ภรรยาประมูลรัก รีไรต์

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Spoil

“ยังไม่นอนอีกหรือ”

“ฉันมากกว่าที่จะต้องถามคำถามนั้น เป็นอะไร นอนพลิกซ้ายพลิกขวา บ้างก็ถอนหายใจ คิดถึงใครอยู่หรือเปล่า”

คำถามจี้ใจของนลินทำให้ข้าวปั้นหันมองไปทางอื่นแล้วตอบเสียงเบา

“เปล่า สงสัยกินเยอะเกินทำให้นอนไม่หลับไง”

“หรือยะ มีแต่กินมากนอนหลับสนิท ฉันว่าแกต้องคิดถึงคุณวิลเลียมแน่ ๆ” นลินเดาทางข้าวปั้นออก เพราะตอนที่เธอแอบชอบตุลาการ อาการของเธอก็เป็นแบบข้าวปั้นในตอนนี้

“นลิน ฉันต้องบ้าแน่ ๆ เลย เอาแต่คิดถึงตานั่นไม่ยอมหยุดเพราะเธอเอารูปมาให้ฉันดู”

..............................................

สปอย 2

ฟอด!

“เหม็นจริงด้วย งั้นเราอาบน้ำด้วยกันเถอะ” วิลเลียมพาข้าวปั้นเข้ามาในห้องนอนใหญ่ได้ก็เดินตรงไปยังห้องน้ำทันที ก่อนจะวางร่างเล็กในอ้อมแขนลงบนพื้น สองมือใหญ่ลงมือถอดชุดเดรสแสนสวยออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง

ข้าวปั้นยืนมองคนจับตัวเองปอกเปลือกอย่างชำนาญแล้วก็ต้องสะท้านอายเมื่อวิลเลียมก้มลงถอดอันเดอร์แวร์ชายสีขาวของตัวเองลง สองมือยกขึ้นปิดตาตัวเองพร้อมกับต่อว่าคนหน้าทน

“คนบ้า อายบ้างสิคะ"ข้าวปั้นต่อว่าเสร็จก็หมายจะเดินหนีออกจากห้องน้ำ แต่ถูกวิลเลียมกอดรัดร่างเอาไว้

“จะไปไหน คนเป็นเมียต้องอาบน้ำให้สามีรู้ไหม” วิลเลียมเหวี่ยงร่างของข้าวปั้นไปรอบ ๆ

“ว้าย! คุณวิลเลียม ปล่อยข้าวปั้นนะคะ” ข้าวปั้นทั้งร้องทั้งบิดลำแขนที่รัดร่างเธอ ก่อนที่คนตัวโตจะยอมหยุดแล้ววางเธอลงในอ่างอาบน้ำแทน อาการพยศก่อนหน้านี้หายไปเลยเมื่อถูกวิลเลียมแกล้ง ก่อนจะนั่งกอดอกแก้มป่องพร้อมส่งสายตาโกรธเคืองไปให้

“จะไม่ถอดของที่เหลือเลยหรือยังไง หรือว่าจะให้ช่วยถอด ผมชอบเลย” วิลเลียมจัดการผสมน้ำลงในอ่างเสร็จก็ก้าวเท้าลงไปนั่งตรงหน้าคนแสนงอนที่นั่งกอดอกส่งค้อนให้ พร้อมกับขยับหันหลังให้คนเจ้าเล่ห์

“ของชอบละสิ คงถอดให้สาว ๆ บ่อยใช่ไหม” เสียงต่อว่าดังขึ้นเบา ๆ ความหึงหวงที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนแล่นขึ้นมาจนจุกอก

“ถอดมานับไม่ถ้วนเลยแหละ แต่ที่ชอบมากที่สุดคงจะเป็นถอดให้คนนี้มากกว่า”

-----------------------------------------------

วิลเลียม

ข้าวปั้น