คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ยั่ว--------- 100%
“นายเป็นอะไรเนี่ยแมท!?”
“...!?” เสียะโนอผมถูหยุไว้แ่นั้นแมท็วยริมฝีปาผมไว้ะแล้ว รสูบที่ร้อนแร ป่าเถื่อน บ่บออารม์อแมทไ้เป็นอย่าีว่าอนนี้อารม์เสียมาแ่ไหน ผมยำเสื้ออแมทนมันยับยู่ยี่ไปหม ผมเริ่มเลิ้มามและอบสนออย่าไม่ยอมแพ้ ลิ้นอแมทเี่ยวระวัับลิ้นนุ่มอผม แมทบริมฝีปาผมเบาๆทำให้ผมไ้ลิ่นาวอเลือนิๆ ลิ้นุนอแมทวาไปามไรฟันที่เรียสวยอผม เสียูบอเราั้ออยู่ในรถ
“อือ...~” ผมราในลำอเบาๆ แล้ว่อยๆผละออมาอย่าเื่อ้าน้ำใสๆเื่อมเราสอนเอาไว้เหมือนไม่อยาให้เราผละาัน
“พอแล้ว...” ผมพูึ้นเมื่อรู้สึะมีรั้่อไป แมททำหน้าเสียายเล็น้อยแ่็ยอมผละออไป ส่วนผม็นั่มอออไปนอระ้วยวามรู้สึเลื่อนลอยานั้นผม็ไม่รับรู้อะไรอี...
: แมททิว
วามเียบเ้ารอบลุมเมื่อผมวยริมฝีปานุ่มน่าสัมผัสไว้้วยวามหึและหวมา ผมมอบูบร้อนแรให้เอวา แ่สิ่ที่ผมีใมาว่าารไู้บเอวา็ือ ผมรู้สึว่าเอวาเริ่มมีใให้ผมบ้าแล้ว เพราะปิถ้านใรโนบัับูบมันะ้อมีทุบบ้ามีอะไรบ้าแ่พอผมูบเอวาเา็ไม่เห็นะว่าอะไรผมเลยสัำ ผมไม่ไ้เ้า้าัวเอหรอ(มั้)นะรับ
หลัับรถไปไ้สัพัเสียลมหายใที่ัสม่ำเสมอรที่นั่้านับ็ัึ้นผมึเหล่ไปมอ็พบว่าเอวาหลับสนิท ริมฝีปาสีแสเผยอออเล็น้อย ผิวแ้มาวเนียนที่อนนี้ึ้นริ้วสีแาๆ ลุ่มเส้นผมนุ่มๆูยุ่ไปหมแ่เ็ี่เอามาๆผมลัวว่าะับรถไม่ถึบ้านริๆ...
เมื่อผมับรถมาถึบ้านผม็ลไปเปิประูที่นั่้านับแล้วผม็้อนัวเอวา้นไว้ในอ้อมออผมานั้นผม็พาเอวาึ้นไปบนห้อนอนอผม เพราะห้ออเอวาล็ออยู่แล้วผม็ไม่อยาปลุเอวา้วย ผมัารวาเอวาลบนเียอย่าเบามือานั้นผม็ปลระุมออเพื่อที่ะถอเสื้อให้ เมื่อถอเสื้อออผม็ไ้เห็นเรือนร่ายั่วยวนและวนิสุๆ ผิวาวเนียนอย่านสุภาพี มูโ่มเป็นสัน ริมฝีปาสีแส วาสีฟ้าที่ล้อมรอบ้วยนายาวที่เรียเป็นแพสวย ไหล่ที่ว้าไม่มานั หน้าท้อแบนราบน่าสัมผัส าเยีนส์ที่ร่นลมาเผยให้เห็นสะโพลมสวยที่หิสาวหลายน้อาร ผมละสายาาเรือนร่านี้ไม่ไ้เลย ผม่อยๆไล้นิ้วเรียวไปบนหน้าท้อแบนราบอเอวา
“อืออ...~” เสียเอวาราึ้นทำให้ผมื่นาภวั์ เมื่อเห็นว่าเอวาำลัะื่น ผมเลยหันหลัเพื่อที่ะเินออาห้อ
“...!?” ผมหยุะัทันทีเมื่อเอวาึ้อมือผมไว้ ผมหันไปมอเอวาอย่าื่นๆ นี่ผมทำให้เอวาื่นใ่ไหมเนี่ย
“ะไปไหน...” เสียแหบพร่าอเอวาเอ่ยึ้น
“เอ่อ...ื่นแล้วเหรอเอวา” ผมพูแบบะุะันิๆ
“อือ” เอวาราอบผม
“เี๋ยวันไปเอาอาหารเย็นมาให้นะ” ผมพูับทเพื่อที่ะไ้ออาสถานาร์ล่อแหลมนี่สัที
“เหนียวัวะมั” เอวาพูึ้น
“อาบน้ำสิ” ผมบอ
“อาบให้หน่อย” ผมนี่อึ้เลย
“ล้อเล่น” ผมเบาใับำอบลไปนิ
“เออ...นี่เอวา..” ผมเรียเอวาพร้อมหันหน้าไปหาเอวา แ่้อะัเพราะเอวาเินมาอยู่้าหลัผมอนไหน็ไม่รู้ ใบหน้าผมับเอวาอยู่ห่าันไม่ถึืบ เอวาลูบไล้ใบหน้าผมอย่านุ่มนวลนผมเลิ้มามานั้นเอวา็ึผมไปที่เียและและันผมให้นอนลแล้วเอวา็นั่ร่อมัวผม
ุ๊บ!!
เอวาุ๊บแ้มผมแล้วระิบที่้าหูผมว่า
“รารีสวัสิ์”
....................................................่อ้า.....................................................
06.00 P.M.
: เอวา
ิ๊บๆ...ิ๊บๆ...
“อืมม...” เสียนร้อัึ้นัเวลานอนอันแสนสุอผมนน่าเอาปืนไรเฟิลยิใส่มา ผมรู้สึถึวามร้อนบริเว้นอและรอบเอว ผมึเอามือลำๆูร้นอมันรู้สึนิ่มๆมีเหมือนใบหน้าน หน้าผมเริ่มีึ้นทีละนิและเมื่อลำไปที่เอวผมไปโนมือเย็นๆอใร็ไม่รู้
“ว๊า.......!!”
พลั่!!!...โรม!!!
“โอ๊ยยยย”
หลัาผมัารถีบ “ผี?” เสร็แล้วผม็ลุมโปทันทีโยไม่สนใสียรอบ้าเลยแม้แ่นิเียว สัพั็มีเสียแหบพร่าพูึ้น
“เอวา...ทำอะไรอนายน่ะ”
“ฮึๆ” หลัาเสียผีเียบลผม็สะอื้นเบาๆใ้ผ้าห่ม ผมรับรู้ถึแรยวบอเีย เหมือนมีนำลัึ้นมา อนนั้นเอ็มีมือมาสัมผัสที่ไหล่ผม(ทำไมผีมืออุ่น?)
“ฮึๆ...ฮืออออออ...” พอมือมาสัมผัสที่ไหล่ผมเท่านั้นแหละผมปล่อยโฮทันที
“เฮ้ยๆ!เอวานายเป็นอะไร นี่ันเอแมททิวไ”
“ห้ะ!แมทเหรอ” ผมแ้มผ้าห่มออเพื่อมอที่มออเสีย เมื่อเห็นว่าเป็นแมทริๆผม็โผเ้าอแมททันทีโยที่ไม่สนใเลยว่าัวเออยู่ไหนสภาพไหน
“ฮือออ แมททท ันเอผีอ่ะมันอันแล้ว็ไ้อัน้วย ฮืออออ”
“ใเย็นสิเอวา ห้อันะมีผีไ้ไ”
“ะห้อนายไ้ไ นี่มันห้อันนะแมทแล้วทำไมนายถึมานอนห้อันไ้ล่ะ”
“เปล่า นี่ห้อัน” ผมไม่เื่อที่แมทพูึลอมอสำรวรอบๆห้อ แล้วปราว่ามันือห้อแมทริๆ้วยอ่ะ แล้วผมมาอยู่ห้อแมทไ้ไ?
“เอะ” ผมสบถออมาเพื่อลบเลื่อนอาารอายและหน้าแแบบสุๆ
“นายเนี่ยน่ารัริๆเลยนะ”
ุ๊บ
“...!?”
“นี่นายมาหอมแ้มันทำไมเนี่ยแมท!!” ผมถามแมทอย่าโรธๆที่มาหอมแ้มนอื่นโยพลารแบบนี้(ผม็อายเป็นนะ)
“เอาืนไ” แมทอบผม
“เอาืน?” ผมถาม้วยวามสสัย
“็ที่เมื่อืนนายหอมแ้มัน่อนนอนไ ืนนั้นนะันฝันีมาเลยล่ะ นายน่าะหอมแ้มันทุืนเลยนะเนี่ย” แมทอธิบายให้ผมเ้าในบรรลุทะลัแาน อนนี้ผม้อหน้าแมาแน่เลยอ่ะ
“แล้วนายะลหรือยั หรืออยาะนั่อยู่อย่านี้ทั้วันเลย็ไ้นะันไม่ว่าหรอ แ่ระวัะไม่ไ้นั่อย่าเียวนะ” แมทบอผมยิ้มๆ ผมึ้มมอัวเอ
แปร๊...
ผมนั่ร่อมาแมทในสภาพเปลือยท่อนบนและมีแ่าเยีนส์ัวเียวปิท่อนล่า ือมันล่อแหลมแบบสุๆอ่ะแล้วแมทนี่็ไม่บอให้เร็วแ่ั้แร้วยนะ ฮือออ อายแทบแทรแผ่นินหนีเลยรับท่านผู้อ่าน เมื่อเป็นอย่านี้ผม็เลย...
ึๆๆๆ.....โรม!!!
ผมรีบเ้ัวออาแมทแล้วถอยหลัหนีอย่ารวเร็วแ่ผมันลืมมอ้านหลัว่ามันะสุอบเียแล้วผมเลยหายหลัเียอย่าที่เป็นอยู่อนนี้ไ ฮืออ วย้ำวย้อนริๆ
“อ้าว!เฮ้ย!เอวา นาย ฮะๆ....เป็นอะไร ฮ่าๆๆ...หรือเปล่า” แมทถามผมพร้อมหัวเราะไป้วย ฮึ่ยยย ลมาเลยนะ
“หยุหัวเราะเี๋ยวนี้เลยนะแมท” ผมบอแมทอย่าอนๆพร้อมับพยุัวยืนึ้น
“ันะไปเรียนแล้ว” ผมบอแมท
“วันนี้หยุไม่ใ่เหรอ?” แมทถามผมแบบแล้ๆ
พอผมไ้ยินแมทพู็รีบหยิบผ้านหนูวิ่เ้าห้อน้ำทันที พร้อมๆับเสียหัวเราะที่ามหลัมา
ปั!!
“นี่...อาบน้ำเสร็แล้วไปเอัน้าล่านะ” แมทะโนบอผม
................่อ้า....................
ผมอาบน้ำเสร็็ออมาแ่ัวแล้วผม็เห็นุๆหนึ่วาอยู่บนเียและมี้อวามอยู่้าๆว่า
‘ใสุ่นี้เลยนะ ันสั่ัแบบพิเศษให้นายโยเพาะ’
ผมหยิบุมาพลิๆูและใส่มันหลัาสำรววามเรียบร้อยอุแล้ว ผมใสุ่ไ้พอีเป๊ะๆเลย(แมทไปเอาสัส่วนผมมาาไหน?)ผมใส่เสร็็เินไปส่อระบานให่รมุมห้อ บอเลยุนี้มันเ้าับผมมาอ่ะ มันเป็นเสื้อั๊สีำที่ใส่ทับเสื้อแนยาวสีาวัวบา าเสามส่วนา้วยเ็มัหนั น่ารัีนะ...
ผมลมารอแมท้าล่าแ่แมททอยู่ไหนล่ะ? บอให้ผมลมารอแ่ัวเอัน้าเนี่ยนะ ใ้ไม่ไ้เลยริๆ ผมนั่เล่นโทรศัพท์สุรัรอแมทไม่นานแมท็ลมา
“โทษทีเอวา ันุยโทรศัพท์อยู่น่ะ” แมทบอผม
“อืม ไม่เป็นไรแล้วสรุปะพาันไปไหนให้แ่ัวอย่าับเทรั้แร”
“อืม...ใ่เท”
“ห้ะ!!”
“ล้อเล่นน่ะ ป่ะไปันเถอะ”
“อืมๆ”
@ ห้าสรรพสิน้าลาฟาแย(ห้าื่อัในฝรั่เศส)
11.30 P.M.
เราเินทาันไม่ี่ั่วโม็มาถึห้าื่อัแห่หนึ่มันให่เอามาๆแล้วในแ่ละวันมีผู้นมาที่นี่ันเยอะมาอัแน่นะนไม่มีที่ะยืน เราเินเล่นไปเรื่อยๆนหยุอยู่ที่หน้าโรหนัภายในห้าฯและลันว่าะูหนั แมทให้ผมไปรอรทาเ้าโรหนัผมไม่รู้หรอว่าแมทเลือหนัเรื่ออะไรหวัว่าไม่ใ่หนัผีหรอนะ
หลัาออาโรหนั
1.0 P.M.
“เอวา หายโรธันน๊า.....”
‘แมทนายเลือหนัเรื่ออะไรอ่ะ?’
‘เี๋ยวู็รู้เอแหละ’
‘ว๊า.........’
อุ๊บ!
‘ู่วว..ฮะๆ อย่าเสียัสิ นอื่นูไม่รู้เรื่อนะ’ แมทระิบบอผม
‘็นายนั่นแหละรู้อยู่ว่าันไม่อบผี็ยัใหู้หนัผีอี!!’ ผมระิบ
‘็ถ้าให้นายูหนัผี นาย็ะไ้...’
‘ะไ้อะไร?’
‘อัน เหมือนอนนี้ไ’ แมทพูยิ้มๆ
‘เฮ้ยยยยย....อุ๊บ!อื้อๆๆ..!’
พอผมสำรวัวเอ็้อร้อเสียหลอีรั้นแมท้อเอามือมาปิปาผมไว้ผมึ้อูหนัให้บอย่าไม่เ็มใเลยสันิ....
“เฮ้.. เอวาฟัอยู่หรือเปล่า?”
“เอ่อ.. โทษที อะไรเหรอแมท?”
“ันบอว่า ันอโทษ หายโรธันนะ”
เออ ริสิผมโรธแมทอยู่นี่นาไม่ไ้ๆะใอ่อน่ายๆไม่ไ้้อโรธ่อๆ ้อแล้ให้หนัๆเลยเอาให้สมับที่แล้ผมอนที่อยู่ในโรหนั ผมไม่อบแมทแล้วเินหนี้วย เินฝ่าฝูนมามายนเือบล้มั้หลายรอบ ฮู่วววว....ออมาไ้แล้วนเยอะริๆแมท็ยัามมาไม่ทัน ั้น....เินาแอร์เล่นีว่า อิอิ
แะๆ
เสียอะไรน่ะเหมือนเสียถ่ายรูป(หัน้ายหันวา)เอแล้ว!มีสาวๆแอบถ่ายรูปผมล่ะสสัยผมหล่อแน่ๆเลย ฮ่าๆๆ
“นี่นาย...มานเียวเหรอ?” ผมเินเล่นไปเรื่อยๆ็มีผู้ายหน้าาีมาๆนหนึ่เินเ้ามาุยับผม
“อืม” ผมอบลับสั้นๆ
“ระวัโนุนะแถวนี้อ่ะพวโริเยอะนะะบอให้”
“ะบ้าเหรอ นี่มันในห้านะ”
“อ่าฮะ เพราะะนั้นไปับันเถอะปลอภัยว่าเยอะ”
“ไม่อ่ะ ันโแล้วูแลัวเอไ้”
“ามในายละัน ั้นันอเบอร์นายหน่อยสิ”
“อ่ะ เอาไป”
“อบใ ั้นันไปล่ะ”
“เอวา!!หยุอยู่รนั้นเลยนะ!”
........่อ้ะ........
หลัาผู้ายแปลหน้านนั้นเินไปเสียุ้นหู็ัึ้นมาแ่ไลผู้น่าหันไปมอที่มาอเสีย และนั่นือเสียอแมทนที่ทำให้ผมโรธ(แ่หายนานแล้ว)และทำให้ผมรั...
“เอัวสัทีนะนายัวแสบ มาับันเี๋ยวนี้เลย!” แมทพูเสียัอย่าไม่อายใรพร้อมับระาแนผมให้ามเาไปที่ไหน็ไม่รู้
ปึ!!
แมทุระาลาถูผมออาห้าเย็นๆมารับลมร้อน้านอรที่ทิ้ยะแทน ไปที่อื่นไม่ไ้หรือไันเนี่ย สปรแถมเหม็น้วย พอมาถึแมท็ผลัผมอย่าแรนนับำแพัปึ ัน็เ็บเป็นนะ ิส์
“ทำไม้อพาันมาที่ที่ทิ้ยะ้วยล่ะเนี่ย”
“นี่ฟันะ ันเป็นห่วนายแทบแย่แ่นายลับไปไหนับใร็ไม่รู้ โทรศัพท์็ไม่รับ นายทำอย่านี้ทำไม!”
“หยี!มีแมลสาบ้วยอ่ะ”
“ราวหลัอย่าทำแบบนี้อีนะ!”
“ร้อนั เหม็น้วย”
“เอวา!!”
“อะไร?”
“นี่นายไม่ไ้ฟัันพูเลยใ่ไหมเนี่ย!”
“ใ่”
“เฮ้อออ...ันะถามนายีๆนะ”
“นายทำแบบนี้ทำไม?”
“เอาืนนายไ”
“เอาืน? นี่นายไม่ไ้โรธันรินี่!”
“เปล่า ันแล้นายเพราะนายแล้ัน่อน”
“ันอโทษ”
“อืม”
“แล้วนายุยอะไรับผู้ายนนั้นแล้วันเห็นนายให้อะไรเาไป้วย”
“ันให้เบอร์เาไป”
“ห้ะ!นายให้เบอร์นายให้เาไป ทั้ๆที่ไม่ไ้รู้ััน?”
“ใ่ ันบอให้เบอร์แ่ไม่ไ้บอว่าเบอร์ันนี่”
“ห้ะ? ไม่ใ่เบอร์นายแล้วเบอร์ใร?”
“ไม่รู้เหมือนัน ันมั่วๆไปเลยไม่รู้ว่าะไ้เบอร์ใรไป”
“นายนี่มันแสบริๆเลย”
“ลับบ้านันเถอะ”
...อี้านหนึ่...
ู๊..ู๊..ู๊..
“ฮัลโหล...ำันไ้ไหม”
“ใรน่ะ”
“นที่นายเอที่ห้าเมื่อสัรู่ไ”
“พูอะไร ันอยู่บ้านลอนะุโทรผิเบอร์แล้วล่ะ”
“ะผิไ้ไนายเพิ่ให้เบอร์ันมาเอนะ”
“บอว่าไม่ใ่็ไม่ใ่สิแ่นี้นะันมีาน้อทำไม่ว่ามาเถียับุหรอ”
ปึ!รู๊..รู๊..รู๊
“...!?”
................................................................
้ออโทษริๆนะะพอีไรท์ิสอบสอบเสร็็ไปธุระ่อ้ออโทษ้วยริ่ะT-T
ความคิดเห็น