมรู้ว่าเค้ารู้สึกไม่ดีพี่ปล่อยให้ผมรออยู่คนเดียวเลยมาอ้อนอยู่แบบนี้ไง จริงๆแล้วเซฮุนเป็นเด็กขี้อ้อนนะครับ เพียงแต่เค้าจะทำแค่กับครอบครัวหรือคนที่สนิทๆเท่านั้น กับคนไม่สนิทเซฮุนก็จะนิ่งๆ จึงทำให้คนไม่ค่อยชอบเยอะหาว่ายิ่ง แต่สาวๆส่วนมากจะชอบกันนะครับ ผมเคยได้ยินพวกเธอกรี๊ดกัน บอกดูน่าค้นหาดี ..
"ไม่ต้องมาอ้อนเลยนะเรา ให้พี่กลับเองก็ได้" ผมพูดพรางเอามือลูบหัวร่างสูงเล่นพร้อมกับเดินไปที่รถพร้อมกับเซฮุน ปกติแล้วผมจะเอารถมาเองครับ ยกเว้นวันไหนเซฮุนไปนอนกับผม เซฮุนจะเป็นคนขับรถมาและก็ต้องเป็นคนไปส่งผมเองด้วย ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเค้าเหมือนกัน
"ไม่ได้หรอก เดี๋ยวพี่เป็นอะไรไปแล้วจะทำยังไงละครับ ยิ่งสวยๆอยู่" พอจบประโยคนี้เซฮุนก็หัวเราะลั่นและวิ่งหนีผมไปที่รถเลยครับ เค้ารู้ว่าผมไม่ชอบให้ใครชมว่าสวย จากเซฮุนวิ่งหนีผมกลายเป็นว่าเราวิ่งไล่จับกันแทนครับ เพราะผมไม่ยอมเลยจะวิ่งไปตีเจ้าเด็กบ้านั้น พอเซฮุนเห็นแบบนั้นเลยวิ่งหนี จนในที่สุดก็กลายเป็นวิ่งเล่นกันแทน พอเล่นกันจนเหนื่อยแล้วเค้าก็ลากผมเดินกลับมาที่รถเพื่อเตรียมตัวกลับคอนโดกัน
"เซฮุน ... "
ผมและเซฮุนหันไปตามเสียงเรียกนั้นและก็เจอกับฮานึลแฟนของเซฮุนยืนมองพวกเราอยู่ด้วยสายตานิ่งๆ ที่ผมไม่สามารถเดาความคิดของเธอได้เลยจริงๆ ความจริงผมคงต้องโทษตัวเองที่เวลาเซฮุนมาทำดีด้วยทีไร ผมก็มองข้ามเรื่องที่เค้ามีแฟนไปซะทุกที ..
ลงตอนที่ 1 ครบแล้วนะคะ กรีดร้องได้ที่ #ฮุนฮานรักลับลับ เลยค่ะ ><
ความคิดเห็น