[Beast] Because of you ใจผมมีแต่คุณ

ลำดับตอนที่ #2 : chapter1 คนที่ทิ้งไปหรือคนที่ยังอยู่

ตอนที่ 1
 

"เห้ยฮยองวันนี้ผมอยากไปงานมาม่าอ่ะไปกันเหอะนะ" เสียงแรกพูด

"ไม่เอาอ่ะถ้าไปก็ไปกันให้ครบ" อีกเสียงตอบ

"ที่ฮยอนซึงฮยองยังไปได้เลย!"

"ก็ฮยอนซึงมีโชว์นี่"

"ผมรู้นะฮยองอยากอยู่กับโยซอบฮยองหึ"

"เออ" สิ้นสุดการเถียงสักทีสินะเห้อ-...-

สวัสดี ครับผม ยงจุนฮยอง แร๊พเปอร์วงบีสท์ครับไม่ต้องสงสัยเลยว่าสองเสียงนั่นน่ะเสียง

ใคร..เสียงดงอุนกับดูจุนน่ะครับเฮ้อไม่รู้จะเถียงกันไปทำไมผมล่ะเพลียจริงๆ อันที่จริงผมก็อยาก

ไปดู ฮยอนซึงวันนี้นะแหมก็ที่รักของผมขึ้นเวทีทั้งที..อืมนี่ฮยอนซึงเค้าไม่อยู่ ครับออกไปงาน

พร้อมฮยอนอาแล้วผมล่ะเหงาจัง..

"จุนฮยองนายไปแต่งตัวได้เรา ต้องเตรียมตัวไปดูโยซอบแล้วนะ" ดูจุนพูดแหม..น่าอิจฉานะได้

อยู่ด้วยกันอันที่จริงพักหลังเมมเบอร์ไม่ค่อยได้ อยู่ด้วยกันเลยล่ะครับ ;___; มันหน้าเศร้านะ

กีกวังก็ไปพักร้อน เห็นบ่อยๆก็มีผมยุนดูจุนแล้วก็ดงอุนนี่ล่ะ ผมรู้สึกว่าพักหลังจะดูแลฮยอนซึงไม่

ค่อยดีคงเป็นเพราะตารางงานที่วุ่นวายของ พวกเรานี่แหละครับอ่าผมควรจะไปอาบน้ำแล้ว...

ซู่~ซ่า.. เสียงน้ำไหลกระทบกับผิวกาย อ่าาผมว่านับวันน้ำที่นี่มันก็ยิ่งเย็นขึ้นทุกทีล่ะครับ -..-
*วิ่งออกจากห้องน้ำไปแต่งตัว*
อ่า ผมแต่งตัวเสร็จแล้วล่ะ ขณะนี้พวกเราอยู่บนรถเตรียมตัวไปดูโยซอบกันน่ะครับ วันนี้เป็นไลฟ์

คาเฟอีนไลฟ์แรกของเขา เขาต้องทำได้ดีแน่ๆครับผมเชื่อ

"หาววว~ เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย!!!" ดูจุนพูด

"ฮยองจะตะโกนทำไมเสียงดัง!!!" เอาอีกแล้วครับดูจุนกับดงอุนเถียงกันอีกแล้ว ;____; กรรม

อะไรของผมกันนะ งือ

~กริ้งง กร้ิงง~

อ้ะผมมองไปหาเสียงนั้นอ่าโทรศัพท์ผมนี่เอง

'อ่า..' ผมพูด

'คิดถึงฉันมั้ยล่ะ' เสียงผู้หญิงปลายสายที่ผมคุ้นเสียงแต่ไม่รู้ว่าใครดังขึ้น

'นั่นใคร'

'นายจำฉันไม่ได้หรอจุนฮยอง' แล้วนี่คิดว่าผมถามทำไมล่ะครับ-...-

'อ่าจำไม่ได้ครับ'

'ฉันคนที่ทิ้งนายไปไง... ' คนที่ทิ้งผมไปน่ะหรอ.. คูฮาร่าน่ะหรอ เธอเองหรอ...โทรมาทำไม

กันผมจะ...ลืมเธอได้อยู่แล้วเชียว

'ไง~~ถึงกับเงียบไปเลยหรอ' ปลายสายท้วงมาอีกครั้ง

'มีอะไร'

'พรุ่ง นี้ช่วยออกมาหาฉันหน่อยสิ เจอกัน4ทุ่ม ที่อัพกูจอง บาย' ....นี่คือยังไงผมก็ต้องไปสินะ

แต่พรุ่งนี้ผมมีนัดกับฮยอนซึงนะผมจะทำยังไงดี ผมจะทำยังไง

"จุนฮยองอ่าใครโทรมาหรอ" ดูจุนพูด

"อ่อเพื่่อนสมัยเรียนน่ะ"

"แล้วทำไมต้องหน้าซีดด้วยล่ะฮยอง" ดงอุนพูดเอ่อ..ผมหน้าซีดหรอ

"เออใช่ๆทำไมต้องหน้าซีดแน่ะ! นายมีกิ๊กหรอ"

"อะไรนะฮยองมีกิ๊กหรออ" เอ่ย-.- บทจะสมานฉันท์กันก็เล่นซะผมไปไม่ถูก

"บ้า!!" ผมตัดบทและแกล้งหลับทันทีทันใด พระเจ้าครับ..ช่วยผมที






โยซอบ: พระเจ้าก็ช่วยแกไม่ได้หรอกอีโจ๊กเอ้ย