คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ในมหาวิทยาลัยชื่อดังใต้ร่มไม้ร่มเย็น ร่างสองร่างนั่งชิดกันอย่างสนิมสนม
" นี่ วัฒน์ นายว่ารายงานตรงนี้ควรจะเขียนยังไงดีอ่ะ " ผมถามวัฒน์หรือวิวัฒน์
หนุ่มน้อยเฟรชชี่ที่ถูกสาวน้อยสาวใหญ่และชายหัวใจสาวทั้งหลายแอบปลื้มแอบรัก
ด้วยท่าทางขี้เล่นและความอารมณ์ดีที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่น่าเสียดายไอ้นี่ดันมีผู้ครอบครองหัวใจเสียแล้ว เลยมักจะลากไปป้อสาวบ่อยๆไม่ได้เสียเชิงชายหมด และด้วยความเป็นหนุ่มหล่อนี่แหละ ผมที่สาวๆไม่ค่อยถูกใจเพราะว่าไม่ใช่ชายแท้จึงหนีบไอ้หล่อเนี่ยไว่ข้างกายเสมอเพื่อเพิ่มสาวๆที่เข้ามารุมล้อมนั่นเอง
" ก็ลองไปผสมนั่นผสมนี่ให้คำออกมาสวยสิ แล้วก็จับมารวมกันให้ได้ใจความรวม แค่นี้เอง " แต่คำตอบที่ได้มากลับทำให้น่าตื้บมากกว่าน่าขอบใจ
" กรี๊ดดดดดด ผู้หญิงหน้าไม่อายบังอาจมานั่งข้าง วัฒน์ของเค้าได้ยังไงเนี่ย " ปึก!! ผมถูกกระเทยร่างบางแต่แรงไม่น้องนั่งแทรกกลางจนตกลงมาจากม้านั่ง
" โอ๊ย!!...แม่คุณกระเทยวัยถึกครับผม ฉันกำลังคุยงานอยู่กับวัฒน์นะไม่เห็นรึงัย " " ไม่เห็นย่ะ ในสายตาของชั้นมีวัฒน์คนเดียว พวกชอบไม้ป่าเดียวกันอย่างนาย ฉันไม่สนให้gสียอารมณ์หรอก ฮึ " ด่าด้วยคำเจ็บแสบแล้วแพ่(พ่อผสมแม่)คุณก็สะบัดใส่ผมใส่หน้าของผมเป็นการตบท้าย
" ปาณนี่มันจะมากไปแล้วนะ เธอก็เป็นพวกชอบไม่ป่าเดียวกันไม่ใช่หรอ แล้วอีกอย่าง นายวัฒน์ก็ไม่ใช่ของเธอซักหน่อย มันเป็นของ เฟรชชี่ แฟนมันที่ยืนอยู่ลิบๆโน่น เป็นแค่เพื่อนแฟนอย่ามา ส.ใส่เกือกแถวนี้เลยดีกว่า "
" เลย์นี่มันจะมากไปแล้วน๊ะ วัฒน์ขา ช่วยปาณด้วยค่ะ " เพราะว่าด่ากลับไม่ได้ แพ่คุณก็เลยกระโดดเข้าไปเกาะแขนวัฒน์พร้อมกับลูบไล้หน้าอกไปมา ทำให้นายวัฒน์รีบปัดมือตุ๊กแกออกทันที เพราะคุณแฟนคนสวยเดือนของคณะบัญชีเดินมาแล้ว
" ปาณจ๋า ปล่อยวัฒน์เถอะนะ เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันดีกว่า เลย์จะด้วยกันไหมคะ กินด้วยกันหลายคนสนุกดี " ใบหน้าหวานใสกิ๊ง ตากลมโตและกริยาแสนเรียบร้อยเล่นเอาผมเคลิ้มไปเลยถ้าไม่ได้ยินเสียงกระแอมของนายวัฒน์ซะก่อน ถ้าเฟรชชี่ ไม่เป็นแฟนมันละก็ผมจีบไปนานแล้ว
" นี่เฟรชชี่หล่อนจะชวนมันทำไม เราไปทานกันสามคนก็ดีอยู่แล้ว ใช่ไหมค่ะ วัฒน์ขา " นายปาณหันไปส่งสายตาปิ๊งใส่นายวัฒน์ที่ทำถ้าพะอืดพะอมอยู่ด้านหลัง
" เชิญไปกันเถอะ ผมจะไปปั่นงานต่อที่ห้องสมดต่อน่ะ ไปล่ะนะวัฒน์ เฟรชชี่ ...บ๊ายบ๊ายนะ แม่กระเทยวัยถึก!! " ผมล้อเลียนก่อนจะหันหลังกลับและออกเดินโดยไม่หันกลับไปมอง แต่เรื่องของเรามันเริ่มก่อนหน้านี้ ในช่วงที่ กำลังเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย
ความคิดเห็น